جانی تر از اسرائیلی ها نمی شناسم. نمونه جنایت هایشان یکی دوتا نیست که. شرح خیلی ناقص و کوچک یکی شان را در کتاب الی آورده ام. در توضیح ورود غیرمنتظره ماشین ما به داخل اردوگاه صبرا و شتیلا در لبنان. برای دیدن عکسها و توضیح بیشترش یک جستجوی ساده کفایت می کند. ص ۱۲۰_کتاب اِلی معمای کبوترهای داخل دهان شیر دکتر عماد ماجرا را این طور تعریف کرد: «در سال ۱۹۸۲ (اوائل دهه شصت شما) پارلمان لبنان شخصی به نام بشیر جمیل رو رئیس جمهور اعلام کرد. مسلمانان با این انتخاب مخالف بودند چرا که این آقای بشیر، رهبر حزب فالانژها بوده و فالانژها گروهی خشونت طلب و بی منطقند. آقای بشیر ده روز قبل از آغاز ریاست جمهوری اش در یک بمب گذاری کشته می شه و راست یا دروغ، یک فلسطینی مظنون اصلی این بمب گذاری معرفی می شه. دو روز بعدش فالانژها به دستور شارون که وزیر دفاع وقت اسرائیل بوده این اردوگاه رو محاصره می کنند و با سلاح گرم و سرد یکی یکی وارد خونه ها می شن و هر کس رو که می بینند به رگبار می بندند یا با چاقو و به طرز فجیعی سلاخی می کنند که بیشترشان زن و بچه و پیرزن و پیرمرد بوده اند. چرا که بیش تر مردهای جوان، مبارزینی بودند که برای جنگ مرزی با اسرائیل رفته بودند و در اردوگاه حضور نداشتند. طبق آماری که خود سازمان ملل داده، طی سه روز هفتصد تا سه هزار و پانصد نفر تو این دو محله کوچیک و متراکم به فجیع ترین شکل ممکن کشته شده اند!» #کدام_حقوق_بشر #جنایتکار_باسابقه دنیای یک مادر زائر نویسندهhttps://eitaa.com/dimzan