📚📝 *نویسندگی در نتیجۀ خلق کردن مداوم و بدون توقف شکل می‌گیرد. * •••••••○•••••••○•••••••○•••••••○ در فصل *کار را که کرد* از باربارا تراپیدو، یاد می‌گیریم که برای نویسنده شدن چاره‌ای نداریم جز آنکه بنویسیم و تحت هر شرایطی این کار را ادامه دهیم. بهترین کار این است که آنچه را به فکرمان می‌رسد بنویسیم و کار را ادامه دهیم؛ زیرا هنگامی‌که دائماً می‌نویسیم و کار پیش می‌رود، در روحیه‌مان تأثیر مثبتی می‌گذارد و آن را بالا می‌برد. هر آنچه را دوست دارید بنویسید. از *شیر مرغ* تا جان *آدمیزاد* ؛ اما ابداً مانع خود نشوید. به چند نکته در مورد نوشته هایتان دقت کنید؛ 🔹هیچ‌گاه نوشتۀ خود را به صورت چیزی تخت روی کاغذ نبینید بلکه همچون تئاتر آن را در ذهن خود مجسم کنید. صحنۀ ماجرا را ببینید. سه بعدی هم ببینید. از زوایای مختلف آن را نگاه کنید. 🔸در نوشته‌ی خود از صفات و قیدهای فراوان استفاده نکنید، این توصیفات برخلاف تصور ما موجب از بین رفتن احساس می‌شود. 🔹تا آنجا که می‌توانید جمله‌های خود را کوتاه و ساده کنید. 🔸صدای خود را ضبط کنید. نوشته‌هایتان را بلند بخوانید و صدای خود را ضبط کنید. 🔹در هر جمله فقط یک فکر را بیان کنید و فکر و حرف بعدی را به عهده جمله‌ی دیگر بگذارید. 🔸روی نوشتۀ خود کار کنید تا مطمئن شوید آنی شده است که می‌خواستید. (آن را به دیگران بدهید تا بخوانند و نقد خود را به شما بگویند؛ زیرا خوانندگان آثارتان در آینده اشخاصی مانند آثار شما خواهند بود.) 📕از کتاب #چگونه_می‌نویسیم #چطور_بنویسیم #انگیزشی #جهت_دهی 📲@dorehamgram