درسی از مطالعه تاریخ فلسفه و سیاست غرب تاریخ آیینه‌ای است برای عبرت‌آموزی و چراغی است برای راهیابی. با نگاه به تاریخ غرب از ظهور یهودیت و مسیحیت تا امروز، درس‌هایی ارزشمند می توان آموخت. ادیان الهی برای احیای توحید، شکوفایی معنویت، گسترش اخلاق و نجات انسان از تاریکی‌های جهل و بندگی هوای نفس ظهور کردند. انبیا و اولیای الهی و مؤمنان راستین برای حفظ و گسترش دین فداکاری ها و جان‌نثاری ها کردند، اما دریغا که به مرور زمان، دو آفت بزرگ این ادیان را تهدید کرد: تحریف متون و فهم نادرست از آموزه‌های دین از یک سو، و عدم التزام عملی بسیاری از پیروان ادیان به تعالیم دین و سوءاستفاده نهادهای دینی از جایگاه مقدسشان از سوی دیگر. ادیان آسمانی، که برای اصلاح و رشد بشر و رهایی از بندگی نفس و محو ستمگری آمده بودند، در چنگال کج اندیشان و هواپرستان اسیر شدند. تحریف عمدی یا فهم نادرست از متون مقدس، و مهم‌تر از آن، رفتارهای ناهمسو با اخلاق دینی توسط مدعیان رهبری دینی، چهرۀ دین را مخدوش کرد. تاریخ اسلام نیز به راهی که پیام آور بزرگ این دین آسمانی طراحی کرده بود پیش نرفت. فهم بسیاری از مدعیان دین شناسی از دین و رفتار حاکمانی که قدرت را در جهان اسلام قبضه کردند، از خلفای بنی امیه و بنی عباس تا پادشاهان و مستبدان متأخر، در تعارض صریح با آموزه های اسلام و سنت پیامبر قرار گرفت. این روند انحرافی، دین گریزی و دین‌ستیزی را دامن زد و سکولاریسم را به عنوان جایگزینی فریبنده مطرح کرد؛ اسطوره‌ای که عقل و علمِ بدون دین را منجی نهایی بشر خواند؛ اما آنچه در عمل رخ داد شکاکیت و لاادریگری در مقام نظر و دوری از اخلاق و معنویت در مقام عمل بود. غرب مدرن، با طرد دین و تکیه بر عقل ابزاری، وعده داد که آزادی، برابری و حقوق بشر را به ارمغان می‌آورد. اما امروز، به رغم پیشرفت هایی که در برخی ابعاد ظاهری زندگی بشر بدست آمده است، بحران های تهدید کنندۀ بی سابقه ای را شاهد هستیم، مانند بحران در امنیت، محیط زیست، اخلاق، خانواده و بحران بی عدالتی و بی معنایی. در دوران استعمار قدرت های سلطه گر با اشغال سرزمین ها و کشتار ملت های دیگر دارایی ها و منابع آنها را به یغما بردند و فرهنگ خود را بر آنها تحمیل کردند. قدرت های سلطه گر امروز نیز به رغم شعارهای بشردوستانه همان قتل و غارت و تحمیل را به صورت های دیگر ادامه می دهند. دولت آمریکا به هرجا که بخواهد لشکرکشی می کند و هر کس را که اراده کند ترور می کند و رژیم صهیونیستی با حمایت مطلق آمریکا و اروپا وحشیانه ترین جنایات تاریخ را با اشغال سرزمین فلسطین و ترور و نسل کشی مرتکب می شود. بسیاری از کشورهای مدعی حقوق بشر نیز با حمایت از این جنایات و یا دستکم سکوت در برابر آن، همۀ ارزش ها را فدای منافع اقتصادی خود می‌کنند. این تناقض آشکار، اثبات می‌کند که عقلِ جدا از وحی، در نهایت به بردگی قدرت و ثروت تن می‌دهد و علمِ بریده از اخلاق و معنویت، به جای نجات بشر بحران می آفریند، و حقوق بشرِ بی‌خدا، به ابزاری برای توجیه ستمگری تبدیل می‌شود. درسی که باید آموخت این است که مشکلات و بحران های بشریت نه از دین، که از تحریف دین در مقام باور و عدم پایبندی به دین در مقام عمل ناشی می‌شود. ناتوانی در تفکیک بین آموزه های اصیل دین و آنچه در نظر و عمل بسیاری از مدعیان دینداری رخ داده است منجر به این نتیجه نادرست شده است که دین و دینداری را ناسازگار با خرد و تجربۀ بشری و عامل بحران ها و رهایی از آن را راه نجات بپندارند؛ در حالی که ادیان الهی، نه برای نفی خرد و تجربۀ بشری، که برای هدایت آن‌ها به سوی حقیقت آمده‌اند. نجات بشر در گروِ بازخوانی متون مقدس اصیل و تحریف نشده، پالایش دین از خرافه و قدرت‌طلبی، و پیوند زدن وحی الهی با عقلانیت انتقادی و تجربۀ بشری، و پایبندی عملی به آن است. تنها در سایۀ همراهی عقل و ایمان، و علم و اخلاق می‌توان به جامعه‌ای انسانی و عادلانه و بهروزی راستین دست یافت. 🌴🌴🌴🌴 🟢#محمدفنائی_اشکوری http://eitaa.com/dreshkevari

کعبه لیلة القدر مکان ها و لیلة القدر کعبه زمان ها است . یکی از گوهرهای درخشان در آموزه های اسلامی لیلة القدر است. با تأمل در سوره قدر و روایات پیرامون برخی از ویژگی های لیلة القدر را می توان بدست آورد. 1. لیلة القدر شب نزول قرآن است. إنَّا أَنزَلْنَاهُ فىِ لَيْلَةِ الْقَدْرِ. یعنی بزرگترین هدیه الاهی به بشر پس از خلقت، که هدیه هدایت قرآنی است، در این شب نازل شده است. این همان شب مبارک و سراسر برکت است. إِنَّا أَنزَلْنَهُ فىِ لَيْلَةٍ مُّبَرَكَةٍ . 2. لیلة القدر در ماه مبارک رمضان، ماه ضیافة الله است، چون در آیه دیگر خداوند می فرماید قرآن را در ماه رمضان نازل کردیم. «شهر رمضان الذى انزل فيه القرآن» (بقره ۱۸۵). از کنار هم گذاشتن این دو آیه معلوم می شود شب قدر، شب نزول قرآن در ماه رمضان است. 3. لیلة القدر به قدری با عظمت است که ما را توان درک آن نیست. «و ماادراک مالیلة القدر» و با مقیاس های این جهانی نمی توان منزلت آن را درک کرد. 4. این شب بهتر و برتر از هزار ماه است. «لیلة القدر خیر من الف شهر.» عبادت و نیکی در این یک شب بهتر از عبادت و نیکی در هزار ماه است. با این توضیح فقط معلوم می شود لیلة القدر بسیار عظیم است؛ چون نفرمود مثل هزار ماه است تا اندازه اش را بدانیم، بلکه گفت بهتر از هزار ماه است؛ یعنی منزلتش برای ما قابل درک نیست. اینجاست که کیفیت بر کمیت سیطره پیدا می کند و باید گفت: عقل را سیل تحیر در ربود!. 5. لیلة القدر شب تقدیر و تعیین سرنوشت است. «حم وَ الْكِتَابِ الْمُبِينِ *إِنَّا أَنزَلْنَهُ فىِ لَيْلَةٍ مُّبَرَكَةٍ إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَ *فِيهَا يُفْرَقُ كلُ‏ أَمْرٍ حَكِيمٍ .» در این شب مبارک هر رویدادی تعین پیدا می کند و تحکیم می شود و نظام عالم و سرنوشت آدمی در آن رقم می خورد. 6. لیلة القدر شب نزول ملائکه است. طبق احادیث، ملائکه در این شب بر حجت خدا نازل می شوند. «تتنزل الملائکة و الروح فیها باذن ربهم.» 7. سراسر این شب تا سپیده دم سلام و رحمت است. سلام هی حتی مطلع الفجر. شب قدر است و طی شد نامه هجر سلام فیه حتی مطلع الفجر این مطلع فجر همان مبارک سحری است که بخت یاران عالم با آب حیاتی که از دست ساقی هستی می نوشند از هرچه اندوه و غصه نجات می یابند و از شعشعۀ ذات، فانی واز بادۀ صفات سرمست می شوند. 8. لیلة القدر شب عبادت و قرب است. در این شب که بین زمين و آسمان، مُلك و ملكوت و طبيعت و ماوراء طبيعت ارتباط خاص برقرار است، شب آسمانی شدن است. 9. لیلة القدر شب ویژه رحمت الهی و آمرزش است. شبی است که درهای بهشت برای مؤمنان باز است. چنانکه ازرسول خاتم (ص) نقل است که فرمود: هر کس شب قدر را احیا کند و مؤمن باشد و به روز جزا اعتقاد داشته باشد، آمرزیده می‌شود. 10. لیلة القدر شب بیداری است. نه فقط بیدار ماندن و نخوابیدن، بلکه بیدار شدن و معبود را خواندن. 11. لیلة القدر شب وصال است، شب چشم گشودن و نادیده ها را دیدن و با یار ازلی خلوت کردن و راز دل گفتن و اشک شوق ریختن و.... شب لیلة القدر من دوش بود که دست نگارم در آغوش بود بنابراین شب قدر برای کسی قدر است که این شب را قدر بداند و از برکات این شب بهرمند شود. البته هر شبی که چنین دولتی نصیب کسی شود آن شب شب قدر اوست. آری، هر شب شب قدر است اگر قدر بدانیم. 12. شگفتا! چه سرّی است! شب قدر شب مولای عارفان علی (ع) است! در نوزدهم فرق مبارکش شکافته می شود و فریاد فزت و رب الکعبه سر می دهد، در بیست و یکم رهسپار کوی معشوق می شود و در بیست سوم مهمان خدا و رسول. علی در کعبه که بهترین مکان هاست متولد می شود و در لیلة القدر که بهترین زمان هاست به شهادت می رسد. کعبه مولد او، مسجد مشهد او و لیلة القدر زمان عروج و وصل و لقای او. علی در کعبه که لیلة القدر زمین است به دنیا چشم می گشاید و در لیلة القدر که کعبه زمان است از دنیا چشم بر می بندد! یا سبحان الله! رابطۀ مکان ولادت او، مکان شهادت او و زمان شهادت او را با عبادت تماشا کن! او در بهترین مکان عبادت به دنیا می آید و در بهترین مکان و بهترین زمان عبادت و در حال بهترین عبادت که نماز است و در بهترین حال نماز که سجده است به شهادت می رسد. این است رابطۀ علی و عبادت و به بیان دیگر رابطۀ ولایت و توحید. و این است سرّ آن که سرور کائنات (ص) فرمود: علی ممسوس فی ذات الله! پس می توان گفت: کعبه لیلة القدر زمین، لیلة القدر کعبۀ زمان و انسان کامل و حجت خدا کعبه و لیلة القدر زمین و زمان است. 🌴🌴🌴 🟢#محمدفنائی_اشکوری http://eitaa.com/dreshkevari