✨بسم الله الرحمن الرحیم ✨
🌹شرح #حکمت108 ( 8 )
🔹 مدیریت قلب
🔰 آخرین سر فصلی که پیرامون رجاء، طمع و یأس، در حکمت ۱۰۸ باید به آن اشاره کرد، یأس های خوب و پسندیده است. آری، بعضی از یأس ها ارزشمندند، که در نهجالبلاغه چهار نوع از این یأس ها ذکر شده است:
1⃣ اول، یأس از گذشته؛ مولا علی (علیه السلام) در بند آخر خطبه ۱۱۴ اینگونه میفرمایند: " آنچه از روزی که از دست رفته، امید بازگشت آن وجود دارد، ولی عمر گذشته را نمیشود بازگرداند. آنچه را امروز از بهره دنیا کم شده، می توان فردا به دست آورد، ولی آنچه دیروز از عمر گذشته، امید به بازگشت آن نیست. به آینده امیدوار و از گذشته ناامید باشید."
2⃣ نکته دوم، یأس در جایی که طمع هلاک کننده است، نجات دهنده است؛ مولا علی (علیه السلام) در بند شانزدهم از نامه ۳۱، خطاب به فرزند عزیزشان اینگونه مینویسند: " گاهی ناامیدی خودش رسیدن به هدف است، آنجا که طمع ورزی هلاکت باشد. "
3⃣ سومین مورد، مأیوس بودن از دست مردم است؛ اینکه انسان از آنچه که مردم دارند، چشم طمعش را قطع بکند و مأیوس بشود، از منطق حضرت علی (علیهالسلام) اینگونه بر میآید که برترین بی نیازی محسوب میشود؛ در حکمت ۳۴۲ حضرت میفرمایند: « الْغِنَى الاَْكْبَرُ الْيَأْسُ عَمَّا فِي أَيْدِي النَّاسِ » ؛ " برترین بی نیازی و ثروت، ناامیدی از آنچه در دست مردم است می باشد. "
4⃣ و چهارمین و آخرین نکته هم مسألهٔ طلب نکردن از مردم است؛ یأس از مردم و طلب کردن از مردم، خودش ارزشمند است، که مولا علی (علیه السلام) این واقعیت را در نامه ۳۱ نهجالبلاغه، در بند چهاردهم اینگونه میفرمایند: " بپرهیز از آنکه مرکب طمع ورزی تو را به سوی هلاکت به پیش رانَد و اگر توانستی که بین تو و خدا صاحب نعمتی قرار نگیرد چنین باش؛ زیرا تو روزی خود را دریافت میکنی و سهم خود را بر میداری و مقدار اندکی که از طرف خدای سبحان به دست میآوری، بزرگ و گرامی تر از مال فراوانی است که از دست بندگان دریافت کنی، گرچه همه از طرف خداست.(بعد در ادامه اینگونه میفرمایند:) نگهداری آنچه که در دست داری پیش من، بهتر است از آن چیزی که از دیگران بخواهی و تلخی ناامیدی از دست مردم، بهتر است از درخواست کردن از مردم. "
🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع
#نهضت_جهانی_نهج_البلاغه_خوانی
#روز_صد_وشصت_وچهارم
با علی (ع)تا مهدی (عج)
@dghjkb