بهاررمضان سال گذشته وقتی هلال ماه به چشم نیامد و مقدر شد روزی بیشتر میهمان بهار رمضان باشیم، سرشار از شوق شدم و باران شدم که: دلتنگ تو بودم، چِقَدَر خوب که ماندی ماه رمضان، ماه پدر، ماه نگارم! و اکنون چند قدم بیشتر نمانده تا دستان دوباره بهار. بهار رمضان و بهار نوروز. چه خوش یمن است این تقارن. بهار در بهار است! قلبم گرم‌تر از همیشه در سینه می‌تپد تا برسم به سحرهای بهاری ماه مبارک، تا خودم را برسانم به نماز شب شکوفه و دعای سحر ماه. به اشک‌ها به لبخندهائی که معجزه می‌کند! دل توی دلم نیست روزه بگیرم اولین روزهای جوانه زدن باغ را. بی‌قرارم شکوفه بزنم همراه شاخه شاخه درختان نو شوم، وجودم عطر بگیرد از نفسِ سحریِ هَزاران خدای مهربانم! بی‌تابی علی( ع) را می‌خواهم وقتی انبان بر دوش، گرد کوچه‌های مدینه می‌گشت، مبادا کودکی گرسنه بخوابد! بی‌تابی عزیزکرده‌های درگاهت را می‌خواهم که در دشت هم‌صحبتیت واله‌اند. در پناه تو بهارند. خدایا ما را برسان به سرشاری نعمت‌هایت. به روزی که از دستان مبارکت عشق را هدیه می‌گیریم. ✍ب. محمدی #اجرا #نفیسه‌محمدزاده #ادیتور #بتول‌عباسی #رادیو‌الکترونیکی‌رضوی #دلنوشته #دکلمه #دلنویس https://eitaa.com/joinchat/1991442675Ce1ee4e1829