👈 👈 آیا اگر زنی بخاطر فقر، تن‌فروشی کند گنهکار است؟ و آیا ثروتمندان جامعه از مردم و حکومت، در گناه او شریکند یا خیر؟ 🌹 الشَّيْطَانُ يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ وَيَأْمُرُكُم بِالْفَحْشَاءِ ۖ وَاللَّهُ يَعِدُكُم مَّغْفِرَةً مِّنْهُ وَفَضْلًا ۗ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ. شیطان، شما را (هنگام انفاق) وعدهء فقر و تهیدستى مى دهد. و به زشتیها امر مى کند. ولى خداوند وعدهء آمرزش و فزونى بشما مى دهد. و خداوند، رحمت و قدرتش گسترده، و (به هر چیز) داناست. (و به وعدهء خود وفا مى کند). ۲۶۸ بقره. تفسیر: شیطان به هنگام انفاق، به مومن وعدهء فقر و تهیدستى مى دهد، و مى گوید تأمین آیندهء خود و فرزندانتان را فراموش نکنید، و از امروز فردا را ببینید و آنچه بر خویشتن رواست بر دیگرى روا نیست و امثال این وسوسه هاى گمراه کننده. بعلاوه او مومن را وادار به معصیت و گناه مى کند (وَ یَأْمُرُکُمْ بِالْفَحْشاءِ). فَحْشاء به معنى هر کار زشت و بسیار قبیح است. به این معنی که شیطان بوسیلهء ترس از فقر و تهیدستى انسان را وادار به کسب مال از انواع طرق نامشروع مى کند. تعبیر به امر کردن شیطان، اشاره به همان وسوسه هاى اوست، که اصولاً تسلیم در برابر وسوسه های شیطان از کوته بینی است. زیرا کسیکه می گوید انفاق و بذل مال، چیزى جز کم کردن مال نیست، این همان نظر کوته بینانهء شیطانى است، در صورتیکه انفاق، ضامن بقاى اجتماع، تحکیم عدالت اجتماعى، و سبب کم کردن فاصلهء طبقاتى و پیشرفت همگانى و عمومى مى باشد، و این یک نظر بلند می خواهد که سرچشمه اش وعده های الهی است. ضمناً اگر فحشاء را به معنى مطلق فساد اخلاقی بگیریم، ارتباط آن با ترک انفاق بر کسى پوشیده نیست، زیرا سرچشمهء بسیارى از گناهان، و بى عفتى ها و خودفروشى ها، فقر و تهیدستى است. ⚫️ البته این چیزی از بار گناه فاسدان کم نمیکند و مجازات آنها قطعی است مگر توبه و جبران کنند، ولی کسیکه از انفاق به او ممانعت کرده در فحشای او شریک است (دقت کنیم). 👈 در زبان عرب به شخص بخیل، فاحش مى گویند. روح البیان، ج۱، ص۴۳۱. در حقیقت، رابطهء بخل با فحشاء در همین است. اگر کسی بخاطر فقر تن به فحشا دهد، هرچند کار زشت او قابل توجیه نیست و فقر او چیزی از بار گناهش کم نمی کند، اما افراد توانمندی که از فقر او باخبر بودند و می توانستند او را از نیازمندی نجات دهند ولی بی تفاوت گذر کردند، در فحشای او شریکند، حالا از خانواده و اقوام او، همسایگان، ثروتمندان جامعه و حکومت. (دقت کنیم). بگذریم از کسانیکه عمل زشت برایشان عادت شده و حتی اگر نیاز هم نداشته باشند خود را از فحشاء حفظ نمی کنند. سپس فرموده: خداوند از سوى خود آمرزش، فضل و بخشش را بشما وعده مى دهد (وَ اللّهُ یَعِدُکُمْ مَغْفِرَةً مِنْهُ وَ فَضْلاً). منظور از مغفرة، آمرزش گناهان است و منظور از فضل، زیاد شدن سرمایه ها در پرتو انفاق. و ضامن این وعده، جملهء آخر همین آیه است: خداوند قادر و توانا، و عالم است (وَ اللّهُ واسِعٌ عَلیمٌ). ⚫️⚫️⚫️ اما مراقب باشیم و بدانیم، هرگز یک انسان پاکدامن و با ایمان، یک مرتبه در آغوش فساد قرار نمى گیرد، بلکه گام به گام این راه را مى سپرد: گام اول، معاشرت و دوستى با آلودگان است. گام دوم، شرکت در مجلس آنها. گام سوم، فکر گناه. گام چهارم، ارتکاب مصادیق مشکوک و شبهات. گام پنجم، انجام گناهان صغیره. و بالاخره در گام هاى بعد گرفتار بدترین کبائر مى شود. هرگز فکر نکنیم که این وضعیت، گریبان ما را نخواهد گرفت. شیاطین اعم از انسانهای خبیث و جنهای شرور، همیشه و در همه جا در کمین مومنین هستند.