🔸#وصیتنامه شهید #مرتضی شفیعی بسم الله الرحمن الرحیم می گویند باید وصیت نامه بنویسید. چه می توان نوشت؟ چه می توان گفت؟ اگر حرفی هست گفتنی نیست چه رسد به آنجا که حرفی برای گفتن نباشد. آنچه را که ما عمری است گفته و می گوییم دیگران عمل کرده و می کنند. پس ما در این میانه بجز #شرمساری و #خجالت و #سرافکندگی نصیبی نداریم. تنها چیزی که دلم می خواهد بگویم همانی است که دیگران نوشته اند و ما نیز به افتضای ایشان خواهیم نوشت. حال اینکه چرا هر رفته ای این حدیث را مکرر می کند، سوالی است که همگان باید از خود بپرسند! باری آنچه می خواهم بگویم، #سرسپردگی، اطاعت #بلاقید و شرط و #تبعیت بی چون و چرا از اماممان است. از پیرمان، مرادمان، واسطه فیضمان، سببنا المتصل بین الارض و السماء و... یکبار دیگر می گویم، همه باید از خود بپرسند چرا همه #رفتگان این توصیه را می کردند؟ چرا؟ چرا؟ بگذاریم و بگذریم. مادرم، #مادر غم پرورم، تو آنقدر خوبی که مطمئنم حلالم خواهی کرد. گریه هایت آهسته و نهانی باشد در برابر مردم همچون کوه باش. محکم و پابرجا#زینب (س) نیز چنین بوده است! از #حضرت مستطاب والد نیز بسیار شرمنده ام و طلب #حلالیت می نمایم و از همگان نیز ما را از دعای خیر فراموش مفرمائید بخصوص در شبهای #جمعه. گرانباریم، اما #امیدوار، شرمنده و گناهکار و روسیاهم #امام مهدی(عج) را داریم و #فاطمه (س) را که جانها فدایش باد. والسلام علینا و علی عبادالله الصالحین. چهارشنبه 3/10/65 آبادان #رفاقت_با_شهدا #شهید_مرتضی_شفیعی #شهید_شفیعی #شهید_سید_مرتضی #اهواز #حرم_علی_بن_مهزیار #وصیت_نامه