eitaa logo
دعا واذکار الهی
30هزار دنبال‌کننده
7.7هزار عکس
4.6هزار ویدیو
37 فایل
«وَأُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ» و در تمام‌ کارها‌ خود را به‌ خدا‌ واگذار کن، که‌ او کاملا بر احوالِ بندگان بیناس کانون تبلیغاتی پر بازده "اعتماد" در ایتا👇 https://eitaa.com/joinchat/3574071380Ca1a252b0f9 . .
مشاهده در ایتا
دانلود
💠✨ «قسمت اول» 📚 این داستان کاملاً واقعی است، فقط نام شخصیت‌ها و راوی تغییر یافته است. 🔹🔻 پدرِ امیر به علت بدهیِ سنگین به مدت 20 سال محکوم به حبس شده است. امیر خودش 20 سال دارد و برادر کوچکش حمید، 12 سال دارد که باید تا 40 و 32 سالگی از دیدن رویِ پدر محروم باشند. 🔹🔻 خانه‌ای در گوشه‌ای از شهر دارند که چوبی است و یک اتاق بیشتر ندارد. ساعت 8 شب بود، درب خانه زده شد، باز هم استرس سرتاپای خانواده‌ی امیر را گرفت. مادرِ امیر آرام به سمت در رفت. صدای یکی از طلبکارانِ پدر را شنید که پدرشان مبلغ 5 میلیون به او بدهکار است. طاهره٬ مادرِ امیر٬ برای جلوگیری از آبروریزی٬ قبل از رفتن به پشت در، از دو پسر خود خواست که به اتاق برگردند. 🔻🔻 طلبکار از تاجران فرش بود و با ناز و مهربانی با طاهره سخن ‌گفت. از چشم‌های تیز و خنده‌ی شیطانی‌اش مشخص بود که برای پول نیامده است. طاهره از او خواست که به‌خاطر خدا درب خانه آنها نیاید، اما تاجرِ شیاد تبسمی کرده و گفت که برای رهایی از این طلب 5 میلیونی کافی است که طاهره یک تصمیم بگیرد و کار تمام شود... 🔹🔻 امیر از پشت در متوجه موضوع شد. شب در بسترش خوابش نبرد. صبح سراغ یکی از دوستان خود رفت. می‌دانست که کاری نیست تا بکند؛ دوستش پیشنهاد داد تا بروند و ماشینی را بدزدند. 💠 🌷
✨﷽✨ ✍ روزی جوانی از پدرش پرسید: پدرم٬ تو از نظر دارایی مشکلی نداری و وضع مالی‌ات از من بهتر است. آیا دوست داری برایت عیدی بخرم؟ پدر٬ پسرش را به حیاط خانه، کنار درخت سیبی آورد و گفت: پسرم به‌نظرت من سالی چقدر هزینه‌ی این درخت سیب می‌کنم؟ گفت نمی‌دانم. گفت: اگر هر سال٬ از آب٬ کود٬ هرس و سمی که برای این درخت هزینه می‌کنم را حساب کنی 40 هزار تومان این درخت برایم هزینه دارد. می‌دانی هر سال 4 کیلو سیب هم به من نمی‌دهد! یعنی هر کیلو سیبش 10 هزار تومان برایم تمام می‌شود علاوه بر آشغال‌هایی که در خانه ریخته می‌شود. پسرم فکر می‌کنی من احمقم برای این درخت این همه زحمت می‌کشم و پولم را هدر می‌دهم؟ می‌توانم با 40 هزار تومان 20 کیلو سیب را بی‌زحمت و بی‌دردسر بخرم. پسر گفت: حتما حکمتی دارد٬ پدرم بگو. پدر گفت: من این درخت را برای خوردن سیبش نکاشتم برای این کاشتم که در پاییز چند تا سیبی بچینم؛ که محصول تلاش خودم است و خود پرورشش دادم. اگر تو برای من عیدی بخری درست است که من نیاز ندارم ولی لذتش مثل لذت چیدن سیب این درخت٬ برایم شیرین است. تو هم میوه یک عمر زندگی من هستی. پسر از شرم سرش را به زیر انداخت و رفت. آری، اگر پدر و مادری داریم که حتی وضع مالی‌شان خیلی عالی است؛ صله‌رحم٬ هدیه و عیدی دادن را فراموش نکنیم٬ ما محصول و میوه و سیب دل آن‌ها هستیم. این میوه مزه‌اش به خوردنش نیست بیرونم ارزان‌تر می‌فروشند مزه‌اش در دست پرورده بودن خود انسان است.
✨﷽✨ ✍ بازرگان پیری در سفر هند، از تاجر هم‌پیمان هندی‌اش، کنیزی جوان٬ زیبا و سبزه‌ای هندی با خالی دلربا در میان پیشانی‌اش هدیه گرفت. بازرگان چون کنیز را به خانه خود آورد، کنیز چهره خود در هم پیچید و بازرگان را نزد خود راه نداد. بازرگان صبور و مهربان، شب‌ها در اتاقی می‌خوابید و زن زیبای هندی در اتاقی دیگر با ساز هندی خود مشغول بود و می‌نواخت و خوش بود. شبی دزدی خانه بازرگان آمد و کنیز چون صدای پای دزد را شنید از ترس، به اتاق صاحب خود رفت و دید بازرگان خواب است. از ترس دزد، دخترک هندی آرام صاحب خود را در آغوش گرفت و به او چسبید. بازرگان با دیدن گرما و هرم حرارت دستان کنیز از خواب برخواست و داستان را فهمید و دزد را دید. او را صدا کرد و گفت: هر چه می‌خواهی ببر من راضی‌ام؛ چون تو امروز باعث شدی معشوقه و عشق من از ترس تو به من پناه آورد. دخترک جوان گفت: «ای صاحب من! کاش این دزد زودتر آمده بود و من اگر می‌دانستم آغوش تو چنین پر مهر و گرم است، لحظه‌ای از تو دور نمی‌ماندم و هرگز از دوری تو خوابم نمی‌گرفت.» 🚩 گاهی برخی اتفاقات تلخ و مصیبت‌ها و برخورد ما با انسان‌ها٬ با تندی و بداخلاقی و بی‌رحمی، باعث می‌شود ما به دامان خدا پناه ببریم. که در حقیقت وجود این انسان‌ها و مصائب جای شکر دارد، چون مانند دزد داستان ما، ما را به آغوش گرم خدا سوق می‌دهد و با آغوش پر مهر و محبت او آشنا می‌کند.
✨﷽✨ ✍ در رم جوانی بود که شب‌ها یک ساعت در محلی کنار جاده می‌نشست و بعد از یک ساعت به خانه بر می‌گشت. از کار او همه تعجب می‌کردند که چرا به آن محل می‌رود. برخی گمان می‌کردند دیوانه است. برخی گمان می‌کردند از صدای ماشین و دیدن ماشین‌های لوکس لذت می‌برد. اما واقعیت چیز دیگری بود. آن جوان فردریک نام داشت که در یک کارگاه شیرینی‌فروشی کار می‌کرد. او هر چه فکر کرد تا برای مردم خیری برساند، نه پول داشت نه زمان. مدت 10 سال در ساعتی از شب که آن جاده شلوغ می‌شد، در کنار جاده می‌نشست تا مسافرانی که می‌خواستند از رم خارج شوند و دنبال آدرس بودند، آدرس نشان دهد تا کار نیکی کرده و سهمی از عمل صالح با خود از دنیا ببرد. آری، برای کار خیر کردن حتما نیاز به داشتن ثروت نیست. فردریک از برخی توریست‌های پولدار به‌خاطر آدرس نشان دادن، هدیه می‌گرفت. او این هدیه‌ها را جمع کرده و در همسایگی خود به پیرزن بینوا و مستمندی می‌بخشید. بعد از 10 سال که مردم نیت فردریک را از این کار فهمیدند، به پاس و یاد این خیرات او نام آن جاده را به‌نام فردریک تغییر دادند.
✨﷽✨ ✍جوانی با پدرش به مسجد رفتند. اهالی مسجد هنوز جمع نشده بودند که کسانی که زودتر آمده بودند در حلقه‌های دو سه نفره با هم سخن می‌گفتند. یکی پشت سر پدر نشست، پدر عذرخواهی کرد و جای خود را عوض کرد تا پشتش به او نباشد. عالم که بر منبر رفت همه در صف شدند و پشت یکی به روبروی دیگری بود. ولی پدر از کسی که پشت او نشست عذرخواهی نکرد و جای خود عوض ننمود. مجلس که تمام شد پسر از پدر پرسید: چرا وقتی که عالم منبر رفت شما از کسی که پشت شما نشست عذرخواهی نکردید و حتی جلوتر رفتید و جلوی کسی و پشت به او نشستید در حالی که عذرخواهی هم از او نکردید؟! 🍀پدر گفت: احسنت پسرم! سؤال بسیار خوبی پرسیدی. پسرم! قبل از شروع مجلس ما سه نفر از دنیا سخن می‌گفتیم و روی ما سمت دنیا بود پس صلاح نبود کسی پشت سر ما باشد (تابع ما شود) ولی زمانی که عالم به منبر رفت برای من مهم نبود چه کسی پشت سر من است چون روی من سمت کلام خدایی بود که از دهان عالم خارج می‌شد و کسی که پشت سر من بود در اصل رویش سمت عالم بود و رویش سمت پشت من نبود. اگر آن عالم از خدا نمی‌گفت و مثل مجلس سه نفره ما از دنیا سخن می‌گفت، من صورت خود از سمت او بر می‌گرداندم و روی به کسی می‌کردم که پشت من بود. 📿چنانچه ما وقتی که در نماز روی به سمت خدا هستیم هم، بدون این‌که ناراحت شویم و عذرخواهی از هم بکنیم، پشت سر هم ایستاده و روی به خدا سخن می‌گوییم. پس مهم این نیست پشت سر چه کسی هستی؛ مهم این است که پشت سر کسی که هستی آن فرد رو به رویش چه کسی ایستاده و کلام چه کسی را گوش می‌کند.
✨﷽✨ ✍حاکم شرع (قاضی) متکبر و خشکه مقدسی در بلادی از بلاد مسلمین بر مسند قدرت بود که در احکام خود بسیار سخت‌گیری و استدلال می‌کرد که نباید دین خدا سهل و آسان گرفته شود. هر چند امر اسلام بر آن است که در اموری از قضاوت که مربوط به تضییع حق‌الناس و بیت‌المال مسلمین نیست (مانند کسی که در خلوت شراب خورده‌ است) سخت‌گیری نکند. روزی جوانی را در بیابان دستگیر کردند. مأموران این حاکم شرع اگر روزی شلاق و حدّی در شهر جاری نمی‌کردند حاکم شرع ناراحت می‌شد و می‌گفت: مردم نزدیک است ترس خود از خدا را از دست بدهند، پس مأموران را تحت فشار قرار می‌داد که در خفاء و یا آشکار مجرمی پیدا کنند و برای اجرای حد در ملأ عام از او حکم بگیرند. روزی جوانی را مأموران در زمان گشت در بیابان در حالت مستی در کنج خرابه‌ای یافتند و نزد قاضی آورده و حکم شلاق‌اش در ملأ عام گرفتند. در زمان اجرای حکم حاکم شرع بر کرسی نشسته بود و شلاق به دست مأمور داده بود. مرد مست پرسید: مرا چرا شلاق می‌زنید؟ حاکم شرع گفت: چون مست کرده‌ای و عقل زائل نموده‌ای و کسی که مست کند و عقل از خویش زائل نماید خلایق را خطر رساند و باید شلاق بخورد. مرد مست گفت: ساعتی بگذرد مستی من تمام شود، خدا نجات دهد مردم را از مستی قدرت تو که هرگز تمام شدنی نیست و مردم این شهر تا تو بر مسند حاکم شرعی از آزار تو در امان نخواهند بود. من اگر مست شوم دو دست بیش ندارم کسی را آزار دهم اما اگر تو مست قدرت خود شوی تو را ایادی بسیاری برای آزار مردم این شهر است. آری بدانیم طبق حدیث امام صادق (ع) فقط مستی در شراب نیست، بلکه مستی قدرت و ثروت هم هست. چه بسیاری که مست ثروت هستند و از ثروت خویش دل‌ها می‌شکنند و مستحق تازیانۀ خدا هستند تازیانه‌ای که اگر در این دنیا نخورند بعد مرگ‌شان قطعی است. 🍁و چه زیبا حضرت علی علیه السَّلام فرمودند: بر عاقل است که خود را از مستی ثروت، مستی قدرت، مستی علم، مستی مدح و مستی جوانی نگه دارد زیرا برای هریک از این‌ها بوی پلیدی است که عقل را می‌زداید و وقار را کاهش می‌دهد.
🍃🌺🍂 🌿🍂 🌸 🕌 در ایام جوانی با یک تور زیارتی به مشهد مقدس ثبت‌نام کردیم. در نیم روز گرم تابستان به مشهد رسیدیم. 4 نفر یک اتاق تقسیم شده بود. 🌴 اتاق ما چشم‌انداز خاصی نداشت و کم‌نور بود. یکی از دوستان بی‌تاب بود و اعتراض داشت و با مسئول تور درگیر شد تا بالاخره به آن اتاق بهتر نقل مکان کرد. حقیر، در معیت استادی بودم که از لحظه ورود به اتاق آرام خواب رفت و پس از چرتی کوتاه با حقیر به زیارت مشرف شدیم. در راه پرسیدم، استاد شما چرا اهمیتی به اتاق ندادید؟ تبسمی کرد و گفت: ما برای زیارت امام رضا ع آمده‌ایم یا زیارت اتاق؟ دوم این‌که مگر چند روز قرار است در این اتاق باشیم؟ چشم‌به هم‌زدنی این چند روز تمام می‌شود باید فکر کسب فیض باشیم نه کسب عیش. ✨🍀 گفت: دنیا هم مانند اتفاق امروز است، برخی که از آن دنیا غافل هستند (مانند زیارت امام رضا) و نمی‌دانند برای چه و کجا آمده‌اند، عمر خود را به جای اصل، در فرع بی‌خودی، (دنبال نور گیر بودن یا نبودن اتاق) سپری می‌کنند و آرامش در این دنیا ندارند و دست خالی از این دنیا می‌روند. 🍀✨
✨﷽✨ ✍عارفی روزی دید ثروتمندی آمد و هزار بَرده خرید و در راه خدا آزاد کرد. به حال او غبطه خورد؛ نشست و گریست و از خدا خواست ثروتی به او دهد تا بَردگان زیادی آزاد کند. چون پیر شد روزی دید به این آرزوی خود نرسیده است. ناراحت شد به میدان بَرده‌فروشان رفت بَرده‌ای بخرد و آزاد کند. با هزار مصیبت یک بَرده خرید و آزاد کرد. به خانه که باز می‌گشت در مسیر خانه گریه کرد و گفت: «خدایا! کاش ثروتی می‌دادی تا به آرزوی خود می‌رسیدم و بندگانی آزاد می‌کردم.» 💫ندا رسید ای عارف غم مخور! تو را توفیقی بیشتر از این‌ها دادیم. آنان بندگان آزاد کردند و تو آزاد‌ها (کسانی‌که آزاد بوده و خدا را بندگی نمی‌کردند) را بندۀ (ما) کردی!!!
✍عالِم صاحب نوری در مسجد از گناه و کوتاهی عمر و ضرورت برداشتن توشۀ آخرت سخن می‌گفت. پیرمردی در آن حال از هوش برفت و مجلس بهم خورد. 🔥قندآبی به آن پیرمرد خوراندند و به هوش آمد. پیرمرد گفت: ای رهنما! مرا به جای آن که به رحمت خداوند امیدوار سازی، ترسی از سوزاندن عمرم در معصیت او بر جانم انداختی که شرارۀ آن مرا از حال برد. همه سرمایه و مال و زندگی‌ام را به تاوان گناهانم باختم، ولی مرا بر آن ملالی نیست چون شاید در لحظه‌ای آن برگردد. 🥀ملالم بر آن است که سرمایۀ عمر بر باد رفته را چه کنم و چگونه آن را برگردانم که در طاعت او بار دیگر صرف‌اش نمایم؟! آیا خدایِ قادر تو بر آن هم قادر است مرا به سن جوانی‌ام دوباره برگرداند؟! 💯اهل مجلس در حیرت شدند. عالِم بابصیرت گفت: خداوند قادر و حکیم بر آن هم علاجی قرار داده است، و آن توبه است که همانا با توبه، از گناهانی که در گذشته کرده‌ای تو را به جوانی‌ات باز می‌گرداند و عمر دوباره به تو می‌بخشد؛ حتی اگر این توبه را در بستر مرگ از او بخواهی عنایت‌ات کند. پس توبه از گناه، هم بازگشتِ انسان به اطاعت از اوامر او، و هم بازگشت عمر تلف شده در معصیت اوست. ‌‌‌‌
✍️ فردی کیسه ای طلا در باغ خود دفن کرده بود که بعد از مدتی یادش رفت کجا بود. نزد بایزید بسطامی آمد. بایزید گفت: نیمه شب برخیر و تا صبح نماز بخوان. اما باید مواظب باشی که لحظه ای ذهنت نزد گمشده ات نرود و نیت عبادت تو مادی نشود. نیمه شب به نماز ایستاد و نزدیک صبح یادش افتاد کجای باغ دفن کرده است. سریع نماز خود به هم زد و بیل برداشت و باغ روانه شد. و محل را کند و کیسه ها در آغوش کشید. صبح شادمان نزد بایزید آمد و بابت راهنمایی اش تشکر کرد.بایزیدگفت: می دانی چه کسی محل سکه را به تو نشان داد؟ گفت : نه. گفت : کار شیطان بود که دماغ اش بر سینه ات کشید و یادت افتاد. مرد تعجب کرد و گفت: به خدا برای شیطان نمی خواندم. بایزید گفت: می دانم ، خالص برای خدا بود. شیطان دید اگر چنین پیش بروی و لذت عبادت و راز و نیاز و سجده شبانه را بدانی ، دیگر او را رها می کنی... نزدیک صبح بود، لذت عبادت شبانه را ملایک می خواستند بر کام تو بچشانند، که شیطان محل طلاها را یاد تو انداخت تا محروم شوی. چون یک شب اگر این لذت را درک می کردی، برای همیشه سراغ عبادت نیمه شب می رفتی. شیطان یادت انداخت تا نمازت را قطع کنی. چنانچه وقتی قطع کردی و رفتی طلاها را پیدا کردی دیگر نمازت را نخواندی و خوابیدی....واینجا بود که شیطان تیر خلاص خود را به تو رها کرد... @doa_va_zekr
✍مردی جوانش به دست جوان شروری کشته شد. زمان قصاص رسید، جوان ملتمسانه پای چوبۀ دار درخواست عفو جان خویش از او می‌کرد. پدرش آن‌گاه از خون فرزندش گذشت. به او گفتند: روزی پشیمان می‌شوی، روزی خواهی دید این جوان قابل عفو نبود و فرد دیگری را کشت. مرد گفت: روزی اگر ببینم او فرد دیگری را کشته است قطعا پشیمان می‌شوم که چرا امروز او را بخشیده‌ام. این پشیمانی بر من آسان‌تر است از پشیمانی از این‌که او را قصاص کرده باشم و روزی بگویم اگر او را قصاص نمی‌کردم به عنوان انسان درستکاری در جامعه زندگی می‌کرد. گاهی بین دو پشیمانی یکی از دیگری برای انتخاب بهتر است. 🍀در اصول کافی از امام باقر علیه السَّلام آمده است: پشیمانی که از گذشتی بر انسان آید بهتر از آن پشیمانی است که از یک کیفر و عذاب بر انسان وارد شود.
🌼گره گشایی با قرآن و ادعیه 🔸حاج حیدر پنبه‌فروش از مؤمنان راستین بود که روزی از تبریز بار شیشه به عثمانی (ترکیه) می‌برد. در خوی به مسجد حاجی‌بابا برای خواندنِ نماز ظهر رفت. مرحوم حاج میرعلی محدّث بالای منبر در حال موعظه بود که به این آیه رسید: 🌸 إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ عَلَى السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالْجِبَالِ فَأَبَيْنَ أَنْ يَحْمِلْنَهَا وَأَشْفَقْنَ مِنْهَا وَحَمَلَهَا الْإِنْسَانُ ۖ إِنَّهُ كَانَ ظَلُومًا جَهُولًا 🔸 ️ما بر آسمان‌ها و زمین و کوه‌های عالم (و قوای عالی و دانی ممکنات) عرض امانت کردیم (و به آن‌ها نور معرفت و طاعت و عشق و محبّت کامل حق یا بار تکلیف یا نماز و طهارت یا مقام خلافت و ولایت و امامت را ارائه دادیم) همه از تحمّل آن امتناع ورزیده و اندیشه کردند و انسان (ناتوان) آن را بپذیرفت، انسان هم (در مقام آزمایش و اداء امانت) بسیار ستمکار و نادان بود (که اکثر به راه جهل و عصیان شتافت.) 📖 سوره احزاب/۷۲ 🔸 به ناگاه بر سر کوبید و از مسجد بیرون رفت و یک ساعت سجده می‌کرد و می‌گریست. می‌گفت: من هر وقت شتر را بار شکستنی می‌زنم، حیوان زبان‌بسته می‌فهمد و آرام از زمین برمی‌خیزد و آرام راه می‌رود و آرام می‌نشیند که مبادا بار امانتی که بر دوش دارد، بشکند. وای بر حال من! اندازه شتری هم صاحب خویش را نمی‌شناسم و بار انسانیّت را هر گونه بخواهم حمل می‌کنم..... ❓ خدایا! جوابِ تو در قیامت چه خواهم داد؟!!! 🍃🍃🍃🍃🌹🍃🍃🍃🍃 کپی با ذکر صلوات به نیت سلامتی و تعجیل امر ظهور امام زمان عج @doa_va_zekr