#قطرات_بارانی_۳۵۲۱ 📌همراه با نظرات شما با اجازه استاد از پاسخ به پرسش‌های آیات دیگر در همین زمینه از تسبیح ۲ استفاده کردم: غل و زنجیر: آرزوها، ترس‌ها، نگرانی‌ها، ذهنیت‌ها، کینه‌ها، مقایسه‌ها، علاقه‌ها، تعلقات، وابستگی‌ها، دلبستگی‌هایی است که سینه‌های انسان را *قفل* می‌کنند و به این سو و آن سو می‌کشانند. وجود مبارك امام سجاد (سلام‌الله‌علیه) به خداوند عرض می‌‌كنند: «وَ صَارَتِ‏ الْأَعْمَالُ‏ قَلَائِدَ فِی الْأَعْنَاق»؛ یعنی این غل‌هایی كه به گردن ماست همان عمل‌های ماست، وگرنه از آهن، غُلی نمی‌‌سازند بر گردن آدم بیندازند؛ #عمل، غُل می‌‌شود. درنتیجه، ما خودمان دائما در حال شکل دادن به جسم ملکوتی خود هستیم، گاهی می‌توانیم با ثواب خود را شنوا و بینا و بصیر کنیم، گاهی هم با گناه خود را کر و کور و زندانی کنیم. زیرا خداوند مهربان جز رحمت چیزی نیافریده است این ما هستیم که گاهی آن را تبدیل به جهنم می‌کنیم، گاهی به بهشت. اگر غل و زنجیر را با حبل مقایسه کنیم (حبل من مسد) می‌توان به این نتیجه رسید که هرکس از *نقش طبیعی و مأموریت الهی* خود غافل مانده و به *هر کاری غیر از آن* بپردازد برای خود غل و زنجیر می‌بافد و با *طنابی از جنس لیف خشن خرما* ، *هیزم آتش افروزی* را برای انواع: لطمه به نظام الهی، اختلال در أمنیت و آرامش جامعه، اختلاس، خیانت، غارت بیت المال، ... فراهم می‌کند. خداوند هم برای راهنمایی و نجات مردم از این غل و زنجیرها رسولانی مبعوث کرده تا زمینه عقلانیت و بلوغ آنها را فراهم آورد و مردم را در «رهایی» از «هر قید و عادت و تعلق و غل و زنجیری (وَ يَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَ الْأَغْلالَ الَّتي‏ كانَتْ عَلَيْهِمْ)» یاری دهد. با *رهایی از این زندان تو در توی درون* است که انسان تازه *عطر و بو و مزه شیرین زندگی* را می‌چشد و *پرواز به سوی محبوب حقیقی* برایش *أحلی من العسل* می‌شود. به عبارت دیگر، *زندگی افراد بی ایمان* و *منبعث نشده با نبوت،* پر از غل و زنجیر است. اما با *نورانیت و هدایت نبوت و رسالت* آن زنجیرهای تعلق برای همیشه از هم گسسته و انسان برای *پرواز به عالم معرفت و محبت و حقیقت* آزاد می‌شود: وَ نَزَعْنا ما في‏ صُدُورِهِمْ مِنْ غِلٍّ* (و هرگونه كينه‏‌اى را از سينه‌هايشان می‌زداييم. پس انسان تا *از دنیاست، باید در زنجیرها اسیر باشد* اما اگر با *نور قرآن، نبوت، رسالت، امامت و ولایت،* از هر *اصر و اصرار و غل و زنجیر درونی، مخلصانه* خلاص شود باز در دنیا خواهد بود اما دیگر *از دنیا* نیست و *عند ربهم* روزی می‌گیرد و به *وساطت* امور می‌پردازد با این عبارت به پایان می‌رسد: *أُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ*. پس مقصد رسولان صلوات الله علیهم و مقصد نهایی قرآن همین است که انسان را از *هر گونه غل و زنجیری برهانند: وَ نَزَعْنا ما في‏ صُدُورِهِمْ *مِنْ غِلٍّ* که اگر چنین رهایی رخ دهد، *نهرهای* علم و معرفت و محبت ... از زیر پای انسان جاری می شوند: *تَجْري مِنْ تَحْتِهِمُ الْأَنْهارُ* و او، سرشار از سپاس و ستایش، با معرفت کافی وارد بهشت رضوان می‌شود. 📌همراه با نظرات استاد سلام و رحمت الهی بر شما. و هزاران أحسنت و آفرین به *تبیین* مستدل و مستند و قرآنی شما. از پاسخ عالمانه و محققانه شما بسیار متشکرم و امیدارم همواره در پناه قرآن و عاقبت بخیر باشید. إن شاء الله تعالی 👈واژه: #قفل #غل #زنجیر 🔻 ما را می توانید در رسانه های زیر دنبال کنید: ایتا، بله، سروش، واتساب، تلگرام، سایت، اینستاگرام @dr_ghofrani2