از باگ های ‌ درونگرا⁩‌ بودن⁩اینه که شارژ اجتماعی بودنت یهو تموم میشه، فرقی نمیکنه کِی و کجا، ‌ فقط⁩ یهو ساکت و غیر فعال میشی.

من با تو صاف و صادق بودم تو با من فر و جعفر.

نباید به کسی که یکبار بهتون خیانت کرده و فرصتِ دوباره بدید. در ۹۹٪ مواقع چیزی که یکبار اتفاق بیوفته، بار دوم راحت تر اتفاق میوفته.

نباید یادت بره که قبل از گرفتنِ قیافه، از داشتنش اطمینان حاصل کنی.

نباید وقتی داری گریه میکنی واس جلب توجه استوری بذاری.

خسته نشدین از این حرفا؟ پسر که نباید موهاشو رنگ کنه، دخترِ سالم که خونه مجردی نداره، کی میری سرکار؟ کی ازدواج میکنی؟ کاش بفهمین زندگی هر آدمی به خودش مربوطه:))

راستش نمی‌تونی خیلی من رو اذیت کنی، چون ماه ها پیش وسط اورثینک هام تمام اینارو تصور کردم.

“درونگرایی” و “برونگرایی”.

عزیزم من حقوق خوندم، تو حق منی.

شخصیتِ آدمی‌رو که رابطه‌تون باهاش تموم شده تخریب نکنید، درباره‌ش بد نگید، بهش توهین نکنید، سرتاپای اون آدمو به لجن نکشید، پشت‌سرش، چه راست چه دروغ، صحبت نکنید، داستانِ زندگیِ شما و آدمای زندگیتون قابل احترامن، حتی اگر تهش به جای خوبی ختم نشده باشه.

نباید یادتون بره که “اهمیت” رو باید تو رفتار آدما دید، وگرنه که آدم خیلی حرفا میزنه.

نباید بعد ۱ سال بیای بگی “سلام بی معرفت، حال نمیپرسی و اینا”. خودت چرا تو این یه سال نپرسیدی؟