🌸جوامع و تعلیم و تربیت🌸 🌺 قسمت دهم🌺 🍀علی کنگاوری🍀 🌸در ادامه بحث باید گفت: به عبارت دقیق تر، نگرش با بینش، تفاوت دارد: ✍بینش یعنی آموزش از طریق کلاس ها، معلم دبستان و دبیرستان و غیره است و از راه تعلیم به دست می آید. ✍اما نگرش محصول تربیت است و از طریق شکل گیری و نهادینه شدن یک رفتار و خمیر مایه وجودی مطلوبِ اخلاقی و انسان گونه و مطابق با ارزش های الهی و اسلامی سالم حاصل می گردد و جهان‌بینی و باورها و عقیده را می سازد. ✍به عبارت ساده تر مفهوم بینش و نگرش از این لحاظ قابل توجه است که در تعلیم و تربیت؛ توام با تزکیه و نهادینه سازی باورها ایفای نقش می کنند . بنابراین؛ افق های آتی و غایی تعلیم و تربیت در یک خانواده اسلامی بایستی مبتنی بر مطالب فوق - که بسیار خلاصه مطرح گردید - باشد. تا انسان سازی بر مبنای اهداف انسانی و الهی صورت پذیرد ✍ لذا در این بخش اگر مروری بر رفتار عملی در تربیت کودکان از بدو تولد تا سن 7 سالگی داشته باشیم؛ بایستی این واقعیت بیان گردد که به رغم عدم باور اکثر افراد عادی؛ کودک در مرحله هفت سال اول به صورت فطرت یادگیری و ناخود آگاهانه (باتوجه شرایط سنی و ..) تمام اعمال و رفتار اطرافیان و والدین را مثل یک دستگاه مجهز مورد توجه و اسکن و شناسایی قرار داده و حافظه سپاری می کند و الگوبرداری می کند. ✍ضمن اینکه لطافت روحی او به قدری حساس است که در صورت رفتار نامناسب و سخت (تنبیه بدنی و ..بد خلقی و عصبانیت بی رویه و ... ) نه تنها روحیه او آسیب خواهد دید بلکه همان روش های غلط را به عنوان یک اصل در حافظه خویش سپرده و اثرات آنها را در بزرگسالی خود نشان خواهد داد. ✍ و لذا امر و نهی ها و هدایت کودک در این دوران بایستی مبتنی بر روش های خاص خود باشد. ✍به عبارت دیگر بایستی رفتار گفتار و کردارها در حضور کودکان کنترل شود(طبق نرم های اجتماعی درست باشد. اگر به کودک دروغ بگیم او نیز دروغ خواهد گفت- به این شک نکنیم). ✍ چون هر سخنی و لحنی و عملکردی از طریق بزرگسالان و اطرافیان برای کودک مورد الگو قرار خواهد گرفت که در صورت تداوم، کودک در سال های بعد همانطور رفتار خواهد کرد که از بزرگان خود دیده است. چون یادگیری بدون کم و کاست در کودکان اصل اول رفتاری است. ✍حتی جامعه شناسان و روان شناسان با طراحی بازی ها و شرکت دادن کودکان در آن بازی ها به ماهیت رفتاری والدین در در منزل پی می برند. به عبارت دیگر اگر والدین تحکم کلامی داشته و به صورت سلطه گرانه رفتار می کنند و یا بالعکس؛ همین رفتارها به عنوان نمادی از ساختار رفتاری خانواده در بازی کودکان دیده می شود (رفتار فرزندان عین والدین است). ✍ضمن اینکه وقتی رفتارها در شخصیت کودک تثبیت و نهادینه گردد؛ دیگر ترک آنها مقدور نخواهد بود. کودکی که صداقت ندارد و دروغ می گوید؛ از الحان بد و زشت استفاده می کند و ... حتی بدون اینکه به ارزش های اجتماعی پی ببرد(در دوران قبل از 5 سالگی). این کودک حتما چنین رفتارهایی را مشاهده کرده و برای خویش الگو قرار داده است و لازم نیست که این مراجع رفتاری حتما پدر و مادرها بوده باشند هر کسی که با کودک ارتباط داشته باشد می تواند الگوی رفتاری او باشد. ✍به طور مثال اخیرا شاهد رفتار و گفتار کودک 3 ساله با پیر مرد همسایه خویش بودیم که بدون رودربایستی وقتی می بیند پیرمرد در حال سیگار کشیدن در آستانه درب منزل است. خطاب به وی و محترمانه می گوید اگر سیگار بکشی به دهنت فلفل می ریزم ( یعنی کودک هم ناهنجاریها و بدی ها را تشخیص می دهد و را ه مقابله را هم ...) تمام رفتارهای ما برای کودکان تازگی داشته و جالب و قابل جذب است. ✍کودکی که از همان ابتدا غذا خوردن را به صورت غریزی می داند؛ در خصوص رفتارها نیز شرطی می شود(یاد می گیرد) و آنها را برای خود الگو قرار می دهد. ادامه دارد ... 🌸ملاحظه . مهم این است که قبول کنیم تعلیم و تربیت اسلامی با جان ها و تزکیه نفس کار دارد و اصل درونی و نهادینه شدن مسایل در وجود کودک پذیرفته است. #شرطی_سازی #تربیت_تا_هفت_سالگی #تنبیه_بدنی #تعلیم_تربیت https://eitaa.com/drpeighambardoost1401