در این دقیقه، هستی محض است نام من گم کرده‌ام در آینه، نام و نشان خویش ✍#قربان‌ولیئی 📔#موسیقی‌نواحی‌جان #عارفانه‌عاشقانه می‌گن نشانه ارتباط وجودی، محبته. و بانو خدیجه سلام الله علیهما در اوج این محبت و ارتباط وجودی قرار دارند. طوری که از هر آنچه دارند بخاطر محبت عمیقشون به معشوق می‌گذرند، بدون هیچ چشم‌داشتی، طوری که خود را طلبکار که نه، بدهکار می‌دونند. چون هر چه نام و نشان داشتند در آینه پیامبر گم کرده بودند. دیگر به اندازه ذره‌ای هم خودشون را نمی‌دیدند. و اینطور می‌شه که در لحظات آخر عمر حتی خجالت می‌کشند به اندازه عبائی از پیامبر طلب کنند و ترس این را دارند که مبادا پیامبر ازشون راضی نباشه. خوشا چنین عشق های زمینی که انسان را به معشوق حقیقی پیوند می‌دهد، طوری که معشوق نزد ملایکه خودش مباحات کنه به عاشق. مثل مباحات خداوند به بانو خدیجه سلام الله‌علیهما. اینطور می‌شه که می‌شن هستی محض. و البته که جنس عشق بانو خدیجه سلام الله علیهما از ابتدا هم عشق به وجود پاک پیامبر صلی‌الله‌بود❤️ کمی شبیه به چنین عشقی هنوز هم در زمین پیدا می‌شه، عاشقی که برای برطرف کردن حاجات معشوقش سرازپا نمی‌شناسه و در تمام مسیر با تمام رنج‌ها جز زیبایی نمی‌بینه. و برای تسکین درد و رنج‌هاش چاره‌ای جز پناه بردن به دامان معشوق حقیقی نداره دوستی می‌گفت: «گاهی فکر می‌کنم، اگر زیبایی این است، پس رابطه عاشقانه بنده و خالق چقدر می‌تونه زیبا باشه!»

ترکم نکن چگونه بمانم بدون تو؟ این لاشه را کجا بکشانم بدون تو؟ من هیچ هیچ هیچ ندارم شبیه اشک از شرم مثل ریگ روانم بدون تو یک شور کور دارم و عالم تمام بت تا کی تلف شود هیجانم بدون تو؟ بر گِرد هیچ، گرم طوافی سیاه و گنگ با دیو باد در دَوَرانم بدون تو حیران ازدحام صداها و رنگ‌ها آیینه‌ای دچار جهانم بدون تو ای آنِ روشن لحظاتِ بدون من تاریک شد زمین و زمانم بدون تو ✍#قربان‌ولیئی 📔#موسیقی‌نواحی‌جان #عارفانه‌عاشقانه یک نیایش عارفانه و عاشقانه با محبوب👌✨ شاعر خود را بدون محبوب چون لاشه‌ای( جسم بدون نفخه) می‌داند. می‌گوید هیچ توشه‌‌‌ای جز اشک ندارم،چون ریگ روان. شور و هیجان کوری( کورسو) در وجود خود یافته، اما می‌داند بدون او هر روز با این همه بت، این نور در حال تلف شدن است💔 آیینه‌ایست‌‌ که در ازدحام صداها و رنگ‌ها(کثرت) مات و مبهوت مانده، خودش را گم کرده و از خویش و وحدت دور شده. آن آنِ روشن خویش را صدا می‌زند تا زمین و زمان تاریک خود را نور بخشد. طواف و دَوَران می‌تواند اشاره به حرکت تکاملی انسان از درون داشته باشد که اگر محقق شود گویی انسان گرد خودش می‌چرخد و خود را طواف می‌کند( از خود به خدا رسیدن) #دلنویس https://eitaa.com/delnevis_1363

بر گوش دلم ز غیب آواز رسان مرغ دل خسته را به پرواز رسان یا رب که به دوستی مردان رهت این گمشده‌ی مرا به من باز رسان ✍#ابوسعیدابوالخیر #عارفانه‌عاشقانه یارب که به دوستی مردان رهت.... می‌تواند دو معنا داشته باشد: ۱)خدایا تو را به دوستی مردان راهت قسم می‌دهم که... ۲)خدایا بواسطه دوستی مردان راهت( استاد راه) گمشده من( اسرارغیب‌) را نشانم بده #دلنویس https://eitaa.com/delnevis_1363

من از تو جدا نبوده‌ام تا بودم این است دلیل طالع مسعودم در ذات تو ناپدیدم ار معدودم وز نور تو ظاهرم اگر موجودم ✍#ابوسعیدابوالخیر 📗#دیوان‌کامل #عارفانه‌عاشقانه #دلنویس https://eitaa.com/delnevis_1363