🔅 برچسب نئولیبرالیسم؛ چاقویی که ممکن است دسته خودش را ببرد! #بخش_اول 🔹 #نئولیبرالیسم به مجموعه‌ای از سیاست‌های اقتصادی اطلاق می‌شود که با تأکید بر #بازار_آزاد به‌عنوان الگویی سحرآمیز برای حکمرانی، بر این باور است که اگر هر جا و در هر مقوله و موهبت و ثروتی، کار را از دست دولت خارج کنیم و به دست #بازار بسپاریم، خروجی کار بهترین وضعیت خواهد شد. این الگو در حیطۀ اقتصاد به‌معنای متعارف آن باقی نمی‌ماند بلکه سایر حیطه‌های زندگی اجتماعی و سیاسی را شامل می‌شود و تمامی مواهب و خیرات از جمله آموزش و بهداشت و دفاع و امنیت و فرهنگ را هم #کالاسازی می‌کند تا بتواند از طریق بازار آن را ارزشگذاری و تنظیم‌گری کند. 🔹 مفاهیمی مانند لزوم کوچک‌سازی دولت و #خصوصی_سازی شرکت‌های دولتی و حتی #بانکها، #آزادسازی (گرانسازی) قیمت‌ها و تجارت خارجی و رفع مداخلات و حمایت‌های دولتی از صنایع ملی و حتی مخالفت با تعیین#حداقل_دستمزد توسط دولت، از توصیه‌های مهم سیاستی این جریان است. 🔹 در فضای مطالعات اقتصادی، نئولیبرال‌ها برای اینکه خود را از مظان انتقادهای اجتماعی و سیاسی و فرهنگی دور کنند، بافته‌های تماماً ایدئولوژیک خود را #علم_اقتصاد می‌نامند و با نفوذ در برنامه درسی اقتصاد، هر آنچه خلاف این آموزه‌ها مطرح شود #غیرعلمی و #شبه_علم می‌نامند و با تسلط بر رسانه‌ها، مانع از شنیدن صدای مخالفان می‌شوند. جریان نئولیبرال در پیوند عمیق با صاحبان قدرت و ثروت جهانی، از این طریق و به‌ویژه با تضعیف قدرت دولتها، نه‌تنها راه را برای چپاول ثروت‌های مردم در سراسر جهان باز می‌کنند بلکه از نظم سرمایه‌دارانه موجود به‌شدت دفاع می‌کنند و افکار عمومی را به‌جای مقابله و قیام علیه چنین نظامی، به‌سوی مشارکت فعال در این نظام و تحت عناوینی چون رقابت و کارآفرینی و کسب‌وکار و… سوق می‌دهند و نتیجه چیزی نیست جز استفاده حداکثری از نیروهای مردمی درجهت منافع سرمایه‌داران جهانی. 🔹 در کشورهای غیرغربی که مورد هجوم این جریان فکری و اقتصادی و سلطه‌گر سیاسی قرار گرفته‌اند، و از جمله در کشور ما، عده‌ای از تحصیلکردگان در دانشگاه‌های غربی و نیز غرب‌گرایان داخلی که با چشم‌پوشی یا ناآگاهی از واقعیت‌های تمدن غرب، آن را به‌عنوان اتوپیای ملت‌ها تبلیغ و ترویج می‌کنند، از این گزاره‌های نئولیبرالیسم به‌عنوان #توصیه_های_علم_اقتصاد دفاع می‌کنند و با تکیه بر پروپاکاندای بین‌المللی و با خودتحقیری ملت‌ها و بایکوت جریان‌های رقیب، عرصه را برای چپاول بیشتر ملتها فراهم می‌کنند. 🆔 @DrSaeedi

🔅 برچسب نئولیبرالیسم؛ چاقویی که ممکن است دسته خودش را ببرد! #بخش_دوم 🔹 نکته جالب‌توجه این است که بیشتر مدافعان نئولیبرالیسم کسانی هستند که صبغه مهندسی دارند و کمتر مباحث اندیشه‌ای و فلسفی و تاریخی اقتصاد را مطالعه کرده‌اند. این کوته‌نظری در حدی است که حتی تناقض در دفاعیات خود از نئولیبرالیسم را هم متوجه نمی‌شوند یا اینکه به‌راحتی از کنار آن می‌گذرند و آن این‌که اگر این گزاره‌های نئولیبرالیسم #علم است و علم از هست و نیست‌ها حکایت می‌کند پس چرا محتوای آن‌ها همگی سرشار از #بایدها و نبایدها و توصیه‌های سیاستی است! اساساً این گزاره‌ها براساس کدام روش عقلی یا تجربی به‌دست‌آمده که به‌عنوان یافته‌هایی علمی تلقی شوند؟ برفرض که جامعه‌ای خاص در زمانی خاص با عمل به برخی یا همه این گزاره‌ها به موفقیت‌هایی دست یافته باشد، اما چگونه می‌توان این موفقیت را به همه جوامع و در همه زمان‌ها #تعمیم داد؟ 🔹 چطور می‌شود کشورهایی که تاریخ‌شان مشحون از استعمار و غارت و تحقیر ملت‌ها است به یافته‌هایی علمی دست یافته باشند که کلید سحرآمیز پیشرفت و توسعه کشورها است و این یافته‌ها را بدون هیچ هزینه و چشم‌داشتی به دولت‌ها و نخبگان ارزانی دارند؟! و چقدر دولت‌ها و نخبگان غیرلیبرال خیره‌سر و تنگ‌نظر هستند که چنین دست سخاوتی را پس می‌زنند! 🔹 بااین‌حال، ادبیات نئولیبرالیسم و مخالفت با آن در رسانه‌های داخلی بعضاً در نابه‌جاهایی مطرح می‌شود که به‌جای زدن ریشۀ مدافعان و مروجان نئولیبرال، یقه کسانی را گرفته است که نه‌تنها در دایرۀ نئولیبرالیسم نمی‌گنجند که خود از مخالفان و منتقدان این جریان هستند. وقتی به این دوستان عمدتاً انقلابی اعتراض می‌شود که چرا به‌جای زدن اصل جریان نئولیبرالیسم و سران و سرشاخه‌های اصلی آن، به سراغ خودی‌ها آمده‌اید و با کوچکترین دلالتی ایشان را توبیخ و مؤاخذه می‌کنید با این پاسخ مواجه می‌شویم که «سردمداران نئولیبرال که تکلیفشان معلوم است اما ما با خودی‌هایی سروکار داریم که …» و این خطای شناختی و محاسباتی باعث می‌شود جریان منتقد نئولیبرالیسم که عمدتاً نیروهای انقلابی و حزب‌اللهی هستند به‌جای تمرکز قوا و هجمه سراسری بر نئولیبرال‌هایی که به لبۀ پرتگاه رسیده‌اند، در لحظاتی حساس به جان هم بیفتند و با ایجاد انشقاق، زمینۀ تنفس دشمن را فراهم سازند. 🔹 نمونه بارز این اتفاق در مناظره دکتر درخشان و دکتر غنی‌نژاد در صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران اتفاق افتاد که در آن علناً به قانون اساسی دروغ بسته شد، به رهبران و متفکران انقلاب اسلامی توهین شد و جمهوری اسلامی کمونیستی خوانده شد اما بسیاری از چهره‌های جریان حزب‌اللهی به جای سردست‌گرفتن این اعترافات و تصریحات لیبرال‌های وطنی، به مؤاخذه طرف خودی پرداختند که چرا فلان حرف را زدی و فلان حرف را نزدی! توصیه اکید بنده به همه دلسوزان و منتقدان زخم‌خورده از نئولیبرالیسم این است که تمام تیرهای خود را به سمت سردسته‌های اصلی و نشاندار این جریان هدفگیری کنند تا به توفیق الهی بتوانیم ریشه این تفکر سلطه‌گر شیطانی را بخشکانیم و دست آن را از سر کشور و مردم برای همیشه کوتاه کنیم. به عنوان حسن ختام، به این جمله از #امام بزرگوار بسنده می‌کنم: 📣 ما از شرّ رضا خان و محمد رضا خلاص شدیم، لکن از شرّ تربیت‌یافتگان غرب و شرق به این‌ زودیها نجات نخواهیم یافت. اینان برپادارندگان سلطه ابرقدرتها هستند و سر سپردگانی می‌باشند که با هیچ منطقی خلع سلاح نمی‌شوند. ۷ دی ۱۳۶۰ 🆔 @DrSaeedi