eitaa logo
روزمرگی های مامان دکترِ طلبه🌱
1.6هزار دنبال‌کننده
3.6هزار عکس
497 ویدیو
3 فایل
به قلم خانوم دکتر و طلبه🌱 مادر دو دختر💓 دانشجوی دکترا دانشگاه قم👩‍🎓 طلبه سطح سه جامعه الزهرا سلام الله علیها🧕 😎 کپی با ذکر لینک ✅ راه ارتباطی با من @admin1_mahisa تبلیغات https://eitaa.com/tabligh_roozmaregi
مشاهده در ایتا
دانلود
﷽ ------- بانو مادرشدنتان مبارک! 💗 گمانم از شادی شما تمام جهان شکفت؛ آن لحظه که برای اولین بار قنداقه ی حَسَن را به دست گرفتید و نگاهتان به چشم های معصوم مولای کریم ما گره خورد! اصلاً فکر میکنم با تولد نوزاد شما و جوشش مهر مادرانه شما متولد شد!... و نه! اشتباه میکنم! مگر نه اینکه از روز الست، شما مادر ما بوده اید؟... و حتی مادر پدرتان؟ مادری، به واسطه وجود شما، ازلی بوده و ابدی خواهدبود! و اصلاً مادریِ شما، تمام امید ماست برای آن روز که «تَذْهَلُ كُلُّ مُرْضِعَةٍ عَمَّآ أَرْضَعَتْ وَ تَضَعُ كُلُّ ذَاتِ حَمْلٍ حَمْلَهَا»! آن روز ما را چه پناهی جز پر چادرتان، حضرت مادر؟... 🔹🔸🔷🔶🔹🔸🔷🔶🔹 را دوست دارم چرا که شأنی از شئون شماست! اصلاً هرچه را که در شماست، دوست میدارم حتی شده فقط در دل با ضعف در عمل... با تولد هر فرزند، هربار که مادر میشوم، حس میکنم مرا برداشته اند از خاک تکانده اند و نشانده اند در طاق افلاک کنار شما! یا نه، حتی شده گوشه ای، کُنجی از آن سَرسَرای باشکوه مادری! هر بار که میشوم حس میکنم به دیدنم می آیید و با لبخندی لطیف -که امتدادش میرسد به بهشت- دست بر سرم میکشید؛ چونان که رسم است مادران، به دیدن دخترهای تازه زایمان کرده شان میروند و عرق از جبینشان میگیرند... . را دوست دارم چرا که اگر نبود خداوند آن را در مسیر زندگی شما قرار نمیداد! مادری را دوست دارم چرا که اگر به و نمیرسید، بهار عمر کوتاه شما برایش صرف نمیشد! مادری را دوست دارم چرا که اگر از بهترین و والاترین مقام ها نبود خداوند آن را برای شما مقدر نمیکرد! مادری را دوست دارم چون شأنی از شئون شما و وجهی از وجوه شماست. مرا به شما نزدیک میکند و این است که با عشق و بی منت، از جسم و روح و توان و زمان و آبروی خودم برایش مایه میگذارم🦋 🖋هـجرتــــ بله و ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8 سلام الله علیها علیه السلام 💚
خدایا این ماه مبارک را که گذشت 😞 برای ما مادرها جور دیگری حساب کن 🙏 ما که بیشتر از این که پای سجاده باشیم، پای گاز بودیم... وعده‌های غذایی خانه‌مان از سه تا، شده بود پنج تا و خود تو ما مادرها را واسطه رزق اهالی خانه قرار داده‌ای. خدایا مگر نه اینکه همه بندگان عیال تو هستند؟ خدایا ما مادرها در این ماه بیش از قبل مشغول خدمت به عیال تو بوده‌ایم و چه کسی می‌تواند اجر خدمت کننده به عیال خداوندگار را محاسبه کند جز خودش؟ اجر سحری آماده کردن و افطاری دادن به عیال خدا را.... خدایا تو در روز ازل دوست داشته‌ای مادر را محل تجلی ربوبیت و رزاقیت خود قرار دهی. بنابراین هر کاری که مصداق این دو باشد برای مادرها عبادت است خدایا این شکل از عبادت ما مادرها را بپذیر 🤲 عبادت های سفره‌ای عبادت های شست و شو دار عبادت های لالایی خوان عبادت های نوازش کنان عبادت های خم شو و جمع کن عبادت های کظم غیظ کن و لبخند بزن عبادت های شعر بخوان و نقاشی بکش عبادت هایی از جنس همان بوسه‌هایی که گفته‌ای برای هر یکی‌اش، یک درجه در بهشت است... خدای مهربان تر از مادرها عبادت ما مادرها را در این ماه مبارک جور دیگری حساب کن… ✍ د. موحد @hejrat_kon
﷽ ---- امروز بر من مبارک! مگرنه اینکه من اولین و نزدیک ترین و بی مرخصی ترین دنیایی این طفلکانم؟ اصلاً مگر من نیستم آن که صبح تا شب با انواع لِگوها خانه‌سازی می‌کند و مدام ماشین کوکی تعمیر میکند و هواپیمای کاغذی میسازد و ایرادهای تبلت و تلویزیون را رفع میکند؟ روز هم برمن مبارک. مگر من نیستم آنکه شب‌های بسیاری تا صبح پاشویه کرده و أمن یجیب خوانده و سرِ وقت دارو و دمنوش داده؟ روز برمن مبارک. منم آن که در شغلی ۲۴ساعته و ۳۶۵روزه، استخدامِ بی مزد و منتست؛ روز کارمند برمن مبارک. منم آنکه در این دانشگاه بی تابلوی گمنام، سالهاست دانشجوست و ده ها مدرک نادیدنی و معادل چندده مقاله، اندوخته و اکتشاف دارد؛ روز دانشجو بر من مبارک. منم آنکه صدها قصه و شعر کودکانه و لالایی از ذهنش تراویده و هزارها کتاب رده سنی الف و ب خوانده؛ روز شعر و ادب پارسی و کتاب‌خوانی برمن مبارک. مگر من مدام درحال رفع و رجوع مشکلات فی مابین این کودکان لجباز بی منطق نیستم؟ روز قوه قضائیه برمن مبارک. کیست آنکه به هر سختی که بود، در آسایش و آرامش محض، نُه ماه تمام هریک از این طفل‌های نحیف را حمل کرد و بار را به سلامت زمین گذاشت؟ روز ایمنی حمل و نقل برمن مبارک. کیست آنکه قلبش را، فکرش را، همه وجودش را بی چشم‌داشت هدیه کرده به این خانه و زندگی و این بنیان باشکوه؟ روز اهدای عضو برمن مبارک. منم آنکه هرروز مقاومت میکند در برابر خواهش و التماسها برای تماشای بیشتر تلویزیون و خرید خوراکی‌های غیرمفید؛ روز مقاومت برمن مبارک. چه کسی جز من می‌تواند تمام دردهای این طفلکان را با کمی عرق نعنا و نبات داغ و ماساژ و بوسه و قربان صدقه، دوا کند؟ روز داروساز و پزشک برمن مبارک. کیست آنکه روزی حداقل سه بار پوشک پسرک بزرگتر و شش بار پسرک کوچکتر را عوض میکند؟ روز مبارزه با سلاح‌های شیمیایی و میکروبی برمن مبارک. آن منم مدام درحال نمایش با عروسکهای پارچه‌ای و کاغذی؛ روز هنرهای نمایشی برمن مبارک. منم آنکه لباسهای بچه‌های بزرگتر را پاکیزه و سالم نگه میدارد برای کوچکترها، منم آنکه مدام درحال چسب زدن کتاب‌های پاره شده‌است، منم آنکه اضافه مرغ خورشت دیروز را امروز ته‌چین مرغ هل دار زعفرانی میکند؛ روز اقتصاد مقاومتی برمن مبارک. مگر نگفته‌اند "زنده نگاه داشتن یاد شهدا کمتر از شهادت نیست"؟ روز شهید برمن مبارک. مگرنه اینکه دامن و آغوش من، امن ترین و آرامترین و مهربانترین محیط زیست این کودکان معصوم و عطر تنم، معصومانه و پاکترین هوای تنفس تربیتی این پروانه‌هاست؟ روز محیط زیست و هوای پاک هم بر من مبارک! اصلاً همه روزها و زمان‌ها و مکان‌ها بر من مبارک، که وجودم متبرک شده با نور ... @hejrat_kon
﷽ ---- فکر میکنم شب هفتم دهه محرم، مردها بروند بیرون! روضه را بگذارند برای ما زن ها؛ امشب، شبِ جان دادنِ ما هاست... - لا لا لا لا علی آروم بگیر نازدونه‌ام... - 〰〰〰〰🖤〰〰〰〰 نه! نه! مردها بمانند! برای یاری حسین برای آن وداعِ داغ برای آن نگاه متحیر به اتفاقِ «من الاُذُن الی الاُذُن» ، برای آن قدم های لرزانِ جلو رونده - عقب برگشته تا پشت خیمه گاه، برای آن با نوکِ شمشیر خاک را قد پیکر یک شیرخواره ذبح شده کنار زدن، برای آن رویارویی شرمگینِ سنگینِ غمگین با اهل حرم.... 〰〰〰〰🖤〰〰〰〰 برای ما زن‌ها، یک روضه دیگر هست، که بی حد است. مردان را به این بخش از مصیبت راه نیست؛ اصلاً مردی نمیتواند بفهمد چقدر درد دارد آن لحظه، چقدر داغ دارد آن جریان... آن جا که بعد از واقعه، به اهل حرم رسید آه آب چه کردی با رباب؟!..... حالا رباب مانده و طعام و شراب طفلش حالا رباب مانده و آغوش خالی حالا رباب مانده و گهواره بی علی.... مرا همین جا پای همین صحنه خاک کنید..... ✍ هـجرتــــــــ بله و ایتا @hejrat_kon https://eitaa.com/dr_nikoomanzari_jahadetabein
❁ـ﷽ـ❁ فکر میکنم که چرا آخرین روز ماه صفر، باید شهادت ابالحسن الرضا واقع شده و مجلس، مجلس توسل به مقام امام علیه السلام باشد؟ با خودم میگویم این روز، پایان این دو ماه عزاست؛ دو ماه سیاهه زنی و سیاه پوشی و عزاداری و سینه سوختگی و اشک… از طرفی بزرگان ما گفته اند هیچکس در هیچ جای این عالم، از کسی نمیشود مگر به وساطت مقام و وجود مبارک علی بن موسی الرضا علیهماالسلام. پس شاید این روز، روز حضرت رضاست زیرا در این روز است که ما خود را -همانطور عزادار و خاکی- عرضه میکنیم به صاحب عزای لحظه لحظه این دو ماه، بانوی بزرگوار این خانه، مادر پهلو شکسته این بیت، و شکسته و داغدار می‌گوییم: آیا از این دو ماهِ ما هستید بانو؟ 😭😭😭 آیا دل مهربانِ نازکِ سوخته مادرانه‌تان از اشک‌های ما، بر سینه کوفتن‌های ما، بی تاب شدن و سوختن ما در عزای فرزند تشنه لب خود، شیرخوار ذبیح خود، دختران به اسارت رفته خود، سه ساله‌ی پیکرْکبود خود، غریب مدینه پسر بی ضریح و زائر و بارگاهتان، پدر مظلوم بزرگوارتان، و پسر دور از وطن مدفون بأرض طوس تان، بود؟ آیا اشک ها و عزاداری ما، همراهی شما بود در زنده نگه داشتن حق؟ در تقویت حق؟ در اقامه حق؟ آیا از ما داشتید حضرت مادر؟ 😭 نمی‌دانم… شاید امروز است که باید برویم در خانه مادر، بانو را قسم بدهیم به مقام حضرت رضا علیه السلام که ما را به نگاه رضایتی نظر کند، از ما باشد؛ و آن روز محشری که میگویند «همچو مرغی که دانه برچیند، شیعیان را جدا کند زهرا»، لبخندی بزند و با ، ما را هم ... بعد برویم محضر صاحب الزمان بعد از «آجرک الله» و «آقا سرتان سلامت» ، بگوییم مولا، شما را به جدتان علی بن موسی الرضا، شوید که ما را -و فرزندان ما را- اصحاب خود بدانید؛ ما را برای خود، برای قیام خود، برای دولت کریمه خود. و بعد رو کنیم به آسمان، با بغض و داغ، خدا را قسم دهیم به مقام ابی الحسن الرضا، که شود باقیمانده غیبت ولیّ خود را بر ما ببخشد 😭😭 امروز روز پایانیِ دو ماه حیاتیِ حیات‌بخشِ ما شیعیان است. امروز، تو گویی ابالحسن الرضا بر مقام رفیع ملکوتی خود منتظر است ما عزادارهای خاک آلود اشکبار، واسطه قرارش دهیم امروز روز رضایت گرفتن‌هاست، روز راضی کردن‌هاست… بسم الله! ✍ هـجرتــــــــــــ بله و ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8
چهل روز تا شروع شهر الله، ماه مبارک رمضان، مونده میشه فرصت رو مغتنم شمرد و یک چله گرفت برای ورود بهتر و زیباتر و آماده تر به ماه خدا و نشستن بر سر سفره اون مهمانی نور و رشد چله میتونه ترکیبی باشه از - ترک یک گناه یا رذیله یا عادت ناپسند - انجام یک عبادت و حسنه 👇👇 ❌ مثلا ترکِ چهل روزه غیبت بی توجهی به وقت نماز بی نظمی خواب زیاد بددهنی دروغ کوچک، بزرگ، مصلحتی و غیر مصلحتی! داد بر سر فرزند اسراف نان اسراف آب آرایش مقابل نامحرم خرید بیش از نیاز و با تجمل گرایی چرخ زدن و وقت هدردادن در فضای مجازی درددل های غیرضروری بی احترامی به همسر پرخوری دیرخوابی افکار منفی و سوءظن نسبت به افراد خاص اطراف خشونت های فیزیکی خوردن مواد ناسالم نگاه ناپاک به نامحرم و... ✅ و مثلاً چهل روز تلاوت یک سوره مشخص تلاوت تعداد آیه مشخص (۵۰ مثلاً) خوش خلقی با یک فرد خاص که برامون سخته صبر در برابر یک مسئله خاص سکوت در موقعیت های انفجاری عصبانیت خوندن روزانه حداقل یک آیه با و تدبر نیکی به همسایه ها (چهل همسایه هرروز یکی) نیکی به ارحام (چهل تن از بستگان هرروز یکی) خدمت مشخص به والدین صدقه روزانه بیداری بین الطلوعین حفظ سوره های کوچک نماز شب نافله های روزانه (حتی شده هرروز فقط نافله یک نماز) ادعیه روزانه حضرت زهرا دعای عهد صبحگاهی تعداد مشخص آیت الکرسی برای جبهه مقاومت تعداد مشخص صلوات ۷۰ مرتبه استغفار زیارت مخصوص هر امام در روز دعای فرج ادعیه صحیفه سجادیه محاسبه نفس شبانه با یادداشت و تصمیم برای فردا تفکر در عیوب نفس هرروز یکی مطالعه کتاب هرروز تعداد صفحه مشخص (۵-۱۰-۲۵-۵۰-...) دائم الوضو بودن اذکار خاص قبل از خواب تسبیحات حضرت زهرا بعد از تمام نمازها بازی با بچه‌ها با توجه به نیت قربة الی الله حجاب بهتر و کامل تر آشپزی با آیه نور و اذکار زیارت عاشورا حدیث کساء نماز اول وقت کمک به مادران باردار و شیرده اطراف انجام امور منزل به نیت شهدا هدیه به ائمه خواندن وصیت نامه شهدا خواندن مقدار مشخص نهج البلاغه شیردادن به شیرخوار با وضو و ذکر خاص و... 👈 هرکس، طبق شرایط و نیاز و ویژگی‌های خودش، میتونه یک کار منفی رو برای ترک و یک کار مثبت رو برای انجام انتخاب کنه. یادمون باشه «قَلیلٌ یَدوم خیرٌ مِن کثیرٍ یَزول» کار کوچک و کمی که بر آن استمرار و مداومت وجودداشته باشد، بهتر از کار زیادی است که قطع و رها شود. ✍ هـجرتــــــ بله و ایتا @hejrat_kon روبیکا @dr_mother8_hejrat پی‌نوشت: ١. أَللَّهُمَّ بارِک لَنا فِی رَجَبٍ وَ شعْبانَ وَ بلِّغْنا شَهْرَ رَمَضانَ ٢. : ماه های رجب و شعبان، ماه های آماده شدن دل انسان برای ماه رمضان است. (20/ 8/ 1380) شست وشویی کن و آنگه به خرابات خرام. انسان باید این شست وشو را در ماه رجب و شعبان بکند تا بتواند در ماه رمضان بر سرِ سفرهٔ الهی وارد شود و از آن سفره متنعّم گردد و فیض ببرد. (4/ 7/ 1380) نگویمت که همه سال مِی پرستی کن سه ماه مِی خور و نُه ماه پارسا می باش
❁ـ﷽ـ❁ 💡یه تلنگر به خودمون بزنیم؟ ━━━━━━━ ⟡ ━━━━━━━ اکثریت آدم ها عقیده دارن که باید روی نقطه تعادل بود و به اعتدال زندگی کرد؛ نه افتادن از این طرف بام نه از اون طرف. خیلی بی مقدمه، اینکه ما میگیم که "مادری، خود خود عبادت هست"، "هر لحظه ش عبودیته، نوره، رشده"، "همه‌ش پر از خودسازی و دیدن خداست" و... - و عمیقا هم بهش معتقد هستیم- آیا یعنی دیگه نباید به فکر سایر اعمال عبادی و و ... بود؟ یعنی میشه بیخیال و واجبات و مستحبات و‌ جهد و تهجد و... شد؟ قطعا نه! اگر اینطوره که خب در روایت داریم: "الكادُّ على عيالِهِ كالمُجاهِدِ في سبيلِ اللّه کسی که برا کسب روزی خانواده ش تلاش میکنه، مانند در راه خداست." یعنی مردها هم اینجوری مجاهد هستن دیگه! با دنبال کسب حلال بودن. خب پس با این حساب اینهمه ادعیه و مناجات و حدیث و روایت و توصیه به تلاوت قرآن، تدبر در قرآن، انس با قرآن برا کی گفته شده؟؟! برا ما دیگه! ما عموم مردم. بله، مادر بودن و عرصه مادری، یه بستر و زمینه فوق‌العاده برای رشد و کماله، برا مبارزه با نفس، برا صیقل خوردن، برا کسب نگاه خدا، ولی این دلیل بر بی توجهی به سایر اعمال و ظواهر عبادات نمیشه. یعنی طرف بگه خب دیگه من که مادرم، همین مادری برا من کلی اجر و ثوابه، پس هيچی دیگه، قرآن و سجاده و مناجات مال فارغ‌ها، بی‌بچه‌ها! نه! مگه حضرت زهرا، مادر نبود؟! مگه زندگی آسان و مرفهی داشت؟ اما انقدر در محراب عبادت ایستاد "حَتی تَوَرّمت قَدَماها"! تا جایی که پاهای مبارک بانو، یک زن جوان، متورم میشد! اصلا یه مادر اتفاقا بیشتر دنبال اینه که خودش رو‌ بده با این مفاهیم و ارتباط با خدا، خودش رو بالا بکشه در عرفان و تا ملکوت. مگه نه؟ راستش مسئله اینجاست که گاهی آدم میبینه افراد وقتشون رو برای گوشی و اینستاگردی و خرید و پاساژ و حتی نظافت وسواس گونه منزل و دیزاین غذا و مهمانی های فلان و... میذارن، اما به این مسائل که میرسه یهو نظریه اینه که: "بابا مادری که خودش مجاهدت زنه، بارداری و شیردهی که هر لحظه‌ش اجر و ثوابه، پس بیخیالِ ظواهری که بقیه رعایت میکنن و ما وقت و انرژیشو نداریم" ! 🙄 منتها از طرفی مادرانی هستن که از اون ور بوم میفتن: "چرا من دیگه از بعد بچه دار شدنم یه دعای کمیل کاملم نخوندم"، "چرا نتونستم سه وعده نمازمو تو مسجد بخونم"، "لعنت به مادری که منو از هیئت جدا کرد"، "بچه داری پای زیارت رفتنو از من گرفت"، "بچه دار بشم که یه نماز شبم نتونم بخونم؟!"، "بچه دار بشم به قیمت از دست دادن فرصت رشد شخصی و‌ توسعه فردی خودم؟!" و... یا حتی، افرادی در جامعه‌ هستند که متأسفانه دیدگاه دون شأنی به مادری دارند. مادری آنچنان که هست، در نگاهشون بزرگ و والا نیست. درکی از جايگاه و عظمت و فرصت رشد مادری ندارند. چه مردان جامعه، چه زنان، و چه حتی خود مادران... مادرانی که نمیدونن در چه و و ی قرار گرفته اند، و رشد و اجر هر لحظه مادری کردنشون چقدره... برای این دو گروه باید گفت و نوشت... باید نور انداخت و نشان داد... باید به کمک کلمات، مادریِ همیشه مستور و همیشه نجیب و همیشه مگو و همیشه در پرده رو، کمی جلوی چشم ها آورد. تا مگر قدرش شناخته بشه، و‌ مادری، و شعف و زنان سرزمین مون بشه. و به جای و حس و پاسوز شدن و پابست بودن و بی‌حاصلی و خودکم‌بینی، مادران شاکرِ خداوندگار باشند بابت این جایگاه در عالم هستی. ✅ در این بین باید حواسمون به همون عبارت آغازین باشه: اعتدال و نقطه تعادل... نه این طرف بام نه اون طرف؛ هم دانستنِ قدرِ مادری و یقین به ارج و قرب مادری، هم برنامه‌ریزی و مدیریت امور برای داشتن خلوت و ظواهر عبادت و تشرع -در حد توان، بدون کمال گرایی افراطی و کوفتن بر سرِ مادری- ✍ هـجرتــــــ بله و ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8 روبیکا @dr_mother8_hejrat @dr_nikoomanzari_jahadetabein