#استاد_فیاض_بخش 📌در سنین زیر هفت سال، کودک به طور طبیعی تقلید از کسی می‌کند که او را بیش از همه دوست دارد و در این میان اگر والدین ‏محبوب او باشند، اسوه‌ی او نیز خواهند بود والّا تقلید از دیگرانی می‌کند که محبت بیشتری از آنان می‌بیند.‏ 📌 ‏... چون شالوده‌ی اصلی شخصیت کودک و خصوصاً کرامت توحیدی او در همین سال‌ها شکل می‌گیرد، اگر قلب او از محبت ‏سالم به والدین و اعضای خانواده‌ی خود سیراب نشود،‏ آثار کمبود و ضعف شخصیتی از یک سو و گرایش به شخصیت‌های کاذب از سوی دیگر در او به وجود می‌آید که اصلاح آن در ‏سال‌های بعد تقریباً غیرممکن است.‏ 📚‏ کرامت نفس در تربیت کودک #تربیت_فرزند کانال«دوتا کافی نیست» http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075

✅ بیمه ی رایگان مادران مناطق روستایی و عشایری با سه فرزند و بیشتر... سخنگوی دولت دیروز در جمع خبرنگاران گفت: بر اساس یکی دیگر از مصوبات هیات وزیران و با هدف اجرای قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت، مادران خانه‌دار ساکن مناطق روستایی و عشایری که دارای سه فرزند و بیشتر هستند، در صورتی که نرخ باروری در آن منطقه کمتر از ۲.۵ باشد، تحت پوشش صندوق بیمه اجتماعی کشاورزان و روستاییان و عشایر قرار می گیرند و حق بیمه آنها را دولت پرداخت می‌کند. #قانون_حمایت_از_خانواده #بیمه_رایگان کانال«دوتا کافی نیست» http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075

#تجربه_من ۶٧٣ #فرزندآوری #دوتا_کافی_نیست #مادری من متولد ۶۴ و آخرین فرزند یک خانواده ی شش فرزندی هستم. کلاس اول راهنمایی عمه شدم و از همون زمان هم از برادر زاده هام مراقبت می‌کردم و هم بازی میکردم و خانواده ی شلوغ رو دوست داشتم. تو تمام سالهای تحصیل شاگرد اول بودم. حتی یادمه تو دوران ابتدایی تیزهوشان هم قبول شدم البته نرفتم. سال ۸۵ ازدواج کردم. وقتی ازدواج کردم دانشجو بودم و ۲ سال از درسم مونده بود. خیلی به معلمی علاقه داشتم. دوست داشتم پس از اتمام درسم تدریس کنم. پس از اتمام درس، اقدام به بارداری کردم و همزمان هم در مدرسه غیر انتفاعی مشغول به تدریس بودم با تمام سختی هاش، دوران بارداری ام سپری شد تاریخ زایمانم، هیچ دردی نداشتم و چون بچه ی اولم بود و می ترسیدم سزارین شدم. دختر اولم سال ۸۸ روز شهادت حضرت زینب س به دنیا اومد. یادمه میلاد حضرت زینب س بود تو هیئت بود از خداجون یه دختر خواستم و حالا به آرزوم رسیده بودم. پس از به دنیا اومدن دخترم کارم را رها کردم. دختر اولم را با حساسیت های مادرانه بزرگ کردم، از پا قدم خوب دخترم هم ماشین مون عوض کردیم و هم رفتیم خونه ی خودمون. تو خونه ی جدید همسایه های خوبی داشتیم و بچه هامون تو یک رده ی سنی بودن و هم بازی... منتظر بودم که یکم دخترم بزرگ بشه و از پس کارهاش بربیاد تا برای دومی اقدام کنم. دخترم تقریبا چهار ساله بود که پس از ماه مبارک رمضان باردار شدم و خدا دوباره در رحمتش را برامون باز کرد و دختر دومم در سال ۹۳ به دنیا اومد. دختر دومم خیلی آروم بود و واقعا دختر اولیم بهم کمک می کرد آبجی شو نگه میداشت و هم بازی خیلی خوبی بودن و واقعا بزرگ شدن بچه ی دوم را احساس نمی کردم. همه چیز را از خواهرش یاد می‌گرفت، منی که برای اولی کلی داستان میخوندم باهاش بازی میکردم دیگه نیازی نبود یه دفعه میدیدم که دخترم رنگها رو بلده، شعر میخونه☺️ پس از به دنیا آمدن دختر دومم دیگه قصد نداشتم بچه بیارم و دوتا بچه را کافی میدونستم. کلاس خیاطی میرفتم و دومی که یکم که بزرگ تر شد، دوباره مشغول به کار در یک مدرسه غیر انتفاعی شدم. دو سه سال از کارم می گذشت که به امر رهبری تصمیم گرفتم بازم تجربه مادری برام تکرار بشه و هم خودم و هم همسر و بچه هام خیلی ذوق داشتیم که یه بچه به جمعمون اضافه بشه. آخرین باری که چهار نفره رفتیم مشهد پیش امام رضا ع از حضرت خواستم دفعه ی بعد پنج نفره بیاییم و خیلی دوست داشتم و از خدا خواستم یک پسر هم داشته باشم. پس از آن سفر اقدام به بارداری سوم کردم و باز هم مشمول عنایت ولطف خداوند و حضرات معصومین شدیم. ماه ۵ بارداری رفتم سونوگرافی که فهمیدم که نی نی ام پسره. خیلی خوشحال شدم و فقط گریه می کردم نمیدونستم چه جور شکر خدا رو به جا بیارم و جشن گرفتیم. در غربالگری دوم گفتن آزمایشم مشکوک به سندرم هست به دکتر دیگری ارجاع دادن ولی خودم اصلا قبول نداشتم و دکتر گفت باید آمینوسنتز انجام بدم ولی همسرم راضی نبودن وبا مشورت با چند پزشک آمینیو سنتز انجام ندادم و سعی کردم دوران بارداری بدون استرس بگذرونم. دوران بارداری ام در زمان کرونا بود و با استرس آن دروان و همه ی سختیهاش تموم شد اما به شیرینی تولد عضو کوچولوی خانواده می ارزید. پسر کوچولوم سال ۱۴۰۰ یک روز قبل از تولد ۳۷ سالگیم به دنیا اومد و با خودش کلی شادی و عشق و محبت به همراه آورد. به همراه روزی معنوی و مادی چه در دوران بارداری و چه پس از آن. بعد از به دنیا اومدن علی کوچولوم در یکسال دوبار مشهد مشرف شدیم. اولین بار روز عید غدیر بود و من حس میکنم به لطف اسم مبارک پسرم که علی هست روزی مون شد. وقتی پسرم دنیا اومد مادرم درگیر بیماری سختی بودن و پس از چند ماه به رحمت خدا رفتند. و من با تمام شرایط سخت روحیم فقط سعی کردم که با نوزادی که در بغلم هست ارتباط بیشتری بگیرم و کم نیارم. دوست داشتم به مادرم نزدیک بشم و مادر خوبی باشم به خوبی و پاکی مادرم. مادر بودن الان بزرگ ترین و قشنگ ترین دغدغه ام هست وهمه ی کار و فعالیت های بیرون از خانه را رها کردم و مشغول مادری شدم. الان تمام سرمایه ی زندگی ام را بچه هام میدونم و دوست دارم یک خانواده پرجمعیت و شلوغ داشته باشم. حتما به فرزند سوم و بیشتر فکر کنید تازه طعم شیرین مادر بودن را با زیاد شدن فرزند خواهید چشید و با افرادی که طرفدار جمعیت هستند مراوده داشته باشین. از خدا میخوام اگه روزی من فرزند چهارم هست خودش همه ی شرایط روحی و فکری و جسمی اش را برام فراهم کنه. من هنوز یادداشتی که در اولین بارداریم نوشته بودم را دارم، نوشته ام این بود که «خدایا شکرت که مرا واسطه ی خلقت قرار دادی و من ❤️مادر❤️شدم.» صلواتی بفرستیم برای سلامتی همه مادرها وبه یاد تمامی مادران آسمانی❤️ و حاجت روایی بانوان در انتظار فرزند کانال«دوتا کافی نیست» http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075

#ارسالی_مخاطبین 👌 «فرزند بیشتر، زندگی شیرین تر» #برکت_خانه کانال«دوتا کافی نیست» http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075

#استاد_عباسی_ولدی مشکل ما اینه که این روزا، بخاطر غلبۀ شیوۀ زندگی مادّی‌گرایِ غربی، حاشیه‌ها تو زندگیمون، متن و متن‌ها، حاشیه شده. چرا نمی‌خوایم این رو قبول کنیم؟ شمال رفتن، خوبه، جنوب رفتن هم خوبه؛ امّا اصل نیست. هدف آفرینش، تفریح نیست، بندگیه. تفریح رو هم باید برای افزایش توانایی و کمک به بندگی انجام داد. اگر کسی تو این دو روزۀ دنیا نتونست بره تفریح، ازش نمی‌پرسن: «چرا تفریح نرفتی؟»؛ امّا اگه بندگی‌ نکرد، مؤاخذه ش می‌کنن. ما دنیا رو جدّی گرفتیم؛ در حالی که خدا اون رو بازیچه می‌دونه. ما با آخرت و قیامت، تعارف کردیم؛ در حالی که خدا، اون رو جدّی گرفته. تفریح اصلی مؤمن، توی قیامته. البته بازم تأکید می‌کنیم که منظور ما از این حرفا، نفی کردن تفریح نیست. ما می‌خوایم بگیم اگه کسی به خاطر شرایط سخت زندگی نتونست تفریح کنه، بدبخت نیست. 📚کتاب ایران جوان بمان، ص ۱۱۲ #سبک_زندگی_اسلامی #ساده_زیستی کانال«دوتا کافی نیست» http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075

#ارسالی_مخاطبین 👌«ما کوثریم و کم نمی شویم» #برکت_خانه #نسل_مهدوی کانال«دوتا کافی نیست» http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075

#استاد_تراشیون ✅ انعطاف در برنامه ریزی گاهی اوقات ما برنامه را خیلی خشک می بندیم. یعنی فکر می کنیم برنامه یعنی این که ساعت ۹:۳۰ شب بخوابند، ۲ بعد از ظهر سفره پهن شود، ۷ صبح همه از خانه بیرون بزنیم. نمی خواهم بگویم این ها نباید باشد ولی گاهی اوقات خود این ها خیلی خسته کننده است. یک موقعی ممکن است مثلاً می گویم، این ها را ما در مباحث تربیتی برای خانواده ها می گوییم. می گوییم بله، درست است بچه باید ۹، ۱۰ بخوابد. ولی الان ممکن است یک مسابقه فوتبال مورد علاقه اش پخش می شود. یعنی اگر الان بگویی بر بخواب اتفاقاً فشار روحی و روانی در او بیشتر است، یک هفته اش را خراب می کنی. یک جایی باید این انعطاف باشد. بله، قاعده آن است ولی یک جایی باید استثنائاتی باشد. خود این ممکن است فضای زندگی را تلطیف کند، فضای زندگی را رونق دهد. پس این واگرایی می تواند خوب باشد و نتیجه اش آن خلاقیت است و آدم های خلاق معمولاً آدم های واگرایی هستند، یک جور عمل نمی کنند. مثلاً می بینیم معلمین گاهی اوقات همگرا هستند. ۳۰ سال است دارد معلمی می کند ولی روی یک خط دارد حرکت می کند. یعنی مادر شاگرد این خانم بوده، الان دخترش هم شاگرد اوست، مثلاً می بیند عیناً یک جور دارد رفتار می کند. این خوب نیست، فلذا ما باید به زمان باشیم. #تربیت_فرزند #برنامه_ریزی کانال«دوتا کافی نیست» http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075

✅ سزارین هشتم توسط دکتر لباف #فرزندآوری #دوتا_کافی_نیست #سزارین_هشتم کانال«دوتا کافی نیست» http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075

#پیام_مخاطبین ✅ انتظار شیرین... خواهرم ۳۵ سالشون هست و بیست سال هست که ازدواج کردن و بچه دار نشدن، هر راهی رو رفتن و همه جا رفتن و از یزد ،تهران و ... چقدر خواهرم شماتت و حرف شنید، به خاطر چیزی که خداوند صلاحش رو نمی‌دونست، چقدر دارو و عوارضش و آی وی اف انجام داد تا اینکه خدای مهربان جواب صبوریش رو داد و الان ۳ ماهش هست. همیشه مهربان و صبور هست و هر کی تو فامیل جایی میخواست بره، نوزاد یا بچه ای داشت بهش می سپرد و او هیچ‌وقت حسادت نداشت و همه بچه ها رو دوست داشت. تو رو خدا براش دعا کنید خداوند انشاالله فرزندانی سالم و صالح و یار و یاور امام زمان (عج) بهش عطا کنه 🙏🙏🙏 دیروز رفتم و خونه اش را گردگیری کردم و کارهایش را انجام دادم، دلم میخواست حالا که خودم خونه تکونی کردم، خونه اون هم بدون گردگیری نباشه و خدا از ما راضی باشه. ما باید در روزهای سخت در کنار هم باشیم و برای ازدیاد نسل شیعه سهیم باشیم برای من حقیر هم دعا کنید تا خداوند دوباره مرا لایق بداند و فرزندانی سالم و صالح و یار امام زمان (عج ) عطا کند🙏🙏🙏 #رویای_مادری #فرزندآوری #خانواده_دوستدار_فرزند #جامعه_دوستدار_کودک کانال«دوتا کافی نیست» http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075

#تجربه_من ۶۷۴ #فرزندآوری #دوتا_کافی_نیست #عقیم_سازی #وازکتومی #قسمت_اول متولد ۶۴ هستم و سال ۸۳ ازدواج کردم. همیشه عاشق بچه بودم و حتی قبل از ازدواج هم به دوستام می‌گفتم دلم میخواد دوتا پسر و دوتا دختر داشته باشم، تا نوه هام یه فامیل کامل از عمو عمه خاله و دایی داشته باشن ولی خانواده همسرم با اینکه بچه دوست بودن اصلا موافق بیشتر از یکی دوتا بچه نبودن. اون موقع که اصلا بی کلاسی بود، یادمه تمام فامیل یه دونه بچه داشتن و حتی یکی از دخترای فامیل که پشت هم و خداخواسته دوتا بچه با فاصله ۲ سال داشت، همه جا، بیچارگی و اشتباهش نقل مجالس بود. ولی من که خودم فاصله سنیم با پدر و مادرم و برادرهام زیاد بود، دوست داشتم هم فاصله سنی خودم با بچه هام کم باشه، هم فاصله سنی بچه هام با هم دیگه... بعد از عروسی خیلی با همسرم سر این موضوع صحبت می‌کردیم ولی همسرم به خاطر یک سری مشکلات که اوایل زندگی همه هست، مخالف فرزند بود و میگفت تا مشکلات کامل حل نشه بچه بی بچه... اردیبهشت سال ۸۶ رفتیم مکه، اونجا خیلی دعا کردم. هم برای بهتر شدن روز به روز زندگیمون، هم اینکه خدا بهمون فرزندان صالح بده. آخر ۸۶ اولین فرزندمون بعد از یک بارداری راحت دنیا اومد، یه دختر ماه و خوب و آروم طی یک زایمان طبیعی... من به خاطر اینکه می‌دونستم بعد از زایمان کسی رو ندارم که برای مراقبت ازم بیاد، خودم خواستم که زایمانم طبیعی باشه تا بتونم زود سر پا بشم و به کارام برسم، که خدا رو شکر همینطور شد. بعد از حدود دو سال، دوباره وسوسه فرزند بعدی تو وجودم افتاد و این دیگه خیلی سخت تر بود چون ما مشکلاتمون خیلی بهتر نشده بود و تقریبا هیچ کدوممون مهارتهای لازم زندگی مشترک رو بلد نبودیم، فقط همدیگه رو خیلی دوست داشتیم و تنها سرمایه زندگیمون همین بوده تا الان... البته من همیشه در تمام لحظات زندگی از اون اول بیشتر از خدا خواستم به من صبر بده، بعدش به هر دو مون فهم درست برخورد با مشکلات ... وقتی مسئله رو مطرح کردم، همسرم کامل مخالفت کرد و گفت این یکی بره کلاس اول، بعد ببینم چی میشه و خودم هم به شدت استرس خانواده همسر رو داشتم وقتی که میفهمیدن ولی دیگه توکل کردم به خدا و گفتم خدایا خودت کمک کن، در تمام لحظات زندگی جز کمک خدا هیچ امیدی نداشتم. با مشقت و صحبت های فراوان که بالاخره ما دوتا رو که میخوایم، سن مون هم نره بالا بهتره، پس الکی عقب نیندازیم، راضی شد. البته بارداری خیلی خیلی سختی داشتم که واقعا هنوز یادم نرفته خیلی سنگین و بد ویار شده بودم، در همون بارداری، به همسرم گفتم من انگار دیگه توانم خیلی کم شده و دیگه نمیتونم بچه دار بشم، خیلی داره بهم سخت میگذره و کلی غر که بعدا بدجور پشیمون شدم. بالاخره پسرم سال ۹۱ طی زایمان طبیعی خیلی سخت به دنیا اومد یک پسر بد قلق به شدت ناآروم و که مدام گریه می‌کرد. شیردهی خیلی سخت و زجرآوری داشتم، پسرم اصلا ازم جدا نمی‌شد، شبها تا صبح باید شیر می‌خورد، بدنم خیلی ضعیف شده بود. بعد از چند ماه به طرز عجیب و باور نکردنی یه روز همسرم اومد خونه و گفت عمل بستن رو انجام داده! اون موقع خیلی تعجب کردم، چون از شخصیت و خجالتی بودنش خیلی بعید بود ولی نمیدونم تقدیر چطور اینو برامون رقم زد... دقیقا پسرم یک ساله بود که حضرت آقا صحبت فرزند آوری کردن، اوایل می‌گفتم خب حیف شد ما که دیگه نمیتونیم ولی هر چه می‌گذشت عطش فرزند آوری بیشتر در وجودم شعله می‌کشید و هر چه جلو میرفتیم، حضرت آقا بیشتر توصیه می‌کردن... من با همسرم زیاد در این باره حرفی نمیزدم، بیشتر فکر میکردم و افسوس میخوردم. حتی یک سال سراغ درس رفتم فقط برای اینکه کمتر به این قضیه فکر کنم و دنبال یه کار مفید باشم ولی باورم نمیشد که اصلا فکرم از این قضیه منحرف نمیشه، تمام دعام این بود که خدایا من به معجزه ایمان دارم یا معجزه وار به من فرزند دیگری بده یا من رو از شر این فکر وسوسه کننده خلاص کن. همون موقع ها اتفاقا برای کانال شما یه دلنوشته کوتاه هم ارسال کردم و نوشتم که هنوز منتظر معجزه هستم. دیگه اصلا امیدی نداشتم فقط گریه می‌کردم و استغفار که خدایا من چه گناهی کردم که اینطور عقوبت میشم. خدایا منو ببخش خدایا من قدر فرزندان سالم، همسر خوبم، سلامتی و خیلی از نعمتهایی که بهم دادی رو ندونستم، ناشکری های زیادی کردم و تو بخشنده ای... مدام با خدا صحبت می‌کردم، خدایا نکنه نیتم خالص نیست، اگر اینطوره من رو، تو راهی که به صلاحمه قرار بده، بعدها بیشتر با همسرم صحبت می‌کردم، میگفتم اصلا بریم شیرخوارگاه، بچه بیاریم الان دیگه هیچ مشکلی بدون راه نیست، بیا بریم حداقل با یه دکتر مشورت کنیم و ایشون هم به شدت مخالفت می‌کرد. ولی من هر روز مصمم تر میشدم و خیلی جدی تر میگفتم بالاخره یه راهی پیدا می‌کنم 👈ادامه در پست بعدی کانال«دوتا کافی نیست» http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075