#حضرت_زهرا_س_بستر_شهادت همینکه پهلوی او گاه گاه میگیرد نفس به سینه این پابه ماه میگیرد! مریض خانه اگر لب به آب و نان نزند... پس از سه ماه تنش وزن کاه میگیرد! مریض خانه اگر سیلی از کسی بخورد.. بروی صورتش ابری سیاه میگیرد هنوز هم که هنوز است با همین حالش علی به چادر زهرا پناه میگیرد! کسی نگفت که این تازیانه در کوچه به بازویش به کدامین گناه میگیرد؟! چه آمده به سر چشمهای زهرا که.. ز چشمهای علی هم نگاه میگیرد همینکه نام علی را به پیش او ببری به لب ترنم "روحی فداه" میگیرد اگر خمیده علی از نماز آیات است.. نود شب است دراین خانه ماه میگیرد.. شاعر: #سیدپوریا_هاشمی

#امام_زمان_عج_مناجات صبحی گره از زمانه وا خواهد شد راز گل سرخ برملا خواهد شد در راه عزیزی‌ست که با آمدنش هر قطب‌نما قبله‌نما خواهد شد --- ای حال خوش ای خوب‌تر از عید! بیا ای جانِ جهان‌گستر جاوید بیا امشب هم اگرچه خواب ما سنگین است باز اول صبح مثل خورشید بیا... --- در گردش بی امان، زمان در پی کیست اینگونه جهان، با هیجان در پی کیست دنبال که اینچنین زمین می‌گردد با این همه چشم، آسمان در پی کیست --- ای نور دریچه‌های پیوند! بیا ای ناب‌ترین صبح خداوند بیا آن آینه‌های صاف را یادت هست؟ آن آینه‌ها خاک گرفتند، بیا ✍ #میلاد_عرفان‌_پور 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 باد از بام بهشت امشب خبر آورده است خوش به حال نوکران، نرجس پسر آورده است ✍ #سیدپوریا_هاشمی 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 کاش ما را ز وفا، ره به حضورش بدهند عیدی ما همه را حکم ظهورش بدهند ✍ #سیدهاشم_وفایی 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 هر کجا می‌نگرم ردّ عبورت پیداست کوچه در کوچه نشانی ظهورت پیداست ✍ #سیدحمیدرضا_برقعی 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 باد از بام بهشت امشب خبر آورده است خوش به حال نوکران، نرجس پسر آورده است ✍ #سیدپوریا_هاشمی 🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺 @doctor_ebrahim_kheradkish

#امام_رضا_ع_مدح_و_مناجات #زیارت_مخصوصه نَفْسِ ما هرچه جوانی می‌کند یار با ما مهربانی می‌کند قدردانش نیستم امّا کریم از گدایش قدردانی می‌کند میهمانم در حریمی که از آن... شخص سلطان میزبانی می‌کند چلچراغِ صحن ‌شاهنشاه طوس عرش را رنگین‌کمانی می کند هِی به قربان جوادش می رود... زائری شیرین‌زبانی می کند فصل،فصل گردگیری از دل است ذکر او خانه‌تکانی می کند هم مسیحا کفش‌دارش می‌شود هم سلیمان پاسبانی می‌کند هر کبوتر گندمش با زائری‌ست... سائلان را نیز بانی می کند میدوم با سر به دنبال رضا پیرم و قلبم جوانی می‌کند هرزمان گم می‌شوم در روزگار گنبدش را دل نشانی می‌کند هرکه اشکش بر زمین صحن ریخت گریه او را آسمانی می‌کند مشهد ما هر زمانی دیر شد مرتضی پادرمیانی می کند رزق نوکر گردن نخل علی است آن علی که باغبانی می کند دستبوس دست سلطانیم..،شکر اوست بر ما حکمرانی می کند من شبیب‌اَش نیستم امّا رضا تا میایم روضه خوانی می‌کند کُشتن جدِّ من آسان نیست،آه! ذبح را این‌ شمرِ جانی می‌کند بر تن این آبرودار غریب لشکری مرکب‌دوانی می‌کند با صدای گریه ی زینب کسی خنده های آنچنانی می‌کند شاعر: #سیدپوریا_هاشمی و #بردیا_محمدی

#مناجات_با_خدا #دعای_مجیر؛ #ایام_البیض هرچه عمرم رفت و شد مویم سپید چشم تو از من به جز غفلت ندید قصه‌ی من هم به پایانش رسید ناامیدم ناامیدم ناامید آمده عبد فراری سر به زیر یا مجیر و یا مجیر و یا مجیر گرچه من نان علی را خورده‌ام دل به دست او، ولی نسپرده‌ام صاحبم را سال‌ها آزرده‌ام آخر کارم شده، افسرده‌ام شرم بر من! توبه کردم دیر دیر یا مجیر یا مجیر یا مجیر رفت از یادم که نوبت می‌رسد این شلوغی‌ها به غربت‌ می‌رسد لحظه‌ی مرگم به سرعت می‌رسد نوبت آن قبر خلوت می‌رسد دوملک هستند آن‌هم سختگیر یا مجیر و یا مجیر و یا مجیر دیگر این پرونده پیش قاضی است حضرت صاحب ز من ناراضی است من‌ نماز و روزه‌هایم بازی است سال‌ها کارم فقط لفاظی ست تو بزرگی و من آن عبد فقیر یا مجیر و یا مجیر و یا مجیر آخر از امروز و فردا کردنم بوی معصیت گرفته این تنم دوستی‌ها می‌کنم با دشمنم آنکه عمرش را هدر داده منم حضرت باران! بزن بر این کویر یا مجیر و‌ یا مجیر و یا مجیر غُصه دارم، غُصه‌های بی حساب مستحقم تا بسوزم در عذاب مانده بهر من فقط یک انتخاب ناله از دل می‌کشم یا بوتراب من علی دارم! امامی بی نظیر یا مجیر و یا مجیر و یا مجیر مستم و هشیار می‌گویم علی هرکه گفت از یار، می‌گویم علی یکصدو ده بار می‌گویم علی جای استغفار می‌گویم علی او گرسنه، نوکرانش سیرِ سیر یا مجیر یا مجیر یا مجیر گرچه ما خاریم، گلشن کربلاست خاک ما گفته‌ست میهن کربلاست جنت عشاق اصلاً کربلاست راهِ آدم گشتن من کربلاست کربلا! راهم بده، ای دلپذیر! یا مجیر و یا مجیر و یا مجیر در شلوغی‌های آن گودال تنگ گیسویی از پشت سر می‌خورد چنگ نیزه بود و تیغ بود و چوب و سنگ پیش زینب خورد طبل ختم جنگ ماند بی سر پیکری بین حصیر یا مجیر و یا مجیر و یا مجیر ✍ #سیدپوریا_هاشمی 📚مفاتیح الجنان : هر كه دعای مجیر را در «ایام البیض» (روزهاى سیزدهم و چهارهم و پانزدهم ماه رمضان) بخواند، گناهش آمرزیده مى‌شود، هرچند به عدد دانه‏‌هاى باران و برگ‌هاى درختان و ریگ‌هاى بیابان باشد. و خواندن آن براى شفاى‏ بیمار و اداى دین و بی نیازى و توانگرى و رفع غم و اندوه سودمند است.