🌹🕊🌹🕊 🕊🌹🕊 🌹🕊 #دلنوشته مولایم! مگذار غرق شوم... اینجا میان مردم،در تنهایی...درگناه... با دلی شکسته وشایدبا کوله ای ازعشق باید به آهستگی حمل شود ،دلم را می گویم چون ترک خورده ... شکستنی ست💔 صورت خیس از اشکم زیر هجوم داغ یک عشق به سله نشسته، عشقی که هرچه کردم نتوانستم به عمل نشانمش ...💞 چه کنم ؟ می دانم ضعیفم،کوچکم ،خسته ام ...😔 اما باور کن دوستت دارم...🍃🌺 نمی دانم پشت کدامین دیوار این شهرهای آهنی ،یاد شما را جا گذاشتم...😔 آه چه قدرغریبی...😭 دیوارها چقدر بلندند...بلند به اندازه قامت گناهانم... قد وقامت توبه هایم آنقدر کوتاه شده که حتی پرچین های باغ سر مازده همسایه هم برایم به دیوارهای برجی می ماند تسخیر ناشدن 🕊✨اللهم عجل لولیک الفرج @dokhtaranchadorii

🎥 لاف ظهور نزنیم شروع کنیم از خودمون❗️ یک وقت دیدی خبر آمد خبری در راه است... 🎤 #استاد_رائفی_پور @dokhtaranchadorii

دوستان اینم قسمت های پایانی رمان آیه های جنون حلال بفرمائید اگر با تاخیر گذاشته شد ....👇👇👇👇👇

آیه 🌹نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 بخش نهم نتوستم خودم رو ڪنترل ڪنم و یڪے دوبار با تلفن عمومے بهت زنگ زدم! انقدر حالم بد شدہ بود ڪہ حاجے طاقت نیاورد و باهات تماس گرفت تا صحبت ڪنہ! اسمت رو ڪہ گفت،انگار یڪے بہ بدنم برق وصل ڪرد سریع از جام پریدم. بہ روح محسنش قسمش دادم ڪہ بهت چیزے نگہ! بهت گفت اشتباہ گرفتہ و قطع ڪرد! همون شبے ڪہ رفتہ بودے خونہ ے مامان اینا! سریع مے گویم:آرہ! یہ آقایے بهم زنگ زد و پرسید آیہ خانم؟! تایید ڪہ ڪردم یہ فامیلے دیگہ گفت! گفتم اشتباہ گرفتہ و سریع قطع ڪرد! اون موقع حالم انقدر بد بود ڪہ زیاد بہ دور و اطرافم توجهے نداشتم! چرا نذاشتے همون موقع همہ چیز رو بهم بگہ و از اون حال و عذاب درم بیارہ؟! بہ چشمانم خیرہ میشود و مظلومانہ مے گوید:این سوال رو حاجے هم ازم پرسید. مے ترسیدم! از این ڪہ اتفاقے برات بیوفتہ و بچہ رو از دست بدے مے ترسیدم! بہ حاجے هم گفتم! گفتم الان جون و روح و جسم آیہ بہ اون بچہ بندہ! اگہ اون بچہ رو از دست بدہ منم براے همیشہ آیہ رو از دست میدم! نہ این ڪہ بخوام بخاطرہ اون بچہ منو بخواد و بہ زندگے مون فرصت بدہ! نہ! اگہ اون بچہ رو از دست بدہ،دیگہ دلش باهام صاف نمیشہ! اون شب ڪہ حاجے بهت زنگ زد،فرزاد یواشڪے ازت عڪس گرفت و برام فرستاد. بغض شیش ماہ م پاے عڪست شڪست آیہ! تازہ فهمیدم چقدر دوستت دارم چقدر دلم برات تنگ شدہ. دیدن دخترے ڪہ دوستش داشتم،سہ سال ڪنارش نفس ڪشیدہ بودم،سر یہ سفرہ باهاش نشستہ بودم،خندہ ها و گریہ هاش رو دیدہ بودم،هر شب توے آغوشم آروم گرفتہ بود و نزدیڪترین پیوند روحے و جسمے رو باهم داشت،تو مقام مادر شدن بہ وجدم آورد! حالت چهرہ و چشم هات خیلے تغییر ڪردہ بود خیلے! خیلے بزرگ تر شدہ بودے! مدام عڪست رو مے بوسیدم و اشڪ مے ریختم! میخواستم فرزاد ڪم ڪم مقدمہ چینے ڪنہ،بعد از زایمانت برگردم ڪہ عجلہ ڪرد و یهویے با هم رو بہ رو شدیم! این خلاصہ ے این هشت ماہ بود! توے این مدت خیلے فڪر ڪردم،راجع بہ خودمون،راجع بہ اختلاف نظرهامون. شاید اگہ براے ازدواج عجلہ نمے ڪردم یا وقتے از بعضے رفتارهات ناراحت میشدم بہ جاے سڪوت،واڪنش درست نشون میدادم این اتفاقات نمے افتاد! شاید بخوام با عقاید تو بیشتر آشنا بشم میخوام توے این راہ ڪنارم باشے! تو هم خوب فڪر ڪن! بہ خودمون و زندگے مون! براے شروع دوبارہ دنبال هیچ بهونہ اے بہ جز عشق و منطق نباش! حتے بہ امید هم فڪر نڪن! نمیخوام دلیل ڪنار هم موندنمون امید باشہ! آب دهانم رو با شدت فرو میدهم،مردد نگاهم میڪند و دستش را بہ سمتم دراز میڪند. انگشت هایش را میان انگشت هاے دست چپم قفل میڪند و با انگشت شصت حلقہ ام را نوازش میڪند! _بابت همہ ے این مدت عذر میخوام! اگہ بخواے قول میدم جبران ڪنم آیہ ے من! در چشمانش بے تابے موج میزند و دلتنگے! فشارے بہ انگشت هایم وارد میڪند و بے میل دستم را رها میڪند. همانطور ڪہ از روے تخت بلند میشود مے گوید:راستے! من دنبال نورا گشتم و باهاش صحبت ڪردم تا برگردہ و ڪنارت باشہ! فڪر ڪردم برگشتن خواهرے ڪہ خیلے دوستش داشتے و ازت دور شدہ خوشحالت میڪنہ! مات و مبهوت نگاهش میڪنم،دستے بہ پیراهنش میڪشد و ادامہ میدهد:نظرت راجع بہ اتفاق هاے پیش اومدہ چیہ؟ میخواے فڪر ڪنے؟ نفس عمیقے میڪشم:هضم اتفاقاتے ڪہ افتادہ یڪم سختہ! میخوام خوب فڪر ڪنم! انقدر خوب ڪہ درست ترین تصمیم رو بگیرم و اشتباهات این هفت هشت سال رو جبران ڪنم! از روے تخت بلند میشوم و با قدم هاے آرام و سست بہ سمتش مے روم‌. مقابلش ڪہ مے ایستم،بغض در گلویم مے نشیند و چشمانم را مے سوزاند! چندبار دهانم را باز و بستہ میڪنم تا بتوانم صحبت ڪنم! _خوشحالم ڪہ...ڪہ هستے! حتے اگہ ڪنار هم نمونیم! لبخند تلخے میزند و چیزے نمے گوید. میخواهد بہ سمت در برود ڪہ طاقت نمے آورم و ناگهان در آغوشش مے گیرم! مات و مبهوت بہ صورتم چشم مے دوزد،بے توجہ حلقہ ے دست هایم را دور ڪمرش تنگتر میڪنم و سرم را بہ قفسہ ے سینہ اش مے چسبانم! صداے ضربان قلبش ڪہ در گوشم مے پیچد،بغض طاقت نمے آورد و چشمانم را آب میڪند! گرماے دست هایش حصارِ تنم مے شود،چشمانم را مے بندم و سرم را محڪم تر روے قفسہ ے سینہ اش مے فشارم! نفس راحتے میڪشم و عطرش را بہ جان! _تو تمام این مدت دنبال مقصر بودم! دنبال این ڪہ بخوام روح تو رو آزار بدم. بہ گذشتہ فڪر میڪردم،بہ آدم هایے ڪہ میتونستن جاے تو باشن اما آخرش باز مے رسیدم بہ جاے خالے تو! بہ این ڪہ...هیچڪس نمیتونہ روزبہ باشہ! تمام این هشت ماہ منتظر بودم ڪہ برگردے! اگہ امید توے وجودم نفس نمے ڪشید بعد از تو مے مردم! خیلے ازت ناراحتے خیلے...نمیدونم میتونم...ببخشمت با نہ! شدت بارش اشڪ هایم بیشتر مے شود و هق هقم عمیق تر! _اما نمے...تونم...منڪر...بشم ڪہ...ڪہ صداے قلب تو قشنگترین و آروم ترین موسیقے دنیاست! ♥️♥️♥️♥️♥️ نگاهم را بہ تصویر صورتم در آینہ ے ڪوچڪ جیبے ام مے دوزم. روسرے اے با زمینہ ے صورتے ملایم و نقوش سنتے طوسے و ڪرم رنگ صورتم ر

🌹نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 #آیہ_هاے_جنون قسمت آخر بخش دهم ا قاب ڪردہ ابروهاے مشڪے رنگم،قهوہ اے شدہ اند و زیباتر! رنگ و رو و نشاط بہ صورتم برگشتہ و برقِ زندگے بہ چشمانم! با صداے رانندہ بہ خودم مے آیم! _خانم! ڪجا پیادہ میشید؟ همانطور ڪہ آینہ را از مقابل صورتم پایین مے آورم از پنجرہ نگاهے بہ بیرون مے اندازم. با انگشت اشارہ بہ ساختمان شرڪت اشارہ میڪنم. _لطفا برید جلوے اون ساختمون! چشمے مے گوید و ڪمے سرعتش را زیاد مے ڪند،آینہ را داخل ڪیفم برمیگردانم. نگاهم بہ امید یڪ ماهہ مے افتد،سرهمے سفید با خال هاے ریز طوسے رنگ تنش ڪردہ ام. داخل ڪریر آبے رنگش خوابش بردہ،لبخند پر رنگے روے لب هایم مے نشیند. ماشین ڪہ توقف میڪند سریع ڪرایہ را حساب میڪنم و ڪریر را با احتیاط از روے صندلے برمیدارم‌. نگاهے بہ ساختمان شرڪت و سپس بہ ساعت مچے ام مے اندازم. بہ امید خیرہ میشوم و مے گویم:الان بابایے میاد! توام‌ مثل من استرس دارے؟! خمیازہ ڪہ مے ڪشد با خندہ ادامہ میدهم:بعید میدونم مامان جان! مامانو دعا ڪن ڪہ پشیمون نشہ! نفس عمیقے میڪشم و چشمانم را بہ در پارڪینگ مے دوزم. حدود سہ هفتہ از صحبت ڪردن من و روزبہ گذشتہ،دو روز بعد از صحبت هاے روزبہ؛جلسات مشاورہ ام را از سر گرفتم. روزبہ تغییر ڪردہ بود صبورتر شدہ بود و خوش اخلاق تر! دیگر نسبت بہ اعتقادات مذهبے بے تفاوت نبود! نمازخوان و معتقد نشدہ بود اما دوست داشت از اعتقادات امثال من و حاجے بیشتر بداند! نورا همراہ طاها و دختر شیرین زبانش بہ خانہ آمد و از پدر و مادرم عذرخواهے ڪرد. مادرم نتوانست تاب بیاورد و سریع معذرت خواهے اش را قبول ڪرد. پدرم سرد بود و بے تفاوت اما مخالفتے نڪرد! یعنے او هم دیگر تاب بے خبرے و دورے از دخترش را نداشت! حاجے چندبار بہ دیدنم آمد و از آشنایے با روزبہ و حال و هوایے ڪہ در آن چندماہ داشتہ صحبت ڪرد. از این ڪہ روزبہ شدہ عصاے دستش و پدر چهل فرزندے ڪہ در موسسہ ے یاس هستند! از این ڪہ پیگیر ساخت موسسہ ے مشهد براے ڪودڪان معلول است! آخرین جملہ اے ڪہ گفت این بود. "باباجان! این آدم ارزشش رو دارہ ڪہ بهش دوبارہ فرصت بدے!" در این مدت خوب فڪر ڪردم و دیشب تصمیم نهایے ام را گرفتم! با استرس لبم را مے جوم،دو سہ دقیقہ بعد ماشین بابا محسن از پارڪینگ خارج مے شود. روزبہ تنها پشت فرمان نشستہ،صورتش جدے و سرد است! شبیہ بہ آن روزبهے ڪہ برایم مهندس ساجدے بود! بے اختیار لبخند میزنم،میخواهد فرمان را بچرخاند ڪہ سریع یڪ دستم را آزاد میڪنم و بالا میبرم‌. نگاهش بہ سمت من ڪشیدہ مے شود،متعجب بہ صورتم خیرہ مے ماند. چند ثانیہ بعد بہ خودش مے آید و سریع از ماشین پیادہ میشود‌. با قدم هاے بلند بہ سمتم مے دود،متعجب پیشانے اش را بالا مے اندازد! پرسشگر نامم را زمزمہ میڪند:آیہ؟! لبخندم پر رنگ تر مے شود،بہ دو سہ قدمے ام مے رسد. _سلام خستہ نباشے! پیراهن استخوانے رنگے همراہ شلوار جین طوسے رنگ تیرہ بہ تن دارد و ڪالج هاے مشڪے بہ پا ڪردہ. تہ ریش گذاشتہ و موهایش را از همیشہ ڪوتاہ تر ڪردہ! دلم برایش ضعف مے رود! ڪریر امید را با استرس بہ قفسہ ے سینہ ام مے چسبانم! روزبہ ڪنجڪاو بہ صورتم چشم مے دوزد و میگوید:ممنون! ڪار داشتے میگفتے دنبالت مے اومدم. گلویم را صاف مے ڪنم و با زبان لبم را تَر میڪنم. لحنش آرام مے شود و دلربا! _آیہ! چیزے شدہ؟! من من ڪنان جواب میدهم:خب...خب! گفتم بیشتر از از این بلاتڪلیف نمونیم! هرچہ سریع تر تمومش ڪنیم بهترہ! با چشم هاے شیشہ اے نگاهم مے ڪند! تڪان خوردن سیب گلویش را مے بینم. آرام مے گویم:میشہ امید رو بلند ڪنے؟! فڪر ڪنم بد گذاشتمش! بہ خودش مے آید و نفسش را با شدت بیرون میدهد! امید را ڪہ از ڪریر برمیدارد،نگاهش مات مے شود و مبهوت! لبخندے میزنم جان دار! با چشم و ابرو بہ شاخہ ے رز سرخے ڪہ داخل ڪریر قرار دارد و رینگ سادہ ے نقرہ اے ڪہ میان شاخہ اش جا خوش ڪردہ،اشارہ مے ڪنم و مے گویم:ما اومدیم خواستگارے! جواب مثبتم همین الان میخوایم! قَبلتُ مهندس؟! سر بلند مے ڪند و لبخندے میزند دل مجنون ڪن! چشمانش مے خندند! _داشتم سڪتہ میڪردم! خودت بگو چے حقتہ؟! با شیطنت مے گویم:یہ عمر دوست داشتنت! فاصلہ ے دو سہ قدمے را مے ڪند یڪ قدم! زمزمہ وار مے گوید:سریع سوار ماشین شو تا همینجا بغلت نڪردم و ننداختمت هوا! ابروهایم را بالا مے اندازم و مثل بچہ هاے تخس مے گویم:نمیتونے! امید را بہ دست راستش میدهد و دست چپش را بہ سمتم دراز مے ڪند. سریع مے گویم:نظرم عوض شد! میتونے! https://eitaa.com/dokhtaranchadorii

آیه های جنون قسمت آخر بخش یازدهم همانطور ڪہ با قدم هاے بلند بہ سمت ماشین مے روم،بہ سمتش سر بر مے گردانم. _راستے! حواست بہ تیپت باشہ ها! اصلا خوشم نیومد! متعجب نگاهے بہ شلوار و پیراهنش مے اندازد و مے پرسد:خیلے بدہ؟! پیشانے ام را بالا مے اندازم:نچ! خیلے دلبرہ! مے خندد بلند و بے محابا! _خدا بہ دادم برسہ ڪہ انگار یہ زلزلہ ے هشت ریشترے نصیبم شدہ! سپس رو بہ امید ڪہ چشمانش نیمہ باز اند مے گوید:نظر تو چیہ پسرم؟! مامانت میتونہ دوتامونو درستہ قورت بدہ؟! سپس آرام در گوشش چیزے زمزمہ میڪند! اخم تصنعے اے میان ابروهایم مے نشانم و مے گویم:هے! حرف در گوشے نداریم! زبانش را برایم دراز مے ڪند و بہ سمتم مے آید. همانطور ڪہ در ڪمڪ رانندہ را برایم باز مے ڪند مے گوید:اول بریم خونہ تون وسایلات رو جمع ڪنیم! روے صندلے مے نشینم و جواب میدهم:صبح با یاسین همہ ے وسایل رو بردیم خونہ! با احتیاط امید را در آغوشم میگذارد و سوار ماشین مے شود. همانطور ڪہ ماشین را روشن مے ڪند مے گوید:تو هنوزم همونطورے مے خندے! قبل از این ڪہ چیزے بگویم سر بلند میڪند و چشمانش را بہ چشمانم مے دوزد! _یہ جورے ڪہ انگار فقط تو بلدے بخندے! آیہ ے جنونِ من! ❤️❤️❤️❤ چادرم را ڪمے جلو میڪشم و دستم را بہ جاے سایہ بان روے پیشانے ام قرار میدهم. نگاهے بہ دور تا دورم و ازدحام جمعیت و رفت و آمدشان مے اندازم. آفتاب مرداد ماہ جانسوز شدہ و طاقت فرسا! خودم را ڪمے عقب تر مے ڪشم تا بہ ویلچر سامان بچسبم! سرم را ڪمے بالا مے گیرم تا صورتش را خوب ببینم. سرش را بہ تڪیہ گاہ ویلچرش چسباندہ و با ذوق بہ رو بہ رو چشم دوختہ. _سامان جان! خیلے گرمتہ؟! چشمانش بہ سمتم روانہ مے شود. همانطور ڪہ آرام سرش را تڪان میدهد جواب میدهد:نَ...نہ! دوبارہ نگاهش را بہ گنبد طلا مے دوزد و لبخند میزند. نگرانم در این گرما حالش بد بشود. مهربان مے پرسم:از سقاخونہ برات آب بیارم؟! آرام مے گوید:نہ! نمیخواهم بیشتر از این خلوتش را بہ هم بریزم! چشمانم را از صورتش مے گیرم و روانہ ے پنجرہ فولاد میڪنم. هرڪسے در صحن براے خودش خلوت ڪردہ و با آقا درد و دل مے ڪند. دانہ هاے تسبیح را میان انگشت هاے مے اندازم و بہ آرامشے ڪہ نصیب مان شدہ فڪر میڪنم! مرگ ظاهرے روزبہ و آشنایے اش با حاجے،تولد امید،بازگشت روزبہ و شروع جلسات مشاورہ و در مان روح و از نو ساختن زندگے مان،آشتے نورا و طاها با پدر و مادرم و جدایے مریم از حسام! در این مدت ڪم،همہ بہ آرامش رسیدہ بودند! نفس عمیقے میڪشم و زمزمہ میڪنم:الهے هزار مرتبہ شڪر! روزبہ پشت بہ من در صف پنجرہ فولاد ایستادہ،امید پنج ماهہ در آغوشش جا خوش ڪردہ و با ولع دست تپلش را مے خورد! بہ رویش لبخند میزنم و در دل قربان صدقہ اش مے روم. پوست سفید و چشمان درشت مشڪے اش بے اندازہ شبیہ بہ روزبہ اند.‌ نگاهش ڪہ بہ من مے افتد دهانش را باز مے ڪند و بلند مے خندد و صدایے در مے آورد! این بار دلم ڪہ نہ! جانم برایش مے رود! با خندہ ے امید،روزبہ بہ سمتم سر بر مے گرداند. چشمانش پر از محبت اند و آرامش! لب میزند:بہ جات دخیل ببندم؟! سرم را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهم،صداے بال زدن پرندہ اے باعث میشود نگاهم را از روزبہ و امید بگیرم. ڪبوتر سفید رنگے روے پر چادرم مے نشیند و پشتش را بہ نور آفتاب مے ڪند. گویے نورے بہ قلبم مے تاپد! با انگشت اشارہ آرام بالش را نوازش میڪنم و ڪنار گوشش نجوا! _نڪنہ تو همون ڪبوترے هستے ڪہ شیش سال پیش همین جا اومدے پیشم؟! همون روزے ڪہ خواب این لحظہ رو دیدم. تڪانے بہ خودش مے دهد و نگاهش را بہ آسمان مے دوزد. با صداے نقرہ زنے سرم را بلند مے ڪنم! صداے متعجب سامان را مے شنوم. _ما...مان...آ....یہ! _جانم! https://eitaa.com/dokhtaranchadorii

🌹نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 #آیہ_هاے_جنون قسمت آخر بخش آخر _چِ...چرا... چرا نقارہ مے...زنن؟! _وقتے توے حرم آقا یڪے رو شفا میدہ نقارہ میزنن عزیزم! قطرہ ے اشڪے روے گونہ ام سُر میخورد. _مثل زندگے منو بابا روزبہ ڪہ شفاش داد! ڪہ حال خوب الانمون رو مدیونشیم! چشم مے بندم و سرم را بہ دیوار مے چسبانم. یاد روزے مے افتم ڪہ شهاب وارد زندگے مان شدہ بود و پدرم براے ازدواج من با هادے اصرار داشت‌. بے هدف بودم و پریشان،بہ قرآن ڪہ تفال زدم فرمود: "فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا!" در طول این هشت سال بہ هر سختے اے ڪہ برخوردم طلبڪارانہ پرسیدم پس آن وعدہ ے بہ حق ڪو؟! ڪو آن آسانے پس از سختے؟! زمزمہ میڪنم:بابت عجول و طلبڪار بودنم ببخش! بابت این ڪہ بہ وعدہ ے حقت شڪ ڪردم! با صداے نگران روزبہ چشم باز میڪنم! _عزیزم! گرمازدہ شدے؟! امید را محڪم در آغوشش گرفتہ و با چهرہ اے گرفتہ بالاے سرم ایستادہ تا نور خورشید مستقیم بہ صورتم نتابد! لبخندے بہ رویش مے پاشم و آرام مے گویم:نہ عزیزم خوبم! دستش را بہ سمتم دراز میڪند و مے گوید:پاشو دردونہ! منو امید خان بہ جاے تو و سامان دخیل بستیم! پاشو بریم هتل،شب ڪہ هوا خنڪ شد دوبارہ میایم عزیزدلم! انگشت هایش ڪہ مانند چشمانش،میان انگشت هایم قفل مے شوند با لذت بہ گنبد طلا خیرہ میشوم و مے گویم:إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا! سورہ ے آخر "اعجاز" بود...! بہ پایان آمد این دفتر حڪایت همچنان باقیست... 💚پایان یازدهم فروردین یڪ هزار و سیصد و نود و هشت ⏰ساعت بیست و دو و چهل و دو دقیقہ ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسندہ و منبع مورد رضایت است👉🏻 پ.ن:سلام عزیزاے دلم شبتون زیبا‌🌙 صمیمانہ از همراهے و صبورے تون،توے این دوسال و شیش ماہ ممنونم🌹 شما بهترین مخاطب هاے دنیایید😍 بابت وقفہ ها صمیمانہ عذر میخوام🌷 بابت این مدت حلال ڪنید و حسابے بعد از دو سال و نیم بترڪونید😂 از همہ تون‌ تشڪر میڪنم،از عزیزانے ڪہ همیشہ انرژے دادن و صبورے و درڪ ڪردن. شما فوق العادہ اید❤️ از عزیزانے هم ڪہ ناراحتے یا علاقہ شون رو با لحن و ڪلمات تند ابراز یا قضاوت ڪردن ممنونم شما توے صبور شدن و بے تفاوت شدنم نسبت بہ خیلے از حرف ها و رفتارها تاثیر داشتید🙏🏻 میخواستم پایان رو مفصل تر بنویسم و بیشتر شاهد تغییرات و خوشبختے شون باشیم اما بخاطرہ طولانے شدن داستان و ڪم طاقتے خیلے از دوستان خیلے خلاصہ ش ڪردم. ان شاء اللہ تا پیان اردیبهشت ماہ آیہ هاے جنون با ویرایش نهایے،ڪمے تغییرات و پایان مفصل تر میرہ دست انتشارات‌. اطلاعات و روند چاپ رو بعد از نهایے شدن توے پیج اعلام میڪنم. در آخر میدونید ڪہ خیلے دوستتون دارم❤️ https://eitaa.com/dokhtaranchadorii

🌸 #دختــــران_چـــادری 🌸 مــــــــــا چــ💓ـــادریا قد یه دنیا احساس داریم...😍 فقط یکم زرنگیم😁 ⇦برای هرکسے و هرجایے خرجش نمیـــــکنیم⇨! ツ ✴️ @dokhtaranchadorii

با خودمان فڪر ڪنیم ڪه حجاب داشته باشیم امّا☝️چاڋر نباشد؛این فڪرغلطۍاست. نہ اینڪه من بخواهم بگویم چاڋر،نوع منحصر است. نه،من مۍگویم چاڋربهترین نوع حجاب است. «مقام معظم رهبری ۱۰/۴ /۱۳۷۰» https://eitaa.com/dokhtaranchadorii

مݩ چاڋریم نگـاه ماڋر دارم😊 چاڋر مشڪۍ را°♡° سر ڪردم تا☝️ثابت ڪنم راه ماڋرم فاطمہ(س💚) ادامه دارد✌️✌️🍃🌸🌺 https://eitaa.com/dokhtaranchadorii

#حساب_کتاب 🌧 خداحافظ آسمانِ رجب ... آنقدر بی صدا باریدی و تطهیرمان کردی؛ که خودمان هم، سابقه ی خرابمان، فراموشمان شد! ✨آنقدر دامنت را برای پروازمان باز کردی؛ که زخمی بالانی چو ما نیز، جرأت بال زدن یافتیم! دیگر سفره ات آهسته آهسته جمع می شود .... و ما دوباره دلمان برای نوای "یامن أرجوا" برای "سبحان الله و أتوب إلیه" و برای عاشقانه ترین ترانه ی "لااله الا الله" تنگ می شود! ✨آمدی، تطهیرمان کردی، تا در نیمه ی شعبان، برای زیباترین جشنِ زمین، آماده شویم.... آمدی تطهیرمان کردی، تا زیر سایه ی تنها باقیمانده ی خدا، آشتی کنانی راه بیندازیم و در ضیافت رمضان، غریبگی نکنیم! دست مریزاد بر آسمان تـــو.... که ندیده خرید، و چشم بسته بارید.... ☀️خداحافظ آسمانِ رجب... برای دیدنِ دوباره ات، باز منتظر می مانیم! https://eitaa.com/dokhtaranchadorii

#ڪپشن_لطفا_مطالعہ_شود ⇩‌⇩‌⇩‌ @dokhtaranchadorii

حجاب یعنۍ همین دقت در برخورد... ڪه #آلوده_نشوۍو #آلوده_نسازۍ... ڪه #اسیر_نشوۍو #اسیر_نسازۍ... حجاب فقط این نیست ڪه #زن خود را بپوشاند... #زن_و_مرد،هر دو باید در این دنیایۍ ڪه راه است ومیدان حرڪت است #سنگ_راه_نباشند... و دیگران را در خود #اسیر_نسازند... و #چشمها و #دلها_را #نگہ_ندارند... و در دنیا نمانند.. دکلمه: در روزگارۍڪه عده ای #زن را بہ #تن مۍشناسند#غیرت را #بددݪۍ  مۍنامند و #باحجاب را #امل مۍدانند #توهمچنان #آسمانۍبمان #بانوۍ_سرزمین_من #حجاب_فاطمی_غیرت_علوی #آلوده_نشوی #آلوده_نسازی #اسیر_نشوی #اسیر_نسازی #حجاب_فاطمی_عفت_زینبی @dokhtaranchadorii

خوشحاݪۍ یعنۍ😊 آنقدر بآ چـٰاڋرم°♡° ⇐روۍخاڪ شرهانۍ قدم👣 بزنم ⇐تاخوشبو بشہ از عطڔشہدا 🕊 #به‌هوایۍشرهانۍنیازمندم #شرهانۍ #راهیاݩ_نور @dokhtaranchadorii

🎙صبر بر مشکلات زندگی... حجت الاسلام حیدریان https://eitaa.com/dokhtaranchadorii

#رمان_عقیق_پارت_چهل‌و‌سوم 📚 زهرا به یک باره لبخند از لبش میرود و میگوید:چه خبری میخواد باشه؟ _دیگه حرفی نزدن؟ _چه حرفی میخوان بزنن؟ خواستگاری کردن جوابشون رو هم گرفتن! پروانه حسرت زده میگوید:ولی به نظر من خریت کردی...خدایی تو عقل داری؟ ارسلان کجا ابوذر کجا؟ زهرا ترش میکند و میگوید: ارسلان ارسلانه ابوذر ابوذر! ترانه میفهمد تند رفته دستهایش را به حالت تسلیم بالا می آورد و میگوید: خب بابا من تسلیم...هنوز نه به دار نه به بار خانم اینقدر غیرت نشون میدن ، طرف شوهرت بشه میخوای چیکار کنی؟ زهرا میخندد و به آسمان نگاه میکند و میگوید: اونش دیگه به شما ربطی نداره! لحنش آنچنان خنده دار بود که قهقه سامیه و ترانه را بلند کرد...زهرا سرخ شده از خنده به آن دو تذکری داد و گفت: کوفت بی حیاها آبرومون رفت آروم تر بخندید! سامیه خنده اش را میخورد و میگوید: ولی من در عجبم زهرا..خدایی چی باعث شد تو تا این حد عاشق ابوذر بشی؟ بدون کوچکترین حرف حاشیه ای و دور از ارتباطات معمول! زهرا میزند روی شانه سامیه و میگوید: گویند چرا تو دل بدیشان دادی؟ ولله که من ندادم ایشان بردند! ابوذر کتاب به دست وارد مغازه شد.... شیوا سرگرم سرو کله زدن با یک مشتری دندان گرد بود و ابوذر نمیخواست مزاحم کارش شود به همین خاطر سلامی نکرد پشت پیشخوان رفت و با تلفن مغازه شماره مهران را گرفت....شیوا متوجه حضورش شد... بی اختیار قلبش گرفت و بی اختیار بغض کرد... هنوز هم با خودش کنار نیامده بود و خوب میدانست که باید واقعیات را بپذیرد...گفتنش راحت بود اما در عمل...! مشتری را راه انداخت و به سمت ابوذر رفت: سلام آقای سعیدی. ابوذر گوشی را گذاشت و محترمانه جوابش را داد: علیک سلام خانم مبارکی. شیوا عاشق همین ابوذرانه رفتارهای ابوذر بود...همین فاکتور گیری های استادانه و ریزش از کلمات....این که وقتی لزومی نبود حرفی نمیزد...سلام در جواب سلام و احترام در جواب احترام بی هیچ سوال اضافه ای! دلش میخواست بیشتر صدای باصلابت این مرد را بشنود ، برای همین بی ربط پرسید: میگم آقای سعیدی بالاخره آیه تونست به فاکتور ها سر و سامون بده؟ ابوذر خیره به کتاب پیش رویش یاد آن شب جمع بندی حساب ها و سرکله زدن با آیه و کمیل افتاد و بی اختیار لبخندی روی لبهایش نقش بست و تنها گفت:بله خدا رو شکر! شیوا با حسرت نگاهش کرد... پدلش میخواست آن دختر را ببیند..او که بود که ابوذر...آهی کشید و به زمین خیره شد ، ابوذر که گویی چیزی یادش آمده باشد پرسید: راستی خانم مبارکی حال مادرتون خوبه؟ مشکلی نیست ان شاءالله؟ شیوا میخواست بگوید او خوب است منم که خرابم ، درد بی درمانی که هیچ دکتری دارویی برایش ندارد! اما تنها لبخند تصنعی روی لبهایش نقش بست و گفت: بله خوبه خدا رو شکر خدا آیه رو خیر بده دکتری که معرفی کرد کارش حرف نداشت! ابوذر سری تکان داد و گفت: خب الحمدالله بازم اگه مشکلی بود حتما بگید! شیوا با بغض آب دهانش را قورت داد و گفت: من که همیشه مزاحمم...چشم. ابوذر خواست چیزی بگوید که در باز شد و مهران وارد مغازه شد ، با تعجب به این چهره بی حال نگاهی انداخت از پشت پیشخوان بیرون آمد و گفت: سلام..چطوری آقای کم پیدا؟ مهران بی حال لبخندی زد و سلام کرد شیوا با کنجکاوی به ابوذر و مرد جوانی که هم دیگر را در آغوش گرفته بودند نگاه کرد...ابوذر مهران را دعوت به نشستن کرد و شیوا با سر سلامی به او کرد...مهران هم بی حوصله جوابش را داد...📚 @dokhtaranchadorii

#رمان_عقیق_پارت_چهل‌و‌چهارم 📚 ابوذر خواست دو فنجان چای برای خودش و مهران بریزد شیوا را دید که سر به زیر به زمین خیره شده به سمتش رفت و گفت: خانم مبارکی شما دیگه میتونید برید من هستم. شیوا سرش را بلند کرد و لحظه ای در چشمهای ابوذر خیره شد و گفت: چشم. ابوذر چای میریخت و مهران خیره به حرکات دختر ریزنقش بود که داشت وسایلش را جمع میکرد...عادت مزخرفش بود آنالیز کردن دخترانی که میدید...تیپ ساده و بی آرایش و تقریبا محجبه ای داشت...مهران به خنده افتاد...اصلا هرکه به ابوذر ربط داشت همان تم ابوذری را داشت! دخترک به آرامی خداحافظی کرد و رفت...و ابوذر چایی به دست روبه رویش نشست و با اخم گفت: مهران جان یکم آدمیت بد نیست ، زشته اینجوری خیره مردم میشی..برا شخصیت خودت میگم! مهران برو بابایی میگوید و چایش را بر میدارد....ابوذر سری به تاسف تکان میدهد و میگوید: خب بگو ببینم چی باعث شده که به این حال و روز بیوفتی؟ درس و دانشگاهم که تعطیل! مهران تکیه میدهد به صندلی و بعدش میگوید: گور بابای دانشگاه! ابوذر میخندد و میگوید: تبارک الله به این ادب! مهران بی مقدمه میگوید:خسته شدم ابوذر! ابوذر ابرویش را بالا می اندازد و میگوید: خسته؟ از چی؟ بی حوصله تر از قبل میگوید:از همه چیز ، پری شب با نسیم بهم زدم،میدونی ابوذر همشون عین همن...من نمیفهمم این زندگی چیش جذابه که اینقدر آدمها عاشقشن؟ وقتی همه چیز شبیه همه ، نمونش همین نسیم...هیچ فرقی با بقیه نداشت جز شکل و قیافه اش...بقیه چیزهای زندگی هم همینطوره ، ولش کن اصلا اعصاب ندارم! ابوذر اخمهاش را در هم کرد و گفت: اولا خجالت بکش اینقدر راحت در مورد کارهات صحبت نکن...دوما تقصیر خودته عزیزم...تقصیر خودت! مهران چشمهایش را میبندد و میگوید: تو رو خدا بالای منبر نرو که حوصله اینو دیگه ندارم ، حکمت خدا رو برم میون این همه آدم رفیقم که نصیب ما کرد آخوندشو کرد! ابوذر بی آنکه بخندد خیره به مهران گفت: خود دانی مهران واسه خاطر خودت میگم یه تغییری تو زندگیت بده! پوزخندی زد و گفت: میخوای برم امام زاده صالح بست نشینی؟ جدی تر از قبل گفت: اگه فکر میکنی حالتو خوب میکنه حتما انجام بده! مهران دیگر هیچ چیز نگفت...درک حالش خیلی سخت بود....احساس میکرد هیچ کس او را نمیهمد ، چیزی که ابوذر گفت واقعا او را به فکر فرو برد: وقتی بهت میگفتم آدم تشنه بیشتر از آب خوردن لذت میبره فکر این روزها رو میکردم! لذت طلب نبودی مهران،لذت طلب باش! او فکر میکرد ابوذر هیچگاه از جوانی اش بهره نبرده و امروز همان ابوذر به او میگفت لذت طلب نبوده! قاعده عجیبی بود و روزگار عجیب تری....امروز را باید در تاریخ ثبت میکردند...طلبه ای به دوستش توصیه کرد تا لذت طلب باشد! عقیله بی حوصله داشت لوبیاهای لوبیا پلو را ریز میکرد و آیه با اشک ناشی از بوی پیاز پیازها را هم میزد و با خنده به عقیله و کلافگی اش میخندید...آخر سر عقیله طاقت نیاورد و عصبی گفت: دقیقا چرا تا این اندازه نیشت بازه؟ آیه به زور خنده اش را فرو خورد و گفت: خب حالا چرا اینقدر عصبانی هستی؟ آخرین دانه لوبیا را ریز کرد و و از جایش بلند شد تا آنها را بشوید و در همان حال گفت: چون مثل تو بی غیرت و بی بخار نیستم ، فرداشب خواستگاری برادر زاده ام هست و من نگرانم! آیه که داشت خودش را کنترل میکرد تا دوباره قهقه اش بلند نشود گفت: اووووو چه خبرتونه بابا؟ من که گفتم دختره از خداشه...فوق فوقش نشه دیگه ، قحطی که نیومده ، چیزی که زیاده دختر دم بخت!....📚 #ادامہ_دارد..... @dokhtaranchadorii

سلام امام زمانم🌿 والشمس که بی روی تو من حیرانم والفجر که بی وصل تو در بحرانم والیل که چون موی تو روزم تاریک والعصر که بی عشق تو در خسرانم 🌷 اَللّهُـــمَّ عَجـِّــل لِوَلیِّــکَ الفَـــرَج 🌷 https://eitaa.com/dokhtaranchadorii

❁﷽❁ ❣خدا نوشٺ تو را بر سر جـ‌هان بــاران 🔸تویے #حسین_ع امیر همہ طمع ڪاران ❣طمع بہ #عشق تو ڪردم اگر گنہ ڪارم 🔸تویے الهـہ‌ے عاصین این گنہ ڪاران #السلام_علیڪ_یا_اباعبدالله🌹 •┈┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈ https://eitaa.com/dokhtaranchadorii

#تلنگــر⚠️ بچہ مذهبۍ•••❗️ بچہ بسیجۍ•••❗️ 💢 اگه فڪر مۍڪنۍ تو این شبڪه هاۍ اجتماعۍ{تلگرام،وایبر،لاین و•••} به گناه نمۍافتۍ بدون ڪه سخت در اشتباهۍ••• 💢همین ڪه قبح ارتباط با نامحرم برات شڪسته بشہ همین ڪه احساس ڪنۍ از چت با جنس مخالف احساس گناه نمۍڪنۍ همین واسہ شیطان ڪافیہ••• https://eitaa.com/dokhtaranchadorii

اعمال ماه مبارک شعبان👆👆 #حجت_الاسلام_فرحزاد https://eitaa.com/dokhtaranchadorii