به‌نام‌او یادداشت "مسجد هفت درب" در روزنامه سراج منتشر شد. دوشنبه ۱۴۰۲/۸/۲۲ #یادداشت #مسجد_هفت_درب #فلسطین #غزه آدرس الکترونیکی روزنامه سراج 👇 https://serajonline.com/News/OnlineNewsItem/21644 "الهم بارک لمولانا صاحب الزمان" @del_gooye

به‌نام‌او الگو‌پذیری بانوان مسلمان غزه از حضرت زهرا(سلام‌الله‌علیها) یکی از ویژگی‌های مؤمن ویژگی اسوه‌پذیری اوست که قرآن صراحتاً به آن اشاره کرده و بهترین اسوه‌ها، وجود مقدس ائمه معصومین(علیهم السلام) به ویژه حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) می‌باشند. شخصیت حضرت زهرا(سلام‌الله‌علیها) ابعاد گوناگونی دارد که یکی از مهم‌ترین آنان، بُعد سیاسی و کنش اجتماعی شخصیت ایشان است. موضع‌گیری‌های مجدانه و تلاش بی‌وقفه حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) در جهت دفاع از ولایت، برخورد ایشان با دشمنان به‌واسطۀ سخنرانی در مسجد و ایراد خطابه و همچنین رفتن به درب خانه مهاجرین و انصار برای احقاق حق خود و همسرشان، همه نمونه‌های عینی فعالیت‌های سیاسی ایشان بعد از وفات پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) است. واکنش ایشان در همین مدت کوتاه، تأثیر بسزایی در تحکیم موقعیت امام‌علی(علیه‌السلام) و اثبات نامشروع بودن دستگاه حاکم داشت. عزیزترین شخص نزد پیامبر، برای دفاع از امر ولایت، وارد میدان می‌شود و قصد دارد مردم را از به انحراف کشاندن دین آگاه سازد. ولایتی که انتصابی است و از جانب خداوند به پیامبر و اهل‌بیت(علیهم‌السلام) تنفیذ شده و بارها درآیات قرآن ذکرشده و از طریق پیامبر به آن اذعان شده است. یکی از مهم‌ترین مسائل درباره روش‌های مبارزه حضرت زهرا(سلام‌الله‌علیها) مطالبه فدک است. مسلمانان برای حفظ جایگاه خود نیاز به پشتوانه مالی داشتند و فدک یکی از این منابع درآمد بود که شخصا توسط خود حضرت اداره می‌شد. در اصل، فدک هدیه‌ای مبارک از طرف پیامبر اسلام بود و حضرت زهرا(سلام‌الله‌علیها) از این هدیه به بهترین وجه در جهت پیش‌برد اهداف دین مبین اسلام استفاده کرد. بعد از نزول آیه ۲۶ سوره مبارکه اسرا، پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) فدک را که بدون هیچ جنگی نصیب مسلمانان شده بود به حضرت زهرا(سلام‌الله‌علیها) بخشید. فدک اصلاً جز غنایم جنگی نبوده است و پیامبر آن را بنا به مصالحی به حضرت زهرا(سلام‌الله‌علیها) هبه کردند. این اتفاق در زمان حیات پیامبر رخ داده بود. بعد از رحلت پیامبر اسلام، وقتی‌که غاصبین خلافت، فدک را از دست کارگزاران حضرت خارج کردند، حضرت زهرا(سلام‌الله‌علیها) برای احقاق حقشان به مسجد رفتند، خطبه‌ای در اوج فصاحت ایراد کردند. ایشان اصلاً به هدیه بودن فدک تکیه نکردند. خطبه روی دو مسئله مهم تکیه داشت که هر دو مربوط به قرآن بود. حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) ابتدا به مسئله غصب فدک اشاره کرد و بعد مسئله غصب خلافت را پیش کشید، اما از جنبه دینی نه شخصی، ایشان فرمودند: فرض کنید که پدرم این باغ را بخشیده بود، حالا که ایشان فوت کرده است ارث، به چه کسی می‌رسد؟! شما دارید برخلاف قرآن عمل می‌کنید. حضرت زهرا با استناد به داستان پیامبران و تأکید برفرض اشتباه ابوبکر مبنی برعدم ارث‌بری از پیامبران، استدلال آنان را باطل می‌کند و این‌گونه کسی که در مسند خلافت مسلمین نشسته، بر ناروا بودن ادعای خودآگاه می‌شود. دفاع ایشان دفاعی همه‌جانبه بود در جهت جلوگیری از فراموشی مسیر خلافتِ الله. دفاع حضرت زهرا(سلام‌الله‌علیها) دفاعی صرفاً از یک باغ نبوده، بلکه دفاع حضرت نمونه تظلم خواهی ایشان در مقابل غاصبان و رسوا نمودن آنها بوده است. استناد ایشان به داستان پیامبران الهی، خود بهترین نمونه برای مطالبه حق است. مطالبه‌ای که با علم و درایت ایشان پیش‌ رفت و ابوبکر را ملزم به پذیرش کرد. این روش تظلم خواهی توسط یک بانو بهترین الگو و نمونه برای تمام زنان و مردان در طول تاریخ است. اما انحصار این الگو برای بانوان، پاسخ دادن به بسیاری از شبهات درباره نظر اسلام به زن است. به بیانی دیگر یک زن متعهد و متدین، که سال‌ها بر روی نفسِ خودش و رسالت الهی‌اش کار کرده و خودش را برای روزهای مبارزه آماده کرده، حالا در بزنگاه حادثه بهترین نقش را بر تارک صفحات تاریخ رقم می‌زند. کم نیستند زنانی که الگویی چون حضرت زهرا(سلام الله علیها) را برگزیدند و در مسیر ولایت اسلام قدم برداشتند. زنان امروز غزه، و مرابطات بیت‌المقدس از این مقوله‌اند. زنانی که برای بازپس‌گیری حقی غصب شده به میدان می‌آیند مال و فرزند فدا می‌کنند و این گونه جهانی را به تفکر وامی‌دارند. جهانی که قرار نیست از او و آرمانش بگوید. قرار نیست صدای مظلومیت او باشد اما او فریاد تظلم خواهی سر می‌دهد. بر روی خرابه می‌نشیند و پا پس نمی‌کشد. بانویی که با وجود شرایط امنیتی شدید در قدس روشنگری می‌کند و زندانی می‌شود اما باز قوی‌تر به میدان می‌آید. این زنان الگویی چون حضرت زهرا(سلام‌الله‌علیها)دارند. زنانی که مردان را در حیرت مردانگی‌شان وا می‌گذارند.

آنان مومن‌اند به وعده حق که :"وَنُريدُ أَن نَمُنَّ عَلَى الَّذينَ استُضعِفوا فِي الأَرضِ وَنَجعَلَهُم أَئِمَّةً وَنَجعَلَهُمُ الوارِثينَ" ما می‌خواهیم بر مستضعفان زمین منّت نهیم و آنان را پیشوایان و وارثان زمین قرار می‌دهیم.سوره مبارکه القصص آیه ۵ امروز زنان غزه با الگو پذیری از حضرت زهرا(سلام‌الله‌علیها) به احقاق حق به تاراج رفته خود برخواسته‌اند. حقی که بیش از هفتاد سال است از چشمان جامعه جهانی دور مانده‌است. اما دور نیست که پایان این ظلم‌ها رهایی از ظلم باشد. زیرا خداوند به مجاهدان در راهش وعده پیروزی داده.است. الیس الصبح بقریب؟ 🖊فاطمه میری‌طایفه‌فرد "الهم بارک لمولانا صاحب الزمان" @del_gooye

به‌نام‌او گاهی بهانه‌ها، دلیل‌های خوبی هستند. #کوتاه_نوشت @del_gooye

به‌نام‌او من عزادارم عزادار انسانیتی که تاراج می‌رود. #غزه #فلسطین #هایکو "الهم بارک لمولانا صاحب الزمان" @del_gooye

به‌نام‌او نقش عوامل داخلی وابسته به جریان‌های بیگانه در موضوع حجاب بهترین ابزار برای جنگ با جریانی، کشوری و یا اعتقادی، راه‌انداختن جنگ داخلی است؛ بعد از کنار بنشینی و سیر تماشا کنی‌. این راه را روباه پیر، بنیان گذاشت و دنیا را به جان خودش انداخت و به تماشا نشست. مثل همین الان که غزه در آتش ظلم می‌سوزد و این سوختگی، تاریخی دارد از خباثت روباه پیر و دخالت او در تاریخ سیاسی کشور فلسطین. بی‌انصافی‌ست که همه فتح را به گردن انگلیس بیاندازیم. این قاعده شیطانک‌های خودش را داشته و دارد. آن‌هایی که منافعشان در همین تفرقه انداختن‌ها و حکومت کردن‌هاست. حجاب هم در کشور ما از آن مقوله‌هاست که اگر دست رویش بگذاری در بسیاری از برگ‌های تاریخ از این مدل افراد می‌یابی؛ اما آن‌چه در این کتاب‌ها نیامده معصومیت زنان و دخترانی بوده که ملزم به حفظ حریم خود بودند و دست سیاست تفرقه، آنان را ندیده‌است. زنان و دخترانی که به قاعده ودیعه الهی عفیف بودند و به قاعده فرهنگ بومی خود آن را پرورش داده‌اند. این میان اما شیطانک‌ها خوب علَم داری کردند. راستش را بخواهید هنوز هم برایم سوال است آنان که دم از اسلام روحانی می‌زنند چطور آخرت خود را با دنیای دیگران طاق می‌زنند؟ و چطور برای شهرت دنیایی، تمام دروس خوانده و نخوانده را فدای اهداف سیاسی خود می‌کنند؟ دنیا عجیب به خود می‌‌پیچد، یک تار مو این ور دنیا فتنه به پا می‌کند و آن‌طرف دنیا برای حمام خون، صدایی از کسی درنمی‌آید. برای یک واقعه کذایی، کشوری را یک سال به آشوب می‌کشند و علَم حمایت از زن بلند می‌کنند. شعارهای زیبای توخالی مثل باران بر سرت می‌ریزد، آن‌قدر که شک کنی، آن‌قدر که شل بشوی، آن‌قدر که بترسی و واکنش نشان ندهی، اما برای کشتار و نسل کشی در غزه صدایی از حلقوم این افراد درنمی‌آید. حتی جوایز صلح نوبل‌شان هم کمکی به آنان نمی‌کند. اما همین افراد در ایران، زنان را عروسکی در دستان خودشان می‌بینند و تا به اهداف خود نرسند او را پایین نمی‌آورند. در این میانه کودکی به مسلخ می‌رود زیرا مادرش را از قبل خلع سلاح کرده‌اند، خلع، از سلاح ِتفکر. او را در انواع مدل‌ها و لباس‌ها و سبک زندگی تعریفی خودشان، مسخ کرده‌اند. چه کسانی؟ همان‌هایی که تفرقه افکنان بیرونی و خاله خرس‌های داخلی‌اند. سبک زندگی ترکیبی است از همه تفکر من از زندگی، از آن‌چه که فکر می‌کنم و عمل می‌کنم، یا نه! فکر می‌کنم ولی هنوز وقت عمل را ندارم و یا جرات ندارم عملی کنم، آن‌وقت همه آن تفکر در بزنگاه حوادث می‌آید و لنگ بودن خودش را نشان می‌دهد. سبک زندگی اشتباهی که نیمی از فضای مجازی آمده و نیمی از درون مایه هویتی. خیلی راحت‌تر از آن‌چه فکر کردیم تفرقه انداختند و حکومت کردند. نکته مهم این‌است که این تفرقه ابتدا در بطن جامه نفوذ می‌کند و شناسایی آن در ابتدا سخت می‌شود. زن جامعه امروز ما حتی اگر دشمن خارجی را پاس کند، باید خودش را با خاله خرس‌های تفرقه گلاویز کند. نقش عوامل داخلی وابسته به جریان‌های بیگانه در موضوع حجاب انکار ناپذیر است. برخی در داخل، بر طبل حجاب می‌کوبند که داعیه دین‌داری هم دارند و به نام دین، علَم حجاب و عفاف را به زمین می‌کشند، زیرکانه دست به حکم اولی نمی‌زند زیرا می‌داند که حکم خدا تخلف ناپذیر است اما استدلال ثانوی می‌آورند و با لاطائلات به حکم ثانوی می‌رسند. حکمی که برای عزیزانش هم تجویز نمی‌کنند اما به کام بانوی ایرانی می‌ریزند. استاد دانشگاهی که همه تحصیل را در فضای دانشگاهی همین کشور گذرانده‌است ولی بن‌مایه فکری‌اش وام‌دار کتب ترجمه غرب است، کتب دست چندمی که سال‌های بعد محتویاتش نقض شده‌اند. در جنگ شناختیِ حجاب در عصر حاضر بیشتر باید مواظبِ جریان و تفکر اشتباهی بود که با هر برچسبی می‌آید و جولان می‌دهد. گاهی لباس دین می‌پوشد، گاهی فمنیسم می‌شود و گاهی به ادعای خودش روشن‌فکر. هیچ‌کدام‌ دلشان برای فرهنگی به قدمت ایران و تمدنی به پویایی اسلام نسوخته‌است‌. آنان دنبال اندک مطاع دنیا هستند و در این راه به هر دستاویزی چنگ می‌زنند. اگر در امری مانند حجاب، قصد اصلاح و حرکت تمدنی‌ است از این افراد نباید غافل بود، باید آنان را شناساند و تعارضات فکری آنان در مراحل مختلف زندگی‌شان را بیرون کشید. بیان این تعارضات، ماهیت سیاسی متغیر آنان را نشان می‌دهد. ماهیتی که برای کسب منافع بیشتر به هر سمتی غش می‌کند. 🖊فاطمه میری‌طایفه‌فرد "الهم بارک لمولانا صاحب الزمان" @del_gooye

به‌نام‌او در جنگ شناختیِ حجاب در عصر حاضر بیشتر باید مواظبِ جریان و تفکر اشتباهی بود که با هر برچسبی می‌آید و جولان می‌دهد. گاهی لباس دین می‌پوشد، گاهی فمنیسم می‌شود و گاهی به ادعای خودش روشن‌فکر. هیچ‌کدام‌ دلشان برای فرهنگی به قدمت ایران و تمدنی به پویایی اسلام نسوخته‌است‌. آنان دنبال اندک مطاع دنیا هستند و در این راه به هر دستاویزی چنگ می‌زنند. متن در خبرگزاری آنا👇 https://ana.press/003gNC "الهم بارک لمولانا صاحب الزمان" @del_gooye

انتشار یادداشت در روزنامه سراج👇 https://serajonline.com/News/OnlineNewsItem/21649 "الهم بارک لمولانا صاحب الزمان" @del_gooye

به‌نام‌او دنیای دختران این سرزمین دنیایی پر از رنگ و آرزوست، پر از شکوه انسانی و آرمانی‌ست. چیزی که باور نداریم، یا بهتر بگویم باورمان را تحت‌الشعاع افکار دیگری قرار دادند و باور ما به سمت دلخواهشان سوق دادند در حالی‌که دختران‌مان در دنیای‌شان، خودشان را باور دارند. اعتقادات‌شان را باور دارند، سرزمین‌‌شان را باور دارند. این را از متن‌هایشان یافتم. جلسه دوم روایت نویسی برگزار شد. چقدر برایم لذت‌بخش بود مصاحبت با دخترانی که دنیای بزرگی دارند، آن‌قدر بزرگ که کوچکی دنیای دیگران خیلی توی چشم می‌آید. آزادگی آنان دنیای بی هویت غرب را به سخره می‌گیرد. "الهم بارک لمولانا صاحب الزمان" @del_gooye

به‌نام‌او سخت است مواجهه با خویشتن، آن‌گاه که از خود می‌گریزد. #هایکو "الهم بارک لمولانا صاحب الزمان" @del_gooye

برای زندگی شادتر، بی خیال این 10 مورد شوید؛ ۱_ آن‌چه دیگران در مورد ما فکر می‌کنند. ۲_تمرکز روی اشتباهات گذشته. ۳_ترس از شکست. ۴_نداشته‌ها در زندگی. ۵_ شایدها و احتمالات منفی. ۶_ منتظر یک رخداد خاص بودن برای شادی. ۷_ ترس از طرد و تنها شدن. ۸_ افسوس های بیهوده. ۹_ زیادی خوب بودن. ۱۰_فشارهای جامعه. "الهم بارک لمولانا صاحب الزمان" @del_gooye

به‌نام‌او ضربه فنی لحظات پرشکوه مبارزه یک جوان ایرانی، وقتی که پشت حریف را به زمین می‌زند، فراموش نشدنی‌ست. در کتیبه‌ی ذهن‌مان، پر است از خاطراتی که طعم پیروزیِ بدون اما و اگر را به یادمان‌ می‌اندازد. پیروزی بر روی تشک، پیروزی بر ناداوری‌ها، پیروزی بر لابی پشت پرده و در نهایت، یک پیروزی همه جانبه. چقدر این مدل پیروزی دلچسب است! چقدر لحظه بالا رفتن پرچم کشورت، ستودنی‌است؟! بالای بالا، بالاتر از هر کشور دیگری. امروز هم پرچم فلسطین بالاست. بالاتر از همه ظلم‌های کشورهای اروپایی و آمریکایی، خیلی بالاتر از بی‌تدبیری کشورهای عربی. امروز فلسطین معنی تازه‌ای به مبارزه داد، مبارزه‌ای همه جانبه و خستگی‌ناپذیر. مبارزه‌ای که هر آزاده‌ای را به کرنش وا‌می‌دارد. امروز فلسطین، پرچم اسلام را بر قلل رفیع عزت و آبرو بالا آورد و شکوه تمدنی برگرفته از تعالیم آخرین پیامبر الهی را در چشمان نظاره‌گر دنیا به اهتزاز در‌آورد. امروز به قول پیرِ مرادمان، نه فلسطین به عنوان یک کشور، بلکه حماس به عنوان یک گروه مردمی مبارز، توانست پشت اسرائیلِ تا بن دندان مسلح را به خاک بمالد و در مقابل همه نابرابری‌ها بایستد و اسرائیل را ضربه فنی کند. این پیروزی به پاس تمام مجاهدت‌های زنان و مردان و حتی کودکان غزه است که زیر سنگین‌ترین آتش خشم و نفرت اسرائیل تمام قد ایستادند. زنانی که لالایی آنان در گوش کودکان شهیدشان عرش الهی را می‌لرزاند. مردانی که شانه‌هایشان از فقدان زن و فرزند می‌لرزد اما دستان‌شان برای مبارزه با دشمنِ آدمیت مشت می‌شود. خدا بهترین گواه این لحظات است و خودش برای آنان کافی‌ست. این ضربه فنی، آبروی تمام همراهان این غده سرطانی را برد و ادعاهای پوشالی آنان در حل مخاصمه رو کرد. دستان چدنی آنان دیگر روکشی از مخمل ندارد و حتی شهروندان‌شان دیگر شهروندانِ مطیعی نیستند. گواه این سخن، تظاهرات گسترده مردان و زنان آزاده منهای هر دین و مسلکی در تمام نقاط دنیاست. مردان و زنانی که هویت گمشده‌شان را در چشمان فلسطین قهرمان یافته‌اند و چون ققنوس از آتش زیر خاکستر دوباره پر پرواز یافتند. این ضربه‌فنی بر تمام آزادگان مبارک. 🖋فاطمه میری‌طایفه‌فرد "الهم بارک لمولانا صاحب الزمان" @del_gooye

ترسم از معصیت و جرم و گناهم این است که خدا حب تو را در دل من کم بکند #یاامّاه راستی فاطمیه نزدیک است.... "الهم بارک لمولانا صاحب الزمان" @del_gooye

به‌نام‌او انگار دردهای بشر تاریخ انقضا ندارد

به‌نام‌او انگار دردهای بشری تاریخ انقضا ندارد به رسم تلمذ در حیطه نگارش، ملزم به خواندن کتابِ "سنگی بر گوری" شدم؛ کتابی که در دهه ۴۰ شمسی ایران نوشته شده‌است، البته در وادی روشن‌فکری و شاید دوران رفاه نویسنده؛ روشن‌فکری از آن حیث که نگارنده، تجربه شخصی خودش را در بوته نقد و نگاه مخاطب قرار داده و مرفه از آن حیث که در آن زمان امکان این‌همه پی‌گیری و تلاش مستلزم هزینه بوده و مردم معمولاً از آن بی‌بهره. تجربه‌ای قطعاً تلخ، از امتحانی الهی که جلال و سیمین با آن دست‌وپنجه نرم کرده‌اند و باز آن شد که تقدیر الهی خواسته بود؛ امتحان سخت از مجموع امتحانات خداوند که ناداری فرزند نام پرمسمایی است. هدف جلال از نوشتن، هرچه بوده جای خود اما، علاقه او به بار و بن، غیرقابل‌انکار است. خاطرات مخاطره‌آمیز که منتهی به سنگ سرد مقبره خانوادگی می‌شود. نگاه جلال به ریشه و هویت ستودنی است و اگر در زمانه زیست من بود این‌گونه دلداری‌اش می‌دادم و یا نه دلداری، بلکه واقعیت این عصر را به او می‌گفتم؛ جناب جلال! نویسنده با آن‌چه از همان هویت و ریشه که در نوشته‌هایتان پیداست، می‌مانَد، با همان قطار کلمات در به هم رساندن محتوایی اصیل و شما ماندید حداقل بیش‌تر از مردمان عصر خودتان و زنده‌تر از هر قوم و خویشی که فرزند داشت و شما نداشتید. چیزی که به شدت من را به فکر فرو برد، شباهت نحوه برخورد مردمان عصر دهه ۴۰ قبل از انقلاب با نحوه برخورد مردم تحصیل‌کرده همین الآن ماست و این خیلی درد دارد. دردی به اندازه تمام درس‌های خوانده‌شده و به‌کارنیامده، به اندازه ادعای سواد در عین سیاهی بی‌سوادی. این درد است که هنوز جامعه آن‌قدر که باید بزرگ نشده‌است، هرچند که از پس مدارک گول‌زنک فکر می‌کند خیلی بزرگ است. پنجاه‌وهشت صفحه‌ای خواندم که دیدم درد آن وقت جلال و سیمین با درد خیلی از جلال‌ها و سیمین‌های الآن یکی‌ست و آن درد، اتفاقاً از جنس کلمه است، حرف مردم. اگر بچه مردم را بغل کنی، می‌گویند بیچاره بچه ندارد، اگر از ترس این سخن، بغل نکنی می‌گویند حسودی‌اش می‌شود. اگر تبریک بگویی، ترحم می‌کنند، اگر بازی کنی، کنایه می‌زنند. با تو رفت‌وآمد نمی‌کنند تا بچه‌شان چشم نخورد، از پشت صدقه برای بچه کنار می‌گذارند تا فتنه ما از آن‌ها دور شود. خلاصه هرکار کنیم که به عنوان دو تا آدم زندگی کنیم نمی‌شود. این‌ها حرف‌های جلال بود و هنوز تازه است. انگار بعضی دردها کهنه نمی‌شوند. کتاب را بستم به نهایت اخلاص، فاتحه‌ای برایش ارسال کردم به دنیایی دیگر که روزی دارد؛ يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ*وَأُمِّهِ وَأَبِيهِ *وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِيهِ*لِكُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ... انگار دردهای بشری تاریخ انقضا ندارد. 🖋فاطمه میری‌طایفه‌فرد "اللهم بارک لمولانا صاحب‌الزمان" @del_gooye

به‌نام‌او دیشب که یوسف دوباره از زندان آزاد شد، دستان مادرم بالا رفت: ای‌ خدایی که یوسف را آزاد کردی، مردم غزه را از بند اسرائیل آزاد کن! ...و بعد دستش را روی زانو گذاشت تا شاید دردش کمی آرام شود. مادر قشنگی دارم و خدای قشنگی "اللهم بارک لمولانا صاحب‌الزمان" @del_gooye