1 خودخواهی اجتماعی کشور ما (به دلایلی که جای مطرح کردنش نیست) به سمت و سویی رفته است که افراد به فکر منافع شخصی خود هستند و دیگران برایشان مهم نیستند. من سالم بمانم، دیگران کرونا بگیرند مهم نیست من کالای لوکس بخرم، کارگر ایرانی محتاج نان شب باشد مهم نیست مسئولین شهر رفیق من باشند و کار من را راه بیندازند، اینکه به کشور ضربه میزنند مهم نیست و... 2 نگاه به مساله گاه یک مساله جنبه های مختلفی دارد؛ مثلا شما وقتی وام (قرض) میگیرید باید به موقع و طبق قراری که دارید آنرا به صاحبش برگردانید اما اگر نداشتید و دیر کردید طرف مقابل حق ندارد از شما پول بیشتری بگیرد. مساله فوق دو جنبه دارد: 1. لزوم پرداخت بموقع قرض 2. ممنوعیت جریمه تاخیر اما حالا بر اساس خودخواهی نهادینه شده در جامعه: بانک فقط بخش اول را نگاه میکند و اصرار دارد که افراد باید به موقع اقساط را بدهند و تاخیر افراد باعث ضرر و زیانهای زیادی برای نظام بانکی میشود... چون زورش هم میرسد جریمه تاخیر را هم –باوجه شرعی یا بدون آن- میگیرد. مردم فقط بخش دوم را نگاه میکنند و میخواهند از حکم شرعی ممنوعیت گرفتن مبلغ بیشتر استفاده خودشان را بکنند و با خیال راحت هر وقت داشتند پول را بدهند و هر وقت دلشان نخواست هم پولش را ندهند. به وضوح می بینیم که حتی افراد متدین عمدا در پرداخت اقساط کوتاهی میکنند... جامعه فردگرا همین است که هر کس فقط دنبال راه انداختن کار خودش و بی توجه به طرف مقابل است! آنچه برای خودت میپسندی برای دیگران هم بپسند آنچه برای دیگران نمیپسندی برای دیگران نپسند این جمله از کی بود؟ کورش؟ دکتر شریعتی؟ امام علی؟! ...؟ https://eitaa.com/dorenab #فرد_گرایی #جامعه