📿ذکری که دوای ۹۹ درد است پیامبر خدا صل الله وعلیه و آله و سلم فرمودند: جمله 🍃🌼 «لا حول و لا قوة الا باللّه‏» 🌼🍃   ۹۹ درد را شفا می‏‌دهد که ساده‏‌ترین آن‌ها اندوه است 📚 قرب‌الإسناد: ۷۶ / ۲۴۴ منتخب میزان‌الحکمة: ۱۴۸

فیض کاشانی نقل کرده است که هر کس در اول وقت هر روز سیصد و هشت مرتبه «الرّزاق» بگوید، البته روزی او واسع گردد و مجرب است و نیز مداومت بر ذکر «یا واسِع» برای وسعت رزق و روزی مجرب است و گوینده ی آن هرگز محتاج نخواهد شد.

وسعت رزق و روزی / علامه حسن زاده آملی اگر برای وسعت رزق و روزی، سوره ی «قدر» هر روز 10 مرتبه بعد از نماز صبح خوانده شود، قدرت خداوند در گشایش درهای روزی حتماً مشاهده خواهد شد.

🔸با عریضه‌نویسی برای #امام_زمان علیه‌السلام کربلا روزی‌اش شد! ✋ آرزومندان کربلا بشنوند... 📚 العبقری الحسان ج۶ ص۷۹۶

سلام دوستان بزرگوار م ممنون از همگی تبلیغات تحمل میکنید مثل هرماه قسمتی از واریزی تبلیغات به نیت کانال دعا و اذکار الهی بحساب یک پسر بچه بد سرپرست یکی از روستاهای دور استان کرمان هست واریز شد اجرتون با خدا

🏴 شرط همراهی با سیدالشهدا، یک جمله است: «فینا باذِلاً مُهجَتَه، مُوَطَّناً عَلی لِقاءِ الله نفسَه» 💠 آیت الله میرباقری: 🔸 اگر نتوانیم در فضای محرّم، از تعلقات دست برداریم، قاعدتاً بعید است روز عاشوراء، لااقل در نیت، بتوانیم در صف اصحاب سیدالشهداء، جان خودمان را تقدیم کنیم. 🔹در «زیارت جامعة ائمة المؤمنین»، یک جمله‌ای آمده که اگر ما در صفین، جمل، نهروان یا کربلاء نبودیم، بالنیات و القلوب در کنار شما هستیم. این حضورِ با نیت و قلب، وقتی است که انسان به امام حسین (علیه‌السلام) که می‌رسد، دیگر همه چیز را فراموش می‌کند. 🔸کسی که در کنار سیدالشهدا(ع) به یاد گذشته و آینده‌ها و در گرو آرزوهای طولانی است، نمی‌تواند مهاجر الی الله باشد و با حضرت سیر کند. 🔹به همین جهت است که آن حضرت از مکه که آمدند در خطبه‌شان فرمودند: «مَنْ کانَ فِینَا بَاذِلًا مُهْجَتَهُ وَ مُوَطِّناً عَلَى لِقَائِنَا نَفْسَهُ فَلْیرْحَل مَعَنا»؛ کسی که حاضر است خون دلش را در راه ما بدهد و آماده لقاءالله است، با ما همراه شود. چون بین ما و لقاءالله فاصله‌ای نیست.

#علی_مقدم #شرح_کتاب_صد_میدان #میدان_سوم_انابت

🌷 مهمانی در تاریکی مرد فقیري خدمت پیامبر (ص) رسید و گفت :بسـیار گرسـنه هسـتم و دسـتم به جایی نمی رسد. مرا سـیر کنید. پیامبر اکرم (ص) او را به خانه همسرانش فرسـتاد. او رفت و دست خـالی برگشت، زیرا در خـانه آنهـا خـوراکی نبود که به او بدهنـد. شب فرا رسـید. رسول خـدا رو به اصحاب کرد و فرمود: چه کسی می تواند امشب این مرد گرسنه را مهمان کند؟ علی (ع) عرض کرد: یا رسول الله! من او را مهمان می کنم. سپس او را به خانه اش برد و به فاطمه (س) گفت: دختر پیامبر! غذایی در خانه هست؟ فاطمه (س) جواب داد: آري، تنها به اندازه غذاي یک دختر بچه. لکن مهمان را بر او مقدم می داریم. علی (ع) فرمود: فاطمه جان! دختر را بخوابان و چراغ را خاموش کن. زهرا فرزندش را با زمزمه هاي پر مهر مادرانه، گرسـنه خواباند و سفره را پهن کرد و چراغ را خاموش. علی (ع) و فاطمه (س) در کنار سفره نشستند و در آن تاریکی، طوري دهان مبارکشان را تکان می دادند که مهمان خیال کند آنان نیز غذا می خورند. مهمان با آن غذا سیر شد. آن شب علی و فاطمه (س) و کودکانش گرسنه خوابیدند. شب به پایان رسـید. وقت نماز صـبح، علی (ع) به محضـر پیامبر (س) رسـید. رسول خدا پس از سـلام نماز نگاهی به چهره علی انداخت و به شدت گریه کرد و فرمود: ایثار شب گذشته شما شگفت انگیز است. در این وقت آیه زیر نازل شد و حضرت، آن را براي علی (ع) خواند: «يُؤْثِرُونَ عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ وَ لَوْ كانَ بِهِمْ خَصاصَةٌ وَ مَنْ يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ» (حشر، 9): آنها ایثار کرده و دیگران را بر خود ترجیح می دهند. هر چند شدیداً فقیر باشند. کسانی که خداوند آنها را از خساست و بخل نفس، باز داشته، فقط آنها خوشبختند. 📚 داستانهای بحارالانوار، ج 7، ص 95

🌼پیامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله: نان را اکرام کنید زیرا مابین عرش و زمین در ساخت آن کمک کرده اند و شمار زیادی از مخلوقات هم در ساخت آن نقش داشته اند. 📗الکافی، ج۶ ص۳۰۲ ‌ ‌