راستی یه چیز دیگه
بیاید ادایی باشیم 🤌
تو هر چی اصلا
ادایی بودن خیلی خوبه
از این ادایی های درست و حسابی
که بدون ضدآفتاب نمیرن جایی، هر چیزی نمیخورن، اطلاعات عمومیشون بالاست، اجتماعی ان و با مردم خوب ارتباط میگیرن، با موی باز اذیت نمیشن سریع موهاشونو بچپونن تو کش مو تا راحت شن، حتی تو خونه هم به خودشون اهمیت میدن ، لاک میزنن، سفر میرن، با هیچ کس یکی به دو نمیکنن، خلاصه که از قیافشون میباره که آدم حسابی ان 🤌 ادم حسابی خوشگل و خوش استایل 🤌✨
ذهن کمالگرا عجب چیز نابودگریه !
بدون اینکه بدونی همینطور رو آسفالت خاکی میکشونتت رو زمین
یهو به خودم اومدم دیدم چون یکی دوتا امتحان و خراب کردم، دیگه انگیزه ای برای بعدیا ندارم و اینطوریم که...خب اینارو که خراب کردی...چه فایده...بقیهرو هم خراب میکنی پس نخون...تو میخواستی همه ی نمره هات بالا باشه و نشد. پس بیخیال، از ترم بعد پر قدرت میخونیم....آره از ترم بعد در طول ترم میخونیم و همشو نمره ی بالا میگیریم...
درنای کاغذی
"تاریک"
تاریک، اما آرام، گاهی صدای دوری
تاریک، اما نه ناامن، گاهی سوسوی نوری
تاریک، اما معلوم، گاهی حقیقتی ژرف
تاریک، اما آزاد، بی ملیت مثل برف
تاریک، اما نه برزخ، خوشبخت مثل بهشت
تاریک، اما زیبا، نه مثل روشنی زشت
تاریک، اما تاریک...
تاریک، اما نزدیک، تا هر کجای هستی
تاریک، اما نه تنها، حس می کنم که هستی
تاریک، اما پُر شوق، مثل بوسه ای بی تاب
تاریک، اما زلال، مثل چشمه ی برفاب
تاریک، اما اهلی، مثل بوی نم خاک
تاریک، اما با هم، یک رقص تن به تن، پاک
تاریک، مثل هیچ چیز، بی همتا مثل مرگ
تاریک، اما افسوس، از افتادن هر برگ
تاریک، اما افسوس، تو نیستی در برم
تاریک، اما افسوس، از این بستر ترم
تاریک، اما تاریک...