ن گرفتيم ولى آنها قسمت قابل ملاحظه اى از آنچه به آنان #تذكر داده شده بود بدست فراموشى سپردند، لذا در ميان آنها تا دامنه قيامت عداوت و دشمنى افكنديم و خداوند در آينده آنها را از آنچه انجام داده اند (و از نتايج آن) آگاه خواهد ساخت.» 🔸مائده 14 👌عيسى بن مريم علیه السلام پيغمبر رحمت بود و مردم را به صلح و صفا مى خواند، و تشويقشان مى كرد به اينكه نسبت به آخرت اشراف و توجه كامل داشته و از لذائذ دنيا و زخارف دل فريب آن اعراض كنند، و نهيشان مى كرد از اينكه بر سر دنيا اين كالاى پست تكالب كنند، يعنى مانند درندگان بر سر يك شكار پنجه به روى هم بكشند كه اگر خواننده عزيز بخواهد كلمات آن جناب را ببيند بايد به مواقف مختلفى كه انجيلهاى چهارگانه از آن جناب نقل كرده اند مراجعه كند. 👌ليكن پيروانش عكس العمل بر خلاف، از خود نشان داده و مواعظ و تذكرات آن جناب را از ياد بردند، و چون #چنين كردند عداوت و دشمنی میان آنها پراکنده شد . 📚ترجمه تفسیر المیزان ج 5 ص 393 ❕این که قرآن می گوید خداوند میان آنها عداوت و دشمنی افکنده است به آن معنا نیست که خداوند مستقیما چنین کاری را کرده باشد ، بلکه اثر #طبیعی نادیده گرفتن تعالیم مسیح علیه السلام و پیمان شکنی ها و خلاف کاری های مسیحیان ، آن بود که عداوت و دشمنی و اختلاف میان آنها ایجاد شود ، و از آنجایی که هر شیئ و سببی به #مقتضای توحید افعالی و قاعده مسلم ( لا موثر فی الوجود الا الله ) اثرش را از ناحیه موثر #حقیقی یعنی خداوند دارد ، لذا ایجاد کینه و عداوت که متاثر از خلاف کاری های مسیحیان است به خداوند نسبت داده شده است اگر چه سبب ساز اصلی ایجاد کینه و عداوت خود #مسیحیان بودند . 👌به بیان دیگر اعمال خلافی که مسیحیان انجام می دادند آثاری داشت که خواه ناخواه دامنشان را می گرفت و پرده بر چشم و گوش و عقل آنها می افکند، و آنها را به #عداوت و کینه با یکدیگر می کشاند، و از آنجا که خاصیت همه اشیاء و تاثیر همه اسباب به فرمان خداوند است، می توان این کینه و عداوت را که ناشی می شود از اعمال ناپسند #مسیحیان ، در تمام این موارد به خدا نسبت داد، اما این نسبت عین اختیار بندگان و آزادی اراده آنها است ، و اشکالی بر خداوند وارد نیست . ❕لذا در #توضیح آیه مذکور در تفسیر نمونه می خوانیم ؛ « مفهوم آيه فوق چنين است كه پيمان شكنى نصارى و خلافكاري هاى آنها سبب شد كه عوامل عداوت و دشمنى و بذر نفاق و اختلاف در ميان آنها پاشيده شود و از آنجا که ميدانيم آثار اسباب تكوينى و طبيعى بخدا نسبت داده ميشود ( القاء کینه و عداوت به خداوند نسبت داده شده است ) و هم اكنون كشمكشهاى فراوانى كه بين دول مسيحى وجود دارد و تا كنون سرچشمه دو جنگ جهانى شده و هم چنان دسته بندي هاى توام با عداوت و #دشمنى در ميان آنها ادامه دارد، علاوه بر اين، اختلافات و عداوتهاى مذهبى در بين فرق مذهبى مسيحيت بقدرى زياد است كه هم اكنون نيز به كشتار يكديگر ادامه ميدهند. 📚تفسیر نمونه ج 4 ص 318 👌به فرض هم که بگوییم خداوند مستقیما بین مسیحیان اختلاف و دشمنی ایجاد کرده است ، باز هم اشکالی #مطرح نمی شود زیرا این اختلاف و دشمنی به عنوان عقاب و مجازات خداوند بین آنها پراکنده شده است و بی دلیل نبوده است و آنان مستحق آن بوده اند ، زمانی این القاء کینه و دشمنی ناپسند است که خداوند بدون دلیل #موجهی دست به آن بزند لذا در تفسیر آسان چنین آمده است ؛ « چون اين كيفر و جزاء در مقابل پيمان شكنى و اهميت ندادن بدستورات خدا بود لذا اين اشكال مورد ندارد كه گفته شود #چگونه مى شود خدا بين آنان ايجاد عداوت و كينه ورزى كند.» 📚تفسیر آسان ج 4 ص 124 بی‌ادبی‌های شمس تبریزی استفاده شمس تبریزی از الفاظ رکیک و زشت و چرندگویی در نوشتارهای خویش شرمنده بابت این مطالب، لیکن بت‌ها و افراد منحرف باید رسوا بشوند دانلود اسکن کتاب: http://bit.ly/2ztS2F8 💠 تفسیر آیه ۷۴ سوره الفرقان (فضائل اهل البیت علیهم السلام در کتب اهل سنت عمری) 🔥 عبد الله بن عُمَر : اموالتان را به والی تان بدهید حتی اگر با آن پول #شراب بنوشند،‼️ این روایت را بیهقی به اسناد صحیح وحسن نقل کرده است. 🌸🍃🌸 🍃🌸 🌸 #دعای_روز_بیست_و_ششم_ماه_رمضان🌸🍃 🌷بسم الله الرحمن الرحیم🌷 اللهمّ اجْعَل سَعْیی فیهِ مَشْكوراً وذَنْبی فیهِ مَغْفوراً وعَملی فیهِ مَقْبولاً وعَیْبی فیهِ مَسْتوراً یا أسْمَعِ السّامعین. خدایا قرار بده كوشش مرا در این ماه قدردانـى شده و گناه مرا در این ماه آمرزیده و كردارم را در آن مورد قبول و عیب مرا در آن پوشیده‌اى شنواترین شنوایان... 🌸 🍃🌸 🌸🍃🌸 🎀 💬 سوال : ابتدا و انتهاى نیت روزه به طور عادى چه زمانى است؟ ✅ پاسخ : ✍ نیت براى روزه ماه رمضان و نذر معیّن، از اول شب تا اذان صبح است 🔷 براى روزه غیر معین (مانند روزه قضا و نذر مطلق)، از اول شب تا ظهر روز بعد است. ♦ نیت

ود ؛ «ناسزا نگوييد تا از #دشمنى آنان در امان بمانيد». 📚وسائل الشیعه ج 12 ص 297 👌همچنين امام صادق (عليه السَّلام) مى فرمايد ؛ «دشنام به مؤمن انسان را در آستانه هلاكت قرار مى دهد». 📚الکافی ج 2 ص 359 👌وقتى به اميرمؤمنان (عليه السَّلام) گزارش دادند كه برخى از ياران وى شاميان را ناسزا مى گويند، آنان را فرا خواند و چنين فرمود ؛ «دوست ندارم #دشنام دهنده باشيد، اما اگر كردار آنان را بازگو كنيد و روش آنان را تشريح كنيد، به حقيقت نزديك تر و عذرى رساتر براى شما خواهد بود». 📚نهج البلاغه خطبه 201 👌بنابراين «سب» در اسلام حرام است و لذا هيچ فرد عاقل و دانايى به دشنام پناه نمى برد و از دشنام و ناسزاگويى بهره نمى گيرد؛ و اين كه در بسيارى از گفتارها و نوشته ها آمده است كه #شيعه «يسبّ الصحابة»، نتيجه غفلت از معناى حقيقى سبّ و دشنام است. ❕آنچه موضوع سخن است، مسأله لعن به معنى بيزارى از اعمال زشت يك فرد است، خواه از صحابه باشد يا از تابعان يا از گروه هاى ديگر. 🔸اظهار بيزارى و تنفر از اعمال زشت يك فرد، شاخه اى از امر به معروف و نهى از منكر به شمار مى آيد و از #شئون انسان هاى وارسته است. حتى خداوند متعال نيز در قرآن گروهى را لعن كرده است. 👌 لعن (به معنى اظهار بيزارى و دورى از عملكرد يك انسان) لازمه ايمان به دين و احكام آن است. آنچه مايه اشتباه شده اين است كه: سب و لعن با هم مترادف و به يك معنى هستند در حالى كه دو #مفهوم متغاير دارند، روش خدا و پيامبر او، بر سبّ نكردن بوده است ولى اشخاصى را لعن كرده، يعنى از عملكرد آنها اظهار انزجار و بيزارى نموده اند. اينك سخنان اهل لغت را در تفسير و تبيين معناى لعن از نظر مى گذرانيم ؛ ❕ابن منظور مى نويسد: لعنت به معنى بيزارى و طرد است. عرب مى گويد: «لعنَه» به معنى «طردَه» است و در قرآن كريم آمده است: «بَلْ لَعَنَهُمُ اللّهُ بِكُفْرِهِمْ» «خدا آنان را به خاطر #كفرشان از رحمت خويش دور ساخت». 📚لسان العرب ج 13 ماده لعن 👌به خاطر اين تفاوت جوهرى كه بين لعن و سبّ است قرآن گروه هايى را لعن مى كند، ولى سبّ نمى نمايد. اينك به برخى از گروه ها كه در قرآن مورد لعن قرار گرفته اند، اشاره مى كنيم ؛ 1. كافران: احزاب/ 64. 2. شيطان: نساء/ 118. 3. يهود: مائده/ 68 4. تهمت زنان به بانوان پاكدامن: نور/ 23. 5. آزار دهندگان پيامبر: احزاب/ 54. 6. منكران حق: بقره/ 159 و.... ❕البته اين گروه ها كه مورد لعن خدا قرار گرفته اند، اعم از كافر و مسلمانند. علاوه بر اين كه در قرآن، ظالمان و #مفسدان مورد لعن قرار گرفته اند که جهت آگاهی رجوع شود ؛ 📚فرهنگ قرآن ج 25 ص 185 به بعد 🔸#ادامه 👇👇 🔸#ادامه 👌پيامبر گرامی طوايفى را به صورت كلى لعن كرده است، مانند: دزد، جوانى كه خود را به شكل زن درآورد و كسى كه حيوانى را به غير نام خدا ذبح كند، و كسى كه والدين خود را دشنام دهد و يا رشوه بگيرد و.... 📚فهارس مسند احمد ج 2 ص 56_58 💠 گاهى هم آن حضرت افراد #مشخص و معينى را لعن نموده است ؛ 1⃣ احمد در مسند خود مى نويسد ؛ «خدايم به من دستور داد قريش را دو بار لعن كنم، هم #چنان كه به من دستور داد دوبار در حق آنان دعا كنم». 📚مسند احمد ج 4 ص 387 2⃣ شعبى گويد: عبداللّه بن زبير در حالى كه بر كعبه تكيه زده بود، گفت: سوگند به صاحب اين خانه «لَقَدْ لَعَنَ رَسُولُ اللّه فُلاناً وَما وُلِدَ مِنْ صُلْبِهِ». سوگند به صاحب خانه #پيامبر فلانى و آن كس كه از صلب او درآيد، لعن كرده است». 📚مسند احمد: 4/ 5. 👌در مورد اين كه آن شخص كيست، درحديث مستدرك وارد شده است ؛ «پيامبر #حكم بن عاص و فرزندان او را لعن كرد». 📚مستدرک ج 4 ص 481 👌نتيجه اين كه: هرگز از خدا سب و دشنامى سر نزده و رسول او از اين رفتار ناهنجار پيراسته است، ولى در عين حال همان خداى حكيم و رسول داناى او، از اظهار انزجار از گروه ها يا افراد خوددارى نكرده اند و نمونه هايى ارائه گرديد. با توجه به اين مقدمه، اكنون درباره بيزارى از صحابه سخن مى گوييم ؛ ❕صحابه رسول خدا ، بويژه آنان كه در مكه معظمه تحت فشار بوده و اسلام خود را حفظ كردند و دعوت حق را لبيك گفتند، يا آنان كه پس از هجرت به مدينه با ريختن خون خود، درخت اسلام را در #جنگ هاى بدر و احد و حنين آبيارى كرده اند، يا آنها كه پس از درگذشت پيامبر گرامى خانه و كاشانه خود را ترك گفته و به جهاد پرداخته اند. ❕همه اين گروه ها مورد تكريم و تعظيم مى باشند، زيرا آنان به سان شمع، سوخته و اطراف خود را روشن نموده اند و احدى درباره آنان سخنى ندارد. اصولًا پيامبر گرامى پانزده هزار صحابى شناخته شده و هشتاد و پنج هزار صحابى ناشناخته دارد، چگونه انسان- هر چه هم دور از حقيقت باشد- مى تواند به اين افراد كه شناسايى صحيحى از آنها ندارد،- نعوذ باللّه جسارت كند؟ 👌سخن در جاى ديگر است؛ اين كه هرگاه فردى از ياران