از این طرف اسرائیلی ها میگن ما موشک های ایران رو رهگیری کردیم از اون طرف مراکز درمانیشون اطلاعیه میدن که به شدت با کمبود خون مواجه هستیم اسرائیلی ها بیان خون اهدا کنن فردا هم میگن نه بابا این موشکای ایران، نه که خورده بود تو جای های کم اهمیت یه تعداد گربه و اینا زخمی شدن از اون جا که ما خیلی انسانیت داریم خون برا اونا می‌خواستیم وگرنه خودمون که چیزیمون نشد😂 📲@dokhtaranZpesaranA

#استوری | عملیات وعده صادق 📲@dokhtaranZpesaranA

انقدر مردم دنیا به خصوص کشور های عرب زبان از حمله دیشب خوشحال شدن که تو پیامرسان های مختلف موجی از تشکر از رهبر انقلاب و جمهوری اسلامی ایران راه افتاده... آقای جمهوری اسلامی دمت گرم که دل تمام حلال‌زاده‌ها و آزادی خواهان جهان رو شاد کردی... #وعده_صادق 📲@dokhtaranZpesaranA

شادی کودکان غزه در شب موشک باران اسرائیل، دیدن شادی مظلوم واقعاً لذت بخشه... 📲@dokhtaranZpesaranA

واکنش های طنز همچنان ادامه دارد...😂 📲@dokhtaranZpesaranA

نرگس خیلی قشنگه نرگس نمازاتو بخون😂😂 📲@dokhtaranZpesaranA

اینجوری پای وطن باشید... 📲@dokhtaranZpesaranA

اینترنشنال وقتی دیگه هیچ جوره نمیتونه سوزش جر خوردن اربابشو تحمل کنه اینجوری تیتر میزنه آقا اگه اینجوریه من حاضرم دونگمو بدم دوباره حمله کنن😂 هزینه این عملیات هم طبق گفته کارشناسان 0.5 الی 0.7 دلار یعنی ۳۰ الی ۴۲ هزار تومن به ازای هر ایرانیه در برابر خسارت های سنگین نظامی و مالی و روانی به دشمن، راستی ما ده برابر همین فقط پول تخمه دادیم نشستیم پای تلویزیون که اصابت موشک ها رو ببینیم😂 هر چقدرم برا امنیت کشور هزینه بشه باز کمه برای اربابتون هم از این تیتر ها بزنید حیف نیست پولای آمریکا خرج جنگ طلبی تو اوکراین و عراق و... بشه؟ #وعده_صادق 📲@dokhtaranZpesaranA

یکی با تمسخر نوشته بود تو ایتا و روبیکا اسرائیل محو شده باز اینستاگرام وضعیت بهتره یکی هم در جوابش گفته بود آره تو اینستاگرام هم هفته‌ای یه بار تو ایران انقلاب میشه و شهرا سقوط میکنن😂

آقای پزشکیان: خطرناک که نیست، ولی اگر قراره ادم بمیره با شهادت باشه بهتره! #پزشکیان #شهادت 📲@dokhtaranZpesaranA

نظر یک جامعه شناس در مورد تحولات اخیر 📲@dokhtaranZpesaranA

این زیباترین جمله‌ای بود که در مورد این تصویر خوندم: اگر جمهوری اسلامی ایران اراده کند خورشید در سرزمین های اشغالی، شب طلوع خواهد کرد😎 📲@dokhtaranZpesaranA

آب زنید راه را...❤️ 📲@dokhtaranZpesaranA

پارت جدید 🌱

{𝐝𝐨𝐤𝐡𝐭𝐚𝐫𝐚𝐧𝐙𝐩𝐞𝐬𝐚𝐫𝐚𝐧𝐀🌿💚} بسم‌الله! 📖رمانِ #تنها_میانِ_داعش 📌#قسمت_سی_و_یکم 💠 تمام تن و بدنم در هم شکست، وحشتزده چرخیدم و از آنچه دیدم سقف اتاق بر سرم کوبیده شد. عدنان کنار دیوار روی زمین نشسته بود، یک دستش از شانه غرق خون و با دست دیگرش اسلحه را سمتم نشانه رفته بود. صورت سبزه و لاغرش در تاریکی اتاق از شدت عرق برق می‌زد و با چشمانی شیطانی به رویم می‌خندید. دیگر نه کابوسی بود که امید بیداری بکشم و نه حیدری که نجاتم دهد، خارج از شهر در این دشت با عدنان در یک خانه گرفتار شده و صدایم به کسی نمی‌رسید. پاهایم سُست شده بود و فقط می‌خواستم فرار کنم که با همان سُستی به سمت در دویدم و رگبار گلوله جیغم را در گلو خفه کرد. مسیرم را تا مقابل در به گلوله بست تا جرأت نکنم قدمی دیگر بردارم و من از وحشت فقط جیغ می‌زدم. دوباره گلنگدن را کشید، اسلحه را به سمتم گرفت و با صدایی خفه تهدیدم کرد : «یه بار دیگه جیغ بزنی می‌کُشمت!» از نگاه نحسش نجاست می‌چکید و می‌دیدم برای تصاحبم لَه‌لَه می‌زند که نفسم بند آمد. قدم‌هایم را روی زمین عقب می‌کشیدم تا فرار کنم و در این زندان راه فراری نبود که پشتم به دیوار خورد و قلبم از تپش افتاد. از درماندگی‌ام لذت می‌برد و رمقی برای حرکت نداشت که تکیه به دیوار به اشکم خندید و طعنه زد : «خیلی برا نجات پسرعموت عجله داشتی! فکر نمی‌کردم انقدر زود برسی!» با همان دست زخمی‌اش به زحمت موبایل حیدر را از جیبش درآورد و سادگی‌ام را به رخم کشید : «با غنیمت پسرعموت کاری کردم که خودت بیای پیشم!» پشتم به دیوار مانده و دیگر نفسی برایم نمانده بود که لیز خوردم و روی زمین زانو زدم. می‌دید تمام تنم از ترس می‌لرزد و حتی صدای به هم خوردن دندان‌هایم را می‌شنید که با صدای بلند خندید و اشکم را به ریشخند گرفت : «پس پسرعموت کجاست بیاد نجاتت بده؟» به هوای حضور حیدر اینهمه وحشت را تحمل کرده بودم و حالا در دهان این بعثی بودم که نگاهم از پا در آمد و او با خنده‌ای چندش‌آور خبر داد : «زیادی اومدی جلو! دیگه تا خط داعش راهی نیس!» همانطور که روی زمین بود، بدن کثیفش را کمی جلوتر کشید و می‌دیدم می‌خواهد به سمتم بیاید که رعشه گرفتم، حتی گردن و گلویم طوری می‌لرزید که نفسم به زحمت بالا می‌آمد و دیگر بین من و مرگ فاصله‌ای نبود. دسته اسلحه را روی زمین عصا می‌کرد تا بتواند خودش را جلو بکشد و دوباره به سمتم نشانه می‌رفت تا تکان نخورم. همانطور که جلو می‌آمد، با نگاه جهنمی‌اش بدن لرزانم را تماشا می‌کرد و چشمش به ساکم افتاد که سر به سر حال خرابم گذاشت : «واسه پسرعموت چی اوردی؟» و با همان جانی که به تنش نمانده بود، به چنگ آوردن این غنیمت قیمتی مستش کرده بود که دوباره خندید و مسخره کرد : «مگه تو آمرلی چیزی هم پیدا میشه؟» صورت تیره‌اش از شدت خونریزی زرد شده بود، سفیدی چشمان زشتش به سرخی می‌زد و نگاه هیزش در صورتم فرو می‌رفت. دیگر به یک قدمی‌ام رسیده بود، بوی تعفن لباسش حالم را به هم زد و نمی‌دانستم چرا مرگم نمی‌رسد که مستقیم نگاهم کرد و حرفی زد که دنیا روی سرم خراب شد : «پسرعموت رو خودم سر بریدم!» احساس کردم حنجره‌ام بریده شد که نفس‌هایم به خس‌خس افتاد و دیگر نه نفس که جانم از گلو بالا آمد. اسلحه را رو به صورتم گرفت و خواست دست زخمی‌اش را به سمتم بلند کند که از درد سرشانه صورتش در هم رفت و عربده کشید. چشمان ریزش را روی هم فشار می‌داد و کابوس سر بریده حیدر دوباره در برابر چشمانم جان گرفته بود که دستم را داخل ساک بردم. من با حیدر عهد بسته بودم مقاوم باشم، ولی دیگر حیدری در میان نبود و باید اسیر هوس این بعثی می‌شدم که نارنجک را با دستم لمس کردم. عباس برای چنین روزی این نارنجک را به من سپرد و ضامنش را نشانم داده بود که صدای انفجاری تنم را تکان داد. عدنان وحشتزده روی کمرش چرخید تا ببیند چه خبر شده و من از فرصت پیش آمده نارنجک را از ساک بیرون کشیدم. انگار باران خمپاره و گلوله بر سر منطقه می‌بارید که زمین زیر پایمان می‌جوشید و در و دیوار خانه به شدت می‌لرزید. عدنان مسیرِ آمده را دوباره روی زمین خزید تا خودش را به در برساند و ببیند چه خبر شده و باز در هر قدم به سمتم می‌چرخید و با اسلحه تهدیدم می‌کرد تکان نخورم. چشمان پریشان عباس یادم آمد، لحن نگران حیدر و دلشوره‌های عمو، غیرت‌شان برای من می‌تپید و حالا همه شهید شده بودند که انگشتم به سمت ضامن نارنجک رفت و زیر لب اشهدم را خواندم... ادامه دارد... ✍🏼فاطمه‌ولی‌نژاد