❓سوال: درسوره های سجده واجب اگه درسجده فقط ذکر سجده رو بگیم قبوله؟ذکر مخصوص سجده واجب رویادنمیگیرم ✅ پاسخ در سجدۀ واجب قرآن باید بر چیزهایی سجده کنید که در نماز سجده بر آن صحیح است، ولی رعایت بقیۀ شرایط سجدۀ نماز، مانند رو به قبله بودن، با وضو بودن و امثال آن لازم نیست. همچنین در سجدۀ واجب قرآن گفتن ذکر واجب نیست، 🌷 ولی مستحب است، و بهتر است این ذکر گفته شود:  لااله الّا الله حقاً حقاً، لااله الّا الله ایماناً وتصدیقاً، لااله الّا الله عبودیّتاً ورقّاً، سجدتُ لک یا ربّ تعبّداً و رِقّاً، لامستنکفاً ولامُستکبراً، بل أنا عبدٌ ذلیلٌ ضعیفٌ خائفٌ مستجیرٌ ڪپے‌بہ‌نیت‌ظہوࢪ#امام_زمان ⛥ߊ‌ࡋࡋܣُܩَ ࡃَܟ᳝ߺّࡋ ࡋ၄‌ࡋܢߺِِّ࡙ࡏ ߊ‌ࡋܦ߭ܝ‌ّܟ᳝ߺ ⛥د͟خ͟ت͟ـ͟ـ͟ـ͟ـ͟ـ͟ـ͟ـ͟ـ͟ـ͟ـ͟ر͟ا͟ن͟ ͟م͟ه͟ـ͟ـ͟ـ͟ـ͟ـ͟ـ͟ـ͟ـ͟ـ͟ـ͟د͟و͟ی͟ ╔═ೋ✿࿐ ⛥ @dokhtaran_mahdave ╚🦋⃟ٖٜٖٜٖٜ🌤════ೋ❀⛥࿐

💠 حکم تکرار اذکار نماز 💬 سؤال: حکم تکرار اذکار نماز (سهواً، احتیاطاً یا از روی وسواس) چیست؟ ✅ پاسخ: 🔹آیت‌الله خامنه‌ای: تکرار اذکار نماز حتی اگر از روی وسواس باشد موجب بطلان نماز نیست (غیر از تکبیرةالاحرام که صورتهای مختلفی دارد) البته اگر تکرار ذکر به حدی برسد که موالات و یا صورت نماز را به هم بزند، موجب بطلان نماز می‌شود. 🔹 آیت‌الله مکارم شیرازی: هرگاه در آيه و يا ذكرى از نماز شك كند بايد آن را تكرار كند تا صحيح بگويد، امّا اگر به حدّ وسواس برسد بايد اعتنا نكند و اگر اعتنا كند نمازش اشكال دارد و بنابر احتياط واجب بايد دوباره بخواند. 🔹آیت‌الله سیستانی: هر گاه بعد از تمام شدن آیه یا کلمه ای، شک کند که آن آیه یا کلمه را درست گفته یا نه، مثلًا شک کند که«قُلْ هُوَ الُله اَحَد» را درست گفته یا نه، می‌تواند به شک خود اعتنا نکند؛ ولی اگر آن آیه یا کلمه را احتیاطاً دوباره به طور صحیح بگوید، اشکال ندارد و اگر چند مرتبه هم شک کند، می‌تواند چند بار بگوید؛ ولی اگر به حدّ وسواس برسد، در وسعت وقت نماز، بهتر است تکرار نکند و در وقت کم که تکرار، موجب شود قسمتی از نماز بعد از وقت خوانده شود، جایز نیست. شایان ذکر است، تکرار سلام‌های نماز احکام خاصّی دارد که در مسألۀ «1442» ذکر شده است. 📚 پی‌نوشت: بخش استفتائات پایگاه اطلاع رسانی دفتر آیت الله خامنه‌ای - توضیح المسائل جامع آیت‌الله سیستانی، م1208،توضیح المسائل آیت‌الله مکارم شیرازی م 924 سیدجعفری 🌱

در این فصل قبل از بیان چگونگی تولد امام مهدی (عج) به احادیث و روایاتی که قبل از تولد حضرت بیان شده به تفکیک اشاره و آنگاه به نحوه تولد امام پرداخته می‌شود، تا واضح شود که مسئله امام مهدی (عج) قبل از تولد آن عزیز و حتی قبل از بعثت نبی اکرم (ص) در بین انبیاء الهی گذشته مطرح بوده است. ۱. امام مهدی (عج) قبل از بعثت پیامبر خدا (ص) آنچه که در اینجا ذکر آن ضروری است آن است که چند مسئله از قدیم‌الایام در بین انبیاء و ملت‌های گذشته مطرح بوده است از جمله یادکرد امام مهدی (عج)، پاسداشت عید غدیر و شهادت سیدالکونین مولانا امام حسین (ع) است در اینجا به این موضوع اشاره‌ای کوتاه می‌نماید تا معلوم گردد که مبحث ظهور منجی نجات‌بخش حضرت امام مهدی (عج) در بین ادیان و انبیاء گذشته به‌وضوح مطرح بوده است؛ در ثانی طبق روایات خداوند متعال نور پاک ائمه اطهار (ع) را حتی سال‌ها قبل از خلقت حضرت آدم (ع) آفریده بود. ۲. حضرت موسی (ع) و امام مهدی (عج) ـ امام باقر (ع) می‌فرماید: موسی بن عمران نظری کرد و در نگاه اول آنچه را که به قائم آل محمد (ص) داده می‌شود را دید لذا به خداوند عرض کرد: خداوندا! مرا قائم آل محمد (ص) قرار بده. به او وحی شد که او از نسل احمد (ص) است. او در نگاه دومش مثل همان را یافت (همان را دید). و مجدد درخواست کرد و همان جواب را از خداوند متعال شنید. او در نظر سوم نیز همانند آن را دید و همان گونه عرض کرد و همان را جواب شنید. ـ در کتاب مقدس یهود در (بخش) سِفر مزامیر داوود، مزمور ۳۷ به مسئله ظهور و انتظار فرج اشاره شده است و در مکتب زرتشت و هندوها و مسیحیت و بودایی‌ها به مسئله ظهور منجی آخر و نجات‌بخش عادل به کلمات متعددی اشاره شده است که جای هیچ انکاری را باقی نمی‌گذارد و این نشان‌دهنده آن است که قبل از اسلام به مسئله منجی بشریت در مکاتب متعدد اشاره‌های روشن شده است