لحظات آخر عمر شریف فاطمه زهرا سلام‌الله علیها و حضور حسنین علیهماالسلام بر بالین مادر ترجمه: روایت‌شده: حضرت فاطمه به هنگام رحلت، به اسماء فرمود: در زمان فوت پدرم جبرئیل کافور بهشتی آورد. پدرم آن را سه قسمت کرد. یک قسمت برای خودش، یک قسمت برای علی و یک قسمت هم برای من. آنگاه به اسماء فرمود: باقیمانده حنوط پدرم را که در فلان موضع است بیاور و نزد سرم بگذار. اسماء می‌گوید: وقتی من امر آن بانو را اجرا نمودم لباس خود را روی خویشتن کشید و به من فرمود: پس از چند لحظه مرا صدا بزن، اگر جواب تو را گفتم که هیچ و الا بدان که نزد پدر بزرگوارم رفته‌ام. اسماء بعد از چند لحظه‌ای آن بانوی مظلومه را صدا زد، ولی جوابی نشنید، دوباره صدا زد: ای دختر محمد مصطفی، ای دختر بهترین کسی که مادرش وی را حمل کرد، ای دختر بهترین کسی که بر روی سنگریزه‌ها پا نهاد، ای دختر آن‌کسی که مقامش به قاب قوسین او ادنی رسید! اما جوابی نگرفت. وقتی اسماء لباس آن حضرت را از روی بدنش برداشت دید از دنیا رفته است. اسماء بدن آن بانو را حرکت می‌داد و می‌گفت: ای فاطمه! زمانی که نزد پدر بزرگوارت رفتی سلام اسماء بنت عمیس را به آن حضرت برسان. در همان حینی که اسماء این سخن را می‌گفت حسنین علیهماالسلام از راه رسیدند و گفتند: اسماء! مادر ما در چنین ساعتی به خواب نمی‌رفت؟! گفت: مادر شما خواب نرفته، بلکه از دنیا رفته است. امام حسن روی بدن مادر افتاد و پیکر مقدّس او را حرکت می‌داد و می‌فرمود: مادر جان! قبل از اینکه روح از بدن من مفارقت کند با من تکلم کن! آنگاه امام حسین آمد و پاهای مبارک مادر را حرکت می‌داد و می‌بوسید و می‌فرمود: مادر جان! من فرزند تو حسینم. قبل از اینکه هلاک شوم و بمیرم با من صحبت کن! اسماء به ایشان گفت: ای فرزندان پیامبر نزد پدرتان علی بروید و آن حضرت را از فوت مادرتان آگاه نمایید. حسنین علیهماالسلام از خانه خارج و به سوی مسجد روانه شدند، هنگامی‌که نزدیک مسجد رسیدند صدا به گریه بلند کردند. گروهی از صحابه به حضور ایشان آمدند و گفتند: برای چه گریانید؟! خدا چشم شما را نگریاند! شاید نظر شما به جای جدتان رسول خدا افتاد و از کثرت علاقه‌ای که به او دارید گریان شدید؟ فرمودند: نه مادر ما از دنیا رحلت کرده است. حضرت امیر علیه‌السلام پس از شنیدن این خبر جان‌گداز با صورت به زمین افتاد و فرمود: ای دختر حضرت محمد! من غم و اندوه خود را بعد از تو به که بگویم؟ من درد دل‌های خود را برای تو می‌گفتم، اکنون برای چه کسی درد دل کنم؟ 📚بحار الأنوار،علامه مجلسی، ج‏43، ص 186-187

لحظات آخر عمر شریف فاطمه زهرا سلام‌الله علیها و حضور حسنین علیهماالسلام بر بالین مادر لَمَّا حَضَرَتْهَا الْوَفَاةُ قَالَتْ لِأَسْمَاءَ إِنَّ جَبْرَئِيلَ أَتَى النَّبِيَّ لَمَّا حَضَرَتْهُ الْوَفَاةُ بِكَافُورٍ مِنَ الْجَنَّةِ فَقَسَمَهُ أَثْلَاثاً ثُلُثاً لِنَفْسِهِ وَ ثُلُثاً لِعَلِيٍّ وَ ثُلُثاً لِي وَ كَانَ أَرْبَعِينَ دِرْهَماً فَقَالَتْ يَا أَسْمَاءُ ائْتِينِي بِبَقِيَّةِ حَنُوطِ وَالِدِي مِنْ مَوْضِعِ كَذَا وَ كَذَا فَضَعِيهِ عِنْدَ رَأْسِي فَوَضَعَتْهُ ثُمَّ تَسَجَّتْ بِثَوْبِهَا وَ قَالَتِ انْتَظِرِينِي هُنَيْهَةً وَ ادْعِينِي فَإِنْ‏ أَجَبْتُكِ‏ وَ إِلَّا فَاعْلَمِي أَنِّي قَدْ قَدِمْتُ عَلَى أَبِي فَانْتَظَرَتْهَا هُنَيْهَةً ثُمَّ نَادَتْهَا فَلَمْ تُجِبْهَا فَنَادَتْ يَا بِنْتَ مُحَمَّدٍ الْمُصْطَفَى يَا بِنْتَ أَكْرَمِ مَنْ حَمَلَتْهُ النِّسَاءُ يَا بِنْتَ خَيْرِ مَنْ وَطِئَ الْحَصَا يَا بِنْتَ مَنْ كَانَ مِنْ رَبِّهِ‏ قابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنى‏ قَالَ فَلَمْ تُجِبْهَا فَكَشَفَتِ الثَّوْبَ عَنْ وَجْهِهَا فَإِذَا بِهَا قَدْ فَارَقَتِ الدُّنْيَا فَوَقَعَتْ عَلَيْهَا تُقَبِّلُهَا وَ هِيَ تَقُولُ فَاطِمَةُ إِذَا قَدِمْتِ عَلَى أَبِيكِ رَسُولِ اللَّهِ فَأَقْرِئِيهِ عَنْ أَسْمَاءَ بِنْتِ عُمَيْسٍ السَّلَامَ فَبَيْنَا هِيَ كَذَلِكَ إِذْ دَخَلَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ فَقَالا يَا أَسْمَاءُ مَا يُنِيمُ أُمَّنَا فِي هَذِهِ السَّاعَةِ قَالَتْ يَا ابْنَيْ رَسُولِ اللَّهِ لَيْسَتْ أُمُّكُمَا نَائِمَةً قَدْ فَارَقَتِ الدُّنْيَا فَوَقَعَ عَلَيْهَا الْحَسَنُ يُقَبِّلُهَا مَرَّةً وَ يَقُولُ يَا أُمَّاهْ كَلِّمِينِي قَبْلَ أَنْ تُفَارِقَ رُوحِي بَدَنِي قَالَتْ وَ أَقْبَلَ الْحُسَيْنُ يُقَبِّلُ رِجْلَهَا وَ يَقُولُ يَا أُمَّاهْ أَنَا ابْنُكِ الْحُسَيْنُ كَلِّمِينِي قَبْلَ أَنْ يَتَصَدَّعَ قَلْبِي فَأَمُوتَ قَالَتْ لَهُمَا أَسْمَاءُ يَا ابْنَيْ رَسُولِ اللَّهِ انْطَلِقَا إِلَى أَبِيكُمَا عَلِيٍّ فَأَخْبِرَاهُ بِمَوْتِ أُمِّكُمَا فَخَرَجَا حَتَّى إِذَا كَانَا قُرْبَ الْمَسْجِدِ رَفَعَا أَصْوَاتَهُمَا بِالْبُكَاءِ فَابْتَدَرَهُمَا جَمِيعُ الصَّحَابَةِ فَقَالُوا مَا يُبْكِيكُمَا يَا ابْنَيْ رَسُولِ اللَّهِ لَا أَبْكَى اللَّهُ أَعْيُنَكُمَا لَعَلَّكُمَا نَظَرْتُمَا إِلَى مَوْقِفِ جَدِّكُمَا فَبَكَيْتُمَا شَوْقاً إِلَيْهِ فَقَالا لَا أَ وَ لَيْسَ قَدْ مَاتَتْ أُمُّنَا فَاطِمَةُ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهَا قَالَ فَوَقَعَ عَلِيٌّ عَلَى وَجْهِهِ يَقُولُ بِمَنِ الْعَزَاءُ يَا بِنْتَ مُحَمَّدٍ كُنْتُ بِكِ أَتَعَزَّى فَفِيمَ الْعَزَاءُ مِنْ بَعْدِك‏. 📚بحار الأنوار،علامه مجلسی، ج‏43، ص 186- 187 ترجمه👇

💬 حق الناس راچگونه میتوان ازگردن ساقط کرد استاد محمدی شاهرودی

وصیت حضرت زهرا سلام الله علیها به تابوتی ویژه و پوشش روی پیکر اسماء بنت عمیس میگوید: روزهای آخر زندگی حضرت فاطمه(سلام الله علیها) با او بودم. روزی مرا به یاد کیفیت حمل جنازه توسط مردم انداخت و نگرانیاش را ابراز نمود که چرا جنازه زن را روی تخته‌ای میگذارند و بالای دست مردان حمل میکنند؟ سپس فرمود: «إِنِّی قَدِ اسْتَقْبَحْتُ مَا یُصْنَعُ بِالنِّسَاءِ أَن یطْرَحَ عَلَیالْمَرْأَةِ الثَّوْبُ، فَیَصِفُهَا لِمَنْ رَأَی فلَاتَحْمِلْنِی عَلَی سَرِیرٍ ظاهِرٍ استُرِینِی سَتَرَک اللّهُ مِنَ النّارِ؛ من بسیار زشت میدانم که (جنازه) زنان را روی تخته بدون دیوار می‌گذارند و بر روی آن پارچه میافکنند؛ چرا که [حجم] بدن نمایان میشود. مرا بر روی تخته این چنینی نگذار و بدن مرا بپوشان که خدا تو را از آتش جهنم باز دارد». اسماء میگوید: خدمت حضرت توضیح دادم که در سرزمین حبشه، تابوتی برای حمل جنازه ها درست میکنند که بدن میت را [با دیوارهای که دارد] میپوشاند. سپس شکل آن را ترسیم کردم. حضرت فاطمه(سلام الله علیها) كه آن را ديد، خوشحال شد و تبسم كرد. اسماء گويد: من از روزى كه رسولخدا(صلی الله علیه و آله و سلم) از دنيا رفته بود تا به آن روز تبسم بر لبان دختر پيامبر نديده بودم. سپس حضرت فرمود: «اِصنَعِی لِی مِثلَه اسْتُرینی، سَتَرَکِ اللّهُ مِنَ النّارِ؛ برای من تابوتی مثل آن درست کن و مرا با آن بپوشان! خدا تو را از آتش دوزخ حفظ نماید».

امام باقر‌ علیه السلام: وَتَعَرَّضْ لِرِقَّةِ الْقَلْبِ بِكَثْرَةِ الذِّكْرِ فِی الْخَلَوَاتِ. «و با بسیاریِ یاد خدا در خلوت، خود را شایسته نرمیِ دل ساز». اگر می‌خواهی اهل رقت قلب شوی، بکوش غفلت را با بسیاریِ توجه به خدا از خود دور کنی. برای اینکه بتوانی توجّهت را حفظ کنی و عوامل خارجی ذهنت را منصرف نکنند، باید مقدماتش را هم فراهم کنی؛ یعنی باید در خلوت با خدای خویش باشی. مخصوصاً اگر اوقاتی از شب را به این کار اختصاص دهد؛ چراکه سکوت و تاریکیِ شب فرصت مناسبی برای تمرکز حواس فراهم می‌کند: إِنَّ ناشِئَةَ اللَّیْلِ هِیَ أَشَدُّ وَطْئاً وَ‌أَقْوَمُ قیلاً. مزمل: 6. «قطعاً برخاستن شب رنجش بیشتر و گفتار [در آن هنگام‌] راستین‌تر است». آیت الله مصباح یزدی، کتاب جرعه‌ای از دریای راز ص150

♦️ذکر مجرب برای درمان اضطراب و دلشوره 👌 #استاد_عابدی به کانال حرف های دلنشین بپیوندید👇 ✅@harfe_delneshin👈

اگر چه کسی نباشه برای دشمن خوبه؟ نکته ای ناب از #مهدی_رسولی

پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه و آله در روايتى كوتاه مى‏فرمايد: دنیا سه ویژگی دارد: «الدُّنْيا تَغُرُّ وَ تَضُرُّ وَ تَمُرُّ»؛ يعنى دنيا فريبنده، ضررآفرين و گذرا است. 📚بحار الانوار، چاپ بيروت، جلد 7، صفحه 119. اين روايت در نهج البلاغه، كلمات قصار، كلمه 385 از حضرت على عليه السلام نيز نقل شده است.

در روايتى رسول گرامى اسلام صلى الله عليه و آله فرموده است: «اعْطُوا اعْيُنَكُمْ حَظَّها مِنَ الْعِبادَةِ؛ قالوا: ما حظّها من العبادة قال: النظر في المصحف و التفكّر فيه و الاعتبار عند عجائبه. از عبادت چشم‏هايتان، بهره‏اى را به آنها بدهيد. اصحاب عرض كردند: يا رسول‏الله! عبادت چشمها چيست؟ حضرت فرمود: نگاه به قرآن و تفكّر و انديشه در آن». 📚محجّة البيضاء، جلد 2، صفحه 231؛ و تفسير البرهان، جلد اوّل، صفحه 331، حديث 11.

⭕️با تضرع و زاری از خدا بخواه تا عقلت را کامل کند!⭕️ الإمام الكاظم «ع»يَا هِشَامُ، مَنْ أَرَادَ الْغِنى‏ بِلَا مَالٍ، وَ رَاحَةَ الْقَلْبِ مِنَ الْحَسَدِ، وَ السَّلامَةَ فِي الدِّينِ، فَلْيَتَضَرَّعْ إِلَى اللَّهِ- عَزَّ وَ جَلَّ- فِي مَسْأَلَتِهِ بِأَنْ يُكَمِّلَ عَقْلَهُ؛ اى هشام! هر كس مى‏خواهد بدون مال بى‏نياز باشد، و دلش از حسد تهى گردد، و دينش سالم بماند، از درگاه خداوند با تضرّع بخواهد تا عقلش را كامل كند. فَمَنْ عَقَلَ، قَنِعَ بِمَا يَكْفِيهِ، وَ مَنْ قَنِعَ بِمَا يَكْفِيهِ، اسْتَغْنَى‏، وَ مَنْ‏ لَمْ‏ يَقْنَعْ‏ بِمَا يَكْفِيهِ، لَمْ يُدْرِكِ الْغِنى‏ أَبَداً. هر كس عاقل باشد به آنچه او را بسنده است قناعت مى‏كند. و هر كس به آنچه او را بسنده است قناعت كند بى‏نياز است. و هر كس چنين نباشد، هرگز به بى‏نيازى دست نيابد. كافي (ط - دار الحديث) ؛ ج‏1 ؛ ص38

چقدر عاقلی ؟!🤔 امام کاظم علیه السلام: يَا هِشَامُ، إِنَّ الْعُقَلَاءَ تَرَكُوا فُضُولَ الدُّنْيَا، فَكَيْفَ الذُّنُوبَ، وَ تَرْكُ الدُّنْيَا مِنَ الْفَضْلِ، وَ تَرْكُ الذُّنُوبِ مِنَ الْفَرْض‏ عقلا و خردمندان كسانى هستند كه از مباحات دنيا هم صرف نظر مى ‏كنند چه رسد به گناهان‏... كافي (ط - دار الحديث) ؛ ج‏1 ؛ ص37

ریشه همه گناهان! «وَ لا تَتَّبِعِ الْهَوى‏ فَيُضِلَّكَ عَنْ سَبيلِ اللَّهِ إِنَّ الَّذينَ يَضِلُّونَ عَنْ سَبيلِ اللَّهِ لَهُمْ عَذابٌ شَديدٌ بِما نَسُوا يَوْمَ الْحِسابِ». سوره ص آیه 26 هیچ معصیت و گناهی اتفاق نمی افتد مگر به سبب فراموشی روز قیامت! 📚علامه طباطبایی؛ الميزان في تفسير القرآن، ج‏17، ص: 195 تفسیر آیه 26 سوره ص