مطابق با آمار statista، ایران پنجمین کشور دارای ذخایر معدنی در دنیاست. ایران، ۱ درصد از جمعیت دنیا را دارد اما ۷ درصد از ذخایر اکتشاف شده دنیا در ایران است. چه بسا اگر اکتشافات بیشتری انجام شود، این عدد افزایش هم پیدا کند. روسیه، آمریکا، عربستان سعودی و کانادا در رتبه های بالاتر از ایران قرار گرفته اند. امروز کرمان هستم. یکی از مهمترین مراکز معدنی کشور و بناست از مجموعه هایی از صنعت مس بازدید کنم. سعی می کنم گزارشی مختصر از این بازدید را تقدیم کنم. اما اجمالا از پنج منظر باید به مس نگاه کرد: ۱- حیثیت منبع عظیم خدادادی مس ۲-شیوه تولید و تکنولوژی استخراج و استحصال ۳- شیوه تخصیص و بهره برداران مس ۴- زنجیره تولید و صادرات ۵- شیوه توزیع و بهره برداری. ۱- ایران پس از شیلی، استرالیا، پرو و روسیه، پنجمین دارنده ذخایر مس در جهان است. تن ذخیره مس در ایران اکتشاف شده است. ۲- با وجود رتبه پنجم در دخایر، در تولید کاتد در رتبه ۱۸ قرار دادیم. و ۶۰ امین کشور در صادرات سنگ و کنستانتره مس هستیم. از همینجا اولین مشکلات پدیدار می شود: در استخراج و تولید این ذخایر عظیم مشکل داریم. ۳- مس، در ابتدا مالکیت دولتی داشت. اما رفته رفته به شدت در معرض واگذاری قرار گرفت. تا جایی که حدود ۸۰ درصد از سهامش خصوصی شده است. باید دید این تغییر مالکیت و نظام به ه برداری چه اثری داشته است؟ ۴- تولیدهای پایین دستی مس در ایران تا سطوحی از قبیل سیم های انتقال، ظروف و ... برقرار است. اما زنجیره در بخش هایتک هنوز پیشرفت نکرده است. درصد استخراج مس نسبت به ظرفیت آن در ایران بسیار پایین است و تا یک ششم کشورهای مشابه می رسد. اما همین میزان را هم به طور کامل در زنجیره داخلی وارد نمی کنیم و حدود ۴۰ درصد خام فروشی داریم. ۵- با خصوصی سازی، طبعا عموم مواهب مس عایدی این بخش است. وجود سهام عدالت در میان سهامداران مس باعث شده بدنه عظیمی از مردم، نرخ های بسیار ناچیزی دریافت کنند. این تعداد بالای مردم، موجب ایجاد یک اهرم اقتصادسیاسی برای بهره برداران خاص شده است. فعلا به همین مقدار و کدهای بسیار ابتدایی بسنده می کنم. #اقتصادنوردی ☘️کانال تحلیل‌های اقتصادی دکتر حمیدرضا مقصودی @hamidrezamaghsoodi