#فقه #شبهه_فقهی #ازدواج یا #معامله #فروش_جسم_زن_یا_منافع_آن برخی روشن فکران با توجه به نکات ذیل، پنداشته اند: ازدواج اسلامی یعنی: مبادلۀ انسان (زن) در برابر مهریه است. 1- فقهاء، ابواب فقهی را به دو بخش عبادات و معاملات تقسیم کرده و نکاح را زیر مجموعۀ معاملات می دانند. 2- یکی از حقوق زن که با عقد ازدواج بر گردن شوهر لازم می شود، مهریه است. 2- در فرضی که طلاق قبل از زناشویی، اتفاق بیافتد، زن مالک نصف مهریه خواهد بود. و این یعنی نیمی از آن به خاطر چیزی است که زن با این عمل از دست می دهد. پاسخ: 1- معاملات در برابر عبادات، در اصطلاح فقهی یعنی هر چیزی که وقوع شرعی آن نیازمند قصد قربت نیست. 2- عقد ازدواج، از عقود معاوضی و حتی عقود شبه معاوضی هم نمی باشد؛ پس اسلام ازدواج را مبادله‌ی انسان در مقابل مهریه نمی داند. (توضیح آن در مطالب زیر می آید.) 3- بین «پول یا هر عوضی که مشتری در ازای خرید یک کالا به فروشنده می پردازد» و «صِداق و مَهريّه ازدواج» فرق است. از توضیح این فرق ها معلوم می شود که ازدواج، مبادله و معاملۀ عرفی نمی باشد. فرق عوض و مهریه: الف- عوض، چیزی است که اگر در عقد بیع ذکر نشود، اصل معامله باطل می شود. در حالی که اگر در عقد ازدواج، مهریه را ذکر نکنند، عقد ازدواج باطل نمی باشد. ب- اگر عِوَض مجهول باشد، خرید و فروق یا هر عقد معاوضی ای باطل است. در حالی که اگر مَهریّه مجهول باشد نکاح باطل نیست. ج- با توجه به آیات «وَ آتُوا النِّساءَ صَدُقاتِهِنَّ نِحْلَةً» و «فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَريضَةً * وَ آتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ». صداق یک نِحله و بخشش است که باید از سوی زوج به زوجه پرداخت شود و نقش معاوضیّت و عِوَضیّت ندارد. نتیجه: حکمت تشریع «مَهریّه» هر چه که باشد، عِوَض از بُضع (حق همخوابگی) یا فروش جسم زن به شوهر نیست. در حالی که عقود معاوضه ای،تملیک یک عین یا منفعت آن در برابر عوض معیّن است. #بارگذاری مطالب، با ذکر #آدرس_کانال، مانعی ندارد. #دروس_الشباب https://eitaa.com/DUROUS_ALSHABAB

#فقه #تقسیمات_فقه #عقد #ایقاع فعل مکلف از نظر شرط صحت بر دو گونه است: 1. مشروط به نیت است (در اصطلاح فقهاء، این فعل را #عبادت می نامند) 2. مشروط به نیت نیست (در اصطلاح فقهاء، این فعل را #معامله می نامند) معاملات نیز از نظر شرط صحت بر دو گونه اند: 1. صحت آنها مشروط به « #لفظ » نیست. (در اصطلاح فقهاء، این معامله را #حکم می نامند مانند دیه و حدود و ارث و ...) 2. صحت آن مشروط به « #لفظ » است. که خودش بر دو قسم است: الف) مشروط به وجود لفظ از دو طرف است. ( اصطلاحا #عقد نامیده می شود) ب) مشروط به وجود لفظ از یک طرف است. ( اصطلاحا #ایقاع نامیده می شود) ماهیت عقد و ایقاع: ماهیت حقیقی عقد و ایقاع عبارتست از #معانی_ذهنیه ای که #الفاظ به اعتبار شارع از آن کشف می کند. (الفاظ کاشف از عقد و ایقاع اند نه اینکه خودشان عقد یا ایقاع باشند) شاهد این مسأله آن است که وقوع برخی از عقود، به نحو #معاطات، صحیح است. ولی الفاظ از این جهت که کاشف از معانی مقصوده بوده و راه اختلاف را می بندند، معتبر شمرده شده و در برخی عقود نسبت به آنها سخت گیری می شود. #تعریف عقد و ایقاع #ماهیت_عقد_و_ایقاع https://eitaa.com/DUROUS_ALSHABAB