عیدت مبارک ماهِ من دیشب تو را دیدند نه؟! دور از نگاهم، بی وفا؛ در شهر، غوغا می کنی؟! 🌘♥️ | #نرگس_صرافیان_طوفان | @deli_ism ♥

حال ما خوب است... خوب؛ شبیهِ تمامِ بغض هایی که هنگام واکسن زدن به بازوی نحیفِ بچگی هایمان قورت دادیم و سری که چرخاندیم و مُشتی که محکم گرفتیم و چشمی که بستیم که مثلا یعنی؛ نمی ترسیم! شبیهِ زخمِ عمیقِ زانویمان که زیر شلوار خاکی مان پنهان کردیم و لنگ لنگان و با تمامِ درد، لبخند گشادی زدیم و دنبالِ گوشه ی خلوتی برای جیغ کشیدن، گشتیم... ما خوبیم، همین که بد نیستیم؛ خوبیم... همین که می خندیم، راه می رویم و ادامه می دهیم؛ یعنی خوبیم، خیلی خوب! | #نرگس_صرافیان_طوفان | @deli_ism ♥

همین روزها اتفاقاتِ خوب خواهند افتاد درست وسطِ روزمرِگی هایمان دلخوشی ها راهشان را گم خواهند کرد و این بار به سمتِ ما روانه خواهند شد . شب هایی را میبینم که از خستگیِ شادیی و لبخندِ روزهایمان می خوابیم و صبح هایی که با اشتیاقِ دلخوشی هایِ تازه بیدار میشویم. من شک ندارم یکی از همین روزها همه چیز درست خواهد شد! | #نرگس_صرافیان_طوفان | @deli_ism ♥

یک روزهایی هم هست که از همان ابتدایِ صبحش حالِ آدم، بی دلیل، خوب است... آدم دلش می خواهد؛ بی هوا بخندد و شاد باشد، ببخشد و بی خیال باشد، مهربان باشد و عاشقی کند! من این روزها را دوست دارم... روزهایی که از همان اولش، همه چیز خوب است! | #نرگس_صرافیان_طوفان | @deli_ism ♥

جمعه ها؛ باید که فارغ شد از این شهرِ شلوغ دور شد از قیل و قال... جمعه یعنی حالِ خوش؛ جمعه یعنی؛ بیخیال...! | #نرگس_صرافیان_طوفان | @deli_ism ♥

سهم من از بهشت، حلالِ هرآنکه خواست من از تمامِ جان و جهان و زمین و عشق؛ کُنجی میانِ بازویِ جانانم آرزوست... | #نرگس_صرافیان_طوفان | @deli_ism ♥

پاییز که می شود؛ حواستان به آدم های زندگیِ تان باشد. کمی بهانه گیر می شوند، حساس می شوند، "توجه" می خواهند! دستِ خودشان که نیست، این خاصیتِ پاییز است؛ آدم ها را از همیشه عاشق تر می کند. مگر می شود پاییز باشد و دلت هوای قربان صدقه های از تهِ دلِ کسی را نکند؟! مگر می شود پاییز باشد و دلت هوس نکند، عاشق باشی؟! که عاشقت باشند؟! باد باشد ، باران باشد...و یک خیابان پر از برگ های خشک و نارنجی... تو باشی و تو، تو باشی و او... فرقی ندارد! قدم زدن در بساطِ دلبرانه ی پاییز، همه جوره می چسبد... | #نرگس_صرافیان_طوفان | @deli_ism ♥️

آدم ها را برایِ خودتان مهم نکنید! از هیچ کسی بت نسازید! اجازه ندهید یک نفر ، همه ی دنیایِ تان شود! آن وقت با یک اخم و بی توجهیِ ساده؛ تمامِ غرور و خود باوریِ تان، از هم می پاشَد، شخصیتِ تان زیرِ سؤال می رود، و از خودتان بیزار می شوید...! دست از بزرگ نمایی بردارید! آدم ها همه شان مثلِ هم اند؛ نه آنقدر بزرگ، که تمامِ دنیایِ تان شوند، و نه آنقدر کوچک، که زیرِ پایِ تان لِه شوند! پیچیده اش نکنید! آدم ها ، فقط آدم اند، همین! | #نرگس_صرافیان_طوفان | @deli_ism ♥

او... آن قدر قشنگ... مرا می خواست که خودم هم باحرف هایش، داشتم ...؛ عاشقِ خودم می شدم...! جان من؟! شما بودید...عاشقش نمی شدید؟! | #نرگس_صرافیان_طوفان | @deli_ism ♥

روزهایِ آخر اسفند، حالِ عجیبی دارد‌ خیابان ها بویِ عید میدهند و آدم ها مهربان ترند. همه جا پر است از بویِ عشق و بوی نابِ زندگی. اسفند مثلِ پنج شنبه می ماند، یک خوشیِ زودگذر اما دلچسب! یک انتظارِ کوتاه، ولی دلپذیر! عید هم از راه می رسد و به فاصله‌ی پلک زدنی تمام می شود اما خاطراتِ اینِ اسفندهای عاشق، هرگز از یادها نخواهد رفت. همیشه انتظارِ اتفاقاتِ خوب، از خودِ آن اتفاقات دلنشین ترند و اسفند، بهترین انتظار، برایِ بهترین اتفاق است. من این انتظار را، من این اشتیاق را، کودکانه دوست دارم. کاش این ماهِ بی نظیر و خاطره انگیز، تا آخرِ عمرمان کِش می آمد | #نرگس_صرافیان_طوفان | @deli_ism ♥

تو می‌دانی من چقدر ذوق دارم برای پاییز؟ برای خنکای عصرهنگام و ایستادن کنار پنجره؟ برای باران و قدم زدن توی خیابان و روی برگ‌های خشک و نارنجی؟ برای بوی نارنگی؟ برای نشستن کنار آتش و چای نوشیدن و حرف زدن با یک آدم خوب؟! تو می‌دانی من چقدر ذوق دارم برای پاییز؟ برای یک خیابان خیس و باران و موزیک و لب‌هایی که می‌خندد؟ برای دلی که به قدر ساعاتی اندوه یادش نیست؟! تو می‌دانی من چقدر دلم لک زده برای اینکه باران ببارد و زیر باران خیس شوم و زیر باران با کسی حرف بزنم و زیر باران به آسمان نگاه کنم و زیر باران قدم بزنم؟! تو نمی‌دانی من چقدر دلم تنگ شده برای صدای خش‌خش برگ‌ها و غرش ابرها و قارقار کلاغ‌ها؟ تو نمی‌دانی من چقدر ذوق دارم برای پاییز! نمی‌دانی... 🍁 | #نرگس_صرافیان_طوفان | @deli_ism ♥

باید بلند شویم و بایستیم، این دنیا ارزش متوقف شدن و غصه خوردن ندارد. باید حالمان را خوب کنیم، نفسی عمیق بکشیم، سرمان را بالا بگیریم و دوباره برای هدف ها و مقصدهامان بجنگیم. زندگی دریاست و ما میان پیچ و تاب آن شناوریم و ناگزیریم که تحت هر شرایط، دست و پایی بزنیم و امیدوار باشیم، وگرنه غرق می شویم! ما ناگزیریم هربار ساحلی پیدا کنیم و با اشتیاق، به سمت آن، خیز برداریم و قبل از به زیر آب رفتنش، به سمت ساحل بلندتری شناکنیم. رسالت ما دست و پا زدن هاست، رسالت ما پشت سر گذاشتن موج ها و نهنگ ها و کم نیاوردن هاست. ما ناگزیریم خوب باشیم چرا که حتی چند ثانیه جا زدن و دست و پا نزدن، غرقمان می کند. ما همه، گم شدگانی شناور در دریای روزگاریم، دریایی که "دریای مُرده" نیست و آرام یا طوفانی اش فرقی نمی کند، غفلت کنی، غرق می شوی! ما محکومیم به امیدواری، به کم نیاوردن، به دست و پازدن های قاعده مند و ادامه دادن... باید اندوهمان را به نسیم های شبانه بسپاریم و دوباره بلند شویم، باید به ساحل های گاه گاه و به آفتاب، زل بزنیم و امیدوار باشیم، باید حالمان را خوب کنیم و پناه ببریم به امید و به احتمالات خوب... از کجا معلوم؟! شاید این بار ساحلی پیدا کردیم که به قدر کافی بلند بود و تمام اقیانوس های جهان هم یارای به زیر کشیدنش را نداشتند... #نرگس_صرافيان_طوفان @deli_ism♥️