‍ 🌷 #دختر_شینا – قسمت 2⃣5⃣ 💥 سرش را انداخت پایین و باز کوک‌های لحاف را کشید. تلویزیون روشن بود. داشت صحنه‌های جنگ را نشان می‌داد؛ خانه‌های ویران‌شده، زن‌ها و بچه‌های آواره. سمیه از خواب بیدار شد. گریه کرد. صمد بغلش کرد و داد دستم تا شیرش بدهم. سمیه که شروع کرد به شیر خوردن، صمد زل زد به سمیه و یک‌دفعه دیدم همین‌طور اشک‌هایش سرازیر شد روی صورتش. گفتم: « پس چی شد...؟! » سرش را برگرداند طرف دیوار و گفت: « آن اوایل جنگ، یک وقت دیدم صدای گریه‌ی بچه‌ای می‌آید. چند نفری همه جا را گشتیم تا به خانه‌ی مخروبه‌ای رسیدیم. بمب ویرانش کرده بود. صدای بچه از آن خانه می‌آمد. رفتیم تو. دیدیم مادری بچه‌ی قنداقه‌اش را بغل کرده و در حال شیر دادنش بوده که به شهادت رسیده. بچه هنوز داشت به سینه‌ی مادرش مک می‌زد. اما چون شیری نمی‌‌آمد، گریه می‌کرد. » 💥 از این حرفش خیلی ناراحت شدم. گفت: « حالا ببین تو چه آسوده بچه‌ات را شیر می‌دهی. باید خدا را هزار مرتبه شکر کنی. » گفتم: « خدا را شکر که تو پیش منی. سایه‌ات بالای سر من و بچه‌هاست. » کاسه‌ی انار را گرفت دستش و قاشق‌قاشق خودش گذاشت دهانم و گفت: « قدم! الهی اجرت با حضرت زهرا‌(س). الهی اجرت با امام حسین‌(ع). کاری که تو می‌کنی، از جنگیدن من سخت‌تر است. می‌دانم. حلالم کن. » 💥 هنوز انارها توی دهانم بود که صدای بوق ماشینی از توی کوچه آمد. بعد هم صدای زنگ توی راهرو پیچید. بلند شد. لباس‌هایش را پوشید، گفت: « دنبال من آمده‌اند، باید بروم. » انارها توی گلویم گیر کرده بود. هر کاری می‌کردم، پایین نمی‌رفت. آمد پیشانی‌ام را بوسید و گفت: « زود برمی‌گردم. نگران نباش. » 💥 صبح زود با صدای سمیه از خواب بیدار شدم. گرسنه‌اش بود. باید شیرش می‌دادم. تا بلند شدم و توی رختخواب نشستم، سمیه خوابش برد. از پشت پنجره آسمان را می‌دیدم که هنوز تاریک است. به ساعت نگاه کردم، پنج‌ونیم بود. بلند شدم، وضو گرفتم که دوباره صدای گریه‌ی سمیه بلند شد. بغلش کردم و شیرش دادم. مهدی کنارم خوابیده بود و خدیجه و معصومه هم کمی آن‌طرف‌تر کنار هم خوابیده بودند. دلم برایشان سوخت. چه معصومانه و مظلومانه خوابیده بودند. 💥 طفلی‌ها بچه‌های خوب و ساکتی بودند. از صبح تا شب توی خانه بوند. بازی و سرگرمی‌شان این بود که از این اتاق به آن اتاق بروند. دنبال هم بدوند. بازی کنند و تلویزیون نگاه کنند. روزها و شب‌ها را این‌طور می‌گذراندند. یک لحظه دلم خواست زودتر هوا روشن شود. دست بچه‌ها را بگیرم و تا سر خیابان ببرمشان، چیزی برایشان بخرم، بلکه دلشان باز شود. اما سمیه را چه‌کار می‌کردم. بچه‌ی چهل روزه را که نمی‌شد توی این سرما بیرون برد. 💥 سمیه به سینه‌ام مک می‌زد و با ولع شیر می‌خورد. دستی روی سرش کشیدم و گفتم: « طفلک معصوم من، چقدر گرسنه‌ای. » صدای در آمد. انگار کسی پشت در اتاق بود. سینه‌ام را به زور از دهان سمیه بیرون کشیدم. سمیه زد زیر گریه. با ترس و لرز و بی‌سر و صدا رفتم توی راه‌پله. گفتم: « کیه... کیه؟! » صدایی نیامد. فکر کردم شاید گربه است. سمیه با گریه‌اش خانه را روی سرش گذاشته بود. پشت در، میزی گذاشته بودم. رفتم پشت در و گفتم: « کیه؟! » 💥 کسی داشت کلید را توی قفل می‌چرخاند. صمد بود، گفت: « منم. باز کن. » با خوشحالی میز را کنار کشیدم و در را باز کردم. خندید و گفت: « پس چه‌کار کرده‌ای؟! چرا در باز نمی‌شود. » چشمش که به میز افتاد، گفت: « ای ترسو! »دستش را دراز کرد طرفم و گفت: « سلام. خوبی؟! » صورتش را آورد نزدیک که یک‌دفعه مهدی و خدیجه و معصومه که از سر و صدای سمیه از خواب بیدار شده بودند، دویدند جلوی در. هر دو چند قدم عقب رفتیم... 🔰ادامه دارد... 🌷اللَّهُمَ صَلِّ عَلی محمَّد وَ آلِ محمَّد وَ عجِّل فَرَجَهُم 🌷

🔻شُکر ✍ #شکر یک «عمل» است، نه «حرف». 👈 #شکرگزارِ واقعی کسی است که به هر نعمتی، «پاسخِ عملی» بده. ❌ در واقع، اگر فقط بگیم: «خدایا شکر» و هیچ اقدامِ عملی انجام ندیم، هنوز #شاکر نیستیم. #شاکر مقامِ خیلی بالائیه. اصلاً #شاکر یکی از اسم‌هایِ خداست.☝️ خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: 🕋 اعْمَلُوا آلَ دَاوُودَ شُکْراً، وَ قَلِیلٌ مِّنْ عِبَادِیَ الشَّکُورُ (سبأ/۱۳) 💢 ای خاندان داود! به #شکر عمل کنید، که عدّه‌ی کمی از بندگان من شکرگزارند. ❗️ دقّت کنید! در این آیه کلمه‌ی «اعْمَلُوا» به کار رفته. اعْمَلُوا👈 یعنی: عمل کنید، انجام دهید. اعْمَلُوا شُکْراً👈 یعنی: به شکر عمل کنید، شکر را انجام دهید. پس: ✔ #شکر «عمل کردنی» است، نه «گفتنی». ✔ به «عمل» است، به «زبان» نیست. ☝️ «عملِ به شکر»، یعنی استفاده‌ی درست از #نعمت، یعنی #خدمت_به_خلقِ خدا، و برخوردار کردنِ اونها از #نعمت. ☝️ «عملِ به شکر»، یعنی توسعه‌ی نعمت‌ها و برکاتِ الهی؛ چون خودِ خدا در قرآن، وعده داده است: 🕋 لَئِن شَکَرْتُمْ لَأَزِیدَنَّکُمْ (ابراهیم/۷) 💢 اگر #شکرگزاری کنید، من هم بر شما زیاد خواهم کرد. 👌 یعنی هر نعمتی، متناسب با شکرگزاریِ عملی، بیشتر میشه. و وعده‌ی «لَاَزِیدَنَّکُم» تحقّق پیدا میکنه. ❌ خلاصه اینکه #مومن، مفت‌خور نیست. بلکه #شکرِ هر نعمتی رو، چه مادّی و چه معنوی، با بهترین «پاسخِ عملی» انجام میده. اصلاً #مومن این خصلتِ #شکرگزاری رو از خدایِ خودش یاد گرفته. خیلی‌ها فکر می‌کنند فقط #انسان باید نسبت به خداوند شاکر و سپاسگزار باشه. ❌ نخیر! اصلاً اینطور نیست. خداوندِ مهربان، خودش بالاترین #شاکر و قدردانه. اصلاً #خدا، حقیقتِ #شکر و سپاسه.❤️ 👌 محاله که کسی خدمتی خالصانه و صادقانه داشته باشه، و #خدا نسبتِ به او #شاکر و قدردان نباشه. ✔ #شاکر و #شکور از اسم‌های خداست. 🔔 #خدا هیچ کارِ خیری رو (هر چقدر کوچیک هم باشه) بی‌جواب نمیذاره. این خصلتِ ذاتیِ خداست: 🕋 وَ کَانَ اللهُ شَاکِرًا عَلِیمًا (نساء/۱۴۷) 💢 خداوند در برابرِ اعمالِ بندگان قدردان است، و از آن آگاه است. ✅️ دقّت کنیم که #شاکر و #شکور از اون اسم‌هایی هستند که در قرآن، هم برای #خدا به کار رفته، و هم برای #انسان. ✔ یعنی هم «خالق» رو در بر می‌گیره، و هم «مخلوق» رو. پس #شکر یک «تعاملِ دو طرفه» است: 👈هم #خدا و هم #انسان.👉 📣 ما انسان‌ها، هر سعی و تلاشِ خالصانه‌ای که برای خشنودی #خدا انجام بدیم، بدون شکّ موجبِ سپاس و قدردانیِ عملیِ #خدا میشه.❤️ همچنانکه قرآن می‌فرماید: 🕋 وَ کَانَ سَعْیُکُم مَّشْکُوراً (انسان/۲۲) 💢 و سعی و تلاش شما، مورد قدردانی است.

🔥 گناه شناسی ❌❌ سخن چینی 📌 سخن‌چینی، نَمیمه یا نَمّامی از گناهان کبیره به معنای بازگو کردن سخنان فردی نزد دیگران با هدف بر هم زدن روابط دوستانه آنان است. سخن‌چینی از گناهان مربوط به زبان است و در قرآن و روایات نکوهش شده است. این عمل غالباً با برخی دیگر از رذایل اخلاقی همچون غیبت و تهمت همراه است و از برخی از آنها مانند حسادت نشأت می‌گیرد. قتل نفس و ذلت و خواری از پیامدهای دنیوی و محرومیت از بهشت، از پیامدهای اخروی آن بیان شده است. 🔴 آثار و پیامدهای سخن چینی در روایات 🔺عذاب قبر: ابن عباس روایت کرده است که یک سوم عذاب قبر مربوط به سخن‌چینی است. 🔺محرومیت از بهشت: در روایتی از امام باقر(علیه السلام ) سخن‌چین در شمار کسانی ذکر شده است که از رفتن به بهشت محروم‌اند. 🔺عدم استجابت دعا: به گزارش کعب الاحبار، بنی‌اسرائیل دچار قحطی شدند. حضرت موسی چندین بار از خدا تقاضای باران کرد؛ اما خدا درخواست او را اجابت نمی‌کرد. خدا به موسی وحی کرد در میان شما سخن‌چینی هست که تا زمانی که بر سخن‌چینی خود اصرار کند، پاسخ شما را نمی‌دهم. موسی از خدا خواست تا سخن‌چین را به او معرفی کند. خداوند فرمود: من شما را از سخن‌چینی نهی می‌کنم؛ چگونه خودم سخن‌چینی کنم؟ 🔺ذلت و خواری: نقل شده است که سخن‌چینی بر دروغ، حسد و نفاق استوار است و اجاقی است که با آتش آن ذلت و خواری می‌پزند. 🔺ایجاد کینه و اختلاف: از حضرت علی(علیه السلام ) روایت شده است که از سخن‌چینی بپرهیزید؛ زیرا بذر کینه را می‌افشاند و بین خدا و مردم فاصله می‌اندازد.

┄┅┅✿❀🍀🦋🍀❀✿┅┅┄ 🌷‍ اعمال شب اول ماه رمضان 🌷‍ شب اول در آن چند عمل است : ❶ اوّل : آنكه طلب هلال كند و بعضى استهلال اين ماه را واجب دانسته اند ❷ دوم : غسل اول ماه ❸ سوم : زیارت امام حسین علیه السلام ❹ چهارم : زمانی که هلال ماه مبارک رمضان مشاهده شد رو به قبله كند و دستها را به آسمان بلند كند و خطاب كند هلال را و بگويد: «رَبّى وَرَبُّكَ اللّهُ رَبُّ الْعالَمينَ اَللّهُمَّ اَهِلَّهُ عَلَيْنا بِالاْمْن وَالاِْيمانِ وَالسَّلامَةِ وَالاِْسْلامِ وَالْمُسارَعَةِ اِلى ما تُحِبُّوَتَرْضى اَللّهُمَّ بارِكَ لَنا فى شَهْرِنا هذا وَارْزُقْنا خَيْرَهُ وَعَوْنَهُ وَاصْرِفْ عَنّا ضُرَّهُ وَشَرَّهُ وَبَلاَّئَهُ وَفِتْنَتَهُ پروردگار من و پروردگار تو خدا پروردگار جهانيان است خدايا اين ماه را بر ما نو كن با امنيت و ايمان و سلامتى و اسلام و پيشى گرفتن بدانچه تو دوست دارى و خوشنود شوى, خدايا بركت ده به ما در اين ماه و خير و خوبى و كمك آن را روزى ما كن و بگردان از ما زيان اين ماه و شر و بلا و فتنه اش را ❺ پنجم : از مستحبات شب اول ماه مبارک رمضان ، خواندن دعای جوش کبیر است . ❻ ششم : همچنین خواندن دعاهای وارده مخصوصاً دعای چهل وسوم و چهل چهارم صحیفه سجادیه در این شب شفارش شده است 🌹 حلول ماه مبارک رمضان بر شما بندگان خوب خدا مبارک🌹 ┄┅┅✿❀🍀🦋🍀❀✿┅┅┄