📝 خط هجدهم! گاهی شاید فرد یا افرادی طوری ما را احترام کرده و جایگاه بدهند،که وقتی در خلوت خود بدون تعارف به قضاوت می‌نشینیم با تعجب به خود می‌گوییم: انصافاً من در حد این جایگاه و این تعاریف و این تحویل گرفتن ها نیستم! بنظر می‌رسد اینطور لحظات که مورد تمجید و احترام بالا قرار می‌گیریم(البته بفرض عدم تملق از سوی فرد مقابل)،این جا جزو‌ گلوگاه های اخلاقی زندگی ماست! اگر بی توجه به ندای درون(که به شما می‌گوید این قدر هم جایگاه نداری تو!) فقط لذت ببریم از تعریف و تمجیدها،لایق خصلت خطرناک«تکبر»هستیم نه چیز دیگر! اما اگر بهوش بودیم و ندای درون و صدای وجدان را شنیدیم، باید به خود تلنگر بزنیم که یقیناً این مورد احترامِ بالا و جایگاه والا قرار گرفتن،نشان از شخصیت محترم و مؤدب به آدابِ طرف مقابل ماست! او به خود نگاه می‌کند که بسیار محترم و لایق است،لذا خوشبینانه و با حُسن نیتِ مؤمنانه،ما را هم بسیار محترم می‌شمارد! اگر اینطور بنگریم،از تکبر و غرور بی جا در امان می‌مانیم که یقیناً تکبر،خصلتی است خانمان‌سوز که باعث می‌شود هر جا هستی فقط در جا بزنی و بالا نروی..! و قال الصادق_ع : «أَمْقَتُ النَّاسِ الْمُتَکَبِّرُ؛ منفورترین و مبغوض ترینِ مردم، متکبر است.»  (من لا یحضره الفقیه، ج‏4، ص395) #احترام #جایگاه #مراقبه #تکبر #تواضع #گلوگاه_اخلاقی 🆔 @delnevis_yaghoobi