#سبک_زندگی_ایرانی_اسلامی #نوجوانی، مرحلهٔ‌گذار رشد فیزیکی و روانی انسان است که میان کودکی و جوانی روی می‌دهد. این گذار، تغییرات زیستی (#بلوغ_جنسی)، #اجتماعی، و #روان_شناختی را در بر می‌گیرد، هرچند که از میان این‌ها تنها تغییرات زیستی و روانشناختی را می‌توان به آسانی اندازه‌گیری کرد. سن نوجوانی تنها یک نشانگر تقریبی از نوجوانی را ارائه می‌دهد و محققان بر روی تعریف دقیقی توافق نکرده‌اند. برخی تعاریف از دوره نوجوانی از ۱۰ شروع می‌شود و تا اواخر ۲۵ یا ۲۶ سالگی به پایان می‌رسد. سازمان جهانی #بهداشت به طور رسمی یک نوجوان را به عنوان فردی بین ۱۰ تا ۱۹ سال تعریف می‌کند.
در سال‌های اخیر، آغاز بلوغ در پیشانوجوانی (پیش از نوجوانی) به نوعی افزایش داشته‌است (به‌ویژه در دختران، با بلوغ زودهنگام و زودرس)، و نوجوانی گاهی در آن‌سوی سال‌های نوجوانی (به‌ویژه در پسران) امتداد داشته‌است. این تغییرات تعریفی منسجم از چارچوبهٔ زمانی نوجوانی را دشوارتر ساخته‌است
#سبک_زندگی_ایرانی_اسلامی #نوجوانی، یکی از مباحث مطرح در #روان_شناسی بوده و به معنای مرحله گذرا از #کودکی به #بزرگسالی است و همراه با جهش و تغییرات فیزیکی، عاطفی، جنسی و تغییر در نوع نگرش‌های ارزشی-اجتماعی برای نوجوان است.نوجوانی در واقع برزخی بین کودکی و جوانی است. عبور از جاده‌های پر پیچ و خم زندگی همیشه به آسانی ممکن نیست و در این میان دوران پرمخاطره نوجوانی از سخت‌ترین گذرگاه‌های مسیر زندگانی به شمار می‌رود. این دوره آکنده از رفتارهای متناقض، غرایز طوفان‌وار و تشنج‌زا می‌باشد. در عین‌حال این سنین نویدبخش تولدی دوباره در تمامی عرصه‌های جسمی، اجتماعی و ارزشی است، همچنین می‌توان از این ایام به عنوان «نقطه عطف زندگی» یاد نمود. از همین رواست که روانشناسان نوجوانی را با القاب و عناوینی همچون «دوران منفی»، «زندگانی تشنج‌انگیز»، «دوران طوفان و فشار»، «تولد جدید»
و غیره نام‌گذاری نموده‌اند