#یادداشت_های_روزانه #اگر_امام_زمان_نبود امام زمان(ع)، دو توقیع برای شیخ مفید (ره) صادر فرمودند. در توقیع اول، حضرت به شیعیان خود این بشارت را می‌دهد که شما، دائماً، تحت نظر و مراعات ما هستید و هرگز فراموش نمی‌شوید؛ از این رو، از خطر دشمنان در امان هستید. شیعه به سبب ظلم ستیزی و پیروی از حق و حقیقت، دائماً، مورد تعرّض حکّام جور و معاندان و مخالفان بوده است؛ لذا، به کسی نیاز دارد که در سختی‌ها و گرفتاری‌ها او را یاری کند و از نابودی نجاتش دهد. در این توقیع، حضرت علیه‌السّلام این بشارت را به شیعه می‌دهد که با وجود غایب بودنم، شما را حمایت می‌کنم و هرگز نمی‌گذارم نقشه ی دشمنان حق و حقیقت به ثمر نشیند و مذهب شیعه و شیعیان نابود شوند. گره گشایی‌هایی که حضرت در طول دوران امامت خویش انجام داده، نمونه‌هایی رسا برای صحت وعده آن حضرت است. عبارت امام در خطاب به شیخ مفید، چنین است: (اِنّا غَیْرُ مُهْمِلینَ لِمُراعاتِکُمْ، وَلا ناسینَ لِذَکْرِکُمْ، وَلَوْلا ذلِکَ لَنَزَلَ بِکُمُ الَّلاْواءُ وَاصْطَلَمَکُمُ الاَْعْداءُ)ما در رسیدگی و سرپرستی شما کوتاهی و اهمال نکرده و یاد شما را از خاطر نبرده‌ایم که اگر جز این بود، دشواری‌ها و مصیبت‌ها بر شما فرود می‌آمد و دشمنان، شما را ریشه کن می‌نمودند۱.آن حضرت در حدیثی خطاب به ابونصر خادم فرمودند:(أَنَا خاتَمُ الاَْوْصِیاءِ، وَبی یَدْفَعُ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ الْبَلاءَ عَنْ أَهْلی وَشیعَتی)۲. یعنی من، خاتم اوصیایم. خداوند، به سبب من، بلا را از اهل و شیعیانم دفع می کند. ابونصر، خادم امام عصر(ع) می گوید:بعد از آن که به خدمت آن حضرت رسیدم، فرمود: «آیا مرا می شناسی؟» عرض کردم: «بلی» فرمود: «من کیستم؟» عرض کردم: «تو آقای من و فرزند آقای منی. » حضرت فرمود: «من از تو این سؤال را نپرسیدم!» عرض کردم: «خدا مرا فدای تو گرداند! حال خود را برای من شرح فرمایید » حضرت فرمود: «من، خاتم اوصیاء هستم. خداوند، به سبب من، بلا را از اهل و شیعیانم دفع می کند».از این فرمایش، مشخص می شود که آن حضرت خاتم اوصیاست و وصایت و امامت، به وجود ایشان ختم شده است. ممکن است منظور از وصایت در این جا، وصایتی باشد که از فرزند حضرت آدم(علیه السلام)، هابیل یا شیث شروع و به امام زمان(علیه السلام)ختم شده است و نیز ممکن است مراد از «خاتمیت در وصایت» در قبال وصایتی باشد که از علی ابن ابی طالب علیه السلام شروع شده است. در هر صورت، پس از ایشان، هیچ امامی نخواهد بود و هرکس ادعای امامت کند، باطل، و مدعی آن دروغ گو است. دیگر آن که شیعیان حضرت، در طول تاریخ، گرفتار انواع بلاها و مصایب خواهند شد. امام زمان علیه السلام در این حدیث شریف می فرماید:تنها به سبب من است که خداوند اهل بیت و شیعیانم را از گرفتاری و بلاها نجات خواهد داد. اگر مراد حضرت، عصر غیبت باشد؛ در این صورت، منظور این است که شیعیان، در دوران غیبت، تنها با توسّل به حضرت می توانند گرفتاری ها را از خود دفع کنند؛ و اگر مراد حضرت، عصر ظهور باشد؛ در این صورت، مقصود این است که خداوند متعال با ظهور حضرت و غلبه اش بر تمام ظالمان، بلاها و مصایب را از اهل و شیعیانش دور می کند؛ و جمع بین این دو نیز ممکن است؛ به این معنا که حضرت علیه السلام هم در غیبت و هم هنگام ظهور خویش گرفتاری را از شیعیان دور می سازد. ------------- ۱.طبرسی، احتجاج۳۲۳/۲.   ۲.کمال الدین۴۴۱/۲. #امام_زمان #منتظران_ظهور #سبک_زندگی_ایرانی_اسلامی https://eitaa.com/drpeighambardoost1401