🤔چرا دوره زمانی، از شب سیزدهم تا غروب پانزدهم هر ماه را #ایّام_البِیض، نامیده اند؟
به سه روز سيزدهم، چهاردهم و پانزدهم هر ماه قمري، ايامالبيض گفته ميشود. در روايت ذيل، دليل اين نامگذاري و اهميت اين ايّام در هر ماه بيان شده است.
زر بن حبيش مىگويد: از ابنمسعود راجع به ايامالبيض سؤال كرده و گفتم: سبب ناميدن اين ايّام به «ايامالبيض» چيست و چه شنيدهاى؟
ابنمسعود گفت: از نبىّ اكرم صلّىاللهعليهوآله شنيدم كه مىفرمود: هنگامى كه حضرت #آدم عليهالسلام عصيان پروردگارش را نمود، منادى از عرش ندا داد: اى آدم! از جوار #رحمت من بيرون شو، زيرا كسى كه عصيان مرا كند در جوار من جاي نخواهد داشت.
حضرت آدم گريست و فرشتگان نيز گريستند، پس حق عزّوجل جبرئيل را نزد حضرت آدم فرستاد.
جبرئيل حضرت آدم را در حالى كه سر تا پا سياه شده بود به زمين فرود آورد. فرشتگان وقتى حضرت آدم عليهالسلام را با اين هيئت ديدند به ضجّه در آمده و گريستند و سخت ناليده و به درگاه حق تعالى عرضه داشتند: پروردگارا! مخلوقى را آفريدى و از روح خود در او دميدى و فرشتگانت را به سجده كردنش امر نمودى، حال با يك گناه رنگ سفيدش را به سياهى مبدّل فرمودى!
منادى از آسمان ندا كرد: اي آدم! امروز را براى پروردگارت روزه بگير. حضرت آدم عليهالسلام آن روز را كه موافق با روز سيزدهم از ماه بود روزه گرفت، پس يک سوم از سياهى حضرت آدم محو و زائل گشت.
سپس منادى در روز چهاردهم نداء كرد: امروز را براى پروردگارت روزه بگير. حضرت آدم عليهالسلام آن روزه را هم روزه گرفت و يک سوم ديگر از سياهى زائل گرديد. روز پانزدهم باز منادى نداء كرد و حضرتش را به گرفتن روزه دعوت نمود. حضرت آدم آن روز را هم روزه گرفت و يک سوم ديگرش نيز سفيد گشت و بدين ترتيب تمام سياهى او زائل گرديد، و به همين دليل اين ايّام به ايّام البيض موسوم شد، زيرا در همين ايّام حق تعالى سفيدى حضرت آدم را به وى بازگرداند. سپس منادى از آسمان نداء كرد: اى آدم! اين سه روز را براى تو و فرزندانت قرار دادم. كسى كه اين ايّام را در هر ماه روزه بدارد گويا تمام دهر را روزه گرفته است.
📚(بحارالأنوار، ج 97، ص97به نقل از علل الشرایع)
🌸این جا پایگاه #دختران_تراز است🌸
@dokhtarane_taraz
امروز #نیمه_ماه_رجب، آخر #ایام_البیض و روز اجابت دعاهای #بزرگ است
و عمل با فضیلت #ام_داود در این روز وارد شده است.
ام داود کیست؟!
و چرا ما باید مثل او دعا کنیم؟!
#فاطمه معروف به ام داود، مادر داود پسر زاده امام حسن مجتبی علیه السلام و مادر رضاعی امام صادق علیه السلام بوده است.
ام داود ماجرایش را چنین نقل کرده است: منصور دوانیقی لشکری به مدینه فرستاد و با محمدبن عبداللّه بن حسن مثنی جنگید و او و برادرش ابراهیم را کشت.
منصور همچنین عبداللّه محض، پدر محمد و ابراهیم را با تعدادی از سادات حسنی دستگیر و اسیر کردند و به بند و زنجیر کشیده بودند و فرزند من #داود هم در میان آنان بود که او را از مدینه به بغداد منتقل نمودند و به #سیاه_چال زندان انداختند.
و امام صادق علیه السلام این عمل نیمه رجب را به ایشان آموخت و فرزندش آزاد شد .
و اما پسر فاطمه ای هست هنوز ...
که ۱۱۸۲ سال است که در #سیاه_چال غیبت زندانی است
باید که همه #مادر داود شویم😭
#التماس_دعای_فرج
#اللهم_عجل_لولیک_الفرج
این جا پایگاه #دختران_تراز است
@dokhtarane_taraz