eitaa logo
📚 دوستی با کتاب 📚
372 دنبال‌کننده
246 عکس
24 ویدیو
19 فایل
✅ معرفی کتابهای خوب ✅ گزیده هایی از کتاب ها ✅ مسابقه کتابخوانی 📚هدف این کانال، دوستی با کتاب است📚 🌱 ارتباط با ما 👈 @sahour
مشاهده در ایتا
دانلود
khotbe ghadir part6.mp3
2.4M
کتاب صوتی 📚خطبه غدیر پیامبر اکرم 📌بخش ششم خطبه : اشاره به کارشکنی های منافقین https://eitaa.com/doosti_ba_ketab
📚 کتاب: راز شادی امام حسین علیه السلام در قتلگاه 🔻بخش اول 🖋نویسنده: اصغر طاهرزاده https://eitaa.com/doosti_ba_ketab
📌چه شد که کار به قتل امام حسین علیه السلام کشیده شد؟ بسم الله الرحمن الرحيم (اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا ابَاعَبْدِالله وَ عَلَي الاَرْوَاحِ الَّتِي حَلَّتْ بِفِنَائِك، عَلَيْكَ مِنّي سَلاَمُ الله اَبَداً مَا بَقِيتُ وَ بَقِيَ اللَّيْلُ والنَّهَار) سلام بر تو اي پدر بندگان خدا و سلام بر روح هايي که در کنار ساحت تو فرود آمدند، از طرف من سلام خدا براي هميشه بر تو باد، تا شب و روز برپاست. به اميد آن که از زيباترين صحنه ي تاريخ يعني کربلا، بهره اي بگيريم که موجب بصيرت ما در دين و دنيايمان شود، در رابطه با ريشه ي به وجودآمدن جريان کربلا در آن برهه ي تاريخ نکاتي را عرض خواهم کرد. https://eitaa.com/doosti_ba_ketab
📌بهترین انتخاب در سخت ترین صحنه 🔵 از اهميت تأمّل در واقعه ي كربلا همين بس كه ائمه معصومين(ع) به ما دستور داده اند هر حادثه اي که برايتان پيش مي آيد به کربلا وصل کنيد تا واقعه ي کربلا يک لحظه از منظر ما پنهان نماند و از بصيرتي که در پي دارد محروم نگرديم. زيرا كه كربلا يک حادثه اتفاقي نيست، بلکه فرهنگي است که براي شكوفايي حيات بشر توسط امامي معصوم تدوين شده است. اگر خواستيد حوادث زندگي، شما را نبلعد و روز مرّه گي ها عمر شما را لگدمال نكند و خيالات و اغراضِ دنيايي افق حيات شما را تيره و تار نگرداند، بايد همواره كربلا را مدّ نظر داشته باشيد تا هرگز از بهترين انتخاب ها در سخت ترين صحنه ها نهراسيد. 🟡 حادثه ي کربلا آنچنان عميق است که هرگز با يك يا چندجلسه باطن خود را نمي نماياند و وسيع تر از آن است كه بتوان مبانيِ عميق و معارفِ دقيق را با سخنراني و خطابه و وعظ مطرح كرد و انتظار داشت اهداف و مقام حماسه سازان كربلا روشن شود. زيرا گاهي موضوعات بلندتر از آن اند که الفاظ را توان توصيف آن باشد، چه رسد که بخواهيم در فضاي خطابه آن موضوعات را مطرح کنيم، در حالي که آن حادثه از دسترس عقل ها بلندتر است. 🟠 موضوع کربلا اين قدر بلند است كه يا بايد از آن چيزي نگفت و يا اگر بخواهيد در فضاي خطابه آن را توصيف کنيد چيزي جز همين سخنان که مطرح است قابل ذكر نيست. آنقدر موضوع عميق است که اگر باب آن را باز كنيم هر نکته اي از آن صدها نکته را به دنبال دارد و اگر هم باب موضوع باز نشود که همواره در همين سخنان اوّليّه باقي مي مانيم. هرچند حادثه آنچنان لطيف است که در نگاه سطحي هم ناخودآگاه با باطن انسان ها گفتگو مي کند. 🟣 با توجه به همين نکته است که بنده نيز به صورت سرفصل به بعضي نکات آن حادثه اشاره مي کنم و تدبّر بيشتر را به عهده ي اهل تحقيق مي گذارم. 🔴 دو موضوع را مورد نظر قرار مي دهيم يکي اين که «چه شد كربلا به وجود آمد و چرا كار به قتل امام حسين(ع) كشيده شد؟» و ديگر اين كه «چگونه كربلا را بنگريم که از ديدن حقيقت آن محروم نشويم.» https://eitaa.com/doosti_ba_ketab
📚 کتاب: راز شادی امام حسین علیه السلام در قتلگاه 🔻بخش دوم 🖋نویسنده: اصغر طاهرزاده https://eitaa.com/doosti_ba_ketab
📌عامل اصلی شهادت امام حسین 🔵 در مورد ريشه ي تاريخي کربلا و اين که چه شد جريانات صدر اسلام به حادثه کربلا منجر شد، از زبان امامان معصوم(ع) و يا ياران و اطرافيان حضرت اباعبدالله(ع) نکاتي مطرح شده که موضوع را بسيار حساس مي کند. از جمله اين که: فرداي روز عاشورا همه ي آن هايي كه براي يزيد خطرناك بودند كشته شدند، يك جوان مريض و نحيفي مانده است به نام حضرت سجاّد(ع) كه فكر مي كردند تا فردا زنده نباشد وگرنه حضرت را هم شهيد مي کردند، و تعدادي زن و كودك خردسال. حال حضرت زينب(س) بالاي سر بدن تكه تكه شده ي برادرش قرار دارد جمله اي مي گويد كه در آن جمله جايگاه تاريخي کربلا مشخص مي شود. 🟡 خطاب به برادرش عرض مي کند: «بِاَبِي، اَلْمَقْتُولُ بِيَوْم الْجُمُعَه، اَوِالْاِثْنَيْن؟»؛ پدرم فدايت، تو كشته ي روز جمعه اي يا روز دوشنبه؟ شهادت حضرت اباعبدالله(ع) روز جمعه دهم محرم سال 61 هجري بوده است، ولي چرا حضرت زينب(س) روز دوشنبه را به ميان مي آورند؟ حضرت امام رضا(ع) در مورد روز دوشنبه مي فرمايند: «...وَ يَوْمُ الْإِثْنَيْنِ يَوْمُ نَحْسٍ قَبَضَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِيهِ نَبِيَّهُ وَ مَا أُصِيبَ آلُ مُحَمَّدٍ إِلَّا فِي يَوْمِ الْإِثْنَيْنِ فَتَشَأَّمْنَا بِهِ وَ تَبَرَّكَ بِهِ عَدُوُّنَا وَ يَوْمُ عَاشُورَاءَ قُتِلَ الْحُسَيْنُ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ» دوشنبه روزی نحسی است كه خدا در آن روز پيامبر خود را قبض روح كرد. آل محمّد(ص) دچار مصيبت نشدند مگر در روز دوشنبه. لذا ما آن را شوم می دانيم. ولی دشمنان ما به آن تبرك مي جويند و روز عاشورا حسين(صلوات الله علیه) به قتل رسيد. 🟠 روز دوشنبه روز سقيفه است، روزي كه مسير اسلام از حاکميت امامي معصوم به حاکم کردن انساني غير معصوم تغيير جهت داد. روز دوشنبه 28 صفر سال يازدهم هجري، پيامبر(ص) رحلت مي كنند، و غروب روز سه شنبه حضرت(ص) را به خاك مي سپارند، در اين مدت درست وقتي كه پيامبر(ص) توسط حضرت علي(ع) و سلمان و مقداد و اباذر و بعضي از صحابه، غسل و كفن مي شوند، عدّه اي برای پيامبر اکرم(ص) جانشین تعیین مي کنند. حال حضرت زينب(س) بر سر جسد حضرت سيدالشداء(ع) مي فرمايند: «اي برادر تو كشته ي روز جمعه اي، يا كشته ي روز دوشنبه اي؟!» 🟢 حضرت زينب(س) با طرح اين جمله مي خواهند ذهن ها را از روز جمعه دهم محرم سال 61 هجري که امام حسين(ع) شهيد شدند،متوجه يك فكر و بينش کنند. يعني اگر خواستيد ببينيد چه شد كه كربلا به وجود آمد، ببينيد چه انديشه اي دست اندركار حذف حاکمیت امام معصوم شد.و پیام غدير را نادیده گرفت. 🔴 در همين رابطه بايد به تعبير مقام معظم رهبري(حفظه الله تعالی)، بين مباحث علمي با مخالفت علني فرق بگذاريم. ما در اين بحث به ريشه هاي تاريخي واقعه کربلا مي پردازيم بدون آن که بخواهيم آن را به شخصي خاص نسبت دهيم. زيرا آنچه موجب مي شود ما از تکرار آن حادثه در آينده مصون بمانيم، عبور از فکري است که در سقيفه ظهور کرد. 🟣 آن شاعر در رابط بین آتش زدن خانه ي حضرت فاطمه(ع) و حمله به خیام امام حسين(ع) مي گويد: «خيمه گاه كربلا را آتش از اين جا زدند» پس اشاره به جريان سقيفه، اشاره به يک نوع فکر است، فکري که هيچ چيزي را مقدس نمي داند و براي خود چنين حقي قائل است که قداستي براي دختر پيامبر خدا(ص) نيز قائل نباشد و لذا همین فکر در شکستن حريم شخصيت امامي معصوم آنقدر جلو مي آيد که او را در کربلا شهيد مي کند. https://eitaa.com/doosti_ba_ketab
🔵 طبري نقل مي کند که معاويه در جواب محمد بن ابابکر که به او اعتراض کرده بود چرا حرمت علي(ع) را نگه نمي داري، چنين مي گويد: «در آن زمان پدر تو در ميان ما بود، ما به فضل و برتري فرزند ابوطالب آگاه بوديم و بر خود لازم مي دانستيم که حق او را رعايت کنيم، ولي بدان که پدر تو و عمر از نخستين کساني بودند که حق علي را پايمال کردند و با او به مخالفت برخاستند، بنابراين اگر راهي که در پيش گرفته ايم، باطل است، پدرت بنيانگذار آن بود و ما آن را ادامه داده ايم. اگر پدرت در گذشته آن گونه عمل نمي کرد، نه تنها ما با فرزند ابوطالب مخالفت نمي کرديم بلکه دستور وي را اطاعت مي نموديم ولي چون برخورد پدرت را با ايشان در آن زمان ملاحظه کرديم ما نيز به همان شيوه رفتار نموديم». 🟡 بنده در عين اين که معتقدم معاويه از اين طريق مي خواهد ظلم هاي خود را توجيه کند و بايد حساب عمر و ابابکر را از حساب معاويه و امويان جدا کرد، با اين همه توجه دادن حضرت زينب(س) به سقيفه نکته اي است تا ما از جايگاه تاريخي حادثه ها غفلت نکنيم. 🟠 باز در روايت داريم که زينب(س) در کنار نعش برادر بزرگوارش عرضه داشت: «بِأَبِي مَنْ أَضْحَی عَسْكَرُهُ فِي يَوْمِ الْإِثْنَيْنِ نَهْبا»؛ پدرم فدای عزيزی كه سپاهش در روز دوشنبه تار و مار شد. 🟢 اين بدين معني است که در سقيفه جاده اي گشوده شد که امويان توانستند آرام آرام خود را در نظام تصميم گيري وارد نمايند و عنصر نفاق در بدنه ي نظام اسلامي جا باز کند و حضرت سيدالشهداء(ع) کاري کردند که جهان اسلام متوجه وجود چنين نفاقي بشوندو به همین جهت نبايد نهضت عاشورا را تقابل میان امام حسين(ع) با اهل سنت دانست، بلکه تقابل اسلام است و نفاق و لذا کليه ي مسلمانان امام حسين(ع) را از خود مي دانند. https://eitaa.com/doosti_ba_ketab
📚 کتاب: راز شادی امام حسین علیه السلام در قتلگاه 🔻بخش سوم 🖋نویسنده: اصغر طاهرزاده https://eitaa.com/doosti_ba_ketab
📌غفلت از قداست ها 🔵 حرکات و سکنات اصحاب کربلا مي فهماند که موضوعِ فاجعه ي کربلا در رابطه با يك نوع فكر پديد آمد، اگر آن فكر شناخته شد مي توان در مراحل بعدي جامعه را از آن مصون داشت تا حرمت ها و قداست ها محفوظ بماند و حسينِ ديگري کشته نشود و کشتن امام حسين(ع) تقبيح گردد. وگرنه باز به صورت هاي ديگر مردم به فرهنگ اهل البيت(ع) پشت مي کنند و ناخواسته با فكر آن ها دشمني مي نمايند. اگر متوجه نباشيم بينشي در ميدان بود كه كار را تا آن جا کشيد که مقدس ترين انسانِ روي زمين را به شهادت رساندند و احساس شرمساري هم نکردند، از واقعه ي كربلا استفاده ي لازم را نکرده و عبرت کافي نگرفته ايم. 🟡 در زيارت عاشورا يزيد را پنجمين متجاوز به حقوق اهل البیت(ع) قلمداد مي كنيد، زيرا متوجهيد يزيد شروع كننده ي حادثه نيست. زيارت عاشورا که از امامي معصوم صادر شده، نظرها را به اصل آن تفكّري مي كشاند كه با انسان هاي مقدسِ تاريخ مقابله كردند و يزيد را به عنوان كارگزار آن فکر نام مي برد. زيارت عاشورا را يك انسان معصوم به ما ارائه داده و نه يك گروه تند سياسي و يا جناح راديكال و گروه اپوزوسيون، تا بگوييم يك عكس العمل سياسي است، بلكه يك خط هدايت است تا با حادثه درست برخورد کنيم. 🟠 لازم است همين جا عرض كنم هرگز از زيارت عاشورا غافل نشويد. زيارت عاشورا ادب عزاداري صحيح و تحليل درست از واقعه ي كربلا است. هر عزاداريِ معقولي كه مي توانيد، انجام دهيد، ولي روشي را كه معصوم به شما آموخته است فراموش نكنيد. زيارت عاشورا نمي گذارد كه تحليل شما از كربلا منحرف گردد، هم چنان كه نمي گذارد فرهنگِ حيات بخش كربلا فراموش شود، زيرا بي ارتباط با فرهنگ كربلا، ما ملّتي پوسيده خواهيم شد، و بنابراین ارتباط صحيح با آن حادثه را در سخنان امامان معصوم(ع) بايد دنبال کرد. https://eitaa.com/doosti_ba_ketab
📚 کتاب: راز شادی امام حسین علیه السلام در قتلگاه 🔻بخش چهارم 🖋نویسنده: اصغر طاهرزاده https://eitaa.com/doosti_ba_ketab
📌نقش حزب اموی در شهادت امام حسین علیه السلام 🔵 در زيارت عاشورا با همان بينشي که حضرت زينب(س) در کربلا با حادثه برخورد کردند، لعنت را به سوي فرهنگي سوق مي دهيد که از حاکميت انسان هايي معصوم غافل است و سقيفه يکي از جلوه هاي آن فرهنگ است که در مقابل غدير به پا شد. 🟡 نبايد فكر كنيم كه سياستِ عدمِ اختلاف بين شيعه و سني - كه مسلّم سياست مقدّسي است وحيله هاي استعمار را خنثي مي كند - به آن معني است که نقش حزب اموي را در انحراف از اسلام فراموش کنيم و از آن جريان و فکري که بستر ظهور حزب اموي شد غافل گرديم، تا دوباره به همان ورطه اي از هلاکت سقوط کنيم که در صدر اسلام سقوط کرديم. ما معتقديم براي حفظ اسلام مديريت امام معصوم شرط است و غدير محل طرح چنين موضوعي بود، حال در سقيفه به هر دليلي از اين موضوعِ مهم غفلت شد و ناخواسته نتيجه آن شد که پس از پنجاه سال يزيد بر سر کار آمد و حاکميت جهان اسلام را تصاحب کرد و فرزند رسول خدا(ص) یعنی امامي معصوم را به قتل رساند و فجيع ترين حادثه تاريخ را پديد آورد. 🟠 مسلّم قصد خليفه ي اول و دوم آن نبود که کار به حاکميت يزيد کشيده شود ولي مگر سنت خدا اين است که ما هر طور خواستيم عمل کنيم و نتيجه ، مطابق عمل ما نباشد؟ در خبر داريم چون عمربن خطاب به شام وارد شد و معاويه را ديد گفت: «هَذا کِسْرَي الْعَرَب»؛ اين پادشاه عرب است. حاکي از آن که خليفه ي دوم متوجه است خطرِ به سلطنت کشيدن خلافت از طريق معاويه مي رود. ولي آيا توانستند کاري بکنند که کار به آنجا منجر نشود؟ وقتي ارزش امام معصوم يعني علي(ع) با سايرين مساوي قلمداد شد، نتيجه آن مي شود که همه ي قبايل حکومتِ بر جامعه مسلمين را حق خود مي دانند، و لذا تفاوتي بين امام حسين(ع) و يزيد در ميان نمي ماند و تاکید بنده آن است که اگر از اين زاويه سقيفه مورد نقادي قرار گيرد، اختلاف بین شیعه و سنی به یک بحث علمی تبدیل می شود که برکات خود را به همراه دارد. 🟢 اگر روحيه اي که در سقيفه پيام غدير را ناديده گرفت شناخته نشود، دوباره مقدسات به مسلخ مي روند. روح و روحيه اي که نمي تواند بفهمد پروردگار عالم انسان هايي را جهت هدايت بشر، منوّر به عصمت و طهارت کرده است، نه تنها چنين مقاماتي را نفي مي کند، بلکه اساساً نسبت به چنين انسان هايي کينه ورزي مي نمايد، و اين است آن خسارت بزرگي که در کربلا بروز کرد. لعن هايي که در زيارت عاشورا اظهار مي شود، براي فاصله گرفتن از آن نوع تفکري است که جايگاه انسان هاي قدسي را در اداره امور جامعه انکار مي کند، چه آن نوع تفکر در قابيل ظاهر شود، و چه در کشنده ي ناقه ي صالح(ع) و چه در قاتل حضرت يحيي(ع) و چه در قاتل اميرالمؤمنين(ع)، همه و همه يک وجه مشترک دارند و آن نفي قداست انسان هاي مقدس و معصوم است و کينه ورزي نسبت به آن ها. 🟣 وقتي مشکل اساسي بشر فهميده شد و کربلا را به عنوان آينه ي نمايش چنين مشکلي نظاره کرديم، لعنت هاي مطرح شده در زيارت عاشورا، لعنت هايي از سر معرفت خواهد بود و موجب دست يابي به جايگاهي مي شود که در طول تاريخ متوجه نقش انسان هاي معصوم بوده است و ديگر نه تنها انسان هاي معصوم را رقيب خود احساس نمي کنيم - تا بخواهيم به آن ها کينه ورزي کنيم - بلکه آن ها را هديه ي الهي مي دانيم که خداوند به ما نشان داده تا راه را گم نکنيم. 🔴 پيام حضرت سيدالشهداء(ع) و ياران آن حضرت در کربلا آن است تا انسان ها از خود بپرسند چرا اسلام آن طور که بايد و شايد نتوانست نقش خود را ايفاء کند و چرا کار جهان اسلام تا به آنجا کشيده شد که روبه روي پاک ترين انسان روزگار ايستادند؟ وقتي آن پيام درست دريافت شد همه ي آحاد جهان اسلام نسبت به سيري که پس از رحلت رسول خدا(ص) پيش آمد، به تأمل فرو مي روند. https://eitaa.com/doosti_ba_ketab
🔵 اگر در باره ي طرز تفکر خلفاي سه گانه يعني ابابكر و عُمَر و عثمان مطالعه کنيد مي توان به اين نتيجه رسيد که خداوند حتماً انسان هايي بالاتر از آن افراد براي ادامه دين داريِ امت اسلام پروريده است. به عبارت ديگر کربلا مي خواهد بگويد خداوند در غدير چيزي بالاتر از آنچه در سقيفه به بشريت عرضه شد، براي بشريت آماده کرده بود، پس بيائيد به راهي برگرديد که از آن جدا شده ايد. با توجه به حرکات سه خليفه ي اول مي توان پذيرفت که آن ها اسلام را به عنوان بهترين نظام براي اداره ي جامعه پذيرفته و براي تحقق آن تلاش نموده اند و سعي دارند به سيره پيامبر خدا(ص) عمل کنند. در تاريخ هست که عُمَر به عنوان خليفه ي مسلمين بنا دارد بازديدي از فلسطين بكند، او و غلامش هر دو با يك شتر راه افتادند. قرار گذاشتند يك منزل عُمَر شتر را سوار شود و غلام مهار شتر را بكشد، و يك منزل غلام سوار شتر شود و عُمَر مهار شتر را به دست گيرد. هر كدام هم يك كيسه ي خرما به عنوان توشه ي راه به كمر داشتند. از قضا وقتي به دروازه ي فلسطين رسيدند، موقعي بود كه غلام سوار شتر بود. 🟡 چون مردمِ استقبال کننده از خليفه، قبلاً او را نديده بودند و تصور کردند کسي که سوار شتر است همان خليفه است. پيش آمدند و از غلام تجليل كردند، تا بالاخره معلوم شد خليفه آن ديگري است. بنابراين از نظر ساده زيستي نمي توان تفاوتي بين خليفه ي اول و دوم و حضرت علي(ع) گذاشت و مطلب را به همين خلاصه كرد، بلکه بايد توجه داشت مسئله ي حاکميت امام معصوم دقيق تر از اين ها است که کمال او را صرفاً در سادگي و عدالت اقتصادي دنبال کنيم. 🟠 باز در تاريخ داريم؛ ابابكر وقتي در مكّه زندگي مي کرد وضع مالي خوبي داشت و اكثر مالش را در مكّه و مدينه و در جنگ احزاب خرج كرد و وقتي خليفه شد يك بز و يك شتر و يك قطعه زميني كه جوُ و گندم در آن مي كاشت، چيز ديگري نداشت. شب هنگام كه خواست به خانه اش که در بيرون مدينه بود، برود، شخصي به او گفت: اجازه بدهيد با شمع دنبال تان بيايم. او گريه كرد كه اميرالمؤمنين شدم كه با شمع بيت المال به خانه ام بروم! يعني از نظر ظاهر مشكلي بين خليفه ي اول و دوم و علي(ع) نبود كه شما روي آن دست بگذاريد و بگوييد چون چنين كردند، كار به مقابله با فرزند پيامبر(ص) كشيد. بلكه مسئله ي اصلي اين بود كه: جايگاه اسلام را درست تشخيص نداده بودند، منکر اسلام نبودند، ولي افقي را که اسلام در نهايت دنبال مي کرد، نمي شناختند. تصورشان آن بود که اسلام آمده است که امور دنيايي ما را سرو سامان بدهد و لذا هر جا فکر مي کردند نظر اسلام براي امور کافي نیست، نظر خود را بر نظر اسلام ترجيح مي دادند. يعني به جاي اين كه دست شان را به اسلام بدهند و بالا بروند، پاي اسلام را گرفتند و پايين كشيدند. اين نوع عمل کرد نسبت به اسلام كار را به بي اعتبار دانستن هر معنويّتي مي کشاند، و موجب تقويت روحيه ي تقدّس زدايي و بي رنگ كردن جنبه هاي قدسي دين مي شود. تمام مطلبي كه كار را به شهادت اباعبدالله(ع) کشاند در اين طرز فكر اخیر نهفته است. https://eitaa.com/doosti_ba_ketab