💠 اشتیاق به علم، ادعا یا واقعیت؟ 🔹در حالات اون بانوی مجتهده نوشتن که بخاطر فوت فرزندش، استاد سه روز درس رو تعطیل میکنه. مجددا که برای تدریس میره منزل ایشان، از استاد می‌پرسن که چرا سه روز نیومدید؟ استاد میگه خجالت کشیدم با وجود فوت فرزند شما، بیام برای تدریس. خانم می‌فرماد که برعکس! من دارم خجالت می‌کشم که سه روز گذشته و چیزی یاد نگرفتم!! 🔹این روحیه رو مقایسه کنید با حال متعلمین الان. با اعلام تعطیلی درس، موجی از شادی وصف‌ ناشدنی، به وجود میاد! دانش‌آموز، دانشجو، معلم، استاد، همه با هم ذوق می‌کنن! سرما و آلودگی هوا هم اگر باعث تعطیلی نشه، خودِ علم‌آموزها، یه بهانه‌ای درست می‌کنن که هر چه زودتر از زندان تحصیل فرار کنن! 🔹نه فقط در مدرسه و دانشگاه، که در بقیه محافل هم همین روحیه هست. در مجالس ختم، به محض قرار واعظ بر منبر، کل مسجد از جمعیت خالی میشه که مبادا چیزی یاد بگیرند! اینکه گفت: آب کم جو، تشنگی آور به دست، عینیتش همینجاست. #عطش‌یادگیری نیست و الا با وجود دنیای مجازی، ۹۰ درصد بهانه‌‌ها برای نبود شرایط آموزش، واقعا بی‌معنیه. 🔹اگر هدف آدم کسب علم باشه، به فرمایش رسول‌خدا (ص) عمل میکنه و مِنَ المَهد الی اللَّحد توی جاده تعلیم و تعلم خواهد بود که طوبی له. اما اگر هدف، گرفتن مدرک باشه، قطعا یه جا ایست میکنه. 🔹داستان بدانم و بمیرم بهترست، خیلی وقته توی کتابها جا مونده، چون عاملین به حدیث داخل تصویر، کم‌اند. دین‌پژوهی https://eitaa.com/dinpajouhi