✍ #معارف_قرآنی #تفسیر_قرآن 🔰ريشه‌هاى حوادث تلخ و شيرين ريشه‌ى حوادث تلخ و شيرين را در عملكرد خود جستجو كنيد. «مَن عمل صالحا فلنفسه و من اساء فعليها» وبه ديگران نسبت ندهيد: ۱_به خدا نسبت ندهيد. چنانكه قرآن مى‌فرمايد: همين كه انسان را پروردگارش آزمايش و اكرام نمايد، گويد: پروردگارم مرا گرامى داشته و در شرايط‍‌ ديگر گويد: پروردگارم مرا خوار كرد. «ربّ‌ اكرمن... ربّ‌ اهانن» ؛ امّا قرآن پاسخ مى‌دهد: چنين نيست بلكه خوارى شما به خاطر آن است كه به يتيم و مسكين رسيدگى نكرديد. «كلا بل لا تكرمون اليتيم» ۲_به مردم نسبت ندهيد. چنانكه در قيامت مستضعفان به مستكبران مى‌گويند: «لولا انتم لكنا مؤمنين» شما مقصّريد، اگر شما نبوديد، ما ايمان مى‌آورديم. ۳_به نياكان منسوب نسازيد. هنگامى كه به منحرفان گفته مى‌شود از آنچه خداوند نازل كرده پيروى كنيد گويند: «نتّبع ما وجدنا عليه اباءنا»ما از آنچه پدرانمان را بر آن يافته‌ايم پيروى مى‌كنيم. ۴_به انبيا نسبت ندهيد. چنانكه كفّار انبيا را مقصّر مى‌دانستند و به آنان مى‌گفتند: «انّا تطيّرنا بكم» ما وجود شما را شوم مى‌دانيم و تمام بدبختى‌هاى ما از سوى شماست. ۵_به والدين منسوب ندانيد. همان گونه كه قرآن انسان را داراى اختيار دانسته و حدودى را براى اطاعت از والدين مقرّر كرده و مى‌فرمايد: «وان جاهداك لتشرك بى ما ليس لك به علم فلاتطعهما» اگر پدر و مادرت تلاش كردند كه بدون علم به سراغ غير خدا روى، هرگز از آنان اطاعت مكن. ۶_به معبودها نسبت ندهيد. چنانكه قرآن مى‌فرمايد: «لا ينفعكم شيئاً و لا يضرّكم» اين بت‌ها هيچ سود و زيانى به شما نمى‌رسانند. ۷_به جنسيّت و مرد و زن بودن نسبت ندهيد. زيرا قرآن مى‌فرمايد: «مَن عمل صالحاً» يعنى اصل عمل است، از هركس كه صورت پذيرد. ۸_به شيطان نسبت ندهيد. چنانكه شيطان مى‌گويد: مرا مقصّر ندانيد و ملامت نكنيد، بلكه خودتان را سرزنش كنيد، «دعوتكم فاستجبتم» اين شما هستيد كه دعوت مرا با آزادى و آگاهى پذيرفتيد. ۹_به رفيق نسبت ندهيد. چنانكه در قيامت منحرفان رو به يكديگر كرده و مى‌گويند: شما بوديد كه با سوگند و قدرت (به عنوان خير و صلاح) به سراغ ما مى‌آمديد، ولى آنان پاسخ مى‌دهند: «بل لم تكونوا مؤمنين» بلكه خود شما اهل ايمان نبوديد. ۱۰_به محيط‍‌ نسبت ندهيد. همان گونه كه زن فرعون در محيط‍‌ طاغوت و ترس و ثروت بود؛ امّا جذب هيچ يك نشد. «امرئة فرعون» فرشتگان نيز به هنگام قبض روح بعضى كه محيط‍‌ را مقصّر مى‌دانند مى‌گويند: «ألم تك ارض اللّه واسعة» آيا زمين خداوند بزرگ نبود، چرا هجرت نكرديد و در استضعاف باقى مانديد؟ گاهى به بى توجّهى و كم فكرى خود. «لو كنّا نسمع او نعقل» اگر به نداى انبيا گوش مى‌داديم يا تعقل مى‌كرديم بدبخت نمى‌شديم. 📚400 چهارصد نکته از تفسیر نور، صفحه 109 @dokhtaranebeheshtiy