🌻🌻🌻حقوق بشر در حکومت و مکتب و منش امیرمؤمنان علی علیه السلام🌺🌺 ۱. اصل #شفافیت و #دسترسی_به_اطلاعات: حضرت در نامه ای به حاکم «آذربایجان» به وی فرمودند: «همانا عمل حکمرانی در نظرت #طعمه نباشد بلکه آن، #امانتی بر عهده توست» (نهح البلاغه، ص 354). بی گفتگو، ماهیت امانی حکومت نسبت به #اطلاعات_حکومت نیز جاری است و مردم، #حق_آگاهی از این امانت خود دارند. جز آنچه با عنوان #اسرار_نظامی تلقی می شود. ۲. رعیت انگاری مردم: در بسیاری از گزاره ها و جملات نهج البلاغه بارها از مردم با هویت «#رعیت» یاد شده است(نهج البلاغه، 1414: 251؛ 312؛ 315؛ 365؛ 367؛ 368؛ 371؛ 374؛ 379؛ 387). درون مفهوم رعیت، صفت شفیق و مهربان بودن و نه درنده بودن حاکم نسبت به مردم اخذ شده و بهتر از مفهوم «#شهروند» می تواند #پاسخگویی_حکومت در قبال مردم و خداوند را تأمین کند و از #استبداد_حکومت جلوگیری کند. ۳. حکمرانی خوب (#حسن_الولایة) و #اصل_رحمت در حکمرانی: آن‌جایی که حضرت، خطاب به مالک اشتر می فرمایند: «دلت را به رحمت نسبت به رعیت و دوست داشتن آنان و نرمی در برابر ایشان موظف بدار و نسبت به ایشان همچون جانوری درنده مباش که منتظر فرصتی برای خوردن آنهاست» (نهج البلاغه، 1414: 367). ناشر مطالب کانال عصر حقوق بشر باشید. کانال عصر حقوق بشر https://eitaa.com/HumanRightsInWorld