#قطرات_بارانی_۳۷۷ #ادامه_قطرات_بارانی_۳۷۲ 🌾 با سلام و احترام مجدد و تشکر فراوان از اظهار نظرات اعضاء محترم گروه درباره این #پرسش که: 🌷« *حول حالنا إلی أحسن الحال* »، خودش « یک جمله دعایی روشن و واضح است.» پس چرا قبـــــــل از آن باید بگوئیم: یـــا مقلب القلوب و الأبصار و یــا مدبر اللیل و النهار و یــا محول الحول و الاحوال؟ #پاسخ 🌿بیان این عبارتها، (در معرفی خداوند که در آغاز غالب دعاها مثل: دعای کمیل و دعای سمات، زیارت جامعه، دعاهای ماه رجب: یا من أرجوه لکل خیر ، و جملات قبل از إهدنا الصراط المستقیم، و ... قرار دارند) چه ضرورتی دارد؟ به نظر می رسد این « تعریف ها » در ابتدای غالب دعاها، برای اینست که ما بفهمیم: ۱ـ اولین و مهمترین شرط إجابت هر دعای مُجازی، داشتن « نگاه موحدانه و ندای مخلصانه پایدار » است. *نگاه موحدانه و ندای مخلصانه پایدار، یعنی نگاهی که نه تنها کمترین « نفسانیت، شرک، کفر، غرور، تکبر، جهالت، نفاق و رذیلتی در آن نباشد » بلکه « با تغییر شرائط هم، آلوده به نفسانیت و انواع شرک نشود و از بین نرود.* » مثل آن زمانی که در هواپیما و یا کشتی وسط اقیانوس، دچار سانحه می شویم و مرگ را مقابل چشممان می بینیم و چنان خدا را فریاد می زنیم که خداوند هم اخلاص ما را تصدیق می کند!!!: فَإِذا رَكِبُوا فِي الْفُلْكِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصينَ لَهُ الدِّينَ ... (عنکبوت/۶۵) وَ إِذا غَشِيَهُمْ مَوْجٌ كَالظُّلَلِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصينَ لَهُ الدِّينَ ... (لقمان/۳۲) ۲ـ شرط دوم إجابت دعا اینست که بفهمیم و به خودمان یادآوری کنیم که: « *لازمه إجابت هر دعایی »،« قابلیت، لیاقت، ظرفیت و استحقاق و شوق و رغبت و صداقت قلبی خودِ ماست* .» پس یکی از ثمرات دعاها، باید « خودشناسی و خودسازی » باشد. ۳ـ عبارتهای اولیه ی اکثر دعاها، « مسیر و لوازم إجابت » را برای انسان روشن می کنند. مثلا: در همین دعای یا مقلب القلوب، به من این توجه را می دهد که « أحسن الحال »، محصول « تحول قلبی » من است. یعنی: با « زبان بازی » و « رفتارهای تصنعی و منافقانه » هیچ تحول پایداری در من تحقق پیدا نمی کند. و یا در دعای کمیل، اگر آن « مراتب توحید » و « نقش گناهان » و « نقش مختار بودن من » و اینکه « *فقط خودم می توانم به خودم ظلم کنم و با خالقم و دستورات او لجبازی کنم* » برایم روشن نشود، إجابت تقاضاهایی که در آن مطرح می کنم، پذیرفته نمی شود. و خلاصه اینکه: *« مخاطب دعای ما »،« خود ما هستم »* یعنی: در محضر خداوند، ما غفلت و جهالت و قصورها و تقصیرها و « وضع موجود » خودمان را مرور می کنیم و « رغبت خود را برای وضع مطلوب » به خودمان تفهیم و إحراز شرائط آن را به خودمان یادآوری می کنیم. 🍃واژه: #تحول #احسن_الحال #یامقلب_القلوب_و_الابصار #مخلص #نگاه_موحدانه @dr_ghofrani2