ناظر قانونگذار یا قانونگذار ناظر؟ بی تردید #قانونگذاری و #نظارت، دو کارویژه مهم و تاثیرگذار مجلسِ مرکب از نمایندگان منتخب مستقیم مردم در نظام حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران است. تقدم و اولویت نسبی هر یک بر دیگری البته محل اختلاف است. برخی نظارت را شان اصلی مجلس دانسته و قانونگذاری را ابزار لازم برای تضمین حسن نظارت و تعریف معیار نظارت دانسته اند و در نتیجه معتقدند ساختار و وقت مجلس باید معطوف به این کارویژه طراحی و هدایت شود. برخی نیز همانطور که از نام قوه مقننه برمی آید، وضع قانون یعنی تعریف قواعد رفتار اجتماعی و لوازم چنین تنظیمی را وظیفه محوری مجلس دانسته و نظارت را بایسته ای تبعی جهت احراز حسن اجرای قانون در مقام عمل دانسته اند. مطالعه تطبیقی هم نشان می دهد که وظایف نظارتی مجلس بسیار متنوع و گسترده و البته تاثیرگذار است. به مثل، از نظارت بر تشکیل و تداوم کابینه تا ایفای نقش در بودجه ریزی و مشارکت در الحاق به معاهدات بین‌المللی و مشارکت در برخی تصمیمات اجرایی مانند استخدام کارشناس خارجی در شمار صلاحیتهای نظارتی مجلس است. اما بازیگری روزافزون دولتها در قانونگذاری از طریق تقدیم لوایح قانونی که عمدتا پشتگرم به مطالعات فنی و میدانی و نیز مبتنی بر اقتضائات اجرایی است، نقش مجالس را در ابتکار قانونگذاری کمرنگ کرده است. قوانین موضوعه ی مصوب اگرچه گاه ناقص، متعارض، ناکارآمد، تاریخ گذشته و حتی گمراه کننده هستند، اما تضمین اجرای آنها به مدد اهرم نظارت موثر بسیاری از مشکلات را برطرف می کند نتیجه این نظرسنجی محدود اینستاگرامی هم لزوم اولویت بخشی به نظارت را نشان می دهد @drhamednikoonahad