شیوه به شهادت رساندن خلبان ایرانی توسط صدام ، واقعا ما در برابر این ها چقد مسئول هستیم

💥 غدیر مظلوم و مظلوم غدیر الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِن دِينِكُمْ فَلاَ تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِ الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَ رَضِيتُ لَكُمُ الإِسْلاَمَ دِينا آیه ۳ سوره مائده در آستانه روز عید غدیر هستیم، برک سبزی تحفه درویش ، شاید مقبول افتد. در طول تاریخ ، در درازی عمر هر یک از ما ، در رخدادهای بزرگ و کوچک جامعه، در اداره و محل کار ، در محیط های خانوادگی و دوستی و محله ای و شهری ، در قضاوت هایمان نسبت به یکدیگر ،در تصمیم گیری های سیاسی، و در ریز و درشت زندگی فردی و اجتماعی مان ، لحظاتی کوتاه اما تعیین کننده پیش می آید که با درازای تاریخ و درازی عمرمان و همه رخدادهای کوچک و بزرگ زندگی مان از نظر قدرت تعیین کنندگی و کیفیت ارزشی و اهمیت اصولا قابل مقایسه نیست. غدیر مظلوم و مظلوم غدیر بی شک یکی از این تعیین کننده ها و شاید تنها تعیین کننده است. معیاری است که با آن می توان رفتارها و گفتارها و انگیزه های درونی مان را در هر کاری جزیی و مهم ، فردی و اجتماعی محک زد. این که فرموده اند ، امیرالمؤمنین علی علیه میزان است، صراط است، مقسم بهشت وجهت است، فرقان است، حقیقت و تجسم یافته قرآن است و خود قرآن است، و دیگر برجستگی های ممتاز و بی همتا ، کار را برای ما شیعیان بسیار سخت و دشوار می کند، زیرا قرار است ، رفتار و گفتار و قضاوت و همه ی حالات درونی و بیرونی شیعیان نه مانند امیرالمؤمنین علی علیه که همراستا و همسو و هم جهت با آن باشد. و حداقل در تعارض با روش و منش امیرالمؤمنین نباشد ، عمق فاجعه آنجاست که بسیاری از کارهای برخی یا بیشتر ماها با روش و منش امیرالمؤمنین علی علیه منافات دارد و انتظار داریم تایید آن حضرت را هم داریم. اگر امام خمینی ، یک تنه توانست، بساط نظام ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی را برچیند ، نظام جمهوری اسلامی ایران را تاسیس کند و آن را از گردنه های سخت دهه اول با موفقیت عبور دهد، اگر مقام معظم رهبری توانست پس از امام ، همان پرچم امام را با همه ی موانع داخلی و خارجی همچنان برافراشته نگاه دارد ، اگر هریک از شهدای ما از چهره های درخشان علمی ، سياسی، اجتماعی و نظامی مانند چمران ، شهریاری ، رجایی ، باهنر ، سلیمانی ، فخری زاده ، کاظمی و... توانستد ، تاثیر گذار شوند و گواهی و تاییدیه شیعه بودن را بگیرند. همه و همه در یک کلمه و بخاطر یک کلمه بود و خواهد بود و آن این که آنان تا آن جایی که برایشان مقدور بود ، شب و روز با جهاد اکبر و اصغر خود ، خود را شیعه حقیقی امیرالمؤمنین کرده بودند. ملاک سنجش ادعاها و اعمال امروز من و شما رفتار آنان است که از جنس ما و در میان ما و همانند ما بودند. شهید بهشتی جمله ای معروف دارد که بهشت را به بها دهند و نه به بهانه ، بهای بهشت، میزان کمی و کیفی شخصیت ما به شخصیت امیرالمؤمنین است، حداقل دورو و منافق نباشیم ، نگوییم شیعه علی ابن ابیطالب هستیم ولی در انگیزه ها و رفتارها و گفتارها ، منطق معاویه ای داشته باشیم. خدا رحمت کند مسیح کردستان ، شهید محمد بروجردی را که وقتی به او می گفتند بیایید تا در باره نقاط قوت دشمن که آن زمان کوموله و احزاب محارب بودند ، جلسه بگذاریم قبول نمی کرد و می گفت آنان نقطه قوتی ندارند، که بخواهم جلسه بگذارم ، نقاط قوت آنان نقاط ضعف ما است ، اگر بخواهید درباره نقاط ضعف و آسیب های خودمان جلسه بگذاریم ، موافقم ، شما عمق معرفت و ایمان ایشان را ببینید. به نظر بنده امیرالمؤمنین علی علیه در میان محبان و شیعیان خود هم مظلوم و غریب است. ما ادعای شیعه بودن داریم ، اما همسایه، همکار ، شهروند، شریک کاری و... نمی‌تواند به ما اعتماد کند و گاه از دست ما سیلی می خورد. ما شیعه هستیم ، اما دلمان پر از حسادت، کینه و عقده است و.... درسته که این عمومیت ندارد و قابل تعمیم به همه نیست و ما شاهد شیعیان حقیقی هم هستیم ، اما آن چه امروز در فضای عمومی و اجتماعی یا فضای حاکم بر فرهنگ سازمانی می بینیم متفاوت از یک جامعه علوی است. آن‌ شالله به برکت صلوات بر محمد و آل، و با مراقبه و محاسبه خود ، حداقل کاری نکنیم که در تعارض با صفات شیعیان امیرالمؤمنین علی علیه السلام باشد. ابوالقاسم فاتحی دهاقانی، عضو هیئت علمی دانشگاه علامه‌طباطبایی. دوشنبه ، ۱۲ تیر ماه ۱۴۰۲

مسئله غدیر، جواب کسانی است که اسلام را از اجتماع و سیاست برکنار میدانند 👌 رهبر انقلاب: آن کسانى که سعى کردند اسلام را از مسائل اجتماعى و از مسائل سیاسى برکنار بدارند و آن را منحصر کنند به مسائل شخصى و مسائل خصوصىِ زندگى افراد، جوابشان مسئله‌ى غدیر است. پیغمبر اکرم (صلّى‌اللَّه علیه و آله و سلّم) در آن موقعیّت حسّاس، در آخرین ماه‌هاى زندگى، به دستور خداى متعال، یک مسئله‌ى اساسى و مهم را بیان میکنند و آن عبارت است از پرداختن به مسئله‌ى حکومت براى بعد از زمان پیغمبر. اینجا نصب امیرالمؤمنین، فقط به‌معناى نصب جنبه‌هاى معنوى نبود، بلکه میشود گفت که مسئله‌ى جنبه‌هاى معنوى قابل نصب نیست؛ آنچه قابل نصب است عبارت است از: حکومت، کشوردارى، سیاست، مدیریّت جامعه‌ى اسلامى؛ این را پیغمبر اکرم به مردم توصیه کرد. ۱۳۹۳/۰۷/۲۱

💥 غدیر، فلسفه سیاسی قدرت در اسلام و طرح چند پرسش قصد طرح چند پرسش را دارم تا اگر دیگر محققان تمایل داشتند، بحث شود. ۰۱ سیاست در ذات اسلام به عنوان آخرین و کامل ترین دین از ادیان ابراهیمی نهفته است، اما فلسفه سیاسی اسلام و قدرت در اسلام با آن چه امروزه در جامعه تحت عنوان سیاست زدگی و سیاسی کاری مطرح است، فاصله زیادی دارد. حال اولین پرسش این است که برخی از اطرافیان نزدیک پیامبر اکرم صلی الله علیه و سلم که بعضا خود را در طراز امیرالمؤمنین هم می دانستند، چگونه توانستند، فلسفه سیاسی امامت و رهبری سیاسی اسلام پس از پیامبر را با سیاسی کاری و سیاست زدگی لوث کنند و خود را مصداق جانشینی پیامبر بر مردم تحمیل کنند ؟ خواص دنیا گرا چه نقشی داشتند؟ ساکتین و بی تفاوت ها چه نقشی داشتند؟ ۰۲ چرا و چگونه پس از قرار گرفتن امیرالمؤمنین در جایگاه اصلی و حقیقی خود و حدود ۵ سال حکمرانی ، آن همه جنگ های داخلی و آشوب های مرزی و فتنه های داخلی به آن حضرت تحمیل شد؟ و نهایتا به شهادت آن حضرت ختم شد. ۰۳ چرا از پس از حکومت ۵ ساله امیرالمؤمنین علی علیه السلام، هیچ یک از امامان شیعه که منصوب خدا هستند، نتوانسند، حکومت تشکیل دهند؟ و در نهایت منجر به غیب کبری امام زمان سلام الله علیه شد،؟ ۰۴ چرا وقتی پس از حدود هزار سال و اندی در ایران امام خمینی به عنوان نسلی از همان نسل غدیر براساس فلسفه سیاسی اسلام ، رهبری و قدرت و عظمت اسلام را در قالب نظام‌ جمهوری اسلامی ایران محقق ساخت و عینیت بخشید ، در طول این حدود ۴۵ سال تمامی قدرت های شرق و غرب و فتنه گران داخلی و معاندین و منافقین و ... همه وهمه دست در دست یگدیگر با نظام جمهوری اسلامی ایران به مخالفت و مبارزه برخاستند و نمی خواهند قدرت سیاسی اسلام با محوریت امامت موفق شود.؟ ۰۵ چرا و چگونه است که امروز در نظام جمهوری اسلامی ایران، عملکرد برخی مسئولین موثر و کارکرد برخی قوا و نهادهای تأثیر گذار و سخن و عمل برخی خواص همسو و در جهت سیاست های کلان جامعه که به تصویب رهبری می رسد و ابلاغ می شود ، نیست . چرا فلسفه سیاسی قدرت و حکومت برای اغلب مردم در لایه های اجتماعی ، در روشنفکران ، در برخی دانشگاهیان، در برخی کارگزاران تحت تاثیر سیاست زدگی خواص و بی دانشی عوام قرار گرفته است؟ چرا رهبری عزیز اگر چه مقتدرند ، اما مظلوم قرار گرفته اند؟ سهم و نقش دوستداران و محبان و طرفداران ولایت در این مظلومیتو چه قدر است؟ چرا برخی بجای این که برای رهبر هزینه شوند از رهبری برای خود هزینه می کنند.؟

💥به بهانه سالروز شهادت میثم تمار شخصیت و سبک زندگی و الگوی مبارزانی میثم تمار ، آن برده و آن خرمافروشی که به درجه یاران خاص سه امام رسید ، و مورد سفارش موکد پیامبر اکرم قرار داشت، قابل تامل و تحقیق است. اولین درس زندگی و شخصیت آن مرد فهیم، اهل علم ، اهل مبارزه با حاکمان جور ، و فدایی در راه امام و رهبری خویش ، می تواند، این باشد که در مکتب اهل البیت، خاص شدن ، خاص بودگی نمی خواهد، راه و مسیر برای بی نامان و نامداران هر دو گونه باز است، فقط انگیزه خالص، معرفت درست، عشق وافر و عمل بهنگام و قاطع نیاز دارد. دومین درس زندگی و شخصیت میثم خرما فروش ، نشان می دهد که صفای دل ، روشن ضمیری و زیست مجاهدانه ، در سایه ی دل بریدگی حقیقی از مال و منال و قدرت و شوکت و منزلت های اجتماعی صوری و بدلی به راحتی قابل وصول است و نیازی به چله های آن چنانی ، و ریاضت های مرسوم در حکمت نظری عرفان هم ندارد، اگر چه آن هم مسلک و راهی است ، مجرب ، اما میان بر هایی هم وجود دارد که تاریخ دفاع مقدس و شهدای دفاع از حرم و حریم و امنیت در دوره فعلی و تاریخ زندگی امثال میثم تمار بخوبی آن را ثابت می کند. نکته،و درس سوم، توجه ویژه و خاص پیامبر اکرم و توجه سه امام معصوم در تکریم شخصیت و عظمت میثم تمار است و گویای این مطلب است که در فرهنگ اهل البیت علیهم السلام، معرفت و عشق دوطرفه است، و قطعا اگر کسی یک قدم به سوی آنان بردارد آن اربابان علم و معرفت و عمل و عشق صدها قدم و بلکه کیلومترها به سمت آنان برخواهند داشت ، زیرا بر اساس معارف اسلامی ما، امامان وسیله ، راه ، نردبان و طریق میان زمین و آسمان هستند. و منابعی سر شار و بی پایان و خطا ناپذیر و مصون از علم و عشق و جاذبه اند که به دنبال خرده آهن های کوچه بازارها می گردند. تا از ذره ، خورشید بسازند. امروز سالروز شهادت میثم تمار است، شخصیتی ممتاز و برجسته که در حق گویی، صراحت لهجه، بی پروایی در مبارزه، شجاعت در زبان و رفتار، وفاداری به امام خویش، زهد و ساده زیستی، معرفت وعشق به امیرالمؤمنین علی علیه السلام، امام حسن و امام حسین علیهما السلام ممتاز و برجسته و کم نظیر بود. اگر چه یکایک یاران خاص امیرالمؤمنین و امام حسن و امام حسین هریک برجستگی های خاص خود را داشتند که در تاریخ ثبت است، اما وقتی ما سرگذشت میثم تمار را بررسی می کنیم ، که چگونه از بردگی به آزادگی رسید ، و چگونه بی پروا ، اما بر مبنای معرفت و عشق و مسیولیت اجتماعی و تعهد دینی و انقلابی و ولایی خود یک تنه خود رسانه شد ، یک نفره لشکری شد که دستگاه پرطمطراق و با ابهت معاویه و یزید با آن خوی آدم کشی و جنایت گری ، نتوانست ذره ای از حق گویی صریح و بی پرده و بی پروای آن مرد الهی و عاشق رهبران خویش بکاهد. . در طول تاریخ هم همیشه، آزادگی مدیون آزادد مردان است ، شرافت هم مدیون انسان های شریف است،و همینطور نجابت، اخلاق ، معنویت ، علم ، و... همه مدیون بزرگ زنان و مردانی هستند که خود ، نقطه کانونی در تولید ، نجابت ، علم و معرفت و آزادگی بودند و این سنت خداوند است . همان گونه که حقارت، بردگی ، جهل ، دنیاگرایی ، ظلم ، بی عدالتی و.... نیز محصول زنان و مردانی است که در نقطه کانونی تحقیر فرهنگی و تاریخی ملت خویش قرار می گیرند. در مرکز ثروت اندوزی و قدرت طلبی و بی عدالتی جامعه خود قرار می گیرند، زیرا از کوزه همان تراود که در اوست . وضعیت اقتصادی، سياسی، فرهنگی و اجتماعی جهان کنونی نیز فارغ و جدای از این سنت نیست، از بانیان و منادیان تفکر و تمدن سکولاريسم، امانیسم ، ابژکتیویسم ، ماده گرایی، همبن می تراود که می بینیم. و از بانیان و تفکر و نظام فکری و سیاسی خمینی و در تداوم آن خامنه ای نیز همین می تراود که شاهدش هستیم. اولی در حال تولید و باز تولید جنگ و غارت و بی عدالتی است، و دومی در حال مبارزه و جهاد با جنگ و غارت و بی عدالتی فاتحی ، سه شنبه ۲۰ تیرماه ۱۴۰۲

حج، نماد قدرت سیاسی جهان اسلام

* هفتاد گناه زبان * در روایت آمده بیشترین افرادی که به جهنم می روند به خاطر زبانشان است. هفتاد گناه پای زبان می نویسند. این هفتاد گناه چیست ؟ گناهان زبان : 1. غیبت 2. نمیمه 3. دروغ 4. دو زبانی 5. بهتان و افتراء 6. قذف 7. افشاء اسرار مؤمن 8. دشنام 9. لعن و نفرین 10. طعن و شماتت 11. سُخریه و استهزاء 12. مدح 13. اظهار غضب 14. غنا 15. کثرت مزاح و خنده 16. مراء و جدال 17. خصومت 18. سؤال عوام از امور مشکله 19. تکلم بدون علم 20. تکلم بی فایده 21. منکر خدا شدن 22. غیر خدا را پرستش کردن 23. دروغ بستن به خدا 24. تکذیب آیات خدا 25. کفران نعمت 26. از خدا شکوه کردن 27. اظهار ناامیدی کردن از خداوند 28. به خداوند دشنام دادن 29. نسبت فرزند به خدا دادن 30. نسبت بی عدالتی به خدا 31. ادعای خدائی کردن 32. از خدا درخواست بیجا کردن 33. دعای خیر برای ستمگران 34. نفرین کردن 35. چون و چرا کردن در کار خدا 36. خدا را متهم کردن که به قتل امام حسین راضی بوده 37. با دشمنان خدا اظهار دوستی کردن 38. منکر رسالت پیامبر شدن 39. پیامبر را مجنون خواندن 40. اسرار امامان معصوم را فاش کردن 41. از سخن امام عیب گرفتن 42. برای ظهور امام زمان وقت تعیین کردن 43. ادعای امامت کردن 44. حلال خدا را حرام و حرام خدا را حلال دانستن 45. احکام را با قیاس سنجیدن 46. به ناحق شهادت دادن 47. تفسیر به رأی کردن قرآن 48. مؤمن را خوار کردن 49. فاسق را عزیز شمردن 50. مؤمن را ترساندن 51. اظهار فقر و تنگدستی کردن 52. راز خود را به دیگران گفتن 53. به پدر و مادر اُف گفتن 54. عیبجوئی کردن 55. نسبت زنا به کسی دادن 56. خلافکار را تشویق کردن 57. مؤمنان را با القاب زشت خواندن 59. به مال و منال دیگران غبطه خوردن 60. وعده دروغ دادن 61. صفات نیک زنان را به نامحرمان گفتن 62. با زن نامحرم شوخی کردن 63. فال بد زدن 64. عذرتراشی برای ظلم ظالمان 65. سخن برادر مسلمان خود را قطع کردن 66. پیشگویی و کهانت 67. منّت کشیدن 68. با خواندن قرآن کسب روزی کردن 69. امر سلاطین را امر خدا دانستن 70. در کیفیت خدا سخن گفتن   معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر: 1. معراج السعاده، احمد نراقی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ص 527. 2. گناهان زبان، محمدعلی صفری، تهران، چاپ فرهنگ، 1361.

إِنَّ مَوْعِدَهُمُ الصُّبْحُ ۚ أَلَيْسَ الصُّبْحُ بِقَرِيبٍ

🖤 بازخوانی عاشورای ۶۱ هجری قمری در قاب محرم ۱۴۴۵ تصور آل سفیان و آل معاویه در سال ۶۱ هجری قمری که یزید، آن مصیبت بی نظیر جهان هستی را رقم زد، تصور یک جنگ قدرت داخلی بود و هرگز در تصورش هم نمی گنجید که، این سرآغاز و مبنایی برای ايجاد یک فرهنگ مبارزه و جهاد جهانی در طول تاریخ پس از دهم محرم سال ۶۱ تا پایان تاریخ خواهدشد. پیشینه همه جنایتکارانی که در طول تاریخ رو در روی انبیاء و اولیای الهی قرار گرفته اند نیز همین را نشان می دهد که آنان درصدد خاموش کردن * نور خدا* بوده‌اند و خداوند همان فعل آنان را به چراغ راه جهادگران و مبارزان آینده تبدیل کرده است و این سنت همیشگی خداوند است . همه شنیده ایم ،و دیده ایم و تجربه کرده ایم که یکی از خاستگاه‌های اصلی ایحاد نهضت روح الله از ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ که در نهایت به ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ تبدیل شد و خود سر آغاز تحولات منطقه ای و جهانی کنونی شده است، مکتب و فرهنگ عاشورایی است . پس اولین درس عاشورای، ۶۱، انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی ایران است. دومین ، خوانش و بازخوانی محرم ۶۱، ایجاد هسته های حزب الله در منطقه است که خار چشمان نظام سرمایه داری آمریکا و غرب شده است . کیست که نداند،فرهنگ عاشورای حسینی که مبداء آن دهم محرم سال ۶۱ است، سنگ بنای فکری و فرهنگی و مبارزانی و جهادی حزب الله لبنان، حشدالسعبی عراق، انصارلله یمن ، فاطمیون و زینبیون افغانستان، و دیگر گروههای جهادی نیست . کیست که نداند، قیام امام حسین علیه السلام در سال ۶۱ ، الگوی مبارزه مبارزان و آزادیخواهان در طول تاریخ دور و نزدیک جهان قرار نگرفته است. و راستی آیا امروز بجز فرزندان فکری و فرهنگی و مکتبی عاشورای حسینی ، قطب جدی و حقیقی و واقعی در مبارزه با فرهنگ و تفکر و تمدن و نظام لیبرال دموکراسی غربی و آمریکایی وجود دارد؟ پس بر کوچک و بزرگ هر ایرانی مسلمان و غیر مسلمان که واقعا خود را طرفدار و عاشق امام حسین علیه السّلام می داند ، این است که محرم ۱۴۵۵هحری قمری و ۱۴۰۲ شمسی را به کانونی برای حمایت و دفاع از انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی ایران و خاصه رهبری عزیز و حکیم و مقتدر آن که نسخه امروزین و بازخوانی شده قیام حسینی سال۶۱ است ، قرار دهد . برای جبران کاستی ها بکوشد، و هر کس در هر کجا هست ، کار و وظیفه و مسئولیت خود را بی عیب و نقص انجام دهد و در برابر زیاده خواهی های آمریکا و دولت های اروپایی بایستد. ان شالله به برکت صلوات بر محمد و آل، ابوالقاسم فاتحی دهاقانی، عضو هیئت علمی دانشگاه علامه‌طباطبایی، سه شنبه ۲۷ تیر ۱۴۰۲ شمسی و آخرین روز ، ۲۹ ذی الحجه سال ۱۴۴۴ و در آستانه ورود به سال ۱۴۴۵ قمری

اصلاح : حشدالشعبی ،

🖤 بازخوانی جامعه شناختی نهضت کربلا و نقش امام حسین علیه السلام در احیای اسلام نوپا ، بخش اول تاکنون درباره نقش و تاثیر نهضت کربلا و نقش بی بدیل امام‌حسین علیه السلام در تجدید حیات دین پیامبر و جلوگیری از تحریف و استحاله اسلام نوپا ی محمدی در برابر اسلام سفیانی و معاویه ای و اسلام یزیدی آثار زیادی در داخل و خارج از ایران نوشته شده است که در آن نویسندگان و پژوهشگران جوامع اسلامی و خاصه تشیع کوشیده اند، در حد بضاعت علمی و دامنه وسعت دانش خود ، فهم و درک و شناختی را از زوایای آشکار و پنهان قیام امام حسین علیه السلام به مخاطبان خود عرضه کنند.برخی نگاهشان صرفا تاریخی ، برخی روایی ، برخی فلسفی و عقلی ،برخی کلامی ،برخی معرفتی و عرفانی و برخی هم نگاه های تلفیقی به این رخداد بی نظیر همیشه زنده در تاریخ گذشته و حال و آینده بشریت داشته اند. اگرخداوند توفیقی عنایت بفرمایند، قصد دارم نگاهی جامعه شناختی به نهضت کربلا و قیام امام حسین علیه السلام کوتاه و مختصر تا روز دهم ، عاشورا داشته باشم. در این بازخوانی، منبع اصلی بنده کتاب * مقتل الحسین از علامه مرحوم سید مرتضی عسکری است که توسط جناب آقای محمد رئیسی، تنظیم شده است و موسسه علمی و فرهنگی علامه عسکری آن را در سال ۱۳۹۳ به چاپ رسانده است. طبیعی است که از دیگر آثار نویسندگانی چون استاد شهید مرتضی مطهری و یا دیگر نویسندگانی که در این زمینه کتاب یا مقاله نوشته اند و بنده قبلا مطالعه کرده ام نیز استفاده می شود ، اما مبنای اصلی کتاب یادشده از علامه عسکری است. 👌 هدف اصلی در این یادداشت ها، بازنمایی اهداف اصلی نهضت کربلا و قیام امام حسین در سال ۶۱ هجری قمری در قاب سال ۱۴۴۵ قمری و ۱۴۰۲ شمسی از مسایل سیاسی و اجتماعی ایران ۱۴۰۲ و مسایل کلان سیاسی و فرهنگی جهان اسلام‌ در منطقه و در دنیای کنونی با محوریت انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی ایران و نقش بی بدیل امام خمینی در تاسیس نظام جمهوری اسلامی ایران و مقام معظم رهبری در تداوم راه و مسیر امام خمینی در حدود سه دهه اخیر است. و بخصوص تاکید بر وظیفه محبان حسینی و عاشقان کربلایی است که با معرفت و شناخت درست در خیمه ها و چادرها و مناسک و مراسم عاشورا شرکت کنند، چرا که مناسک تهی از معرفت و عشق، چه بسا خصلت بومرنگ پیدا کند و بر علیه خود عمل کند. 👈 اوضاع اجتماعی عرب پیش از اسلام نظام سیاسی و اجتماعی و فرهنگی مردم جزیره العرب پیش از اسلام ،عمدتا، نظامی قبیلگی ، طایفه ای و به نوعی مبتنی بر قشربندی های طبقاتی بود. فاقد نظام حکومتی و فرهنگ شهروندی و قانونمداری بودند و حمله و غارت و چپاول در بیابان ها و گردنه ها و سرقت تجارت و زراعت دیگران ، مبنای روابط بین قومی آنان بود. یکدیگر را اسیر می کردند و در بازارهای اطراف مکه مانند بازار *عکاظ* اسیران و اموالشان را می فروختند و از این راه امرار معاش می کردند. 👈 اوضاع اجتماعی مسلمانان پیش از قیام امام حسین علیه السلام بنا بر نقل علامه عسکری ،سیمای برخی از صحابه که تاثیر زیادی در نسل های بعدی خود داشتند و در قرآن هم بر آن تاکید شده است ، عبارت است از ؛ اول ؛اشاعه تهمت افتراء ، دوم؛ تجارت و سرگرمی های لهو و بیهوده و به عبارتی اوقات فراغت پوچ و آلوده به فساد، سوم؛ نفاق و دورویی در میان برخی از صحابه پیامبر، چهارم؛ اقدام به ترور ناموفق پیامبر در جریان بازگشت از غزوه تبوک یا جریان بعد از غدیر، پنجم؛ بیماری وفات پیامبر و سپاه اسامه و تخلف افرادی چون ابوبکر، عمر، ابوعبیده، عبدالرحمان بن عوف، سعدبن ابی وقاص و دیگر بزرگان و مشاهیر صحابه ششم؛ هنگام وفات پیامبر و جمله حسین کتاب الله ، عمر در وقتی پیامبر دستور دادند * بیایید تا برای شما چیزی بنویسم که پس از آن هرگز گمراه نشوید* اما متاسفانه آنان که می دانستند پیامبر چه می نویسد، گفتند، حسبنا کتاب الله و اتهام هذیان گویی به پیامبر دادند. هفتم، ماجرای سقیفه و دودستگی مردم با این اوضاع پس از رحلت پیامبر اگرم صلی اله علیه و آله وسلم، آن اتفاق افتاد که نباید رخ می داد و با وجود همه ی تلاش های آشکار و پنهان و مستقیم و غیر مستقیم پیامبر بر جانشینی امیرالمؤمنین علی علیه السلام، اما جریان رهبری در مسیر انحراف و استحاله و بازگشت به دوران پیش از بعثت قرار گرقت و بدین گونه بسترهای سیاسی و اجتماعی قیام امام حسین، آرام آرام از پس از رحلت پیامبر آغاز و در زمان حکومت یزید به اوج خود رسید و امام حسین راهی جز قیام برای زدودن این همه انحراف و استحاله و تحریف از دین و آیین و مکتب جدشان ، نداشتند، انحرافات به نام اسلام اما بر علیه اسلام آن قدر وسعت و شدت گرفته بود که بجز قیام و نهضت کربلا هیچ چیز دیگری آن را پاک و منزه و تطهیر نمی کرد. آن شالله ادامه تحلیل جامعه شناختی در روزهای آینده، فاتحی ، ۲۸تیر ۱۴۰۲ اول محرم ۱۴۴۵

گفتم غم تو دارم گفتا غمت سر آید گفتم که ماه من شو گفتا اگر برآید گفتم ز مهرورزان رسم وفا بیاموز گفتا ز خوبرویان این کار کمتر آید گفتم که بر خیالت راه نظر ببندم گفتا که شب رو است او از راه دیگر آید گفتم که بوی زلفت گمراه عالمم کرد گفتا اگر بدانی هم اوت رهبر آید گفتم خوشا هوایی کز باد صبح خیزد گفتا خنک نسیمی کز کوی دلبر آید گفتم که نوش لعلت ما را به آرزو کشت گفتا تو بندگی کن کو بنده پرور آید گفتم دل رحیمت کی عزم صلح دارد گفتا مگوی با کس تا وقت آن درآید گفتم زمان عشرت دیدی که چون سر آمد گفتا خموش حافظ کاین غصه هم سر آید

بازخوانی جامعه‌شناختی نهضت کربلا/ ۲ معاویه و شگرد دین علیه دین و اسلام علیه اسلام پس از رحلت پیامبر(ص) و انحراف مسیر ولایت، فرصتی ۲۵ ساله برای معاویه ایجاد شد. در این ۲۵ سال راهبرد و تاکتیک معاویه، تحریف دین و اجرای شگرد اسلام علیه اسلام و دین علیه دین بود. ابوالقاسم فاتحی‌، عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی، همزمان با دهه اول ماه محرم به بازخوانی جامعه‌شناختی نهضت کربلا و نقش امام حسین(ع) در احیای اسلام نوپای محمدی پرداخته و در اختیار ایکنا قرار داده است که به صورت روزانه برای مخاطبان منتشر می‌شود. در ادامه بخش دوم از این سلسله‌ یادداشت‌ها از نظر می‌گذرد همان گونه که در بخش اول گفته شد هدف اصلی این سلسله یادداشت‌ها تا روز دهم محرم، بازنمایی اهداف اصلی نهضت کربلا و قیام امام حسین در سال ۶۱ هجری قمری در قاب سال ۱۴۴۵ قمری و ۱۴۰۲ شمسی از مسائل سیاسی و اجتماعی ایران ۱۴۰۲ است. اکنون نیز فقط حدود ۴۵ سال از انقلاب خمینی(ره) آن وارث حسین(ع) می‌گذرد و ما با موفقیت‌ها و آسیب‌هایی روبرو هستیم لطفا ادامه آن را از طریق لینک زیر پیگیری بفرمایید. https://iqna.ir/00HRHy

بازخوانی جامعه‌شناختی نهضت کربلا/ ۳ 👈 جریان‌شناسی خواص و نقش آن در نهضت کربلا 👌یکی از مهمترین و شاید بتوان گفت مهمترین علت نهضت کربلا و به قربانگاه رفتن پاره تن پیامبر خدا، که باید مورد مطالعه قرار گیرد، جریان شناسی خواص است. خواصی که مسائل و حقایق را می‌دانستند، اما گاهی با سکوت خود، گاهی با کتمان خود، گاهی با تحریف و گاهی با مقابله، جریان حق را تنها گذاشتند و جامعه را فریب دادند. ابوالقاسم فاتحی‌، عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی، همزمان با دهه اول ماه محرم به بازخوانی جامعه‌شناختی نهضت کربلا و نقش امام حسین(ع) در احیای اسلام نوپای محمدی‌ پرداخته است و آن را در اختیار ایکنا قرار داده است که به صورت روزانه برای مخاطبان منتشر می‌شود. در ادامه دو بخش پیشین بخش سوم از این سلسله‌ یادداشت‌ها با موضوع جریان‌شناسی خواص و نقش آن در نهضت کربلا از نظر می‌گذرد. 👈 همان گونه که در دو بخش پیشین گفته شد، نهضت کربلای حسینی تقدیری الهی، پدیده ای سیاسی، تاریخی و جامعه شناختی است که یک شبه و ناگهانی اتفاق نیفتاد. ریشه ها و بسترهای آن را باید از لحظه رحلت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم که آن انحراف بزرگ رخ داد و نیز حوادث پس از آن تا روز عاشورا دانست. اما برخلاف انگیزه و خواست دستگاه اموی و یزید، آنچه که بنی امیه و دستگاه یزید می خواست که با کشتن امام حسین علیه السلام در کربلا دفن شود و فاتحه اسلام ناب محمدی را برای همیشه خوانده شود اما امروزه بخوبی شاهد آن هستیم که برعکس آن اتفاق افتاده است. امروزه عاشورا و نهضت کربلا، چهارچوب و مبنا و الگویی شده برای مبارزه تمامی مستضعفان و محرومان جهان و تمامی رزمندگان محور مقاومت و تمامی هسته‌های حزب الله در سراسر جهان و تمامی بسیجیان بی نام و نشان جوامع اسلامی در مبارزه با فرهنگ و تفکر و نظام سیاسی و هژمونی غرب به رهبری آمریکا در ایجاد نهضت کربلا علل و عوامل گوناگونی نقش دارد. یکی از مهمترین و شاید بتوان گفت مهمترین علت نهضت کربلا و به قربانگاه رفتن پاره تن پیامبر خدا، جریانشناسی خواص است. خواصی که مسائل و حقایق را می‌دانستند، اما گاهی با سکوت خود، گاهی با کتمان خود، گاهی با تحریف و گاهی با مقابله، جریان حق را تنها گذاشتند و جامعه را فریب دادند. ادامه ابن یادداشت را در لینک زیر مطالعه بفرمایید https://iqna.ir/fa/news/4156674

بازخوانی جامعه شناختی نهضت کربلا/۴ عاشورا به مثابه مکتب عشق، معرفت، حرکت و مبارزه عاشورا به مثابه تابلویی هنرمندانه از عناصری چون عقل، عشق، حکمت، علم، سیاست، مبارزه، هنر، زیبایی، شجاعت و... است که ترسیم ماندگار آن به جز از حسین(ع)، فرزند حضرت زهرا(س) و امام علی(ع) از شخص دیگری برنمی‌آید. ابوالقاسم فاتحی‌، عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی، همزمان با دهه اول ماه محرم به بازخوانی جامعه‌شناختی نهضت کربلا و نقش امام حسین(ع) در احیای اسلام نوپا پرداخته و در اختیار ایکنا قرار داده است که به صورت روزانه برای مخاطبان منتشر می‌شود. در ادامه بخش چهارم از این سلسله‌ یادداشت‌ها از نظر می‌گذرد. ادامه مطلب را در لینک زیر مطالعه بفرمایید https://iqna.ir/00HROj

بازخوانی جامعه‌شناختی نهضت کربلا/۵ عاشورا از زبان امام حسین(ع) نشانه‌شناسی و بازنمایی دلالت‌های اجتماعی و سیاسی قیام امام حسین از زبان امام حسین(ع)، یا به بیان دیگر، عاشورا از زبان حسین(ع) بهترین راه درک مبانی این قیام است. ابوالقاسم فاتحی‌، عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی، همزمان با دهه اول ماه محرم به بازخوانی جامعه‌شناختی نهضت کربلا و نقش امام حسین(ع) در احیای اسلام نوپا پرداخته و در اختیار ایکنا قرار داده است که به صورت روزانه برای مخاطبان منتشر می‌شود. در ادامه بخش پنجم از این سلسله‌ یادداشت‌ها از نظر می‌گذرد. بی‌تردید یکی از معتبرترین اسناد در عاشوراپژوهی و فهم فلسفه عاشورا، سخنان امام حسین علیه السلام از آغاز حرکت خود تا پایان آن در گودال قتلگاه است که آن حضرت در مناسبت‌های گوناگون مستقیم و غیر مستقیم بدان اشاره فرموده‌اند. امام از همان ساعات و روزهای اولیه که ولید، فرماندار مدینه شبانه ایشان را برای بیعتی سری با یزید به فرمانداری فراخواند تا آخرین لحظات حیات خود در گودال قتلگاه سخنانی فرموده‌اند که مطالعه و بررسی  این سخنان می‌تواند معتبرترین اسناد عاشورا پژوهی باشد آن امام با رفتن کنار مضجع شریف پیامبر(ص) دلیل خروجش را از مدینه فرموده‌اند و همینطور در اثنای راه از مدینه تا مکه و ناتمام گذاشتن اعمال حج و حرکت از مکه و آمدن به سمت کوفه بنا بر دعوت کوفیان و در نهایت اجبار امام به رفتن به سرزمین کربلا توسط حر بن یزید ریاحی و ناگزیر شدن امام به نبرد نابرابر با آن سپاه ۳۰ هزار نفره، امام در جای جای این هجرت فلسفه قیام خود را بیان فرموده‌اند که معتبرترين منبع دست اول از چرایی و چیستی قیام امام حسین‌ (ع) است. قیامی که به نظر می‌رسد فلسفه آن چند وجهی و چند بعدی است که مهم‌ترین آن اصلاح دین جدشان از انحرافات بنیادین است. انحرافاتی که ...... لطفا ادامه مطالب را در لینک زیر مطالعه بفرمایید. https://iqna.ir/00HRTc

بازخوانی جامعه‌شناختی نهضت کربلا/۶ 👈 سیاست در متن دین و دین در متن سیاست امام حسین(ع) در وصیت کوتاه خود بر این مسئله اشاره و تأکید دارند که حرکت و قیام من، جنبه سیاست منهای دین نیست، بلکه سیاست در متن دین و برای احیای سنت پیامبر(ص) است. ابوالقاسم فاتحی‌، عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی، همزمان با دهه اول ماه محرم به بازخوانی جامعه‌شناختی نهضت کربلا و نقش امام حسین(ع) در احیای اسلام نوپا پرداخته و در اختیار ایکنا قرار داده است که به صورت روزانه برای مخاطبان منتشر می‌شود. در ادامه بخش ششم از این سلسله‌ یادداشت‌ها از نظر می‌گذرد. سیاست نشانه‌شناسی و بازنمایی دلالت‌های اجتماعی و سیاسی قیام امام حسین از زبان امام حسین(ع) و به بیان دیگر، عاشورا از زبان حسین(ع) بهترین راه درک مبانی این قیام و فلسفه آن به شمار می‌آید. در بخش پیشین سخنان امام حسین(ع) نزد ولید فرماندار کوفه و در نزد قبر جدشان پیامبر بررسی شد و این بار به وصیت امام حسین(ع) به برادرش محمد حنفیه می‌پردازیم. امام پیش از حرکت از مدینه در وصیت نامه‌ای کوتاه، پس از شهادت به یگانگی خداوند و رسالت پیامبر و... برای برادر خود محمد حنفیه نوشتند: من برای سرکشی و عیاشی و فساد و ظلم خروج نکردم، بلکه فقط به خاطر اصلاح در امت جدم قیام نمودم و برآنم تا امر به معروف و نهی از منکر کرده و بر سیره جدم و پدرم علی ابن ابی طالب راه بپویم. سخن امام را می‌توان در دو بخش، یکی جنبه سلبی و دیگری جنبه ایجابی، تحلیل کرد. در وجه سلبی، امام قیام خود را برای آنچه در ذهنیت جامعه آن روز و در نزد سلاطین و.... 👈 لطفا ادامه مطلب را از طریق لینک زیر پیگیری بفرمایید. https://iqna.ir/00HRXw

بازخوانی جامعه‌شناختی نهضت کربلا /۷ 👌مسئولیت اجتماعی مسلمانان در برابر حاکم ستمگر اولین و مهمترین تأکید امام حسین(ع)، یادآوری سنت پیامبر(ص) در وظیفه‌ای است که فرد ، فرد مسلمان در برابر فرمانروا و حاکم ستمگر دارد؛ حاکمی که با جابجایی حلال و حرام خدا و با شکستن پیمان‌های خداوند و با بی‌عدالتی و با اشاعه گناه مردم را به بردگی می‌کشاند، تمام آحاد مردم وظیفه دارند در برابر این چنین حاکم و حکمرانی قیام کنند و به پا خیزند و او را از اریکه قدرت به زیر بکشانند.  👈 ابوالقاسم فاتحی‌، عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی، همزمان با دهه اول ماه محرم به بازخوانی جامعه‌شناختی نهضت کربلا و نقش امام حسین(ع) در احیای اسلام نوپا پرداخته و در اختیار ایکنا قرار داده است که به صورت روزانه برای مخاطبان منتشر می‌شود. در ادامه بخش هفتم از این سلسله‌ یادداشت‌ها از نظر می‌گذرد. پس از آنکه امام(ع) مدینه را ترک فرمودند و به مکه آمدند، دریافتند که مأموران مخفی دستگاه یزید قصد ترور آن حضرت را در کعبه و در ایام حج دارند، بخاطر حفظ حرمت کعبه و ناکام گذاشتن طرح ترور دستگاه یزید از مکه به سمت کوفه حرکت کردند، زیرا کوفیان پس از اطلاع از مرگ معاویه در کوفه اجتماع کردند و نامه‌هایی که گفته شده جمع آن‌ها به ۳۰ هزار نامه فردی و دسته‌جمعی رسیده بود را برای امام حسین‌(ع) نوشتند و به همراه رسولانی این نامه‌ها را به امام(ع) رساندند.  درخواست اصلی مردم کوفه و سران آنان این بود که گفتند .... ادامه مطلب را از طریق لینک زیر پیگیری بفرمایید. https://iqna.ir/00HReZ

بازخوانی جامعه‌شناختی نهضت کربلا/ ۸ 👈 حقوق و تکالیف‌ متقابل رهبر جامعه و مردم مهمترین حق مردم بر امام و رهبر خویش، دریافت هدایت، سعادت، خوشبختی، رفاه، امنیت و حق رسیدن به کمال رشد مادی و معنوی و شکوفایی استعدادها و ظرفیت‌های درونی و بیرونی مردم در تمامی جنبه‌های زیست فردی و اجتماعی و مادی این جهانی و آن جهانی در حیات جاودان و سیر به سوی ملاقات با خداوند است. اما در مقابل امام نیز بر گردن مردم حق و حقوقی دارد که بزرگترین آن اطاعت و همراهی با امام، حمایت و پشتیبانی همه‌جانبه از امام و رهبری خویش در آسایش و سختی است. ابوالقاسم فاتحی‌، عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی، همزمان با دهه اول ماه محرم به بازخوانی جامعه‌شناختی نهضت کربلا و نقش امام حسین(ع) در احیای اسلام نوپای محمدی پرداخته و در اختیار ایکنا قرار داده است که به صورت روزانه برای مخاطبان منتشر می‌شود. در ادامه بخش هشتم از این سلسله‌ یادداشت‌ها از نظر می‌گذرد. امام حسین(ع) در روز عاشورا دو سخنرانی داشتند. در اولین سخنرانی که کوتاه بود، خطاب به لشکریان دشمن فرمودند: «ای مردم! سخن مرا بشنوید و شتاب‌ نکنید تا شما را به حقی که بر عهده‌ام دارید، موعظه کنم و علت آمدنم‌ را بدین جا بیان کنم. آن‌گاه اگر عذرم را پذیرفتید و سخنم را تصدیق کردید و انصافم‌ دادید ........ لطفا در صورت تمایل ادامه آن را در لینک زیر مطالعه بفرمایید. https://iqna.ir/00HRiC

بازخوانی جامعه‌شناختی نهضت کربلا / ۹ 👌 دوری از قرآن جبهه حسینی را یزیدی می‌کند 👈امام حسین(ع) به برخی از مهمترین عوامل مبنایی که سبب می‌شود افراد از جبهه حق به جبهه باطل و یزیدی کشانده شوند، اشاره می‌فرمایند و آن عبارت است از دوری از قرآن، فاصله گرفتن از معارف و فرهنگ قرآنی و ترک آن ابوالقاسم فاتحی‌، عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی، همزمان با دهه اول ماه محرم به بازخوانی جامعه‌شناختی نهضت کربلا و نقش امام حسین(ع) در احیای اسلام نوپا پرداخته و در اختیار ایکنا قرار داده است که به صورت روزانه برای مخاطبان منتشر می‌شود. در ادامه بخش نهم از این سلسله‌ یادداشت‌ها از نظر می‌گذرد. 👇 دومین سخنرانی امام حسین(ع) در روز عاشورا هنگامی بود که دو سپاه در وضعیت درگیری کامل و جنگ قرار گرفته بودند و ... ادامه‌مطلب را در صورت تمایل از طریق لینک زیر پیگیری بفرمایید. https://iqna.ir/00HRo0

🖤 عاشورا، حذف شدنی نیست ، اما تحریف شدنی هست. غم زمانه که هیچش کران نمی‌بینم دواش جز می چون ارغوان نمی‌بینم 👌 تنها روز بی مانندی، که از ابتدا تا پایان آفرینش کون و مکان و زیست بوم جغرافیای مکانی و سیاسی ابناء بشر، نظیر و مانندی برای آن نمی توان یافت،،روز عاشورا و زمین کربلا است. میرزا حسین محدّث نوری، در کتاب «مستدرک الوسائل»، از امام صادق (ع)، به نقل از: رسول خدا (ع)، چنین نقل کرده است: امام حسن (ع): هیچ روزی، مانند روز تو (روز عاشورا) نیست ای اباعبدالله! هم چنین : « إنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ حَرارَهٌ فی قُلُوبِ الْمُؤْمِنینَ لا تَبْرُدُ أبَداً کشته شدن حسین (ع)، حرارتی در دل­های مؤمنان ایجاد کرده است که هرگز سرد نمی شود. این که چرا عاشورا و کربلا بی همتا و یکتا است، می تواتد موضوع تحقیقات دانشمندان در علوم مرتبط با عاشورا پژوهی و شناخت مکتب و فرهنگ حسینی قرار گیرد و جای آن مانند مظلومیت خود امام حسبن عليه السلام، مظلوم و غریب است. پرسش هایی را می توان در باره شناخت چرایی و چیستی فلسفه عاشورا ، مطرح کرد ؛ ۰۱ آیا به دلیل بی همتایی امام حسین ،( ع) ویاران با وفایش است؟ ۰۲ آیا به دلیل انحصار مکانی سرزمین کربلا است؟ ۰۳ آیا به دلیل انحصار در شرایط سیاسی و اجتماعی زمانه و دوره عاشورا است؟ ۰۴ آیا به دلیل انحصار در فلسفه عاشورا است که انحصارا مختص به امام حسین ( ع) است؟ ۰۵. آیا به دلیل انحصار در قاتلان امام حسین علیه السلام و یاران با وفایش است؟ ۰۶ آیا به دلیل انحصار در ایفای نقش الگو دهی مکتب و فرهنگ عاشورا برای مبارزان و جهادگران پسا عاشورا است؟ ۰۷ آیا به دلیل کیفیت و شرایط خاص اهل البیت همراه با امام حسبن عليه السلام در روز عاشورا است؟ ۰۸ آیا به دلیل انحصار در کیفیت به شهادت رسیدن اصحاب و یاران امام حسین( ع) است؟ ۰۹ آیا به دلیل نسبت خاص امام حسین علیه السلام با جدشان پیامبر اکرم( ص ) است ؟ ۰۱۰ آیا به دلایل معرفتی ، فکری ، اعتقادی و ارزشی و سیاسی است که تنها در کسی چون امام‌حسین( ع ) یافت می شود؟ ۰۱۱ آیا به دلیل معرفت، شور و عشق مشترکی است که خداوند در قلوب مؤمنین نسبت به عاشورا و امام حسین‌ ( ع )‌ قرار داده است،؟ سهم و نقش هریک از این پرسش ها و پرسش هایی از این دست در قیام عاشورا و چیستی و فلسفه آن ، چیست؟ این پرسش ها می تواند آغازی برای عاشورا پژوهی و کربلا شناسی باشد . مطالعه ای تطبیقی برای آن چه اکنون در ایران ، در منطقه و در جهان می گدرد و بلا شک جغرافیای سیاسی آینده جهان را تحت تاثیر قرار می دهد. اما هر چه باشد ، آن چه تاریخ نگاشته است و خاصه امروز می بینم ، تا کنون هیچ واقعه ای نتوانسته است و شواهد موجود نیز نشان می دهد نمی تواند، جای عاشورا و مکتب و فرهنگ حسینی را بگیرد. مکتب و فرهنگ حسینی، زنده ، پویا ، بدون جایگزین، بی همتا در معرفت ، در شور و شوق و عشق ، در به حرکت درآوردن مردم ، در الگو دهی و الگو گیری ، و در مبارزه با جهل و ظلم و بی‌عدالتی است. لذا این مکتب حذف شدنی نیست، اما تحریف شدنی هست، باید مراقب باشیم، با پول سفارتخانه ها و اندیشکده های آمریکایی و انگلیسی فلسفه سیاسی و معرفتی و اجتماعی و مکتبی ، مکتب و فرهنگ حسینی، تحریف نشود. گواه گویای آن تلاش هایی است که امروزه در فضای مجازی از سوی منحرفان آگاه و نا آگاه و غافل و دست های پنهان و آشکار نفوذ در عاشورای ۱۴۰۲ در ایران می بینیم، دلیل اصلی آن روشن است ، زیرا با تحریف عاشورا و فرهنگ و مکتب حسینی، انقلاب اسلامی و نظام اسلامی ابتدا تحریف و سپس کنار گذاشته می شود. همان گونه که خود عاشورا، نتیجه و محصول تحریفی بود که ریشه های اصلی آن را باید در سقیفه جست و جو کرد. همیشه با بدل سازی و تولید بدلیجات در مکتب ، در دین ، در رهبری ، در سیاست، در فرهنگ، در اقتصاد وجامعه می توان مکتب انحرافی، دبن انحرافی، رهبر انحرافی، سیاست و فرهنگ و اجتماع و اقتصاد انحرافی را تولید و به خورد جامعه و مردم داد تا بتوان بهتر منابع زیر زمینی و رو زمینی را غارت کرد. پس یکی از مهم تربن درس عاشورا و محرم ۱۴۵۵ و ۱۴۰۲ برای ما ایرانیان، تمیز بین اسلام آمریکایی، بدل اسلام ناب محمدی، و تمیز بین رهبری خودساخته دست اتاق های فکر و رسانه های صهیونیستی و آمریکایی و انگلیسی با رهبری نظام جمهوری اسلامی ایران است. به هوش باشیم، طلای ناب خود را با بدل آن جابجا نکنیم. کوفیان تا زمانی که درست تشخیص دادند ، در کنار مسلم و امام خود بودند، اما زمانی که با جنگ شناختی و ترکیبی دستگاه اموی و خاصه اقدامات همه جانبه یزید، در شناخت خود نسبت به مسلم و نسبت به امام تردید گردند، جنگ پیروزمندانه خود را وا نهادند و شکست و خفت و لعنت ابدی را برای خود رقم زدند. ابوالقاسم فاتحی دهاقانی ، عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبائی، جمعه، ششم مرداد ۱۴۰۲ ‌و عاشورای ۱۴۴۵

بازخوانی جامعه شناختی نهضت کربلا /۱۰ 👌 کفر پنهان‌، نفاق آشکار و خیانت خواص؛ زمینه‌ساز عاشورا کفر پنهان‌، نفاق آشکار و خیانت خواص، سه ضلعی بودند که زمینه‌ساز شهادت امام حسین(ع) شده و واقعه عاشورایی را رقم زدند که خود تبدیل به مکتب، فرهنگ و راه و رسمی فرازمان و فرامکان شد. ابوالقاسم فاتحی‌، عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی، همزمان با دهه اول ماه محرم به بازخوانی جامعه‌شناختی نهضت کربلا و نقش امام حسین(ع) در احیای اسلام نوپا پرداخته و در اختیار ایکنا قرار داده است که به صورت روزانه برای مخاطبان منتشر می‌شود. در ادامه بخش دهم و پایانی از این سلسله‌ یادداشت‌ها از نظر می‌گذرد. زمانی که از بازخوانی جامعه‌شناختی نهضت کربلا سخن می‌گوییم، در واقع‌ می‌خواهیم نوعی خوانش جامعه‌شناختی از عناصر و مؤلفه‌های مهم اجتماعی، فرهنگی، سياسی و اقتصادی زمانه قیام امام حسین‌(ع) ارائه کنیم. یعنی منظور ساختارهای اجتماعی، فرهنگ اجتماعی، آداب و رسوم اجتماعی، سنت‌‎های اجتماعی، روابط و تعاملات اجتماعی، گروه‌های ذی‌نفوذ اجتماعی و نهادهای رسمی و غیر رسمی اجتماعی دوره و عصری است که قیام امام حسین‌(ع) در آن بافت اجتماعی رقم خورد. مهمترین اتفاقات آن دوره، ابتدا ظهور اسلام بود. پس از آن رحلت پیامبر(ص) و به دنبال آن رجعت و بازگشت امامت به خلافت، دوران سکوت و خانه‌نشینی امیرالمؤمنین علی(ع) و دوره حکمرانی پنج ساله آن حضرت و در نهایت شهادت آن امام، دوره جنگ‌ سرد امام حسن(ع) با معاویه و نهایت دوره جنگ گرم امام حسین(ع) پس از مرگ معاویه و به سلطنت رسیدن یزید و .... 👈 لطفا در صورت تمایل ادامه مطلب را که آخرین بخش از این يادداشت ها است، را در لینک زیر پیگیری بفرمایید. https://iqna.ir/00HRpZ

💥مظلومیت و غربت ،دو میراث، امامت و رهبری تشیع ،چرا؟ پرسشی برای تامل و تفکر 👌از امروز، یازدهم محرم ،رسالت حضرت زینب سلام الله علیها، در انتقال پیام اصلی عاشورا ، آغاز و تا ظهور امام زمان ادامه دارد، و اکنون در این مقطع حساس تاریخی من و شما کجای داستان کربلا هستیم؟ به گمان بنده ، اصلی ترین پیام عاشورا، مسئله امامت ورهبری است ،که اکنون نظام ولایت فقیه و شخص مقام معظم رهبری مصداق آن است. بی جهت نیست اکنون سه ضلع مثلث شوم کفر جهانی آمریکایی از بیرون و نفاق آشکار شده اسلام آمریکایی از درون و خیانت خواص از برخی یاران و یاوران انقلابی دیروز ، سه ضلع مثلت، برای تهاجم های حساب شده رسانه ای بر علیه نظام جمهوری اسلامی ایران و نظام ولایت فقیه و برعلیه شخص رهبری ، عمل می کنند، زیرا با کشیدن عمود خیمه ، خیمه سقوط می کند. اما خانه اسرائیل و آمریکا، خانه هایی عنکبوتی است و از تاریخ مصرف محاسباتش چند دهه ای گذشته است. حداقل سه دهه است که از تحقق طرح خاورمیانه بزرگ به فرار از منطقه رسیده اند. و امروز صهیونیست ها در بیخ گوششان، خواب آرامی از دست مبارزان فلسطینی ندارند.‌ وقتی با دقت تاریخ سیاسی امامت و رهبری شیعه را از پس از رحلت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم، تا دوران غیبت بررسی می کنیم‌، گویی مظلومیت و غربت ، ارثی است ،مشترک که به یکایک امامان‌ شیعه رسیده است ،به گونه ای که برای حفظ جان آخرین امام شیعیان، آن امام سالیان سال است که مجبور است، مخفیانه و به دور از چشم دوست و دشمن، به ایفای نقش خود بپردازد و حضور مستقیم و در صحنه را نداشته باشد.امام اول شیعیان ۲۵ سال پس از رحلت پیامبر خانه نشین شد و زمانی هم که رهبری را با اصرار زیاد پذیرفت ،با مخالفت و کارشکنی روزانه و سه جنگ با مارقین و ناکثین و قاسطین داشت و در نهایت هم به دست یکی از خوارج به شهادت رسید. داستان پر غصه رهبری امان حسن ( ع) از همان ابتدا با چالش های سیاسی و نظامی و خیانت خواص روبرو شد. امام حسن( ع)‌ پس از شهادت امام علی(ع)، به امامت رسید و در همان روز، بیش از چهل هزار نفر با او برای خلافت بیعت کردند. معاویه، خلافت او را نپذیرفت و با لشکری از شام به سوی عراق حرکت کرد. امام مجتبی(ع) سپاهی را برای مقابله با معاویه اعزام می کند و خود به همراه یک گروه دیگر نیز عازم می شوند. معاویه با طرح شایعاتی میان سپاهیان امام حسن(ع)، زمینه را برای برقراری صلح فراهم می کند. امام حسن(ع) مورد سوءقصد یکی از خوارج قرار می گیرد و و زخمی می شود و برای مداوا به مدائن منتقل می شود. گروهی از سران کوفه به معاویه نامه نوشتند و قول دادند حسن بن علی را به وی تسلیم کنند یا به قتل برسانند. معاویه نامه‌های کوفیان را برای حسن بن علی(ع) فرستاد و به او پیشنهاد صلح داد. امام مجتبی(ع) صلح و واگذاری خلافت به معاویه را با شرایطی که به نفع جامعه اسلامی بود. به این شرط این که معاویه بر اساس کتاب خدا و سنت پیامبر(ص) عمل نماید و برای خود جانشین تعیین نکند و همه مردم از جمله شیعیان علی(ع) در امنیت باشند.معاویه به هیچ‌یک از این شرط‌ها عمل نکرد. و در نهایت امام حسن نیز به شهادت می رسد. داستان امام حسین علیه السلام را نیز همه می دانیم .این مظلومیت و غربت از امام چهارم تا امام‌ دوازدهم ادامه داشته است به گونه ای که زمینه بروز و ظهور رهبری سیاسی برای هیچ کدام ار امامان پیش نیامد و همه ی آنان ناگزیر شدند ،طول مدت امامت خود را مخفیانه و غیر علنی و در مظلومیت و غربت سپری کنند. و اکنون نیز حدود ۱۲۰۰ سال است که آخرین امام شیعیان جهان که فی الواقع امام مردم و رهبر تمامی مردم دنیا هستند در مظلومیت و غربت انتظار به سر می برند. چرا ؟ مگر در امامت و رهبری شیعه چه امتیاز منحصربفردی است که در رهبری دیگر فرقه ها یافت نمی شود؟ و مگر مخالفان و سرکشان در برابر قیام امام که نوعا از پست تربن انسان های زمانه خود بودند، و از طایفه زر وزور و تزویر، چه خصلتی را در امامت و رهبری امامان شیعه سراغ داشتند و دارند که برای حذف رهبری سیاسی آنان به هر جنایتی دست می زدند؟ 👌 و اما پرسش روز ،مگر رهبری امام خمینی و در تداوم آن رهبری امام خامنه ای در راس نظام جمهوری اسلامی ایران، چه پیامدهایی برای نظام سرمایه داری آمریکا و غرب دارد ، که ۴۵ سال است، سرمایه داری غرب و ارتجاع منطقه و تفاله های آنان در داخل ، شبانه روز ، گویی کاری بجز مخالفت و کارشکنی و جنگ گرم و سرد و تحریم و تحریف و جنگ رسانه ای با جمهوری اسلامی ایران به هدایت نظام ولایت فقیه و شخص مقام معظم رهبری ندارند؟ آیا این پرسش ارزش طرح و بحث در دانشگاهها، در حوزه ها، در رسانه ها و در دیگر مجامع علمی و سیاسی را ندارد؟ اگر ندارد پس ، مظلومیت و غربت رهبری همچنان ادامه دارد و اگر دارد ، پس آثار و نتایج آن کو،؟ابوالقاسم فاتحی، عضو هیئت علمی دانشگاه علامه ۱۴۰۲.۵.۷