📍 #یادداشت | #شماره_پنجاه‌ودو ❇️ تراث اشغال‌گری 🖇 گزیده‌ای از یادداشت دکتر #محمد_محمدی‌نیا: 📝 اشغال‌گری مقوله‌ای نیست که بتوان به دین و عرفان راستین نسبت داد اما درباره اشغال‌گری صهیونیستی می‌توان با تامل در اندیشه و تبار انحرافات تاریخی که درون یهودیت محرف به وجود آمد، به ریشه‌های الهیات اشغال‌گری رسید. 🔎 #دیده‌بان_اندیشه در عصر پساحقیقت 🆔 @didebane_andisheh

✅ از پانزدهم مهرماه، رویداد مهمی در جهان، همگان را متوجّه خودش کرده است. مجاهدان فلسطینی توانستند خود را از محاصره‌ غزّه خلاص کرده و به مراکز نظامی و غیرنظامی صهیونیست‌ها برسند. توانستند در مقابل دهه‌ها ظلم این رژیم و حامیانش، طوفان به پا کنند. ✅ در مقابل اهریمنی که بیش از هفت دهه، وطن و خانه فلسطینی‌ها را غصب کرده، به زن و مرد رحم نکرده، به کودک و کهن‌سال فلسطینی رحم نکرده، حرمت مسجدالاقصی را نگه نداشته، شهرک‌نشین‌ها را مثل سگ هار به جان فلسطینی‌ها انداخته، نمازگزاران را زیر پا لگدکوب کرده و امنیت، آزادی و حقوق اساسی را از آنان می‌گیرد. یک ملّت ریشه‌دار و کهن، غیر از واکنش غیورانه و شجاعانه در مقابل این‌چنین دشمنی، هیچ راهی ندارد. راهی ندارد جز اینکه هر زمان، فرصت پیدا کند، طوفان به‌پا کند. اما چگونه رژیم صهیونیستی می‌تواند با مردم مظلوم فلسطین چنین رفتار کند؟ به اتکای چه چیزی خود را صاحب حق دیده و ارتکاب هر جنایتی را سهل و مجاز می‌شمارد؟ ✅ صهیونیسم را غالبا با جنبه‌های سیاسی آن می‌شناسند و در پاسخ به پرسش فوق، علل سیاسی، ژئوپلتیکی و اقتصادی را بیان می‌کنند. اشغال فلسطین را می‌توان و باید با توجه به ریشه‌ها و مبادی دینی، عرفانی و اسطوره‌ای‌اش شناخت. اشغال‌گری مقوله‌ای نیست که بتوان به دین و عرفان راستین نسبت داد اما درباره اشغال‌گری صهیونیستی می‌توان با تامل در اندیشه و تبار انحرافات تاریخی که درون یهودیت محرف به وجود آمد، به ریشه‌های الهیات اشغال‌گری رسید. ✅ صهیونیسم از مبانی و مبادی دینی، شبه‌دینی، اسطوره‌ای و عرفانی یهودی بهره برده و برای کاوش عمیق و گسترده پیرامون آن نباید صرفا به رویدادها، مبانی و تحلیل‌های صرفا سیاسی تکیه کرد. برای فهم دقیق‌تر ریشه‌های اشغال فلسطین باید به سرچشمه‌های آن بازگشت؛ آنجایی که اشغال‌گری و غارت اروپایی، در شکل جدیدش در حال تکوین است. باید در آن سرچشمه‌ها، اصول و مبانی را جست که به اشغال و سلطه‌گری، تقدس و الوهیت می‌بخشد. ✅ «الهیات اشغال‌گری» و «سلطه مقدس» در غرب جدید با دو پدیده سرنوشت‌ساز سامان‌یافته است؛ جنگ‌های صلیبی و استعمار ماوراء بحار؛ نقش جدی یهودیان و مارانوها در بسط و ترویج آرمان‌های مسیحایی، آخرالزمان‌گرایی و تفسیر خاص از نیروهای اهریمنی به عنوان سوخت معنوی ماشین استعمار غیرقابل انکار است. اگرچه که افرادی همچون روژه گارودی، یاکوب رابکین و اسرائیل شاهاک مبانی دینی و عرفانی صهیونیسم را بدعت‌ و حربه‌ تبلیغاتی صهیونیست‌ها می‌دانند، اما باید از خود پرسید که ریشه‌‌های تفسیر خاص صهیونیستی در کجاست و صهیونیسم سیاسی قرن نوزدهم و بیستم، با اتکاء به چه میراث دینی، عرفانی و اسطوره‌ای می‌تواند الهیاتی برای اشغال‌گری دست و پا کند. محققینی چون عبدالله شهبازی، عبدالوهاب المسیری و جرجی کنعان را می‌توان نماینده آن دیدگاهی دانست که ریشه‌های تکوین الهیات اشغال‌گری صهیونیسم را در مبادی دینی، عرفانی و اسطوره‌ای جستجو می‌کنند. ‼️ جهت تهیه شماره ۵۲ نشریه دیده‌بان اندیشه، به @didebane_andisheh_admin پیام دهید. 🔎 #دیده‌بان_اندیشه در عصر پساحقیقت 🆔 @didebane_andisheh

📍 #نما_اندیشه | #فردای_منهای_اسرائیل 🔷 ریشه‌های استعماری اسرائیل 🎙 #مهدی_مشکی‌باف (۳) 🏷 تاسیس اسرائیل، رویداد آرمان‌گرایانه ملی یهود نبوده؛ من باورم این است که شکل‌گیری اسرائیل محصول دوران متاخر استعمارست! 🔎 #دیده‌بان_اندیشه در عصر پساحقیقت 🆔 @didebane_andisheh

📍 #نما_اندیشه | #تماشا_کنید 🔖 خطر نامحدود اسرائیل 🎞 امام موسی صدر: پس از این مقدمه، دوست دارم تأکید کنم که خطر اسرائیل تنها به فلسطین یا بخش‌هایی از جهان عرب که در حال حاضر اشغال شده است، محدود نمی‌شود، بلکه دامنه آن چنان گسترده است که همه مناطق شرق و حتی غرب را نیز تهدید می‌کند! ولی متاسفانه، حماقت جهانی ناشی از غروری که در برخی دولت‌های استعمارگر وجود دارد عملا مانع از آن است که ابعاد این حقیقت درک شود. شاید گمان می‌برند هر لحظه که بخواهند می‌توانند اسرائیل را به سر جای خود بنشانند، ولی همه این‌ها خیال باطل است. ما نیز در گذشته چنین خیال می‌کردیم. و این خطای تاریخی در این منطقه اتفاق افتاد... 📌 پی‌نوشت: مواجهه‌ی وجودی امام موسی صدر با شرّ مطلق، نوعی «بینش تراژیک» به او بخشیده بود؛ از همین‌جاست که کلماتش به عمق می‌رسند. وقتی او از «حماقت جهانی» یا «عدم درک تاریخی» سخن می‌گوید، در واقع نشان می‌دهد که بشرِ مدرن، با همه‌ی ادعاهای عقلانیت و تمدن، هنوز نتوانسته است با حقیقت این شرّ بنیادین روبه‌رو شود. 🔎 #دیده‌بان_اندیشه در عصر پساحقیقت 🆔 @didebane_andisheh

📍 #یادداشت | #فرا‌_رصد 🔷 سه سال پس از مهسا ➖ میان واقعیت جامعه ایران و تصویرسازی رسانه‌ای ✍ #فائزه_سادات_حسینی 📝 این نوع تحلیل، ناخواسته یا آگاهانه، همان میدان تحلیلی را بازتولید می‌کند که رسانه‌های غربی طراحی کرده‌اند: تمرکز صرف بر شکاف‌های داخلی و نادیده‌گرفتن نقش برجسته عملیات روانی بیرونی. 🔎 #دیده‌بان_اندیشه در عصر پساحقیقت 🆔 @didebane_andisheh

🔸 سه سال پس از مرگ مهسا امینی، فضای فکری و رسانه‌ای ایران و جهان همچنان تحت تأثیر این رخداد است؛ رخدادی که نه فقط یک اعتراض مقطعی، بلکه به تعبیر بسیاری از تحلیلگران غربی و داخلی، نشانه‌ای از گسست‌های عمیق اجتماعی و سیاسی بود. آنچه اهمیت دارد، تقاطع معنادار دیدگاه‌های رسانه‌های بین‌المللی با مواضع برخی چهره‌های اصلاح‌طلب در ایران است؛ تقاطعی که هم به روشن‌تر شدن تصویر اعتراضات ۱۴۰۱ کمک می‌کند و هم ابعاد آینده‌نگر این شکاف را برجسته می‌سازد. 🔹 بخش قابل توجهی از تحلیل‌ها و گزارش‌های رسانه‌ای، به‌ویژه در رسانه‌های خارجی، زنان را پیشقراول «تغییر قطعی» معرفی می‌کنند. عملیات شناختی که بنابر رسانه‌های بی‌بی‌سی فارسی، فرانس 24 فارسی و یا بنیاد دفاع از دموکراسی برای برجسته‌سازی سومین سالگرد مهسا امینی ساخته شد. اما این روایت، با وجود جذابیت رسانه‌ای، واقعیت پیچیده جامعه زنان ایرانی را بازتاب نمی‌دهد. طیف متنوع نگرش‌ها، سبک‌های زندگی و دیدگاه‌های سیاسی زنان در ایران به‌گونه‌ای است که فروکاستن آن‌ها به یک نقش واحد، بیشتر به یک کلیشه تبلیغاتی شباهت دارد تا یک ارزیابی جامعه‌شناختی دقیق. در این میان، چنین تصویرسازی‌هایی عملاً بستری برای افزایش فشار سیاسی و روانی علیه ایران است و نمونه‌های آن در بیانیه‌های دیده‌بان حقوق بشر یا سخنگوی وزارت خارجه آمریکا مشاهده شد. 🔸 مشابه این نگاه در برخی تحلیل‌های داخلی نیز دیده می‌شود. برای مثال، عباس عبدی با تأکید بر «ناترازی‌های داخلی» به‌عنوان ریشه اصلی اعتراضات، سهم عملیات رسانه‌ای و مداخله خارجی را به حاشیه می‌راند. این نوع تحلیل، ناخواسته یا آگاهانه، همان میدان تحلیلی را بازتولید می‌کند که رسانه‌های غربی طراحی کرده‌اند: تمرکز صرف بر شکاف‌های داخلی و نادیده‌گرفتن نقش برجسته عملیات روانی بیرونی. از سوی دیگر، افرادی مانند آذر منصور وقتی مهسا را «نماد ملی کرامت و آزادی زنان» می‌نامند، در واقع در امتداد همان چارچوبی حرکت می‌کنند که رسانه‌های غربی ساخته‌اند؛ یعنی تبدیل یک رخداد تلخ فردی به «نماد جهانی مبارزه با تبعیض» و ابزاری برای فشار بین‌المللی علیه ایران. حتی دیدگاه‌های متفاوت‌تر _مانند مواضع احمد زیدآبادی که بر کاهش ظرفیت اجتماعی برای اعتراض تأکید دارند_ نیز نهایتاً در همان چارچوب تحلیل غربی قرار می‌گیرند. آن‌ها با پذیرش پیش‌فرض «شکاف بنیادین میان جامعه و حکومت»، در واقع بازتولیدکننده همان مفهومی هستند که در رسانه‌های خارجی به‌طور مداوم برجسته می‌شود. 🔹 در چنین فضایی، چیزی که به‌عنوان «اجماع کارشناسان و رسانه‌ها» معرفی می‌شود بیش از آن‌که بازتاب‌دهنده شناختی دقیق از جامعه ایران باشد، ادامه یک الگوی تکراری است: بزرگ‌نمایی شکاف‌ها، نمادسازی از چهره‌های خاص، و القای پایداری تغییرات اجتماعی پرهزینه به‌عنوان روندی برگشت‌ناپذیر. این الگو نه صرفاً برای توصیف واقعیت، بلکه برای شکل‌دادن به افکار عمومی و تضعیف انسجام ملی به کار گرفته می‌شود. 🔸 پرسش اصلی اکنون این نیست که آیا زنان یا جوانان در خط مقدم تغییرات اجتماعی قرار دارند یا خیر! مسئله مهم‌تر آن است که چرا بخشی از نخبگان و کارشناسان سیاسی برجسته، به‌جای بازتعریف مستقل و ملی از تحولات، روایت‌های بیرونی را بازتاب می‌دهند. پذیرش یا تکرار این روایت‌ها به‌ویژه بدون در نظر گرفتن تنوع واقعی جامعه ایران، در عمل موجب می‌شود تحلیل‌های داخلی از استقلال و کارآمدی فاصله بگیرد و بیش از پیش به ابزار تکمیل‌کننده جنگ رسانه‌ای خارجی بدل شود. 🔎 #دیده‌بان_اندیشه در عصر پساحقیقت 🆔 @didebane_andisheh

📍 #گزارش_تصویری 📷 گزارش تصویری دیدار صمیمانه تیم تولید نشریه دیده‌بان اندیشه با مدیریت موسسه شناخت دکتر رفیع‌الدین اسماعیلی 📆 ۳۰شهریور ۱۴۰۴ 🔎 #دیده‌بان_اندیشه در عصر پساحقیقت 🆔 @didebane_andisheh

📍 #یادداشت | #فرا‌_رصد 🔷 دُم خروس کانال تلگرام فرهیختگان ➖ رفتار دوگانه جریان روشنفکری با بیژن عبدالکریمی 📝 فقط چهار سال و پانزده روز کافی بود تا روشن شود در منطق جریان موسوم به روشنفکری، «فیلسوف بودن» نه به تفلسف و اندیشه، نه به کتاب و مقاله و نه حتی به سابقه تدریس و فعالیت علمی گره خورده است؛ معیار اصلی چیز دیگری است: مخالفت با جمهوری اسلامی. نمونه روشن آن، برخورد رسانه‌ای است با بیژن عبدالکریمی. 📝 همان رسانه‌ای که امروز به خاطر دفاع او از ایده مقاومت، برچسب‌هایی چون «مهمل‌گو»، «خودفیلسوف‌پندار» و «هرزه‌گو» نثارش می‌کند، چهار سال و پانزده روز پیش –زمانی که خبر اخراج او از دانشگاه منتشر شد– با لحنی ستایش‌آمیز او را هشیاری میان پخمگان معرفی می‌کرد! 📝 پرسش روشن است: چرا عبدالکریمیِ دیروز «فیلسوف» بود و عبدالکریمیِ امروز «خودفیلسوف‌پندار»؟ چه چیزی تغییر کرده است جز آنکه او در گذشته منتقد علوم انسانی اسلامی بود و امروز از جدی‌ترین مدافعان مقاومت در فضای آکادمیک؟ 📝 کافی است در رسانه‌ها جست‌وجو کنید تا ببینید پیش از ماجرای مهسا امینی و طوفان الاقصی، با چه شور و حرارتی از «عبدالکریمی» سخن می‌گفتند و امروز همان‌ها او را «هرزه‌گو» می‌خوانند! 📝 فرامتن این رفتارها کاملا آشکار است: اگر از مقاومت دفاع کنی، همه چیزت را از تو می‌گیریم؛ اعتبار، آبرو و حتی شأن انسانی‌ات! 🔎 #دیده‌بان_اندیشه در عصر پساحقیقت 🆔 @didebane_andisheh

📍 #نما_اندیشه | #تماشا_کنید 🎞 فتوا به حرمت نبرد با یهود! 🔻 امروز خبر مرگ مفتی سعودی وهابیت عبدالعزیز آل الشیخ منتشر شد. 🔻 او کسی بود که هفت سال قبل، فتوای جنجالی‌اش در مورد «حرمت نبرد با یهود و ترویست بودنِ حماس» هیاهوی فراوانی را در رسانه‌های جهان اسلام براه انداخت و باعث شد که اسرائیل رسماً از او تشکر کرده و او را به زیارت مناطق اشغالی دعوت کند. 🔻 ویدئوی فوق، گزارش شبکه الجزیره (هفت سال پیش) در مورد این فتواست. 🔎 #دیده‌بان_اندیشه در عصر پساحقیقت 🆔 @didebane_andisheh

📍 #گزارش_رصد | #شماره_پنجاه‌و‌دو 🌐 سکولاریسم مقدس 🔰 با نزدیک‌شدن به دومین سالگرد عملیات تاریخی «طوفان الاقصی»، بار دیگر اهمیت این رویداد در حافظه‌ی سیاسی و فکری جهان اسلام برجسته می‌شود. 🔰 هم‌زمان با وقوع این رخداد، نشریه‌ای با عنوان «سکولاریسم مقدس» منتشر کردیم که در آن، بازتاب‌های فکری و رسانه‌ای پیرامون طوفان الاقصی مورد واکاوی قرار گرفت. در بخش «گزارش رصد» آن شماره، به‌طور ویژه واکنش‌های فضای نخبگانی تحلیل شد. 🔰 اکنون، به مناسبت این سالگرد، گزارش رصد شماره ۵۲ دیده‌بان اندیشه از امروز تا هفتم اُکتبر به‌تدریج در کانال منتشر خواهد شد. این گزارش، نگاهی تازه و منسجم به جریان‌های فکری مرتبط با طوفان الاقصی ارائه می‌دهد. #طوفان_الاقصی ‼️ جهت تهیه شماره ۵۲ نشریه دیده‌بان اندیشه، به @didebane_andisheh_admin پیام دهید. 🔎 #دیده‌بان_اندیشه در عصر پساحقیقت 🆔 @didebane_andisheh

📍 #گزارش_رصد | #شماره_پنجاه‌ودو 🔴 تراژدی یا حماسه ↩️ مسئله فلسطین و جنگ غزه، به دلیل دارا بودن ابعاد مختلف، پای اندیشمندان زیادی را به عرصه تحلیل باز کرده و آنها را به سمت قضاوت اندیشه‌ای در باب این مسئله سوق می‌دهد؛ از آنجایی که قضاوت در باب هر مسئله‌ای متوقف بر شناخت ماهیت، کارکردها و لوازم آن است، صاحب‌نظران، تحلیل‌های خود در فضای مجازی پیرامون مسئله فلسطین را در پنج حوزه کلان طبقه‌بندی کرده‌اند که در ادامه به آنها پرداخته خواهد شد. ⬇️ #طوفان_الاقصی #همراه_ما_باشید 🔎 #دیده‌بان_اندیشه در عصر پساحقیقت 🆔 @didebane_andisheh

⬇️ 🟠 محور اول: وصف طوفان به جرئت می‌توان مهم‌ترین و پرتکرارترین حوزه بحث از مسئله فلسطین و طوفان الاقصی را توصیف اندیشه‌ای آن با استفاده از نظریات علمی دانست. این توصیف در فضای مجازی توسط اندیشمندان در هفت ساحت صورت پذیرفته است: 1⃣ توصیف دینی در ساحت توصیف دینی، تحلیل‌گران سعی کرده‌اند تا رابطه مسئله فلسطین و طوفان الاقصی را با سه موضوع دیگر روشن نمایند: ↩️ اول: الهیات ☑️ در موضوع الهیات برخی همچون «آقای محمدباقر پورامینی» به سراغ بحث از مبانی متافیزیکی مقاومت فلسطینیان و طوفان الاقصی می‌روند. از نظر ایشان این مبانی کاملا بر آموزه‌های دینی استوار بوده و در تمامی لایه‌های امتداد اجتماعی، بر توحید و ایمان به خدا و باور به نصرت الهی تکیه دارد. ایشان همچنین بر مبنای خداشناسی به عنوان باور به حاکمیت الله در همه اضلاع زندگی، مبنای انسان‌شناختی به عنوان محق دانستن انسان در تعیین سرنوشت خود، مبنای جهان‌شناختی به عنوان استواری جهان بر عدل، مبنای راهنماشناختی به عنوان لزوم تاسی به فعل و تقریر ولی و مبنای معرفت‌شناختی به عنوان ثبات و دوام همیشگی ارزش‌های حق و باطل تاکید کردند. 💬 منبع: نشست علمی ترویجی الهیات مقاومت، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، ۶ آبان ۱۴۰۲. ☑️ برخی دیگر به بررسی رابطه مسئله فلسطین و طوفان الاقصی با سنت‌های الهی می‌پردازند. «آقای حمید پارسانیا» با استناد به کلام ابن عربی در فص موسوی، معتقد است خداوند همانطور که با دست خودِ فرعون، مقدمات نابودی او را در جریان قتل کودکان بنی اسرائیل فراهم کرد و یکی از همان کودکان را به جنگ با او فرستاد، در جریان فلسطین نیز مقدمات نابودی رژیم صهیونیستی را به دست خودشان و در جریان ریختن خون کودکان بی‌گناه فراهم خواهد کرد. ایشان این کودکان مظلوم را مصداق «حدیث العهد بالرّب» دانست که و به واسطه حدیث‌العهد بودن به پروردگار و قربی که به خداوند دارند، وقتی که به مقتل برده می‌شوند، از بین نمی‌روند، بلکه در یک حقیقت روحانی برتر اجتماع پیدا می‌کنند که همان تشکیل امت موسی است. 💬 منبع: یادداشت «حکمت الهی قتل کودکان چیست؟»، روزنامه جوان، ۹ آبان ۱۴۰۲. #طوفان_الاقصی 🔎 #دیده‌بان_اندیشه در عصر پساحقیقت 🆔 @didebane_andisheh