#خداشناسی و #انسان_شناسی 💢جنبه درونی: انسان با #شناخت خود و درک قدر و اندازه وجود خویش، متوجه می‌شود که دنیا و تمام آنچه در آن وجود دارد، کوچکتر از انسان است و نیازهای او را تامین نمی‌کند. پس باید موجودی باشد، بزرگتر از این دنیا و بزرگتر از انسان ، که پاسخگو نیازهای اوست؛ زیرا نیازهای او ، همچون گرسنگی تشنگی، عاطفه، میل جنسی، خواب و... در هستی پاسخ دارند. بنابراین #نیاز انسان به خدا و عطش درونی او به بی‌نهایت، وجود آن خدا و بی‌نهایت را #اثبات می‌کند . در روایات اسلامی نیز #خودشناسی، مقدمه #خداشناسی، و نافع‌ترین شناخت‌ها معرفی شده است: ☘من عَرَفَ الخَلقَ عَرَفَ الخالِقَ ، و مَن عَرَفَ الرِّزقَ عَرَفَ الرّازِقَ ، و مَن عَرَفَ نَفسَهُ عَرَفَ رَبَّهُ .(بحارالانوار ، ج۹۲، ص ۴۵۶)☘ هر کس آفریده را بشناسد، آفریننده را شناخته است و کسی که روزی را بشناسد، روزی دهنده را شناخته است به کسی که نفسش را بشناسد، پروردگارش را شناخته است. هر زمانی که انسان نفس خود را به درستی بشناسد، #ناتوانی، #ضعف و نیازمندی‌اش را به پروردگار می‌بیند و از این طریق، عظمت خداوند را درک می‌کند و به خداشناسی دست می‌یابد. 💢جنبه بیرونی: انسان وقتی به #فرایند_خلقتش توجه کند، متوجه می‌شود که در آغاز، از پست‌ترین مواد خلق شده، ولی بعد از عبور از مراحلی، به صورت انسان زیبا و فهیم درآمده است. انسان در آغاز، شیء جامدی بوده که توانایی شنیدن، دیدن، حرکت کردن، سخن گفتن و فهمیدن را نداشت و از آنجا که ارزشی نداشت، مورد توجه کسی هم نبود. کسی که به این #جنبه_بیرونی از نفس توجه کند، قطعاً پروردگارش را خواهد شناخت. #قرآن نیز دلیل اصلی را که موجب می‌شود انسان، خداوند را #انکار کند، نشناختن این جنبه از انسان دانسته است: ☘قُتِلَ الْإِنْسَانُ مَا أَكْفَرَهُ مِنْ أَيِّ شَيْءٍ خَلَقَهُ مِنْ نُطْفَةٍ(عبس،۱۷_۱۹)☘ نفرین بر انسان؛ چه ناسپاس است. او را از چه چیز آفریده؟ از نطفه این خلقش کرد. بر این اساس، هرچه شناخت انسان از خودش بیشتر شود، و این دو جنبه از نفس خویش را به درستی درک کند، شناختش نسبت به خداوند نیز بیشتر می‌گردد. چنان که رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمود: ☘أَعْرَفُكُمْ بِنَفْسِهِ أَعْرَفُكُمْ بِرَبِّهِ.( شیخ صدوق ، جامع الاخبار، ص ۴)☘ هرکس به نفس خویش آگاه‌تر باشد، به خدای خویش شناخت بیشتری دارد. #اصول #عقاید #روح_الله_بهشتی_پور ╭━═━⊰🖤🌿🖤⊱━═━╮ @deldadegan_yar_ghayeb