#به_یاد_اباعبدالله_ع_گریه_کنید... حتی اصابت ترکش به سر #علی_‌رضا نیز او را خانه‌نشین نکرد. سومین باری که مجروح شد، چشمش به شدن آسیب دید اما او برای شهادت لحظه‌ای را از دست نمی‌داد؛ چراکه می‌دانست بالاتر از شهادت در محضر خداوند متعال نیکی وجود ندارد. آن روز سه‌شنبه آمده بود، او شمع محفل خانواده بود؛ وقتی همه اهل خانه آمدند، گفت: «پنج‌شنبه شما برایم گریه می‌کنید، ولی به یاد #اباعبدالله(ع) گریه کنید». او بین خود و #شهید_مهدی_تمیمی قرار گذاشته بودند که هر کدامشان زودتر به شهادت رسیدند، پیکر دیگری را به خانه برگردانند و علی به او گفته بود اگر زودتر از تو شهید شدم، هر وقت آب به عزاداران دادید، به یاد لب‌های تشنه سقای کربلا باشید. و سرانجام مهدی در عملیات خیبر مفقودالاثر گشت، یک سال و اندی بعد یعنی در سال ۱۳۶۴ علیرضا به او پیوست و اکنون آن دو مهمان سفره احسان مادر شهیدان حضرت زهرا(س) بوده و عِندَ رَبِّهِم يُرزَقون اند. #شهید_علیرضا_نیله_چی🕊🌹 راوی: محمدجواد شالباف✍ @defae_moghadas2