#شعر بی سواد بودی آنقدر که نمی دانستی رئیس جمهور به روستاها نمی رود قبایش را با سیلی سیل ها گل آلود نمی کند دست به کلنگ نمی شود، رئیس جمهور قبای فاستونی اصل می پوشد ادکلن شب های پاریس می زند و هرزگاهی برای دیدن دستاوردهای دولتش به لواسان سری! بی سوادی تو شبیه محمد(ص) بود وقتی به جزیره یاد می داد،غرق نشدن را وقتی در اعماق شعب حرفی از تحریم نمی زد به تنفس فکر می کردی چیزی که هیچ کسی نمی تواند جلویش را بگیرد و ادامه پیدا کند فتح می کند مکه را بیت المقدس را زمین را... ابراهیم بودی مدام می شکستی بت ها را از بت های خرد شده سد می ساختی گاهی روی رودها گاهی جلوی بیت المال و عاقبت یکی از همین سدها به صد رسانید تو را پرواز کردی از آتشی که اینبار ارسباران شده بود و کسی نمی داند در لحظه های آخر صعود چه کسی را صدا می زدی از طرز رفتنت پیداست بیشتر به نقاره خانه فکر می کردی به صحن ها رواق ها که حالا بی تو غبار گرفته اند برخیز خادم جمهور برخیز که می خواهم سوادم را از دبستان تو آغاز کنم با همان سادگی ات با همان حرف های نیمه تمام برخیز... #سید_مجید_موسوی #روایت_جمهور @revayatejomhour