فرقی نمی کند آغاز هفته باشد یا پایانش ، صبح باشد یا شب بذر امید؛ نه وقت می شناسد، نه موقعیت ... هر وقت بکاری ؛ شبیه لوبیای سحر آمیز، با اولین طلوع آفتاب خواستن ؛ جوانه می زند ، و تا آسمان موفقیت و توانستن ، اوج می گیرد ... هرگز نا امید نباش ! نا امیدی ، تیشه ی بی رحمی ست ؛ به جان ریشه ی شعور و خوشبختی ات ... پس تا دیر نشده ، بذر جادویی امیدت را بکار ، و معجزه هایت را درو کن ... #نرگس_صرافیان_طوفان 🆔🎨@harchibetoonam

یاد بگیر کنار بگذاری ؛ ارتباط با آدم هایی که کنارت گذاشتند ، خواستنِ آن هایی که تو را نخواستند ، و فکر کردن به کسانی که آزارت دادند ... و یاد بگیر هیچ کس را برایِ رفتاری که دارد ، قضاوت نکنی ! همانطور که ما «تا جایی که به دیگران آسیب نزنیم» به خودمان مربوطیم ، دیگران هم برایِ رفتارهایِشان ، هزار و یک دلیل دارند و مهمترین دلیلِشان همین ؛ که به خودشان مربوط اند ! کاری به کارشان که نداشته باشی ؛ کاری به کارت ندارند ، و این بیش از این که بد باشد ، خوب است ، خیلی خوب ... #نرگس_صرافیان_طوفان 🆔🎨@harchibetoonam

#حرف_های_خودمانی☘ گاهی اوقات لازم است گوشه‌ی دنجی بروی و با خودت خلوت کنی... جایی به دور از شلوغیِ آدم‌ها بنشینی و ببینی با خودت و زندگی‌ات، چند چندی؟! لابلای شلوغی و همهمه این روزها؛ نشستن در سکوت و تنهایی؛ بدجور می چسبد!🙂❤️✨ #نرگس_صرافیان_طوفان 🆔🎨@harchibetoonam

𝔾𝕆𝕆𝔻 ℕ𝕀𝔾ℍ𝕋💙🌙 [ #متن_دلبر ✨] شب‌ها بیشتر فکر می‌کنم؛ به این‌که پروانه‌ها کجا پناه می‌گیرند؟ درخت‌ها را که بریدند، سنجاب‌ها چه‌کار می‌کنند؟ کرم ابریشم، نفس کم نمی‌آورد در پیله؟ شب‌ که می‌شود، بیشتر فکر می‌کنم؛ به این‌که آدمی، چرا باید آدمی دیگر را شکنجه کند؟ به این‌که چرا دست بر نمی‌داریم؟ حتی وقتی که مرگ تا یک قدمیِ خانه‌هامان رسیده؟! شب‌ که می‌شود بیشتر فکر می‌کنم؛ به این‌که چرا دوستت دارم‌ها را نمی‌گوییم و خوشبختی را به تعویق می‌اندازیم؟ به این‌که وقتی همه این‌قدر غمگینیم؛ چطور دلمان می‌آید برنجانیم و با هم بد باشیم؟! #نرگس_صرافیان_طوفان 💙🦋