eitaa logo
تسبیح۲ (کانال دکتر غفرانی)
1هزار دنبال‌کننده
16 عکس
102 ویدیو
141 فایل
دکتر محمد جعفر غفرانی
مشاهده در ایتا
دانلود
۴۴۵۷ چطور میتونیم روحمان را بزرگ کنیم که دیگر از کسی نرنجیم و حساس نباشیم و بهمون بر نخوره؟ و اینکه وقتی از کسی ناراحتیم که ... ۱ـ همانطور که *سایز برق* را *نمی‌توان* تغییر داد، اندازه *روح* هم تغییرپذیر نیست. ۲ـ اما همانطور که (با افزایش *درجه* وسائل برقی) می‌توان *مصرف برق* را *زیاد* کرد، انسان می‌تواند (و باید) هر روز، *بیش* از روز قبل، *کارهایش* را با *روحیه* عاقلانه‌تر، مؤمنانه‌تر، آگاهانه‌تر، شاداب‌تر، مشتاق‌تر، ... انجام دهد. ۳ـ طبق فرمایش قرآن و فرمایش أمیرالمؤمنین صلوات الله علیه، برخی ازمردم (خصوصا کافرین و منافقین و فاسقین)، *مُرده متحرک* هستند، یعنی: زندگی و گفتار و رفتارشان را با *کسالت* و *بدون روحیه انسانی* و بدون دخالت *عقل* و *معرفت* و *مانند چهارپایان* انجام می‌دهند. ۴ـ *انسان‌های کامل* عزیزانی‌اند که مانند خالقشان، * فَعَّالٌ لِما يُريدُ* و هر لحظه، *متوجّه* و *زنده* و *با نشاط* هستند و *حضور* و *ظهوری* مفید دارند. ۵ـ لذا مؤمنین آگاه، از خداوند می‌خواهند: *اللَّهُمَّ اجْعَلْ مَحْيَايَ مَحْيَا مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ* وَ *مَمَاتِي مَمَاتَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ*  (اللهم ارزقنا) ۶ـ از مهمترین *خصوصیات* هر موجود واقعاً *زنده* و *عزیـــــــز* اینست که در هیچ شرائطی هرگز *منفعل* و *جوگیر* و *دهن‌بین* و *حساس* و *زودرنج* و *آسیب‌پذیر* .... نیست. ۷ـ لذا قدیما تمام بزرگترها به تمام کوچکترها می‌گفتند: *زنده* باشی پسرم، دخترم. امیدوارم همواره ما و شما، زنده باشیم. 👈واژه: 🔻 ما را می توانید در رسانه های زیر دنبال کنید: ایتا، بله، سروش، واتساب، تلگرام، سایت، اینستاگرام @dr_ghofrani2
خانم مجرد ۳۰ ساله هستم سرطان دارم هیچ فردی نمیدونه وتمایل به ازدواج دارم با این شرایط میتونم ازدواج کنم؟ وبه خواستگاربگم این موضوع را ... همانطور که (مثل تمام بانوان قبل از ازدواج) خواهان *صداقت* خواستگار هستید خودتان هم با *توکل عاقلانه* به خداوند حکیم، باید همین *صداقت* را داشته باشید. البته تاثیر این صداقت شما بستگی دارد به اینکه خود شما این سرطانتان را یک *آزمون الهی* و یک *بیماری قابل درمان* تلقی کنید و یا آن را *بدبختی* و *بدشانسی* و *نکته منفی* و *غیر قابل درمان* و *عامل ناامیدی* از زندگی بپندارید. پس لطفا ابتدا *روحیه* خودتان را اصلاح کنید تا صداقت شما برای مخاطب آزاردهنده نباشد. 👈واژه: 🔻 ما را می توانید در رسانه های زیر دنبال کنید: ایتا، بله، سروش، واتساب، تلگرام، سایت، اینستاگرام، روبیکا، ایمو @dr_ghofrani2
من دختری دارم که دانشجوی شهری دیگه است و مجبوره تو خوابگاه باشه. دخترم فوق‌العاده منزوی و درون گرا است و خیلی تنهایی را دوست داره، خیلی سرده و دوست نداره با هم اتاقیهاش بجوشه. خیلی اذیت میشه که باید با پنج نفره دیگه تو یک اتاق زندگی کنه. مدام غر می زنه دلم می خواد بیام خونه، نمی تونم هم اتاقیام را تحمل کنم. به نظر شما چطور با دخترم صحبت کنم تا این سردی و منزوی بودن را ترک کنه؟ ۱ـ این جوش نخوردن با هم اتاقی‌ها، خیلی بد نیست زیرا او را از برخی حواشی ناخوشایند حفظ می‌کند. ۲ـ به او بطور نامحسوس کمک کنید تا برای *ازدواج عاقلانه و اسلامی* آماده شود. ۳ـ بجای *صحبت* با او، ارتباط خود را با همسر محترمتان تقویت کنید و *فضای خانواده* را سرشار از آرامش و شادی و گفتار و رفتار *منطقی* کنید تا *غیر مستقیم* او بتواند *روحیه* خودش را اصلاح کند. 👈واژه: 🔻 ما را می توانید در رسانه های زیر دنبال کنید: ایتا، بله، سروش، واتساب، تلگرام، سایت، اینستاگرام، روبیکا، ایمو @dr_ghofrani2
مادرم عمل قلب باز دارند. چند وقت دیگه از این عمل چند ساله که می‌ترسند وخیلی تو دل ما بچها را یک وقت‌هایی خالی میکنند که خونه را تمیز کنید مرتب قندان ها را پر کنید چایی داشته باشید که اگر اتفاقی افتاد برام آماده باشید نمی دونم چکار کنم چی بگم بهشون. از نظر اعتقادی قوی هستند ولی چند وقته که تو دل ما را خالی میکنند ... خداوند به ایشان سلامتی و عافیت عنایت فرماید. بکوشید با هر بهانه‌ای با ایشان با *چهره خندان* و *عبارتهای شوخی* مواجه شوید. ایشان موظف است شما را آماده کند، شما هم موظفید با *ابراز شادی* و *نشاط* خود به ایشان *روحیه* بدهید و *آیات* مناسبی از قرآن را برایشان یادآوری کنید. 👈واژه: 🔻 ما را می توانید در رسانه های زیر دنبال کنید: ایتا، بله، سروش، واتساب، تلگرام، سایت، اینستاگرام، ایمو، روبیکا @dr_ghofrani2
من و همسرم چهار ساله ازدواج کردیم، یه فرزند ۲ ساله هم داریم. خودم بعد تولد فرزند خانه دار شدم، البته بیکار نیستم و برنامه روزانه دارم، فعالیت های اجتماعی هم دارم که اکثرا مجازیه. استاد مشکلی که دارم اینه که من آدم خیلی کم حرف و ساکتی هستم و همسرم برعکس من خیلی اهل صحبت کردن هستن. البته تو جمع خیلی پرحرف نیستن و ساکتن، ولی تو خونه خیلی از همه جهت صحبت میکنن با من، درمورد اقتصاد، سیاست، رسانه، اجتماع، محل کار، دانشگاه و پایان نامه. گاهی آنقدر حرف میزنن که من سر درد می‌گیرم. چند بار با ملایمت گفتم که کمتر حرف بزنن ولی خیلی ناراحت شدن، از طرفیم چون خونوادشون یه شهر دیگه ن و تو این شهر فقط من آشنام، حق میدم بهشون. میخوام سعی کنم ظرفیت خودم زیاد شه که سردرد نگیرم همچنین چون مسائلی که مطرح میکنن معمولا علاقه ای بهشون ندارم، زیاد نظر نمی‌دم و فقط با آها، که این طور، چه جالب و اینا کامنت میدم. استاد خودم خیلی کم حرف و محتاطم و چند بار که من شروع کنده بحث بودم، تا دیدم همسرم خسته ن یا حواسشون به گوشیه سریع بحث رو قطع کردم. ولی شرایط ما الان جوریه که اصلا فرصتی برای صحبت کردن من نیست و من از این قضیه هم ناراحتم چون نمیتونم مسائلی که برام پیش اومده رو بگم و ایشون خیلی شنونده خوبی نیستن. استاد چطور باید این مسئله رو حل کنم؟ ۱ـ ظاهرا شما *کم حرف* نیستید بلکه به هر دلیل *خشکید* لذا به گفتگوی با همسر محترم خود *علاقه* ندارید و کم حرف بودن را به خود *تلقین* می‌کنید و احتمالا با فرزند خود هم زیاد صحبت نمی‌کنید و شاید این خشک و سرد بودن را نشانه *شخصیت علمی* خود می‌پندارید. ۲ـ شاید به خاطر همان کارهای مجازی (و خشک و بی‌روح) خود، خود را در سطحی بالاتر از همسر محترمتان می‌دانید و سخنان ایشان را *مهم* و *ارزشمند* نمی‌بینید و لذا (مثل خیلی از زنان مذهبی تحصیلکرده) أهل *آرایش* و *زینت* و *عشق‌ورزی* و *عشوه‌گری* و *دلبری* نیستید و این کارها را *لوس‌بازی* می‌دانید.  ۳ـ همانطور که *همه* دختربچه‌ها با *حرف زدن* با عروسکهایشان به *إرضاء روحی* و *رشد گویائی* و *عاطفی* می‌رسند و استعداد *همه* ورزشکاران با *حریفشان* شکوفا می‌شود و همه کارآگاهان *همکاری* دارند تا با او *احتمالات* را *مرور* و *سر نخ* را برای حل معماها پیدا کنند، *هر مردی* هم نیازمند همسری است که *سنگ صبور* باشد (اما مثل سنگ سرد نباشد) و با *واکنشهای جذاب* و *هنرمندانه* و به موقع خود، زمینه *آرامش* و *رویش فکری* او را فراهم آورد. ۴ـ قطعا هر قدر خود را *به عنوان زوج* با مسائل و مطالب ذهنی شوهرتان بیشتر درگیر کنید کمتر سردرد می‌گیرید. پس لطفا حتی مدت کوتاهی دست از آن کارهای مجازی بردارید و به جهاد همسرداری بپردازید تا خودتان هم *روحیه* و *چهره شاداب‌تری* پیدا کنید. 👈واژه: 🔻 ما را می توانید در رسانه های زیر دنبال کنید: ایتا، بله، سروش، واتساب، تلگرام، سایت، اینستاگرام، ایمو، روبیکا @dr_ghofrani2
خانمی ۴۳ ساله و خانه دار که یک فرزند پسر پنج ساله و دوماه دارم و همسرم ۴۴ ساله کارگر لوله کشی بین شهر و دیپلم، هستند که مدت ۱۳ سال تشکیل خانواده داده ایم و طی این مدت مشکلات و بحران‌های زیر را طی کرده ام ۱_هیج گونه اعتقادی به دین و خدا ندارد ۲_مشروبات الکلی و متادون مصرف ... در بلاتکلیفی مانده ام که طلاق بگیرم یا ادامه زندگی داشته باشم و از طرفی وابستگی شدید به پسرم دارم واز طرفی از زندگی کردن با ایشان میترسم که دوباره به سمت قرض و مشروب برگردند، لطفا مساعدت پدرانه بفرمایید ۱ـ بانوی محترم؛ بی‌انصافی است اگر تصور کنم که در طول این ۱۳ سال هیچ تلاشی نداشته و زحمتی نکشیده‌اید. حداقل ۱۳ سال ضرب در ۳۶۵ روز و ضرب در سه بار برای تهیه صبحانه و نهار و شام تلاش کرده و حداقل ۱۳ سال ضرب در ۵۴ هفته و هر هفته یکی دو بار لباس شسته‌اید و هزاران بار به نظافت خانه پرداخته‌اید و خیلی کارهای دیگر را برای خانه انجام داده‌اید.  ۲ـ اما بانوی محترم؛ هرگز نمی‌خواهم نمک به زخمتان بزنم اما لطفا منصفانه از *خودتان* بپرسید (غیر از کارهای خانه و کارهای بچه) برای *شوهرتان* در طول این سالها دقیقا چه کارهائی را انجام داده‌اید؟ ۳ـ توقع دارید خانواده همسر شما، شما را به خاطر *چه کارهائی* تحسین کنند؟ ۴ـ بانوی محترم، لطفا از خود بپرسید چقدر نسبت به والدین سببیتان مهربان و قابل افتخار بوده‌اید؟  ۵ـ روابط اجتماعی *خود شما* با ساکنین ساختمانتان چقدر گسترده و عمیق و مفید و لذتبخش است؟  ۶ـ آیا شوهرتان را برای *ادامه تحصیل* تشویق کردید؟ آیا او را برای آموختن *حرفه‌ها* و *فنون* دیگر *تشویق* کردید؟ آیا از همان ابتدای ازدواجتان نمازهایتان را به او اقتدا کردید؟ آیا *نکات مثبت* او را *کشف* و بلند بلند و در حضور دیگران *تشویق* کردید؟ آیا به او *روحیه* دادید؟ آرامش بخشیدید؟  ۷ـ لطفا منصفانه و در محضر خداوند سمیع بصیر و فقط برای خودتان اعتراف کنید که در طول این سالها چقدر *غر* زدید؟ *ایراد* گرفتید؟ *اعتراض* کردید؟ و ایشان را با دیگران *مقایسه* و *تحقیر* کردید؟   ۸ـ البته با همه این قصورها و تقصیرهای احتمالی، شما می‌توانید در *سالم* و *صالح* و *موفق* شدن ایشان بسیار مؤثر باشید اما *به شرط اینکه:* ۱ـ از خالق متعال استعانت بجوئید و از مادر نازنینمان *حضرت زهرای أطهر* سلام الله علیها استمداد کنید و نمازهایتان را با توجه بیشتر بخوانید و انس روزانه با قرآن داشته باشید و معنویت خود را تقویت کنید تا به خودشناسی و خداباوری برسید و *روحیه نشاط‌أنگیز زنانه* خود را پیدا کنید.  ۲ـ باید بدانید که *ولایت* فرزند با *پدر* است و شما باید بپذیرید که قانونا و شرعا و طبق بیان قرآن، هیچ *مسئولیت مستقیمی* نسبت به فرزندتان *ندارید،* پس باید خصوصا در این ماه عزیز شعبان، از او *منقطع* و *وارسته* شوید و سرنوشت دنیا و آخرت خودتان را به او گره نزنید. ۳ـ ارتباط *محترمانه* خود را با والدین سببی و خصوصا مادر سببی خود (با هر اعتقادات و اخلاق و رفتاری) افزایش دهید و از آنها بخاطر کمکهایشان بسیار *تشکر* کنید و از آنها بخواهید *تجربیات* خود را برای *مدیریت نامحسوس شوهرتان* در اختیار شما بگذارند.  ۴ـ خصوصا با *زبان* و رفتارتان، همسر دردمند و رنج‌کشیده و تحقیر شده و تهیدست خود را دائما مورد *نوازش* قرار دهید و *نکات مثبت* او را بارها و بارها و خصوصا در حضور دیگران *تشویق* کنید و برایش بسیار دعا کنید تا *عقلانیت* و *اراده* و *ایمان* و *تعهد* و *تدین* او تقویت شوند. ۵ـ مؤمنانه خاطر قصورها و تقصیرهای احتمالی گذشته از او چندین بار در زمانهای مختلف *عذرخواهی* کنید و به او روحیه بدهید و برای آینده‌ای بهتر *امیدوارش* کنید. ..... 👈واژه: 🔻 ما را می توانید در رسانه های زیر دنبال کنید: ایتا، بله، سروش، واتساب، تلگرام، سایت، اینستاگرام، روبیکا، ایمو @dr_ghofrani2