(خیلی از تو بعیده که منی که این قدر دوستت داشتم رو بسوزونی ولی...) آقا و مولای من! به عزتت قسم اگه تو جهنم زبونم رو باز بذاری برات یه ناله ای می کنم، مثل ناله ی اونایی که آرزوشون به فنا رفته و یه دادی می زنم، مثل اونایی که کمک می خوان و یه گریه ای می کنم مثل اونایی که عزیزشونو گم کردن و بلند صدا می زنم: کجایی ای ولی اونایی که ایمان آورده بودن؟ کجایی ای نهایت آرزوی عارفا؟ کجایی فریادرس اونایی که با جون و دلشون ازت کمک می خوان؟ فَبِعِزَّتِک یا سَیدِی وَ مَوْلای أُقْسِمُ صَادِقاً، لَئِنْ تَرَکتَنِی نَاطِقاً لَأَضِجَّنَّ إِلَیک بَینَ أَهْلِها ضَجِیجَ الْآمِلِینَ، وَ لَأَصْرُخَنَّ إِلَیک صُراخَ الْمُسْتَصْرِخِینَ، وَ لَأَبْکینَّ عَلَیک بُکاءَ الْفَاقِدِینَ، وَ لَأُنادِینَّک أَینَ کنْتَ یا وَلِی الْمُؤْمِنِینَ، یا غَایةَ آمالِ الْعارِفِینَ، یا غِیاثَ الْمُسْتَغِیثِین! #با_زبان_علی_مناجات_کن #دعای_کمیل دیمزن دنیای یک مادر زائر نویسنده https://eitaa.com/dimzan https://ble.ir/dimzan