‌ 🎙 روایت فتح (بیان شهید آوینی در نسبت با مسئله قدس) 🔹 جلسه سوم/ قسمت دوم متن گفتار مستند انقلاب سنگ 📆 ۲۰ فروردین ماه ۱۴۰۳ سی‌ و یکمین سالگرد شهادت سید شهیدان اهل قلم #سید_مرتضی_آوینی #دیدار_آوینی @soha_sima ‌@didar_aviny

‌ تصدقت! سلام! بَه که چه قابی‌ست و چه زاویه دیدی دارد! در گپ و گفت‌هایی که با رفقا در سُها درباره‌ی سینما و همین نامه‌فیلم داشتیم، دیدیم که تو در آنجایی که ایستاده‌ای چقدر حرف برای ما داری. چقدر به حرفمان آوردی... 🔹️ نامه فیلم/ شماره دوم 🔸 انتشار به مناسبت سالگرد شهادت سید شهیدان اهل قلم #سید_مرتضی_آوینی برای دریافت نسخه الکترونیکی مجله، به کانال زیر مراجعه کنید. #سها_کتاب_مجله @soha_bookmag

‌ ...از روایت فتح تا روایت پیشرفت... یکی از انتقادهایی که شهید آوینی به نوع کارهای معمول صداوسیما در زمان جنگ وارد می‌کند، این است که با آن شیوه‌، عملاً کسی مسئولیت دفاع مقدس را قبول نمی‌کند. شهید آوینی مثال می‌زند، می‌گوید شما وقتی تصاویر کشته‌شدگان دشمن، تانک‌های سوخته و این‌ها را مرتب دارید نشان می‌دهید، این پیام را به آدم‌ها می‌دهد که مساله تمام‌شده است و ما پیروز شدیم. لذا کسی عزم و همت این‌که وارد این ماجرا بشود را ندارد. البته مساله برای شهید آوینی، فقط این نیست که بیا تفنگی دست بگیر و مثلاً دفاع کن و بجنگ. می‌خواهد حیات معنوی که در جبهه‌ها پیش آمده است را در مقابل مخاطب بگذارد و او را به یک حیات و حضور دیگری (به تعبیری یک حضور تاریخی) دعوت کند. آوینی معتقد است تا نتوانیم جایگاه تاریخی انسان‌ها را به آن‌ها نشان بدهیم، نمی‌توانند احساس حیات بکنند. به نظر ما در روایت پیشرفت هم به این نگاه نیاز داریم. جنس حرف‌هایی که امروز در مساله روایت پیشرفت گفته می‌شود، رسیدن به نقاط پیروزی است؛ انگار که مسائل را همه جا حل کرده‌ایم و وقتی اخبارش را پخش می‌کنیم، همه به یک نوعی احساس می‌کنند که ماجرا تمام‌شده است؛ لذا اینجا خیلی مهم است که فکر کنیم که زبان دعوت آوینی در روایت فتح، به کجا است و چه چیزی را مدنظر قرار می‌دهد. اگر این روایت فتح را همچنان مدنظر قرار دهیم، این سبک از روایت، ما را در یک عالم دیگری قرار می‌دهد و نسبت حضور دیگری در جهان می‌سازد. یک وقت است که ما می‌خواهیم مجموعه‌ای از گزاره‌های اخلاقی را در مقابل کسانی که در حوزه پیشرفت کار می‌کنند، بگذاریم (که مثلا به فکر سود نباش و...) اما وقتی آن (به تعبیر بزرگان) مبادی میل انسان یک چیز دیگری شود، همه‌ی این‌ها دود می‌شود و لازم نیست انسان با احساس تکلف، از مواهبی که برایش به دست می‌آید چشم‌پوشی کند؛ چون یک افق وسیع‌تری مقابلش قرار می‌گیرد که از آن آزاد می‌شود. باید بتوانیم نشان دهیم که در این حضور، چه چیزی بر انسان در حال پیشرفت می‌گذرد؟ بر طهرانی مقدم چه می‌گذرد؟ این‌گونه شاید هر کسی بتواند جای خودش را در این صحنه بزرگ و ماجرا پیدا کند. روایت‌هایی از این جنس، با اینکه همه چیز را در دستاورد ببینیم، تفاوت زیادی دارد. ما نیاز به یک فکر عمیق‌تری داریم که نسبت جهان دینی خودمان را با جهان امروز درک کنیم. نمی‌توانیم بدون توجه به پدیده‌های مدرن موجود، بر اساس مبانی دینی، طراحی برای آینده بریزیم و بگوییم این تمدن نوین اسلامی است؛ این تمدن قطعا یک نسبتی با جهان امروز دارد. 🔹 حجت‌الاسلام امیر نجات‌بخش 🔸 بخشی از نشست‌‌های هم‌عزم در گفتمان‌سازی پیشرفت #دیدار_آوینی @didar_aviny

‌ جنس عزای ما از جنس عزای سیّدالشّهدا (علیه السّلام) است؛ زنده و زنده‌کننده است. عزاداریم امّا این عزا ما را به حرکت و پیشرفت و شوق بیشتر به کار وادار میکند. من می‌خواهم این پیام را در دل و جان خودمان، به معنای واقعی کلمه نفوذ بدهیم، احساس کنیم عزاداریِ ما هم باید ما را به پیش ببرد. (بیانات در دیدار نخبگان و استعدادهای برتر علمی ۱۴۰۳/۰۷/۱۱) #لوح 🎥...لبیک یا حسین(ع)... روایتی از ایام شهادت سید حسن نصرالله و همزمان برگزاری دیدار رهبر انقلاب با نخبگان و استعدادهای برتر کشور منتشر شد 🔻 لینک با کیفیت #روایت لبیکَ یا حُسین در آپارات #سیمای_هنر_و_اندیشه https://aparat.com/v/wwu83dj #هرکس_میخواهد_ما_را_بشناسد_داستان_کربلا_را_بخواند #غزه @soha_sima

سیّد مرتضی آوینی، با حضوری که در جهان مدرن داشت و توانایی‌هایی که در او بود، همه حکایت از آن دارد که برای انجام انواع بدی‌ها توانا بود ولی با درک خلأ بزرگ خود، وقتی با حضرت روح الله«رضوان‌الله‌تعالی‌علیه» روبه‌رو شد، متوجه گردید می‌تواند در میدان گسترده #انسان_جدید در انواع خوبی‌ها حاضر شود و این بسیار بالاتر از آن انسانی است که چون نسبت به ارتکاب بدی‌ها ناتوان است، نیک پنداشته می‌شود. امثال آوینی‌ها به خوبی فهمیدند #تنهاییِ_واقعی، درک احدیت و یگانگی حضرت محبوب است که انسان در مواجهه با یگانگی حضرت محبوب، بیکرانگی خود را که عین ربط به حقیقت و سیر به سوی اوست، درک کند. این در صورتی است که همه چیز را آینه‌هایی بیابد که حضرت محبوب را می‌نمایانند. در این حضور است که ایمان را احساس می‌کند و با خودآگاهی به ایمان که همان ایمانِ به ایمان است، خود را در زمره کسانی احساس می‌کند که #تفکر_او_همان_حضور_و_همان_ایمان_اوست. این یعنی انسان آخرالزمانی و ایمان آخرالزمانی که هر آن تازه و تازه‌تر است. وقتی انسان خود را در بستر وجودی یافت که در عین حقیقت بودن، تشکیکی است، چنین انسانی در هر منزلی از منزلگاه‌های وجود که باشد، به جهت هویت تعلّقی که آن منزل نسبت به منزل بالاتر دارد، خود را هیچ می‌یابد ولی امیدوارانه در حرکت به سوی افقی است که مقابل اوست. 🔹

قسمتی از کتاب:

انسان و باز انسان 📗

جدید ترین اثر

#استاد_طاهرزاده @esharat @didar_aviny