هدایت شده از نهج البلاغه 🇮🇷
#نهج_البلاغه
▫️وَالْعِصْمَةُ لِلْمُتَمَسِّکِ، وَالنَّجَاةُ لِلْمُتَعَلِّقِ
🟤قرآن، حافظ تمسّک جويان و سبب نجات کسانى است که به دامنش چنگ مى زنند.
✍انسان در مسير خود به سوى سعادت جاويدان، گاه لغزش هايى دارد و بايد چيزى باشد که او را در لغزش ها حفظ کند تا سقوط نکند و پرتگاه هايى در پيش دارد که براى نجات از خطرها آن ها بايد به جايى وابسته باشد.
📘#خطبه_156
@nahjol_balagheh
هدایت شده از نهج البلاغه 🇮🇷
#نهج_البلاغه
▫️وَالشِّفَاءُ النَّافِعُ، وَالرِّيُّ النَّاقِعُ
🟤قرآن شفابخش و پرمنفعت و سيراب کننده و فرونشاننده عطش (تشنگان حق) است»
✍صفات نکوهيده و رذايل اخلاقى، چه آن ها که به فرد باز مى گردد و چه آن ها که مربوط به جمعيّت است، همچون بيمارى هاى جانکاه و گاه کشنده است که داروى آن در جاى جاى قرآن مجيد آمده است و از آن جا که مهم ترين عامل حيات، آب است در حيات معنوى انسان نيز قرآن مجيد نقش آب را ايفا مى کند، لذا امام(عليه السلام) آن را وسيله سيراب شدن تشنگان حق، شمرده است.
📘#خطبه_156
@nahjol_balagheh
هدایت شده از نهج البلاغه 🇮🇷
💎ويژگى هاى قرآن
#نهج_البلاغه
📿وَ عَلَيْکُمْ بِکِتَابِ اللّهِ، فَإِنَّهُ الْحَبْلُ الْمَتِينُ، وَ النُّورُ الْمُبِينُ
🔮کتاب خدا را محکم بگيريد چرا که رشته اى است مستحکم و نورى است آشکار
✍انسان ها قبل از پذيرش تعليم و تربيت، گويى در چاه طبيعت گرفتارند و براى نجات از آن بايد به رشته اى چنگ زنند و خود را نجات دهند. اين رشته بايد محکم باشد که در وسط راه آنان را رها نسازد; لذا از قرآن به «الحبل المتين» ياد شده که وسيله نجات انسان هاست و باتوجه به اين که پيمودن راه در ظلمات، سبب گمراهى و سقوط در پرتگاه هاست، قرآن تشبيه به نور آشکارى شد، که انسان را تا رسيدن به سرمنزل مقصود بدرقه مى کند.
📘#خطبه_156
@nahjol_balagheh
هدایت شده از نهج البلاغه 🇮🇷
#نهج_البلاغه
▫️بالايمان يُعمَر العلمُ.
💠به وسيله ايمان، عالَم علم آباد مى شود
✍ ممکن است اشاره به دو نکته باشد:
نخست اين که هر گاه انسان به آفريدگارى دانا و حکيم ايمان داشته باشد وآفرينش را هدفمند بداند، يقين پيدا مى کند که چيزى در اين عالم، بى دليل و بى هدف نيست و به دنبال آن تلاش مى کند علل و عوامل اشيا و اسرار پديده ها و آثار آن ها را دريابد. به تعبير يکى از بزرگ ترين دانشمندان علوم طبيعى «چيزى که دانشمندان بزرگ را وادار به تلاش براى کشف اسرار طبيعت در طول ساليان دراز مى کرد، ايمان آن ها به هدفمند بودن آفرينش بود و اين که چيزى در اين جهان بى حساب و کتاب نيست.ديگر اين که يکى از موانع علم و معرفت، تعصّب هاى کور و کر، غرور و هواهاى نفسانى است; ولى هنگامى که ايمان آمد، همه اين موانع برچيده مى شود و راه وصول به سرچشمه هاى ايمان هموار مى گردد.اضافه بر اين، علم بى عمل، علمى است ويران و هم سنگ با جهل; و چيزى که علم را با عمل قرين مى کند و آن را آباد مى سازد، ايمان است
📘#خطبه_156
@nahjol_balagheh