معشوق عارفانه‌ی اشعار مولوی! ای لذّتِ مداوم حالاتِ معنوی! ‌ از من فراتری! تو کجا شعر من کجا؟ در شعرِ عاشقانه‌ی من جا نمی‌شوی ‌ در فکر گوشه‌های دو چشمت تمام شب شاعر نشسته است به یک گوشه منزوی ‌ ای دل! به طعنه‌های کسی اعتنا مکن هر انتقاد،‌ می‌کندت بیشتر قوی ‌ ساقی! بریز «شربت شادی» به جام ما دارد اگرچه «خوردن غم» اجر اُخروی ‌ باید به ناگهان دم آخر ببوسمت اکنون اگر حیا کنم از دست می‌روی... ‌‌ | #نوید_افتاده | @deli_ism ♥